|
Vanop de bedrand van januari
rolt de woordenstroom uit
in de vorm van een gedicht
dat zich profileert als fenomeen
van diepe verbondenheid
met alle bestaande lotgenoten
op het grote feest van zijn dag
ik denk aan Vlaamse gedichten
die in Nederland op de kroonluchter zitten
met een ondoorgrondelijke lach
het geheim van hun oorsprong
of die strijd om vrede
in het nabije Oosten schragen .
Ze dansen ballet op water
zingen een cantate op het veld
blazen de wolken over zee
nodigen je uit tot de eerst zoen
zwemmen in verzenpunch
het feest is begonnen
alweer een heel jaar lang
Soms zwijgen ze in stilte
nemen afscheid van verdriet
maar overwinteren
tot een ander januari.
Ingrid Lenaerts
|
