Vandaag heropening van de vernieuwde Greenspot Rullingen Parels in t groen Het kasteeldomein van Rullingen, omringt door boomgaarden en uitgestrekte akkers, is samen met het fruitspoor, het natuurgebied Meersbeemden, het kasteel en de hoeve van Kuttekoven en de kapel van Oetersloven, één van de parels in een gevarieerd landschap in het hart van Haspengouw.
Een landschap dat een flinke stempel kreeg opgedrukt door de Herk en de Rullingenbeek. Het vertrek van de wandeling in het sprookjesachtige kasteeldecor, op deze plak vlakbij de Rullingenbeek, stond in de middeleeuwen wellicht een burcht, een zo genaamde Motte.De gewelfde kelders en de onderbouw van het huidige kasteel verwijzen daar nog naar. In de versterkte toren bevond zich een waterput. Zodat de bewoners zelf bij de ergste belegeringen konden overleven. Tot op de dag vandaag verziet de bron het kasteel van eigen water.
In de 17de eeuw werd het versterkte toren vervangen door een kasteel in Maaslandse Renaissance, met de typische speklagen in mergel en vensteromlijstingen in Naamse steen. In 1920 verwoeste een brand de kasteelhoeve. In plaats van ze her op te bouwen gebruikte men het materiaal om het koetshuis op te bouwen. Tot 1978 was het kasteel in handen van de adellijke familie en daarna in handen van de provincie Limburg. Zodat het domein open is voor het publiek, en kunnen we vandaag genieten van het park met prachtige bomen en de aangeplante hoogstamboomgaard.
Een andere belangrijk element op de wandeling is het Fruitspoor. Als kind wonende in Kerniel, hoorde we geregeld de stoomfluit van de stoomtrein die fruit en suikerbieten vervoerde. In de begin jaren 1950 was het fruitspoor een belangrijke troef in het ontsluiten van Haspengouw in het bijzonder Borgloon Station dat een belangrijke rol speelde, aan de stations kwamen fruitwerkende industrieën. Vandaag hebben we aan het station nog 3 bewaarde stroopfabrieken, waarvan het stoomstroopfabriek nog geheel intact is en waar vandaag opnieuw Loonse stroop gestookt wordt.
Een gedeelte van de beding van het fruitspoor is in beheer van Natuurpunt Borgloon en ze hebben een gedeelte van de wandeling over deze oude bedding laten lopen, een prachtig stukje natuur. Onlangs ontdekte ik op deze plaats de zeldzame Rode kelkzwam hieruit blijk de belangrijkheid van dit stukje natuur.
Een aanrader is het wel om deze wandeling te doen, natuur, cultuur en erfgoed kom je op deze wandeling zeker tegen, en niet te vergeten de kleine dorpscafé en taverne waar je van al het lekker uit Haspengouw kunt genieten van Loonse stroop met pannenkoeken, lekkere Haspengouwse wijn en nog veel meer. Een ontdekkingstocht door de eeuwen heen van de tijd van voor de Romeinen, de Middeleeuwen en het nog niet zo lang geleden Stroop verhaal.
Het Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren garandeert een perfecte uitgepijlde wandeling die door vrijwilligers Greenspotters geregeld gecontroleerd word en door eigen diensten onderhouden wordt. Zodat de wandelaar op een optimale wijze van het landschap kan genieten.
MARCHE DU PRINTEMPS / MARCHEURS COUDE A COUDE NEUPRE / NANDRIN 22/03/2009
MARCHE DU PRINTEMPS
MARCHEURS COUDE A COUDE NEUPRE.
NANDRIN.
Nandrin geleegn in de Condroz, het landschap wordt gevormd door valleitjes en heuvels waartussen riviertjes stromen,in deze prachtige natuurlijke omgeving kon het bouwkundig erfgoed op ettelijke plaatsen bijna volmaakt gevrijwaard blijven.
Ook in Nandrin op het dorpsplein met zijn prachtige hoeve en donjon tegenover de kerk. Het dorpsplein is mooi aangelegd met veel groen en een vijver. We verlaten met de wandeling de dorpskern en wandelen zo de prachtige natuur in, afwisselend stukken bos en weilanden. De voorjaarsbloemen komen al te voorschijn de lente is in het land. Door het prachtige loofbomenbos waar de zon heerlijk door schijnt.
We komen langs prachtige oude boerderijen, allemaal in lokale steen gebouwd gewoon prachtig. Vele van deze grote boerderijen hebben een toren en hebben zo een rijkelijke uitstraling, gewoonlijk zijn het kasteelhoeven die afhankelijk waren van het nabij gelegen kasteel. Soms ligt de boerderij aan het kasteel vast en vormen ze zo een geheel. Weer wat verder wandelen en komen op de plek die Houchenée heet gelegen op 230 meter hoog, het landschap is zo heuvelachtig dat het een waar genoegen is om hier te wandelen, zo afwisselend en dan weer wat klimmen met een prachtig panorama over de Condroz.
Wat verder zien we een wit kasteel liggen, gelegen in een prachtige park. Met een grote vijver. Wat later komen we er langs, hier houden we halt om even van het uitzicht te genieten en onze boterhamen op te eten, gewoon mooi. De natuur is duidelijk in lente stemming, overal komen bloemen te voorschijn de wilde Helleborus bloeit volop.
Na een tijdje door het bos en langs weilanden komt de kerk van Nandrin weer in zicht en wat later waren we terug in het centrum. Een pracht van een wandeling in de Condroz.
Voor de 3de keer word de provinciale wandeldag van OKRA in Hoepertingen georganiseerd. In het landelijke Hoepertingen aan het kasteel Mariagaarden vertrekt de wandeling naar de bloesem.
We wandelen langs de prachtige boomgaarden en langs de laagstam plantages de bloei is nog mooi en aangenaam om door te wandelen. Vooral de appelbloesem met zijn grote bloemen gewoon prachtig.
We wandelen door het prachtige landschap en komen zo na een eind in Rullingen waar we door het park wandelen, hier heb je een mooi zicht op het kasteel en de vijver. Het kasteel weerspiegeld in de vijver en dit geeft een prachtig beeld.
Terug naar de bloesems. Wij wandelen nog een heel eind door de prachtige velden en de gele paardenbloemen tussen de rijen laagstam geven een mooi contrast met het wit van de bloesems. Maar de prachtigste bloesem blijf deze van de hoogstambomen, als een paar appelbomen samen staan is het een overvloed van roos - witte bloesem en de geur spijtig dat we op een foto de geuren niet kunnen vastleggen maar de zoete geur is heel aangenaam en met volle teugen genieten we ervan.
Het laatste stuk van de wandeling is gewoon geweldig veel laagstam appelbomen den heel veel bloesem deze zijn nog maagdelijk wit en dit is prachtig. Wij komen terug in Hoepertingen, nog een stukje Limburgse taart om de wandel af te sluiten.
Wat kan het leven toch mooi zijn, wij genieten van elke wandeling ergens te lande maar zeker van de wandelingen hier in Haspengouw in de lente met de prachtige bloesems die ons een paar weken in het jaar gezelschap houden, nog een paar dagen genieten en dan is het weer een jaar wachten.
Voor het ontstaan van deze roemruchte combinatie dienen we terug te gaan tot omstreeks 1820. Tot dan toe genoot de mossel nog lang niet de populariteit van latere jaren. De meeste gezinnen van Philippine vonden in de mosselvisserij een karig bestaan. Voornaamste producten waren toen garnalen, haring en platvis. In die tijd probeerden "ongeregelde benden" onder leiding van Waalse of Franse heethoofden door verovering van dit gewest de grenzen van het nieuwe koninkrijk onder Leopold I van Saksen Coburg te verleggen naar de Westerschelde.
Ook Philippine werd in staat van verdediging gebracht en een flink garnizoen zo goed en zo kwaad als het ging in oude huizen, noodbarakken en bij burgers ingekwartierd. In 1839 volgde de vrede en het garnizoen verdween. Het werd weer rustig in Philippine. We wandelen door de straten van het dorpje, langs de oude verbindingskanaal van de haven. Nu een wandelparadijs met twee lanen bomen. Dan de polders in, gewoon prachtig.
Langs de dijken beplant met bomen en prachtige polderhoeves. Controle in zon hoeve de cshapen met lammeren staat er te genieten van de aandacht door de wandelaars. In de verte een windmolen en dan weer terug naar Philippinne. Langs het monument met de mossel en het startlokaal. Het is een prachtige wandeling. Wij zijn hier dicht bij de zee en willen nog een bezoekje brengen aan Breskens. Een rustig mooi stadje waar het plein mooi aangelegd is.
Van oudsher is Breskens een vissersplaats. Door de nabijheid van vele stranden is het aangenaam om te wandelen. Prachtige stranden en mooie duinen aangenaam straatjes en een mooie laan met terrasjes. Een beetje verder staan de Hulsters molen een graanmolen waar iedere weekend nog graan gemalen wordt.
Het is een prachtig zicht om de wikken te zien ronddraaien een levend monument is altijd prachtig. Een prachtige dag in Zeeland, zeker moeten we hier nog eens komen wandelen echt de moeite.
Alhoewel Katarakt toch al een tijd geleden uitgezonden is blijven mensen toestromen om het prachtige Haspengouwse landschap te komen ontdekken, zeker nu de bloesem volop bezig is. De Kapel van Helshoven is een eeuwenoud gebedsoord in Helshoven, een gehucht van de Borgloonse deelgemeente Hoepertingen, De kapel ligt aan de heerweg die Keulen, via Tongeren, met Bavay verbond.
Oorspronkelijk stond hier een in 1254 opgericht oratorium of bidkapel, gebouwd door de Johannieters, die later ridders van de Maltezer Orde werden genoemd. De Johannieters bezaten een gasthuis tegenover de kapel ter verzorging van de voorbijtrekkende pelgrims. Toen ze in de 14e eeuw in geldnood geraakten, verkochten hun bezittingen te Helshoven aan Gozewijn, een commandeur van de Duitse Orde. Rond 1574 werd de kapel tijdens de Tachtigjarige Oorlog door brand verwoest. Edmond, grootcommandeur van Alden Biesen, bouwde de kapel rond 1661 weer op. Zijn wapenschild is nog steeds aanwezig boven de ingang van de kapel. In april 1674 werd, om in het onderhoud van het gebouw te voorzien, toelating aan Gerardus van Deventer uit Terheijden gegeven, tot dan toe kluizenaar in Lantremange, om naast de kapel een kluis te bouwen. Er verbleven in totaal 14 mannen. Ze onderhielden de kapel gedurende 234 jaar, verzorgden zieken en gaven onderwijs. De laatste overleed in 1908 (Andreas Gielen). Broeder Andreas verbleef er gedurende 56 jaar. De kluis geraakte in verval en werd afgebroken in 1925.
De kapel is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, koningin van de Blije Vrede. Haar beeld werd tijdens het bezoek van paus Johannes Paulus II aan België in 1985 te Ieper gewijd. De grote boerderijen zijn nu fruitboeren, en hebben Helshoven een extra uitstraling gegeven.
Fruitbedrijf Vaes onthaal de toeristen met een rondleiding in zijn bedrijf, de schuur is omgebouwd tot een gezellige onthaal ruimte waar je kun genieten van een drankje en een stukje Limburgse vlaai. Gidsen leiden je rond tussen de boomgaarden en plantage welke nu in bloei staan, maar evengoed kun je het bedrijf bezoeken het ganse jaar. De familie Vaes doet er alles aan om een bezoek aan Helshoven tot een onvergetelijk moment te maken, aan de grote inrijpoort staan twee fruitreuzen om je welkom te heten, gidsen vangen je op voor een bezoek.
Na het bedrijfsbezoek kun je langs de Romeinse kassei de Katarakt wandeling maken die je naar Mettekoven brengt door het prachtige Haspengouwse landschap. Op een zonnige dag als vandaag is het een voorrecht om in deze prachtige omgeving te mogen wandelen.
Op het secretariaat van Vogelbescherming Vlaanderen liep maandagavond 20 april 2009 een telefoontje binnen van een man die erg overstuur zijn verhaal deed. Hij was getuige van een dierlijk drama. Op het Henrik Heymanplein te Sint-Niklaas tegenover de stadsbibliotheek werd omstreeks 20:15 uur een vrouwtje wilde eend door een auto gegrepen op het voetpad! Ze was op slag dood, haar darmen lagen ernaast. Ze was daar echter niet alleen; haar partner vergezelde haar maar bleef gelukkig ongedeerd. Niet goed wetende wat hem overkomen was, probeerde de woerd zijn levensgezellin met lichte snavelstootjes terug op de been te krijgen. Bij elke auto of motorfiets die rakelings passeerde, vatte hij heel dicht post bij het levenloze lichaam, alsof hij haar wilde beschermen. Wilde eenden zijn doorgaans partners voor het leven (monogamie) en gaan pas een nieuwe relatie aan als ze hun compagnon verliezen. In de literatuur is dit gedrag vaak terug te vinden. In een naslagwerk van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen uit 1952 De eendvogels van België, geschreven door dr. R. Verheyen, staat het volgende: In de natuur is de monogamische verbintenis van kracht. Indien van een koppel wilde eenden, dat in t voorjaar op zoek is naar een nestgebied, het mannetje wordt afgeschoten, dan blijft het wijfje nog de ganse nacht op de plaats waar de woerd is neergestort.
Foto van Jan Rodts
Omdat de woerd totaal van slag was en zich vaak op straat begaf, besloot Vogelbescherming Vlaanderen het kadaver te verwijderen. Eerst snuffelde hij nog wat aan de achtergebleven veertjes, pas een half uur later verliet hij het plein
Het komende weekend zowel zaterdag als zondag organiseert Vogelbescherming Vlaanderen voor de achtste keer op rij een huismussentelling. April is immers dé uitgesproken maand om huismussen (Passer domesticus) te observeren omdat de mannetjes uitbundig zitten te tsjilpen bij hun nestplaats. Hiermee willen ze ofwel een vrouwtje aantrekken ofwel indruk maken op hun eigen vrouwtje. Gegevens over het aantal tsjilpende mussenmannetjes geven duidelijkheid over het op die plaats aantal aanwezige broedparen enerzijds en de locatie van de nestplaatsen anderzijds. Vogelbescherming Vlaanderen en de Universiteit Gent willen hiermee een zicht krijgen op de mussenarme en mussenrijke plaatsen in Vlaanderen. In april 2002 werd voor het eerst een nationale mussentelling georganiseerd. Aanleiding hiertoe was het gebrek aan actuele gegevens over de status van de huismus in het sterk verstedelijkte Vlaanderen en dit terwijl ons uit andere Europese landen berichten bereikten over een alarmerende achteruitgang van de soort. In Nederland en Engeland doet de huismus het zó slecht dat ze ondertussen op de Rode Lijst verzeild raakte.
Vertrek in Hoepertingen aan kasteel Mariagaarden, aan de kerk staat het infobordje, er is ook een folder met de verschillende wandelroutes op. Wij kiezen voor de fruitroute Langs het kasteel en de pastorij.
Kasteel Mariagaarden
Dan wandelen we de velden in richting Zepperen. De bloesempracht is overweldigend en het is een genot om te wandelen, peren, kersen en ook de appelbloesem is volop in bloei, het is gewoon mooi en de geur van de bloesems is gewoon een genot.
Langzaam wandelen we door de boomgaarden, nu weer een hoogstam kersenweide waar paarden in lopen dan weer een laagstam plantage met appelen en peren. We komen aan de kapel onder de kastanjeboom, hier hebben ze ook de oude waterput hersteld. Weer wat verder wandelen, een weiland met hoogstam en daar onder liggen de koeien te genieten van het groene gras.
Wat verder en Zepperen komt in zicht. De Sint-Genovevakerk een der mooiste kerken van Haspengouw en omgeving. De Sint-Genovevakerk is een duidelijke mengeling van romaanse en gotische gedeelten. De toren, gebouwd uit silex, dateert uit de 12e eeuw. Hij is romaans.
Er zijn rondboogvensters met deelzuiltjes. Maar het rondboogportaal met de tympaan en de traptoren zijn neoromaanse toevoegingen uit de periode 1860-1903. Het driebeukig schip met luchtbogen en het koor met lancetvensters uit 1430-1509 zijn een voorbeeld van Demergotiek. Het centrale glasraam in het koor verwijst naar die eucharistie. In 1922 schilderde Godfroid Bary (Brussel) het linkerglasraam (met het tafereel met Trudo en Remaclus) en het middelste glasraam, 20 jaar nadat het glasraam met Genoveva werd gemaakt voor Bardenhewer uit Brussel. In het interieur zijn nog muurschilderingen uit het einde van de 15e eeuw bewaard. Deze stellen episodes voor uit het leven van Sint-Genoveva en een voorstelling van het Laatste Oordeel. In 1960 heerste er een brand in de nieuwe sacristie en werd het orgel vernield in 1962 kwam er het huidige orgel gemaakt door E. Verschueren van Tongeren. De kerk, met het kerkhof en de toegangspoort zijn sinds 1983 beschermd. In de kerk zijn verschillende muurschilderijen.
Wij verlaten de kerk en het kerkhof en komen langs de oude villa Gillisen-Thewis we gaan verder door het dorp en keren terug richting Hoepertingen om weer verder te wandelen door het prachtige landschap, bloesem en nog eens bloesem prachtig!!!!!
MARCHE DES COMPAGNONS DE SAINT-HUBERT / LES COMPAGNONS DE SAINT-HUBERT / AUBEL 15/03/2009.
MARCHE DES COMPAGNONS DE SAINT-HUBERT.
LES COMPAGNONS DE SAINT- HUBERT.
AUBEL.
Het overgrote deel van de bevolking van Aubel is tegenwoordig Franstalig, maar dat was vroeger anders. Voor de Franse tijd hoorde Aubel namelijk bij het graafschap Dalhem en dus onrechtstreeks bij het hertogdom Limburg; de bevolking sprak een Limburgs dialect. Vooral de markt van Aubel was in deze Limburgse tijd zeer bekend. Van heinde en verre kwamen de boeren naar Aubel om hun producten te verkopen. Zelfs vanuit de omgeving Sittard bezochten de boeren de markt van Aubel. Bij de eerste talentelling in 1846, zestien jaar na het ontstaan van België, sprak 57% van de bevolking Nederlands en 43% Frans. De gemeente kwam bij de vastlegging van de taalgrens in 1962 in het Franse taalgebied terecht. Enkele oudere inwoners van Aubel spreken nog steeds het oorspronkelijke dialect.
Aubel is een klein dorpje in het hart van het land van Herve. De naam klinkt als muziek in de oren en staat niet alleen voor gastronomie, regionale producten, de abdij van de cisterciënzers Val Dieu en het Amerikaans kerkhof, maar ook voor verrassende wandelpaden langs de oude spoorweg 38. De in 1870 gebouwde verbinding doorkruist het volledige plateau. Lijn 38 strekt zich over 40 km uit van Plombières naar Chênée. Ooit werd ze gebouwd als gemakkelijkere toegangsweg naar de steengroeven, landbouwbedrijven en industrieën. In 1986 werd echter het goederenverkeer stilgelegd en de verbinding afgebouwd. Sindsdien hebben wandelaars, fietsers en ruiters zich lijn 38toegeëigend. Weg van alle verkeerslawaai is hier een prachtige wandelweg ontstaan, die dwars door de mooie natuur van het land van Aubel loopt.
Van op de oude spoorweg hebben we prachtige zichten op het land van Herve. In de dalen vinden we nog prachtige vakwerkhoeves die liefdevol onderhouden worden en daardoor word een stukje erfgoed bewaard. We wandelen door het prachtige landschap met zijn typische hagen rond de weilanden, uniek is het wel als je dit van op een heuvel kunt bekijken, de puzzel van weilanden omzoomt door hagen, gewoon prachtig. Wij wandelen terug naar Aubel. Aubel is bekend om zijn streekproducten: kaas, stroop, cider en bier. Vooral de kaas uit Aubel, de Aubeloise, is erg bekend onder de liefhebbers. Het is een kaas die scherp en pittig van smaak is en ook zo ruikt. De kaas is beschermd als Hervekaas (uit het Land van Herve) d.m.v. de kwalificatie: appellation d'origine protegé (dit betekent: beschermde oorsprongsbenaming).
JEFKE
Niet te vergeten zijn de stroop uit Aubel. Stropen van Siroperie Meurens en Nyssen beide stroopfabrieken komen we op de wandeling tegen, Nyssen is een artisanale stokerij en Meurens is een industriële stokerij.
Nog even voorbij de plek waar het station stond en dan naar het centrum van Aubel hier staan nog vele authentieke panden. Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een pracht van een wandeling.
MARCHE DES DJOYEUS / LES DJOYEUS D'A TULTAY / HODY 14/03/2009.
MARCHE DES DJOYEUS
LES DJOYEUS DA TULTAY.
HODY.
Anthisnes in de streek van Ourthe-Ambleve. De streek valt vooral in de smaak door haar architecturaal patrimonium. Haast elk gehucht bezit zijn kasteel of grote hoeve.
Ferme Saint-Laurent
Ferme d'Omalius
Avouerie
Het oorspronkelijk deel van de Avouerie is een robuuste slottoren uit de 13de eeuw, met dikke muren waarvoor de steen van de streek werd gebruikt. In 1648 werd het verbonden met een hoofdgebouw in Maaslandse renaissancestijl.
Vandaag herbergt het gebouw het Museé de la biere. De streek is een streek van legende, met personages die uit de verbeelding ontsproten zijn en wier verhalen een mengelmoes zijn van Keltische mythologie, middeleeuws bijgeloof en volksdevotie. Daarom komen we op vele kruispunten kapellen tegen als bescherming tegen het kwade. Om de duivel te bestrijden, je weet maar nooit waarom ze goed zijn.
Op onze wandeling krijgen we schitterende panoramas te zien op de twee valleien. We wandelen verder en komen in Vien, het bezit een prachtig kasteel waar we langs lopen, gewoon prachtig.
chateau de Vien
Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige wandeling.
Deze greenspot is een schitterende afspiegeling van Droog Haspengouw. Een buitengewoon boerenlandschap met uitgestrekte akkers en spaarzame bosjes die als koepels boven de horizon uitstekken. De landelijke sfeer van weleer vind je terug in de oude dorpskernen, omringt door monumentale vierkantshoeves en kastelen, met het monumentale kasteel van Heks als pronkjuweel.
Vanaf een authentieke herberg in Vechtmaal vertrekken drie bewegwijzerde wandelingen. Reeds in het midden van de vorige eeuw deed het pand, de Horne, dienst als afspanning en herberg. Vroeger noemde men de herberg "au passage du Jourdain" omdat er een, helaas dichtgemaakt, beekje voor het huisje kabbelde. Vanaf het begin van de tweede wereldoorlog lieten de vorige eigenaars het gebouw echter volledig verkrotten. In 1988 werd begonnen met de restauratiewerken. Deze verliepen over verschillende jaren en tot vandaag is er nog altijd werk voor de boeg. Herberg de Horne situeert zich in Horne (vandaar de naam) of Heurne St.Pieter; een gehucht van Vechmaal en vroegere Heerlijkheid van het Land van Loon. Het is nog één van die typische rustige Haspengouwse dorpjes, gelegen in een prachtig en gevarieerd heuvellandschap.
Dit stukje vochtig Haspengouw heeft nog veel weten te bewaren van de sfeer van weleer en ademt nog steeds op het ritme van de seizoenen. In dit kader wandelen we vandaag Lente - Bloesems Jonge Schapen Zon Blauwe Hemel Gewoon Haspengouw op zijn best. De Greenspot brengt ons langs prachtige boomgaarden die volop in bloei staan, je komt ogen te kort om dit allemaal te bekijken en in je op te nemen. Langs de kuilen waar men reeds in de Romeinse tijd mergel en silex ontgonnen. Tot in 1835 werd er mergel ontgonnen, deze kuilen hebben altijd gediend als schuilplaats voor het oorlogsgeweld, als paddenstoelenkwekerijen en nu als slaapplaats voor honderden vleermuizen. Als kind dikwijls de grotten binnen geweest tezamen met pa hij was van Vechmaal afkomstig.
We wandelen door holle wegen, langs de bloeiende boomgaarden, nog veel hoogstamboomgaarden gewoon prachtig, wie nu komt wandelen beleeft een feest van bloesem. We wandelen nog een eind verder met voor ons kasteel Hinnisdael, in de weilanden lopen een kudde schapen, toch mooi.
Nog wat door het dorpje met zijn grote hoeves en dan keren we terug naar de herberg de Horne waar we ons even op het terrasje zetten om nog wat na te genieten van onze wandeling.
MARCHE DU 34 ANNIVERSAIRE / CHAUDFONTAINE EN MARCHE / MEHAGNE 08/03/2009
MARCHE DU 34E ANNIVERSAIRE
CHAUDFONTAINE EN MARCHE.
MEHAGNE.
In de loop van de 18de eeuw groeide Chaudfontaine, dat zijn naam dankt aan de warme bronnen die op een deel van zijn grondgebied opborrelen, uit tot een steeds populaire kuuroord en vakantiecentrum. Keizer Jozef II in 1781, koningin Hortense in1812 en Victor Hugo waren verrukt over hun verblijf in de stad.
Ook nu nog zorgt het water voor de faam van de stad.230.000.000liter bronwater word opgevangen en gebotteld. De wandeling vertrekt in Mehagne en brengt ons naar Vaux-sous-Chévremont, de basiliek Notre-Dame de Chévremont die gebouwd werd in 1878 op een hoge heuvel die uitkijkt over de Vesder. Een prachtige plek.
We wandelen door de prachtige streek en komen zo aan de Ancien Moulin a Poudre Curtius van 1595. Curtuis was een rijke zakenman met verschillende fabrieken. In luik hebben we het beroemde Curtuis huis, nu museum. In Chaudfontaine wandelen we langs het kasteel en het prachtige park. Ook langs het Maison Sauveur, gelegen in het Parc des Sources waar de VVV ondergebracht is wandelen we voorbij. Een prachtige wandeling door het land van Chaudfontaine
De jaarlijkse stroopfeesten waren een schot in de roos. Met de TVL tour op bezoek, pannekoeken met Loonse stroop de opening van de streekproductenwinkelen natuur de zon op bezoek. Een denderden feest met duizenden bezoekers. De L&M band bracht de muziekale omlijsting met het prachtige lied "Trots op Limburg"
Nog wat sfeer beelden.
Het ambachtelijk stroopstokken is natuurlijk het hoofdspectakel van de stroopdagen, onze vrienden de familie Bleus hebben voor de stroopfeesten hun best gedaan om de stokerij open te stellen voor het pubkiek, natuurlijk kan men op z'on dag niet stoken.
Door het prachtige weer van de afgelopen dagen is er een explosie van bloesem, kersen, pruimen en peren staan volop in bloei. Wie van de prachtige bloesem wil genieten moet nu naar Haspengouw komen. Het is er gewoon prachtig.
Na een mooie zonnige en warme dag is er niks mooier dan een wandeling bij valavond, terwijl de boomgaarden in bloei staan, de ondegaande zon geeft een speciaal effect op de bloesem, de zeemzoete geur van de bloesem brengt je in vervoering. Al heel mijn leven woon ik in dit prachtige haspengouw en elke lente weer wordt ik met verwondering geslagen van de schoonheid van de bloesems. Nooit wordt je dit moe gezien en elke gelegenheid wordt gebruikt om een wandeling tussen de bloeiende boomgaarden te maken, Als het weer blijft zoals voorspeld dan hebben we met Pasen een wondermooi landschap hier in Haspengouw. Bloesems zo ver het oog rijkt. Hier wat sfeer beelden van een avond tussen de bloesem.
MARCHE DES BOURGEONS / LES ROUTHEUX IZEL / IZEL 07/03/2009
MARCHE DES BOURGEONS
LES ROUTHEUX IZEL.
IZEL-CHINY.
De Gaume is de streek van de "Cuestas" (heuvels die een oost-westelijke ligging hebben en die hierdoor van veel zonneschijn genieten); de ene kant is zeer steil en scherp, de andere zacht hellend. Men noemt de Gaume eveneens de "Midi belge".
Hier wandelen we vandaag en vertrekken in Izel. Het zacht glooiende landschap van de Gaume dat hier en daar onderbroken wordt door loofbossen contrasteert met de diepe valleien en de uitgestrekte bossen van de Ardennen. De Semois stroomt doorheen het woud van Chiny, tussen Jamoigne en Muno. Wij wandelen door dit prachtige landschap. Dan weer een stukje bos en dan weer lopen we over de graslanden, prachtige zichten op het golvend landschap.
Dan wandelen we de prachtige gaumse dorpjes, één ervan is Jamoigne, waar de Semois door vloeit. Jamoigne is gelegen in de Belgische streek de Gaume waar de rivieren de Semois en de Vierre samenkomen. Op de heuvel bij de samenvloeiing staat de kerk van het dorp uit 16e eeuw. De kerk werd gebouwd rond een toren die er stond, die uit de 11e eeuw stamde. Zowel de kerk als de toren waren gebouwd op de resten van een Romeinse tempel, deze was gewijd aan Bacchus. De enige resten van de Romeinse tempel zijn alleen nog te zien op een zuil uit de 2e eeuw, deze zuil is versierd met wijngaardranken en vogels. Verder staat er nog een kasteel in Jamoigne, Château de Faing, deze stamt uit de 14e eeuw, en was een verbouwing van een kasteel dat al in 12e eeuw er stond.
Ook het huidige kasteel is door de eeuwen veel verbouwd en gerestaureerd, maar de basis van het kasteel stamt nog altijd uit de 14e eeuw. Spijtig dat een prachtige kasteel te staat verkommeren, de spits van de toren is reeds afgevallen en de rest oogt ook heel triest. Ik heb nog een foto gevonden van in de glorietijd van het kasteel met mooie aanplantingen, een heel trieste bedoeling is het geworden.
Jamoigne en Izel zijn deelgemeenten van Ciny. We keren terug naar Izel, langs een van de vele waterpompen en langs de prachtige kerk. Het centrum van Izel is gezellig met enkele prachtige huizen. Een mooie en aangename wandeling in de Gaume.
