de noordzee rimpelt een vroege morgen
 het kabbelende water vertelt zijn geheimen
 zijn beloften aan en van de rijzende zon
 stilte zwijgt elke beweging in het vroege uur
 een wandelaar met zijn hond op het strand 
 laten hun sporen in het rulle zand
 meeuwen wedijveren met elkaar
de vis die ze geniepig ui de diepte scheppen 
de horizon  buigt over het water 
als een paars lint dat de scheiding spant
de wind is er nauwelijks hij is zacht
als een streling oever de huid van de dageraad
de noordzee rimpelt de vroege  morgen.

Ingrid Lenaerts