Rotdag als een natte vloek baaldag van de week
Hij laat groot verdriet en regentranen vallen
om de atlantische depressie die ons aandoet
Volksgezegde meldt: vandaag maar éénmaal regen
Voortdurend pletst de natte kilheid uit de lucht
Plassen vol grijze smeurie op de straatstenen
Zinkend in modder op het land als een verloren ziel
verzopen waterkonijnen gezwiept door westenwind
die niemand spaart van een bad ellende
dat je voelt door jassen heen klam en kil.
Weg met deze overlast en drassige slavernij
Dan maar bij het haardvuur dat ons troost met warmte
om gewoonweg te drogen van top tot teen.
Ingrid Lenaerts
|