Zij schrijft de kilte uit haar  hart
wanneer de mismoed zich aanmeldt
als een knaagdier dat de ziel aanvreet
de straat  is leeg de afstand groot
de dagen vernauwen smalle strepen grijs
wanneer de avond als zwartjas binnensluipt
en zich langs de muren bevestigt
zich binnenskamers hecht
tot een lichtbron zijn bestaan nekt

In de haard blakert het vuur
hartverwarmend bij deze donkere tijden

Ingrid Lenaerts