Overal waar ik kom zie ik haar alsof ze me volgt met haar schaduw ze is mijn slechte mare deze dame hooghartig neemt ze me in ogenschouw alsof ik een slaafje ben dat nog moet leren dat niets vermag of als oerdom om de oren mag gemept worden uit name van haar minderwaardigheid
Ik voel me als een duivelse revolte ik zou haar willen veirendelen maar ik stop mijn woede achter mijn kiezen en glimlach haar toe zoals een Japans mysterie waarbij ze laf het hoofd draait Ik wens dat haar eeltige ellebogen van baantjes veroveren ontwrichten
Ingrid Lenaerts
|