Zoute herinneringen glijden tussen mijn handen
zandkorrels laten zich verwaaien bij duizenden
bij een krachtige storm die de macht voert
oneindigeheid die de horizon laat opschuiven
achter de zee die zweept of brult met haar dochters
de golven in verhouding van slaaf en meester

Zoute herinneringen te proeven op de tong
het zilt door zware lucht gedragen kleeft op mijn  hart
wanneer ik na lange tijd zwijg tussen het spichtig duingras
en de zee verlegen aanstaar in haar grootsheid
meeuwen hoor krijsen als zeerovers van vis en woorden
die ze openrijten in een taal die ik wil leren

Alle zoute herinneringen gestapeld in mijn domeinsnaam
Grote grove  emotie als een levensader in mindere dagen.
als de regen gutst bij bakken over onze contreien
en ik alle relativiteit hanteer als seizoensgebonden okject
laat me dan zandkastelen bouwen met mijn kinderen
waarin wij ons verschansen bij ebbe en vloed.
liefst de volgende zomer

Ingrid Lenaerts