|
Milo mijn kleinzoon lacht voor het eerst
in zijn prille leven zijn gehele mondbreedte
draait zijn hoofdje ter verkenning
van zijn grote wereld op een kussen
Grote mensen bewonderen hem in zijn wiegje
vergelijken zijn gezichtje met familietrekken
leggen de verwantschap uit , de wijsheid
van veel generaties vervlogen tijd
de anekdoktes en verdrietjes van verwanten
maar Milo beslist wanneer hij huilt
wanneer hij gewoon laat horen
dat hij honger heeft
ook de eerste traantjes
over zijn bolle wangen
Ingrid Lenaerts
|
