MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE

LE CLUB DE LA TOUR.

LE CHATELET SUR SORMONNE.

Le Châtelet-sur-Sormonne is een gemeente in het Franse departement Ardennes regio Champagne-Ardennen . De plaats maakt deel uit van het arrondissement Charleville-Mézières. Het is een klein dorpje met een kleine 200 inwoners.

Maar heel landelijk, boerderijen waar de zwaluwen nog in een uit vliegen, waar ze nog thuis zijn en waar alles in het werk gesteld word om ze een nestplaats te geven, zelf in de hoeken van de venster wonen zwaluwen. Wij vertrekken met de wandeling aan de kerk en dan wandelen we het landschap binnen, ik weet wel dat dit een rare uitdrukking is maar anders kan ik het niet zeggen, we wandelen een pracht van een landschap te gemoed groene heuvels met bomen en de hellingen weilanden waar de koeien rustig grazen.

Natuur zo ver als het oog reikt groene bossen en weilanden. In de verte de leisteenmijn van Rimogne, maar eerst nog een heel eind door de bossen en weilanden, en dan komen we in Rimogne. Bij het binnenkomen van het dorp worden we er attent opgemaakt dat hier een mijn en museum is. Wij verlaten het parkoer even om in het dorp zelf rond te kijken. Overal komen we getuigen tegen van de mijnbouw, mijnwagens en de ophaalschacht. De oude krachtcentrale is nu het museum van de leisteen.

Wij wandelen terug naar de route en verlaten Rimogne. Langs het kerkhof met oude grafstenen. Nog een stukje door het bos en we komen terug in het centrum van Le Chatelet-sur-Sormonne. Wij blijven nog wat op het gezellig plein en genieten van een uitgebreide B&Q. het word stilaan tijd om de terugreis naar huis aan te vatten, we zullen nog een paar mooie plekjes aandoen vooraleer we thuis zijn, onze eerste stop is ROCROI.

Deze mooie vestingstad ligt op enkele kilometers afstand van de rivier de Maas. De stad lijkt op een onneembare vesting. In de 16de eeuw werd begonnen met het aanleggen van de verdedigingswerken. De bouwwerkzaamheden werden afgerond door de beroemde architect Vauban. De stad had in het begin van de 17de eeuw een belangrijke functie als doorvoerhaven en als handelscentrum. Er werd dan ook regelmatig om de stad gevochten, zoals ook in 1643. In dat jaar vond het 'Gevecht van Rocroi' plaats, een hels gevecht tussen Spaanse en Franse troepen. In het museum van Rocroi aan de Place Hardy wordt het gevecht uitvoerig toegelicht. Ook na 1643 stond de stad in de schijnwerpers. Ten tijde van de Franse Revolutie riep het nationalistische Rocroi zich uit tot ‘Roc Libre’ en in 1815, na de slag bij Waterloo, boden vele Franse soldaten hier nog enkele weken weerstand tegen de geallieerde legers.

Vandaag de dag kunt u nog veel van de versterkingen van Vauban bezichtigen. In de stad is een toeristische wandeling uitgezet die ons de mooiste plekjes van de stad laten zien. Na ons bezoek aan de stad in de vorm van een ster rijden we terug naar België. We komen in Bruly-Couvin met zijn kerk met park en gebouwen.

Wij bezoeken de kerk met zijn prachtige glasramen in lood. En wandelen even door het dorp, en dan maken we ons klaar om naar huis te rijden. Zo eindigt een 3 daagse uitstap naar de Franse Ardennen. Het is een prachtige tijd geworden met veel dingen te zien en te beleven, hebben twee prachtige wandelingen gedaan.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Le Chatelet-sur-Sormonne

STOOMSTROOPFABRIEK

In 2007 won de Stoomstroopfabriek in Borgloon de Vlaamse Monumentenstrijd. Nu wordt er opnieuw Loonse stroop gestookt. Deze fabriek is één van de laatste restanten van de eens zo bloeiende stroopnijverheid in de regio. Nu is de restauratie aan de schouw begonnen en het oudste gedeelte van het fabriek worden ingepakt om ze verder te beschermen tegen verval. Er zal nog een lange weg afgelegd moeten worden vooral het gehele gebouw terug in orde is en het uiteindelijk ten dienste van de bewoners en toeristen kan staan. Hoop doet leven. De uitspraken van de burgervader dat alles na 5 jaar inorde zou zijn is al lang achterhaalt. De restauratie zal nog vele jaren en vele euro's in beslag nemen.

Binnen in het stroopfabriek worden daar en tegen inspanningen geleverd om het maken van stroop te vergemakelijken door nieuwe technieken die het ambachtelijk stroopstoken wat kunnen helpen. De gerenoveerde en gemodernisserde afvulinstallatie word in gebruik genomen, nog enkele testen en het afvullen kan beginnen.

Rozentuin van ma

MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE.

LES ROBINSONS. BAALON.

BEAUFORT EN ARGONNE.

In het noorden van Frankrijk ligt de regio Champagne-Ardennes. Het is een gevarieerde streek qua landschap. In het noordelijkste deel liggen de Ardennen. Een ruim bebost gebied en ook redelijk dun bevolkt.

Remilly Aillicourt

De Ardennen is een heuvelachtig departement met een machtige natuur. De uitgestrekte bossen worden afgewisseld met kronkelende riviertjes en interessante rotsformaties De Ardennen betekent in het Keltisch : “breed bos”. Wij concluderen dat de Kelten het goed hadden gezien want het is een en al bos wat je hier ziet. De Maas stroomt er op haar eigen eigenwijze manier dwars doorheen en dat kan in de natte maanden van het jaar tot behoorlijk wat overlast in de vorm van overstromingen zorgen. Overigens levert dat ook weer indrukwekkende plaatjes op. Wij hebben onze thuis voor een paar dagen in Franse Ardennen wij overnachten in Charleville Mezieres en rijden door de prachtige streek, wij stoppen even in Remilly Aillicourt, hier een prachtig kasteel uit de 18de eeuw gebouwd door een rijke Sedannais. De rest van het dorpje is zeker ook de moeite om te bekijken.

Beaumont en Argonne

Wij rijden nog een eindje verder en komen in Beaumont en Argonne. Een prachtig dorpje met in het centrum de bijzondere Kolommen huizen, deze huizen hebben een overhangende gedeelte dat op pilaren staat. Ook de kerk St Jean Baptiste heeft oude gedeelten uit de XIIe , XVIIIe en XIXde eeuw. Hier staan verschillende beelden van Jeanne D’Arc “De Maagd van Orleans”. Na het bezoekje aan de kerk en het dorp rijden we verder naar Beaufort en Argonne. Hier komen we vandaag wandelen.

Beaufort en Argonne

Het is zo een typisch Frans Ardennen dorpje met usoir. De kenmerkende ruimte van het dorp in de Meuse is het usoir, een vaak brede vrije ruimte, gelegen tussen de straat die door een brede stenen geul wordt afgebakend en de woningen. Het usoir kan wel een breedte hebben van drie keer de breedte van de rijweg. Het is een collectieve ruimte gelegen aan de voorkant van de woningen, waarvan elke dorpeling vrij is deze te gebruiken voor zijn persoonlijke behoefte. Maar het stuk grond mag nimmer worden toegerekend tot het persoonlijk bezit, noch worden afgebakend met een heg, muur of hek waardoor het vrije verkeer belemmerd zou kunnen worden.

We wandelen het dorpje uit en genieten van de uitgestrekte velden en weilanden, maar ook veel bos is hier nog wij wandelen door deze prachtige omgeving. We wandelen door het “Foret du Dieulet” het is een golvende streek met pittige heuvels. Wij genieten van onze wandeling en wat verder komen we terug aan in het dorpje. Een prachtige wandeling met gezellige wandelvrienden, een lekkere b&b voor 4 euro wat moet je meer hebben als je wandelen bent geweest. Na een gezellige avond rijden we terug naar Charleville Meziere.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Beaufort en Argonne

MARVILLE – ST-HILAIRE KERKHOF.

MARVILLE FRANKRIJK

Marville een sluimerend stadje in het Noorden van de Meuse met een 650 inwoners, vlak tegen de Belgische grens. Een stadje met een lange en indrukwekkende geschiedenis.

En die geschiedenis ontvouwt zich op een bijzonder kerkhof en in een uitzonderlijke kerk. De kerk dateert uit de 12de eeuw en is al in 1905/1931 geklasseerd als historisch monument. Het kerkhof heeft zijn oorsprong al bij de Romeinen en Merovingers. We bezoeken deze plaats de paden van het verleden, het huis van de bewaker, het ossuarium, het monument van de Piëta, de Christus van het laatste oordeel, de Siant Hilaire kerk, de Canadese graven, het rotsmonument uit 1646, de geboeide Christus, het leprahuis en talloze opmerkelijke grafstenen.

Wij nemen ons de tijd om dit bijzonder kerkhof te bezichtigen, opeens komt men in een buitentijdse wereld terecht. Verrassende elementen van een lange historie. Vooral het ossuarium “Een ossuarium of knekelhuis is een gebouwtje op een begraafplaats of een deel van een kerk, waar beenderen van overledenen worden bewaard (bijvoorbeeld de beenderen die worden gevonden bij het delven of ruimen van graven). Het woord komt van het Latijnse os, dat been betekent” de zorg voor de overleden is hier duidelijk zichtbaar.

In 1890 plaatste tuinman Motsch de 40.000 schedels en lange beenderen in een knekelhuis. De voorname personen van het dorp hun schedel werd in houten kistjes gelegd en zo in het knekelhuis gelegd. Dit knekelhuis is uniek en ligt op een historische site. Marville was ook een Canadese vliegbasis van 1954 – 1967. Daardoor vinden we verschillende Canadese graven op het kerkhof.

Het dorp van Marville in Lorreine, was een tijd een Spaanse bol werk, gekenmerkt door een bepaalde architectuur die bestaat uit de renaissance gevels. In de zestiende eeuw was het dorp welvarend met een 2000 inwoners, vele adelijke gezinnen, rijke burgers en handelaars. De Saint-Nicolas is een opmerkelijke Gothic kerk van de eeuwen XIII – XVIde eeuw. Binnen de kerk is het prachtig om te bekijken een heel andere kerk dan hier in België. Marville was ook een versterkte stad waarvan nog enkele delen bewaard gebleven zijn zelfs een ingangspoort.

Dat hier Spaanse edelen gewoond hebben is duidelijk als je het “Huis van Ridder Michel” bekijken met zijn prachtige bewerkte stenen balkonnen. De gele muren die in de zon liggen geven deze stad een bijzonder tintje. De blauwe lucht en de zon gewoon prachtig.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Marville

SCHORPIOENVLIEG

De schorpioenvliegen (Panorpidae) zijn een familie van insecten die behoren tot de orde Mecoptera. Het is een interessante groep die behoort tot de oudste insectenordes die een volledige gedaanteverwisseling bezitten. Wereldwijd zijn ongeveer 500 soorten beschreven, verdeeld over een vijftal families. Kenmerkend voor sommige schorpioenvliegen (soorten welke behoren tot de familie van de Panorpidae) is het tangvormig orgaan dat mannetjes aan het achterlijf hebben, dat omhoog gekruld wordt gedragen en dat daarom enigszins doet denken aan de staart van een schorpioen, maar geen angel heeft en verder volkomen ongevaarlijk is. Het insect gebruikt het alleen bij de paring. Schorpioenvliegen zijn roofinsecten en de soort Panorpa communis komt algemeen voor in Nederland en België, meestal kan hij worden gevonden op lage vegetatie op wat vochtige, beschaduwde plekken. Naast dode insecten en ander aas, worden ze aangetrokken door plantaardig voedsel.

Dankzij HUGO weten we welk insect dit is, bedankt Hugo. www.bloggen.be/hugo55.

33E BALADE DE L’AMITIE.

LES MARCHEURS DE L’AMITIE.

SCLAYN.

Sclayn is een deelgemeente van Andenne. Gelegen aan de Maas. De wandeling is zeker een van de mooiste die we hier gedaan hebben, bij ons vertrek hebben we de zon nog mee maar lang zal het niet duren of we krijgen een flinke regenbui over ons.

Al vlug na de start komen we aan de Maas. Veel jong leven en het worden mooie beelden, eenden met hun jongen gewoon prachtig. Het zijn prachtige beelden de Maas met zijn beboste heuvels. De rotsformaties hebben wat spookachtig met hun spitse toppen. Langs “Chemin de fer” het station en dan weer verder.

Op de oevers van de Maas tussen de grote stenen wonen hagedissen, het zijn prachtige dieren, op de bloemen zitten vlinders wat is de natuur toch mooi als je ervan weet te genieten en de tijd neemt om er naar te kijken. We verlaten de Maas en keren de velden in, hier worden we onthaalt op een fikse regenbui. Langs het steenfabriek “carrières de Nameche” en dan komen we aan onze eerste controlepost. In de school aan het kasteel is controle. Wij wachten even tot de regenbui over is.

THON

Nameche een mooi dorpje en we wandelen verder en komen in Thon. Het dorp ligt op een hoogte in een decor van groen en kreupelhout in de Samsonvallei. De kern van het dorp waarin kalksteen overheerst, heeft zijn charme van weleer weten te bewaren. De meer dan 100 meter hoge rotsen, die in 1944 onder monumentenzorg werden geplaatst, bieden een schitterend uitzicht over de streek en vormen een ontzagwekkende vestingmuur van Visékalksteen.

THON









BONNEVILLE

De kerk en de kasteelhoeve die de vallei beheersen, lijken het dorp te beschermen. Thon is een van “De Mooiste dorpjes van Wallonië” en in het centrum met kasteel en kerk is het prachtig om even stil te staan en rond te kijken. Dan wandelen we verder door de velden met zijn opgerolde hooi rollen, het is een prachtig zicht.

FERME DE LA COMMANDERIE

VOOR HET FOTOALBUM DE LINK VOLGEN

Van Sclayn

RIETVLINDER - Rups- Euthrix Potatoria.

VUURVLINDER

MARCHE DE JOUR.

AMIS MARCHEURS IVOZ.

IVOZ.

De wandeling van Ivoz-Ramet laat ons een van de mooiste religieuze en industriële gebouwen zien die er in België bestaat. Val Saint Lambert.

Een stukje geschiedenis:

Al gedurende de tiende eeuw, in de tijd van prins-bisschop Notger, was le “Champ des Maures” het Morenveld in Seraing, eigendom van het prinsbisdom Luik. Het bestond uit bossen, uitgestrekte weiden en velden, moerassen, groeven... Op een plaat, in de abdij van Cîteaux, wordt de stichtingsdatum van verschillende cisterciënzerabdijen vermeld. Deze van de abdij van Val Saint-Lambert verwijst naar 1187. In het begin van de dertiende eeuw verlaten broeders, leerlingen van Heilige Bernardus, de Abdij Van Rosière, om zich in Seraing te vestigen. Prins-bisschop Hughes de Pierrepont schenkt hen 120 ha grond en bossen. Uit dank en als aandenken aan de patroonheilige van Luik gaan ze het Morenveld omdopen in Val Saint-Lambert, de vallei van de Heilige Lambertus. De monniken zijn gedreven bouwers. Ze draineren de grond, kanaliseren de beken, graven vijvers uit en leggen de moerassen droog. Bovendien bevat de bodem steenkool waarvan net de talrijke eigenschappen zijn ontdekt.

De bloeiende uitbating van de kolenmijnen en de gulle giften die de Cisterciënzers ontvangen, zorgen ervoor dat snel een kerk en kloostergebouwen kunnen worden opgetrokken. De toegepaste bouwstijl is de gotiek. De gebouwen liggen rond een rechthoekige kloostergang met binnentuin. De kerk wordt aan één zijde van die kloostergang opgericht met het koor naar het oosten gekeerd. Op het einde van de middeleeuwen kent de abdij moeilijke tijden. Ze wordt meermaals geplunderd en bovendien wordt ze tweemaal door een brand geteisterd. In juni 1826 stijgt er rook op uit het oudste gebouw van de abdij, de eerste oven van de kristalfabriek wordt aangestoken.

Vandaag is het kasteel en de omgeving prachtig aangelegd en er is een museum in onder gebracht. Wij wandelen voorbij de abdij en gaan even rond op het domein langs het kasteel en de tentoonstelling ruimte het is een groot domein en we genieten van de bijzondere gebouwen. Wij verlaten het domein en wandelen door bos van de abdij. Overal zien je nog de werken van de paters, vijvers en bronnen, kanalen en beken, waardoor het bos een prachtig wandelgebied is geworden.

Wij blijven de hele wandeling in het “bois de l’Abbaye” wandelen. Een fijne wandeling is het geworden in een prachtige omgeving.

Abdij1799



Christallerie 1882



Voor het fotoalbum de link volgen

Van Ivoz

JELLE

GERENDALTOCHT.

WANDELVRIENDEN RANSDAAL.

RANSDAAL. NL.

Ransdaal gelegen in het Ransdalerveld in de gemeente Voerendaal, Limburg Nederland. Ransdaal behoorde tot 1940 deels tot de voormalige gemeente Schin op Geul en deels tot de vroegere gemeente Valkenburg en daarna bij Klimmen en Wijlre tot de gemeentelijke herindeling op 1 januari 1982. Bij Ransdaal horen ook de buurtschappen Lubosch en Termoors . In 1932 werd de kerk gebouwd, welke opgebouwd is uit Kunradersteen. Deze kerk is gewijd aan de heilige Theresia, de stijl is neo-gotiek en modern. De toren is erg on-Limburgs, met een zadeldak.

In Ransdaal bevinden zich een aantal originele boeren hoeven. In het dorp ligt ook het station Klimmen-Ransdaal, deze naam is echter niet geheel juist, aangezien de spoorlijn alleen door Ransdaal loopt, en niet door Klimmen. Het station ligt op het traject Maastricht – Heerlen. Onze wandeling start in het centrum van het dorp en hier kunnen we de vele boerenerven zien, het dorp bezit verschillende boerderijen die als rijksmonument beschermt zijn.

Wij verlaten Ransdaal en wandelen langs de velden en dalen af naar Schin op Geul. Wij komen langs Opscheumer en Schoonbron en dan naar het Gerendal. Hier is het zeker de moeite om te wandelen. We komen in het Gerendal, is het beroemdste bloemendal van Limburg. Waarschijnlijk zelfs van heel Nederland. Dankzij de gevarieerde, kalkrijke bodem groeien hier vele soorten orchideeën. Helaas zijn deze zogenaamde kalkgraslanden erg kwetsbaar. Daarom zijn ze niet toegankelijk voor publiek. De orchideeëntuin in het Gerendal is daarentegen wel te bezichtigen.

Hier groeien alle planten die ook in de rest van het gebied voorkomen. Met name in het voorjaar is een bezoek aan de tuin zeer de moeite waard. Het Gerendal is overigens wel te doorkruisen over de kleine verharde veldwegen. Wij kunnen hier vandaag genieten van de orchideeën, ook het Mergellandschappen zijn hier te bekijken. Geen gewone schapen, maar dieren van een oud ras uit de streek. Deze schapen nemen met weinig genoegen en dragen bij tot het in stand houden van de orchideeënbestand. De hellingen zijn bebost en kregen de naam hellingsbossen, ook de boomgaarden, poelen en heggen dragen bij tot een heel bijzonder natuurpark.

Wij komen aan de schaapsput en de bakoven, deze liggen bij de oude hoeve de “Gerendalshoeve” de hoeve is opgetrokken uit blokken van Maastrichts krijt. Tegenover de hoeve ligt de waterput uit 1550. Hier konden vroeger de schapen komen drinken. Dat de droogdalen al heel lang als verbindingsroute worden gebruikt ligt voor de hand. Van noord naar zuid lopen dan ook heel wat wegen, vaak zijn het holle wegen, deze zijn ontstaan door uitspoeling van regenwater, paarden en karren holden de weg vervolgens eeuwenlang verder uit, zodat het karakteristieke beeld ontstond met de hoge wanden aan weerskanten.

Wij wandelen even tot aan de orchideeëntuin, maar kunnen de tuin zelf niet binnen Jefke mag er niet in. Wij kijken wat rond en kunnen toch verschillende orchideeën zien.

Wij dalen terug af naar de wandelweg en zetten onze wandeling verder. Wij verlaten het Gerendal en komen zo aan het station van Schin op Geul. Wij steken de spoorweg over en wandelen terug naar Ransdaal. Ondanks de regen is het toch een prachtige wandeling, zeker het gedeelte in het Gerendal.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Ransdaal

32E MARCHE DES CORSAIRES.

LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA.

SART-JEZ-SPA.

Jalhay, de westelijke poort tot de Hoge Venen. De verschillende typische dorpjes waaruit de gemeente Jalhay bestaat, kijken uit over het meer van de Gileppe en zijn opgetrokken aan de rand van de bossen. Sart is één van de oudste dorpen van de Ardennen waar de weiden nog gespaard zijn gebleven, evenals het typische karakter van zijn boerderijen uit de 18e- en 19e eeuw en zijn marktplaats met zijn bijzondere architectuur, typerend voor de streek rondom Spa.

Sart betekent “grond die van bomen en struiken gezuiverd is”; omgehakt en in cultuur gebracht door de boeren vanaf het begin van de Middeleeuwen. De eerste keer dat deze naam verschijnt is in 1131 met betrekking tot een kapel genaamd “Sartum”. Het was in de 15e eeuw, dat Sart zijn hoogtij vierde. De ertsindustrie in het stroomgebied van de Hoëgne was in volle ontplooiing. De smeltovens en smederijen waren beroemd en gerenommeerd en de handel met het Prinsdom van Luik en met het Keizerrijk van Duitsland was actief. Sart deed tot de 17e eeuw zijn metaalindustrie herleven tot uiteindelijk een eeuw later alles ophield. Vanaf dit moment was de gemeente van Sart voornamelijk gericht op de landbouw.

Dit kunnen we vandaag nog zien op de wandeling. Landbouw en prachtige bossen worden ons deel vandaag. Genieten is het wel door de prachtige natuur. Hier en daar grote boerderijen met koeien die in de weilanden lopen te grazen.

Door het bos loopt de oude spoorweglijn 44a van station Sart-Nivele. Is mooi om over te wandelen en fietsen door het bos, wat verder komen we aan “pont del Lohette” nu wandelen we naar “Wayai” het dorpje draagt de naam van het riviertje Wayia. Een paar prachtige boerderijen en we zijn door het dorpje, wat verder komen we terug aan in Sart.

Ook hier zijn er nog prachtige gebouwen, nog veel landbouwers wonen hier. We komen langs de kapel met een prachtig beeld. Wat verder komen we terug aan ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling in Jalhay-Sart.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Sart-Lez-Spa

35E MARCHE DE LA PENTECOTE.

LES 21 GEMMENICH.

GEMMENICH.

Niet ver van het Drielandenpunt en zijn toren met weids uitzicht op Aken, Hollands Limburg en het Geuldal ligt Gemmenich. In de negende eeuw stond er al een Koninklijke of keizerlijke villa. Het oudste deel van het dorp is Völkerich waar de familie van de beroemde César Franck woonde.

César Franck

César Franck orgel virtuoos leefde van 1822 - 1890 en bracht een deel van zijn leven hier door. Er is zelfs een straat naar hem genoemd.

Andere gehuchten: Botselaer, Nouvelaer en Neuhaus. De parochiekerk, aan Sint Hubertus gewijd, is een bezoek waard, vooral voor haar wondermooie houten retabel uit de twaalfde eeuw. Als je de kans krijgt moet je ze zeker eens bezichtigen. Wij wandelen door het prachtige landschap, de brem langs de weg is in bloei, mooi die gele bloemen. Prachtig om te wandelen en de hoge hagen die in bloei staan, soms kunnen we door de hagen kijken en krijgen een prachtig zicht op het landschap. Het golvend landschap met weilanden en op de hellingen bossen zijn bijzonder mooi.

 
Kapel 1757 Volkerich

Zo komen we in Volkerich met op de hoek van de straat de kapel van 1757. Een prachtige kapel met verschillende heilige beelden. Wij nemen een kijkje in de kapel. Ook hier worden vandaag nog piano’s gebouwd, het is wel een muziekaal dorpje en het heeft al grote muziekanten voort gebracht. Op onze route komen we ook vele vakwerkhuizen tegen, alleen zijn de lemen vakken opgevuld met bakstenen. Maar hier ook weer de pracht van de natuur met zijn vele kleuren tinten.

Wij wandelen het natuurreservaat binnen beheert door Natagora de tegenhanger van Natuurpunt. De gele brem is gewoon prachtig om te zien en gewoon aangenaam om door te wandelen. Ook de hagen staan ook in bloei een zee van witte welriekende bloemen waar de insecten een thuis vinden. Soms zijn de beelden die je te zien krijgt toch zo mooi een paar zwart-witte koeien liggen te genieten van de zon en achter hen staat een reiger, prachtig!.

Wegkruizen en kleine kapellen komen we tegen op elke hoek van de straat en vele zijn nog in perfecte staat, ze worden nog steeds liefdevol onderhouden en hebben toch nog altijd een betekenis in deze tijd. Wij komen stilaan terug naar ons vertrekpunt, het is een aangename en prachtige wandeling geworden, met veel natuur en prachtige vergezichten, genoten van deze wandeling.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Gemmenich

34E MARCHE HENRI SIMON.

LES GODASSES EN FOLIE-LINCE.

SPRIMONT-LINCE.

Lincé is een deelgemeente van Sprimont. Wij vertrekken met de wandeling even buiten het dorpje en we gaan zo op stap. We komen aan het monument voor de gefusilleerde van 7-8 augustus 1914 uit lokale steen gehouwen, Sprimont is bekend voor zijn blauwe steengroeven.

Het landschap is betoverend mooi hier, op de wandeling kunnen we genieten van schitterende panorama’s . het golvend landschap geeft zijn geheimen prijs en wij mogen ervan genieten. De prachtige oude boerderijen met inrijpoort, gebouwd met lokale steen zijn indrukwekkend.

Wij wandelen verder en komen in het prachtige dorpje Ogné. Hier ook vele huizen in lokale steen, het is gewoon mooi om te zien hoe verzorg de oude huizen zijn met bloemen en struiken aan de gevels. Gewoon gezellig om door te wandelen, door de vele bloemen en wilde planten komen we vandaag vele verschillende vlinders tegen, ook dit is prachtig.

De veeteelt is hier nog een belangrijke bron van inkomsten en overal zie je koeien in de weiden. Wij wandelen weer verder en komen in Xhyenez. Een pittoresk dorpje tussen Fays en Sprimont aan het kasteel van Xhygnez is het controle, dit kasteel werd in1810 gebouwd. Wij wandelen verder eigenlijk rond het kasteel door de velden en hierdoor krijgen we nog een mooi beeld van het kasteel en de achter liggende velden.

CHATEAU XHYGNEL

Wat verder komen langs verschillende waterbakken en bronnen, hier heeft men vroeger toch wel wat werk van gemaakt deze dienden voor drinkwater voor mens en dier. Dan komen we langs een dubbele boerderij, de bewoner verteld dat deze boerderijen uit 1622 en 1666 zijn, twee families bewoonden deze prachtige gebouwen en door huwelijk werden ze een, vandaag staat er eentje leeg, gelukkig zijn ze aan herstellen waardoor een waardevol stukje erfgoed bewaard blijft. Wij nemen afscheid van de eigenaar en wandelen verder.

Na een tijdje kijken we nog even om naar deze mooie boerderijen en krijgen een prachtig panorama als beloning. We klimmen uit het dal en komen boven op het plateau waar we adembenemende zichten hebben over een prachtige streek.

Beneden krijgen we nog eens een zicht op het kasteel van Xhygnez. Wat verder komen we aan het kasteel Presseu. Een prachtig domein met in het park een bijzonder mooie kapel. Wij wandelen verder en krijgen weer prachtige panorama’s voor geschoteld.

CHATEAU PRESSEU

Wat verder komen we langs het monument voor Henri Simon een Waalse schrijver (1856-1939) nog even klimmen met een zicht op het kasteel Presseu en dan komen we terug aan in Lincé met een opmerkelijke grote boerderij. Hier eindig voor ons een mooie en aangename wandeling met opmerkelijke gebouwen en natuur.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Lince

1E MARCHE DES ENFANTS.

MARCHEURS DU CHATEAU VERT DE HUY.

HUY.

Chateau Vert is een kasteeldomein wat veranderd is in een opvang tehuis voor 35 volwassen en 36 kinderen die geestelijk gehandicapt zijn, er is een wandelclub opgericht om de bewoners de kans te geven om in groep te gaan wandelen en andere wandelaars de kans te geven om kennis te maken met het domein.

Chateau Vert





Oude watermolen



Chapelle Saint - Eutrope

Het kasteel en de hoeve zijn niet meer in gebruik maar het ziet ernaar uit dat er binnen afzienbare tijd restauratie werken gebeuren. En het domein weer in zijn oude glorie verschijnt. Wij wandelen uit het domein langs de oude watermolen en dan de natuur in, in het bos staat de kapel van Saint-Eutrope, water van de bron help bij oorpijn. Wij wandelen verder en komen aan “Le Cense de Solieres” deze abdijhoeve met toren uit 1362 is een prachtig gebouw.

Le Cense de Soliéres.

Wij wandelen verder door het prachtige landschap met kleine boerderijen, met uitgestrekte weilanden en akkers waar koolzaad op groeit waardoor het een prachtig zicht is nu de koolzaad in bloei staat, grote stukken gele bloemen tussen het frisse groen, het zijn prachtige zichten over het landschap.

Wij wandelen verder en komen in Marchin met zijn prachtige groene plein met kerk, kiosk en fontein. In een prachtig park ligt het 18de eeuws “kasteel Belle Maison” gelegen op een flank met weilanden waar schapen grazen, het is mooi om te zien, vanuit het dorpje is het zicht op het kasteel heel bijzonder.

Marchin



Chateau Belle Maison

Wij wandelen weer een stukje verder, opnieuw worden we op prachtige natuur getrakteerd en nog even hebben we een zicht de toren van het kasteel en dan niks meer dan fris groen. We komen nu terug aan het Chateau Vert de voorzijde met de grote vijvers en weilanden. We wandelen verder langs het domein en zo komen we terug aan ons vertrekpunt.

Het is een prachtige wandeling geworden met vele mooie zichten en gebouwen, een streek met nog vele historische gebouwen en aangename plekken om te verkennen.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Huy

Het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne ligt in Haspengouw, in de driehoek gevormd door de steden van Hoei, Andenne en Hannuit. Het omvat de 22 dorpen van de entiteiten van Braives, Burdinne, Héron en Wanze. De Burdinale en de Mehaigne, de namen van de twee rivieren die de 11.000 ha van het Natuurpark doorlopen, vormen een interressant aardrijkskundig gebied. Rijk aan mooie landschappen, prachtige valleien en authentieke dorpen.

Zo hebben we het geluk het trefpunt te zijn tussen het Haspengouwse hoogplateau en de oevers van de Maas. Deze bijzonderheid biedt ons aan de ene kant ecosystemen zoals bossen, vochtige milieus en weiden, en aan de andere kant uitgestrekte landbouwgebieden. Zo geniet de wandelaar tijdens zijn tochten van een uitzonderlijke fauna en flora met talrijke beschermde landschappen zoals
« Natura 2000 », het Europese netwerk van landschappen van opmerkelijke biodiversiteit.

Dankzij een natuurlijk, historisch, cultureel en architecturaal patrimonium, ontpopt het Natuurpark zich tot een uitverkoren plek voor wandelingen en ontspanning, die wandelaars aantrekken met eerbiedig en respect voor milieu en het rurale leven. Wij wandelen door een prachtige landschap met mooie vergezichten. We komen aan een prachtige kasteelhoeve met ronde toren prachtig gelegen in het groen, wij wandelen verder en komen in Huccorgne wat verder komen we aan de “La Burdinale” de rivier die het landschap vloeit.

Wat verder komen we in Marneffe, hier is het Chateau du Sart a Marneffe. Een opleidingscentrum voor cipiers. Wat verder komen we het ”Bois De Moha” en we komen aan een prachtige kasteelhoeve prachtig gelegen, wel een indrukwekkend gebouw. Het is een pracht van een omgeving met veel natuur en het is genieten van de mooie landschapen.

In deze prachtige streek van “het natuurpark van de Burdinale en de Mahaigne” zijn verschillende prachtige gebouwen. We gaan even een bezoek brengen aan het Maison du Tourisme in Burdinne. Het huis van toerisme van het park is onder gebracht in de “Ferme de la Gross Tour” een oude kasteelhoeve. Dit bezoekerscentrum is ondergebracht in de Ferme de la Grosse Tour (hoeve van de grote toren), een belangrijke en oude hoeve uit de 16de-18de eeuw.

De gebouwen staan rond een L-vormig binnenplein en worden beheerst door een indrukwekkend duiventorenportaal. Binnenin treft u nog fraai houtwerk aan, waarmee het interieur van een toenmalige, bemiddelde herenboer was opgesmukt. Het complex staat terecht op de lijst van beschermde monumenten. Tot onze verbazing zijn ze aan het verhuizen, en de dienst word overgebracht naar Moha. Wij neme even de tijd om de omgeving te bezoeken, langs een ander gebouw in het midden van dorp met het standbeeld voor de gesneuvelden weerzijde staan kanonnen opgesteld, langs de oude dorpsschool en oude boerderijen.

Een toertje rond het dorp en dan komen we terug aan de kasteelhoeve, in de toegangspoort zitten zwaluwen aan broeden en ze vliegen aan en af om hun jongen te voeden, mooi om te zien. Wij gaan toch even naar Moha voor wat info. Tot onze verbazing is er in Moha een echte indrukwekkende kasteelruïne, aan de benedenloop van de Mehaigne.

Daar verrijzen de ruïnes van een feodaal kasteel dat al in de 11de eeuw werd vermeld. Begin 13de eeuw kwam het onder de controle van de Luikse prins-bisschoppen. Later deed de burcht dienst als goed beveiligde gevangenis, en vervolgens als kazerne. Daarna volgde de neergang: de versterking brokkelde af en de mensen uit de omgeving gebruikten ze als steengroeve. Gelukkig werd, wat overbleef, in 1981 beschermd. De basis van de appartementen, muurvakken van de torens, de kelder en verschillende toegangen, en een wenteltrap die naar de vestingtoren leidde, zijn te bezichtigen.

Wij wandelen even rond op de ruïne, het was een indrukwekkend kasteel, vandaag worden er werken uitgevoerd om de overgebleven gedeelte te vrijwaren. Het is hier prachtig om even rond te wandelen, en het bezoek is gratis. Prachtige dag hier in Het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne in Haspengouw.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Wanze

BONT DIKKOPJE

Het bont dikkopje (Carterocephalus palaemon) is een dagvlinder uit de familie Hesperiidae, de dikkopjes. Het bont dikkopje komt in grote delen van Europa voor, waaronder in Nederland en België, waar hij echter wel bedreigd is respectievelijk kwetsbaar. De vlinder geeft de voorkeur aan bossen en vochtige graslanden als leefgebied. De vliegtijd is van april tot en met juli.

JELLE EN JEFKE TWEE DIKKE VRIENDEN