In de galmgaten van de klokkentoren daar schittert de zon in schuinstand meestal is het er rustig op die hoogte slechts wanneer de klokken gaan luiden
dan zwermen bosduiven verschrikt omhoog soms ontvangt een kerkbezoeker narigheid op het hoofd door die lozende vogels bij dag zit het kerkuilenpaar er te soezen
als symbolische dragers van de wijsheid zij willen niet gestoord in hun waardigheid om dan 's nachts als ware rovers door de lucht te klieven jagend
op spek voor hun bek alsof hun leven grof bedreigd wordt de oorlog verklaard wordt aan het nachtruim Die wijze uil verandert dan in een ware nachtgriezel.
Ingrid Lenaerts
|