Dat wat was is alweer verleden en vervlogen
Was het dat alleen en slechts dat geweest?
Die ijle gedachten als windmolens in mijn hoofd
loze liefde als gasbellen in leegtedat was het
Dat wat was : een zorg om pijn die hevig knaagt
als een verdwaald konijn in een tijdloze pijp
Dat wat was als een donkere nacht zonder sterren
nu ik weet dat niets van dat alles wat ooit was
enige reden van bestaan gehad heeft op de drempel
van de klare dag want nu is, dit wat het is, een leugen
waarin ik mij verbergen moet als bedrogen schaap
zoveel illusies armer buiten tijd op een schraal weiland
Ingrid Lenaerts
|