MARCHE DE LA FRAISE / LES SPITANTS DE NAMUR / WEPION 07/07/2010.
MARCHE DE LA FRAISE.
LES SPITANTS DE NAMUR.
WEPION.
Wépion is de Waalse hoofdstad van de aardbei. In het dorpje is zelfs een museum te vinden dat is gewijd aan deze vrucht en in het eerste weekend van september wordt in het dorp het feest van de aardbei gevierd.
Wépion is gelegen aan de Maas en langs de oever van de rivier kunnen we langs jaagpad wandelen. In de omgeving van het dorp is een ruïne van een klooster uit de 17de eeuw te vinden, de Marlagne. Lodewijk XIV verbleef hier tijdens het beleg van Namen. Tijdens de Franse Revolutie werd het karmelietessenklooster verwoest. In de omgeving van Wépion kunt u heerlijk wandelen. Aan het vertrek staat een kraampje met aardbeien, ze zijn wel wat kostelijker dan de Haspengouwse aardbeien, ze zien er wel lekker uit. Wij wandelen door het dorpje en je ziet aan de huizen dat hier wel wat welgestelde wonen.
Wij wandelen verder en komen aan het domein Le Moutier het is een domein met een hele geschiedenis:
Dit landelijk domein werd in 1890 opgericht en begin 1900 gerestaureerd. Het bevindt zich op de heuvels boven Wépion en biedt een uitzonderlijk uitzicht op de Maasvallei. In 1908 wordt het domein door een Brusselaar, Aurélien Bayot, overgekocht. Hij wil het landelijk domein ombouwen tot een kasteel en met de mooiste residenties uit de vallei wedijveren. Aangezien zijn moeder uit Auvergne afkomstig is, vindt hij voor de inrichting van het domein, zijn inspiratie in de Franse stijl.
De lijst van de kastelen van Drion, Wasseige en Grosjean breidt zich vanaf nu uit met dit van Bayot dat ondermeer paardenstallingen, opslagplaatsen, drie tuiniershuizen, een wintertuin, een druiven- en een bloemenserre, een park, een villa en een kapel omvat. In die tijd ging Aurélien Bayot reeds zijn hemden in Parijs kopen en zijn handschoenen en dassen in Cannes. Hij maakte talrijke reizen naar Rusland (33) en voor de oorlog waren de generaals van de Tsaar in het kasteel te gast. Op 30 mei 1914 verlaat hij deze wereld. Twee maanden later is het oorlog. In 1914 wordt de eigendom door de Duitse staf bezet. De Kroonprins zal er samen met tsaristische officieren verblijven. De Prins van Reus bracht hen een bezoek. In dezelfde periode verstopten er zich 2 Engelse officier piloten van wie het vliegtuig werd afgeschoten, in de hoeve aan de ingang van het domein net naast de stallingen, om aan de Duitsers te ontsnappen. De originele naam van deze plaats was " Mon Caprice " (Mijn gril) en werd in 1918 door het Canadees leger betrokken. De soldaten gebruikten het houtwerk als brandhout om zich te verwarmen. Op 4 juni 1920 verkoopt Mevrouw Bayot, de weduwe van Aurélien, de eigendom aan vijf benedictines, waarvan de oudste, zuster Hildegarde die in 1881 werd geboren, moeder overste was. Kasteel Bayot vindt op dat ogenblik de meest onverwachte roeping : " Le Monastère du Mont Vierge " (Het klooster van de Maagdberg), waarvan de naam Moûtier. Ora et Labora, Bidden en Werken. Uitgeverij- en boekbindwerkplaatsen, drukkerij, gelegenheidsbeeldjes, aanmaken van priesterlijke ornementen, ze werken op vol rendement.
De onontbeerlijke eenzaamheid wordt helaas door de omgeving in vraag gesteld. De zusters beslissen het Domein van de Marlagne aan te kopen en op 19 september 1928 komt de eigendom in handen van Mijnheer Joarlette. Het klooster van Mont Vierge keert terug naar haar oorspronkelijke roeping van kasteel die haar door Aurélien Bayot werd toegekend. Dat hij er uiterst fier over was, getuigt de aanwezigheid van de ineengevlochten initialen A B boven de hoofdingang. Ze bevinden er zich nog steeds samen met de religieuze inscripties die men eveneens op de tweede verdieping terugvindt en in één van de eetkamers die de Benedictines van Mont Vierge als kapel gebruikten. Op 21 juni 1931 komt de eigendom van het domein in handen van de heer Victor Lannoy, een Brusselse industrieel, die bovendien gedurende meer dan 40 jaar ambassadeur van de Verenigde Staten zal zijn. Roger Siot, industrieel, stichter en bestuurder van de maatschappij Sambre et Dyle, evenals van talrijke andere firma's, koopt het domein over op naam van zijn echtgenote, Marguerite Elias de Mollein. Dit gebeurde op 15 april 1939.
Kasteel du Moûtier wordt vanaf nu " Château Siot " genoemd en draagt deze naam nu al meer dan 60 jaar. Bij het overlijden van Marguerite Siot komt de eigendom in handen van één van haar dochters, Micky Duysan-Siot die de eigendom komt betrekken. Ze begint onmiddellijk met de verfraaiingwerken van het domein en geeft het terug de naam van de Moûtier.
Vandaag mogen we over het domein wandelen en genieten van de pracht ervan. Door zijn rijke geschiedenis en zijn prachtige omgeving is het prachtig om hier te wandelen wij kunnen volop genieten van de mooie gebouwen, over de brug door het park langs de oranjerie en de kapel dan weer verder en we verlaten het kasteeldomein door het toegangshek.
Wij wandelen verder door het dorpje met zijn mooie huizen met bloemen. Dan een lange klim uit het dorp met een prachtig zicht op de bossen. Zo komen we aan de eerste controlepost, Brigitte met Arobase zijn ook op de controle en als we terug vertrekken komt Francis Slache Gordon er ook aan, het zijn in de loop der jaren dikke vrienden geworden en we zijn altijd weer blij hen ergens op een wandeling tegen te komen. wij gaan verder en wandelen een heel eind door een bosrijk stuk, wel bijzonder mooi met oude bomen en grote vijvers hier komen duizenden libellen hun eieren leggen, als je even tijd neemt om te gaan kijken is het heel mooi om te zien.
We blijven wat kijken en maken een paar fotos en dan weer verder zo komen we aan de oever van de Maas, we wandelen er een eind langs het is wel mooi om de rotsen aan de overzijde te bekijken, nog even en we zijn terug aan ons vertrek. Een prachtige wandeling in een mooie omgeving.
MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE / MARCHES DES GENERATIONS / LES VIEILLES FORGES - LES MAZURES 30/06/2010.
MARCHE POPULAIRE INTERNATIONNALE
MARCHE DES GENERATIONS.
LES VIEILLES FORGES- LES MAZURES.
Les Vieilles Forges is een plaatsje in het Franse departement Ardennes, Het ligt nabij het Meer van Vieilles Forges (Lac des Vieilles Forges), een recreatiemeer met zandstrand met een oppervlakte van 140 ha op 245 m boven zeeniveau, vaak vergeleken met een Canadees meer vanwege de ligging met bossen rondom het meer.
De wandeling brengt ons een heel eind rond het meer, met prachtige zichten op de grote waterplas. Ook hier kunnen we de pracht van de natuur gadeslaan, hier komen nog vele vlinders voor die elders zeldzaam zijn. De Kleine Weerschijnvlinder, de Kleine IJsvogelvlinder en de Grote Weerschijnvlinder, prachtige vlinders.
Kleine Weerschijnvlinder
Kleine IJsvogelvlinder
Grote Weerschijnvlinder
Ook de bloemen en planten zijn bijzonder. Wij genieten van de wandeling en komen ook hier weer bekende wandelaars tegen, het is toch fijn om altijd weer bekende wandelaars tegen te komen. Wij wandelen een eind door het bos, mooi en aangenaam. Dan weer een stukje langs het meer. Het is een groot meer waar vele komen kamperen en vissen en voor de wandelaars een paradijs. We komen zo terug aan ons vertrekpunt hier op het strand is het fijn om even te blijven zitten en over het meer te kijken.
Wij komen terug in de vertrekhal waar we ven kunnen rusten en genieten van de lokale specialiteiten. Het is nog vroeg op de dag en wij willen in een naburig dorp een bezoekje brengen aan de ruïne van de burg. Een bezienswaardigheid in Montcornet is een kasteelruïne, bijgenaamd het "Colosseum van de Middeleeuwen".
Het is een rustig dorpje met een grootplein voor de kerk en de burg. Het is een indrukwekkende ruïne. Wij wandelen rond de site en kunnen zo zien hoe groot de burcht wel was, het is ook heel heuvelachtig met een steile klim als je terug naar het dorp komt, de kerk en de omliggende gebouwen zijn heel mooi. Ook veel bloemen langs de weg en op de gevels van de huizen. gezellig is het wel en spijtig dat de burgruïne niet toegankelijk is wij zijn enkele weken te vroeg.
Het is toch de moeite om hier even te komen kijken en wandeling rond het dorpje te maken. Het is weer een geslaagde dag Franse Ardennen geworden, met een fijne wandeling en een bijzonder stukje bouwkunst. Prachtig!
Is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Sphingidae, de pijlstaarten. Hij wordt ook wel Meekrapvlinder of Onrustvlinder genoemd. De vlinder beschikt over een lange tong en is in staat om stil te hangen in de lucht bij een bloem tijdens het opslurpen van nectar. Omdat de kolibrie ook over deze eigenschappen beschikt, heeft deze vlinder de naam kolibrievlinder gekregen.
De spanwijdte is ongeveer 4 tot 6 centimeter. De voorvleugels zijn grijsbruin, de ondervleugels zijn oranjegeel. Aan de brede staart zitten zwarte en witte plukken haar. De vlinder kan vrijwel het gehele jaar worden waargenomen, maar vliegt vooral in augustus en september.
MARCHE DE LA CAMARADERIE / LES ROUBALEUS / SERAING 27/06/2010.
MARCHE DE LA CAMARADERIE.
LES ROUBALEUS.
SERAING.
Vandaag een wandeling in Seraing, vertrek in de gemeenteschool van Seraing. Seraing, een industriestad waar steenkoolmijnen, een glasfabriek, ijzer- en staalfabrieken gevestigd waren. Wij wandelen even door het dorp zelf om dan dadelijk in de uitgestrekte bossen te gaan wandelen.
Een derde van het grondgebied van Seraing bestaat uit wouden, die deel uitmaken van het natuurgebied dat Condroz-Ardennen genoemd wordt. Als gevolg van de Franse Revolutie zijn de kerkelijke boseigendommen van grondstatuut veranderd. Zo is het bois de lAbbaye een gemeentelijk bos geworden en is het eigendom van de stad Seraing. Het bois de la Marchandise is domeineigendom sinds 1901 en het bois de la Vecquée heeft het statuut van onverdeeldheid sinds 1810 (met de verhouding 10/18de voor Seraing en 8/18de voor het Waals Gewest). Hierdoor worden deze drie publieke bossen voor de nageslacht bewaard en kunnen we hier ongehinderd in wandelen. De hoogtes schommelen tussen 120 en 180 m in het bois de lAbbaye; tussen 180 en 200 m in het bois de la Marchandise; en tussen 120 en 270 m voor het massief de la Vecquée.
De fauna van deze drie massieven is klassiek. Men treft er met name de ree, het everzwijn, de vos, de steenmarter en de eekhoorn aan. Van de vogels vermelden we enkel de zeldzaamste: de zwarte specht, de bonte specht, de waterspreeuw, de havik, de sperwerk en de ijsvogel. Wij kunnen genieten van al wat de natuur ons hier biedt. De hele wandeling blijven we in de bossen van Seraing. Een mooie en aangename wandeling door de bossen van Seraing.
INTERNATIONALE WANDERUNG RUND UM HAUSET. / MICKY-MAUSE HAUSET. / HAUSET 26/06/2010.
INTERNATIONALE WANDERUNG RUND UM HAUSET.
MICKY-MAUSE HAUSET.
HAUSET.
Hauset is een dorpje aan de Geul, deel van de Belgische gemeente Raeren met ca. 800 inwoners. Het wordt door midden gesneden door de Geul.
Wij wandelen door het dorpje en komen zo aan de rand van het dorp, wij komen aan de Gohlstrasse Geulstraat met een prachtig gebouw, dan weer verder het mooie woud in. Het Aachener Wald is een bosgebied dat gelegen is op ongeveer 3,7 km ten zuiden van het centrum van Aken en heeft een oppervlakte van 1350 hectare. Een deel van het woud strekt zich uit over de landsgrenzen heen naar België waar het op het grondgebied van de gemeentes Raeren, Kelmis en Blieberg ligt. Een punt van het woud sluit ook aan op de Vaalserberg met de achterliggende Vijlenerbossen.
Op de grens tussen België en Duitsland ligt ook de Zyklopensteine. Een natuurlijk monument dat bestaat uit ongeveer 50 grote steenblokken van zandsteen en kwartsiet in verschillende formaten ten zuiden van Aken in het Aachener Wald. De formatie ligt enkele meters ten zuiden van de grens tussen Duitsland en België grotendeels op Belgisch grondgebied (gemeente Raeren), maar er zijn ook fragmenten van op Duits grondgebied aangetroffen. Hoewel het uiterlijk van de steenblokken fundamenteel verschilt met de omliggende zandgronden, zijn er toch ook verbanden ermee. Door een gebrek aan fossielen is een precieze datering niet mogelijk. Geleidelijke erosie in het Tertiair zou ervoor gezorgd hebben dat de bank uiteen viel in verschillende blokken. De Zyklopensteine zijn een populaire bestemming voor wandelaars. Tevens ontspringt de rivier de Geul in de buurt van deze formatie.
Een andere monument is door mensen handen gemaakt, de Siegfriedlijn. Tank vallen werden ook gebouwd langs de Siegfriedlinie en stonden bekend als " de tanden van de draak "of" puistjes "(in het Duits Höcker," humps ") vanwege hun vorm. Deze blokken van gewapend beton in verschillende rijen staand op een fundering. Er zijn twee typische soorten van de dam: Type 1938 met vier tanden steeds hoger in de richting van de rug, en Type 1939 met vijf van zulke tanden.. Veel andere onregelmatige lijnen van de tanden werden ook gebouwd. Wij wandelen verder in het bos, soms letterlijk op de grens tussen België en Duitsland. Wij komen zo na een tijdje terug in Hauset. Het is een mooie en aangename wandeling veel door het bos, genoten hebben we ervan.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN. / IN HET SPOOR VAN DE NATUUR / LIETEBERG-ZUTENDAAL 23/06/2010.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN.
IN HET SPOOR VAN DE NATUUR.
LIETEBERG-ZUTENDAAL.
De Lietberg is één van de 5 lokale toegangspoorten tot het nationaal Park Hoge Kempen. In een voormalige kiezelgroeve vond het bijen en insectencentrum Lieteberg een onderkomen. Sinds 2005 wordt er hard gewerkt om de site om te vormen tot een volwaardige Poort tot het Nationaal Park Hoge Kempen
Hoewel het feitelijk Nationale Park hier op 3 kilometer vandaan ligt, is het de ideale plaats om kennis te maken met de wondere wereld van de kleine dieren. Je kunt er naargelang het seizoen kennis maken met verschillende vlinders en in en rond de vijver kun je de libellen en kikkers gade slaan. Wij nemen de tijd om even kennis te maken met de onmiddellijke omgeving van de poort. Het nieuwe ontvangstcentrum met insectenmuseum, een onthaalcenter Nationaal Park en het Blote voetenpad.
Wij kiezen voor een wandeling met veel afwisseling, wat velden en weilanden, wat bossen en mooie lanen. Wij wandelen naar Stalken een gehuchtje van Zutendaal en dadelijk wandelen we terug de natuur binnen. Prachtige bossen en hier en daar wat weilanden waar een paar paarden ons aankijken. Mooi toch, nu komen we terug aan de ingang van de poort Lieteberg.
We zien de uitkijktoren voor ons opdagen en we komen aan de vijver, hier kunnen we het waterleven bekijken, verschillende libellen vliegen rond en de kikkers zitten te kwaken in de vijver, het is mooi om te bekijken, na een tijdje gaan we terug naar het bezoekerscentrum waar we even de tijd nemen om een terrasje te doen, op de gezellige binnenplaats kun je rustig genieten van een drankje en een hapje. Zo eindigen we onze namiddag in het Nationale Park van de Hoge Kempen
GEMZENTOCHT / WSV DE GEMZEN / MAASTRICHT 20/06/2010.
GEMZENTOCHT.
WSV. DE GEMZEN.
MAASTRICHT. NL.
Onze wandeling in Maastricht brengt ons naar Sint Pietersberg. Een pracht van een wandeling, onze eerste prachtige plek is het wijndomein de Apostelhoeve Waar in 1970 de wijngaard van de Apostelhoeve werd aangelegd, hadden al eerder druiven gestaan. De wijncultuur rond Maastricht is geen nieuw verschijnsel.
In de Romeinse tijd was het drinken van wijn in deze streken heel gewoon. Voor het bewijs van een eigen inheemse wijncultuur moeten we wachten tot 871, wanneer een oorkonde ons attendeert op een wijngaard bij de kapel van Sint-Salvator bij Aken. Wijngaarden bij Maastricht worden vermeld in 968, als koningin Gerberga haar goederen laat beschrijven. Vandaag is het een prachtige hoeve met de wijnranken op de flank. Wij dalen af en komen langs de Apostelgroeve. De Apostelgroeve ligt in de Louwberg aan de rand van het Jekerdal bij Maastricht en wordt ook wel Louwberggroeve genoemd.
Op de hellingen rondom de Apostelhoeve wordt sinds 1970 wijn verbouwd door de familie Hulst. De groeve werd in 1770 geopend om kalksteen te winnen. De ingang werd in het voorjaar van 1770 geopend. De groeve diende om het inkomen van de bewoners van de Apostelhoeve van een beter inkomen te voorzien. Met behulp van drie paarden en twee man personeel werden de blokken uit de" groeve omghoog gesleept tot bij de hoeve. Omdat de ingang onstabiel was, maakte men in 1772 een nieuwe ingang.De exploratie werd reeds in 1776 gestaakt door het uitblijven van de verwachte winst. Dan dalen we af en klimmen weer tot we aan het Chateau Neercanne komen.
Het kasteel werd vroeger omgeven door prachtig aangelegde tuinen en vijvers in de stijl van Lodewijk XIV; oude gravures geven hiervan nog een indruk. Sinds 1998 de tuinen weer in de oorspronkelijke staat teruggebracht. Vandaag zijn ze de waterpartij aan de overzijde van de weg aan restaureren. Wij dalen af langs de wijngaard en komen zo in Kanne België, wij wandelen naar de Heilig Hartkapel, we komen eerst aan het Huis Poswick gebouwd als klooster van de kanunniken van H. Graf 1714. Daarna een school internaat Latijnse School. Dan woning burgemeester Felix Paswich. Een pracht van mergelhuis. Dat de wijncultuur hier aanwezig was kunnen we zien aan de waterput met prachtige wijntaferelen. Dan komen we aan de H Hartkapel. De barokke kapel werd in 1647 gebouwd in opdracht van Herman Jekermans en dit na een bedevaart naar de Heilige Grafkapel te Jeruzalem.
Het gebouw is één van de mooiste kerkelijke monumenten in de omgeving. Wij wandelen door het witte dorp en zo komen we aan de Albertkanaal. Wij wandelen nu een eind de Sint Pietersberg op langs de Duyivelsgrot hier is de natuur op zijn mooist, groene weilanden en bossen, wij wandelen aan de rand van het reservaat tegen de cementfabriek af. Hier word de mergel afgegraven en je kun duidelijk de gangen in de mergelberg zien. Wat verder komen we langs het cementfabriek.
Wij wandelen nu meer het natuurreservaat in en genieten van de mooie omgeving. We komen aan de Motte De Tombe is een op de westflank van de Sint-Pietersberg bij Maastricht gelegen restant van een laat-middeleeuwse motte aan de rand van het ENCI-bos. Van oorsprong stond bovenop de berg een kasteel. Fundamenten van de toren zijn in 1920 blootgelegd, van de rest van de bebouwing is anno 2010 niets meer te zien. De top van de heuvel is verstoord door recente ingravingen.
Wel is er nog een restant van de gracht aanwezig. De kasteelberg heeft een doorsnede van 30 meter en een hoogte van 8 meter. Franse, Spaanse en Staatse legers hebben de motte in het verleden gebruikt om de stad Maastricht te bestoken. Om die reden wordt hij dan ook wel Spaanse Heuvel of Napoleonsberg genoemd. Enkele andere namen die worden gegeven aan de motte zijn Ouden Borg, Ouborch, Vetus Castrum, De Oude Tombe, Brommelentrom, Franse Batterij. De motte is onlangs volledig gerestaureerd door de eigenaar vereniging Natuur monumenten. De Tombe heeft de status van rijksmonument, het terrein is voor de plaatselijke cultuur-historie van belang en zeldzaam. Wij wandelen verder en komen zo terug richting Maastricht en komen aan de Natuurtuinen Jekerdal. De Natuurtuinen Jekerdal liggen midden in het Jekerdal, vlakbij de rivier de Jeker.
De vallei wordt omringd door de Sint Pietersberg en de Cannerberg. Hier is het een voorbeeldgebied voor natuurtuinieren, een kwekerij van wilde planten en een verscheidenheid aan milieus zoals een akker, bermen, takkenrillen, geveltuinen en een overstromingsvlakte met vijvers. Wij wandelen even rond en bezoeken het bezoekerscentrum, daarna vervolgen we onze wandelweg. We komen zo terug aan ons vertrekpunt. Een mooie wandeling die eigenlijk aansluit met de wandeling van gisteren in Kanne.
PAREL VAN DE JEKERVALLEI / TONGERSE WANDELVRIENDEN / KANNE-RIEMST 19/06/2010.
PAREL VAN DE JEKERVALLEI.
TONGERSE WANDELVRIENDEN.
KANNE-RIEMST.
Mergel en grotten, speciale kalkminnende bloemen, monumenten en bijzondere gebouwen dat is Riemst. Vertrek aan het Albertkanaal en richting Neercanne, hier wandelen we naar het kasteel van Neercanne ook wel Agimont genoemd ligt op Nederlands grondgebied even ten zuiden van Maastricht aan de Cannerweg, net buiten het Belgische dorp Kanne.
Neercanne is een terrassenkasteel en als zodanig het enige van Nederland. Het gebouwencomplex staat op een hoog, tegen de berghelling gebouwd terras. Het kasteel is gebouwd op de oorspronkelijke locatie van Romeinse verdedigingswerken waarvan de grotten nog steeds bestaan en in gebruik zijn als wijnkelder. Het huidige gebouw wordt voor het eerst gemeld in 1353. In 1465 werd het kasteel door de Luikenaren vernield, maar al snel begon men met de wederopbouw. De bijgebouwen met de markante hoektoren in het zuiden stammen uit 1611 en zijn gebouwd in de stijl van de Maaslandse renaissance. Het relatief eenvoudige hoofdgebouw werd in 1698 gebouwd door Daniel Wolf Baron von Dopff, toentertijd militair gouverneur van de stad Maastricht. Alle gebouwen, inclusief de wellicht nog tot een voorganger van het huidige kasteel behorende terrassenmuur, zijn grotendeels uit mergelsteen opgetrokken.
Achter het kasteel, in de Cannerberg en Muizenberg en aan de overzijde van de vallei, onder de Sint Pietersberg, liggen uitgestrekte in de mergel uitgehakte gangenstelsels. In het dal voor het kasteel stroomt de rivier de Jeker en ligt de deels volgens de oude plannen gereconstrueerde geometrische baroktuin van het kasteel. Wij wandelen langs het kasteel en tuinen, dan steken we weg over en ook de Jeker langs de watermolen uit 1650. Wat verder hebben we een prachtig zicht op het Albertkanaal.
We stekken deze over en wandelen naar het Fort van Eben Emael. FORTISSIMUS, de sterkste, werd zeer bekend tijdens de strijd op 10 mei 1940 toen een klein team van Duitse paratroepers de artillerie van het fort in minder dan 15 minuten onder controle kreeg. Organisatie, innovatie en durf waren de sleutels voor het Duitse succes. Het Fort van Eben-Emael is eveneens een 75 ha. groot beschermd natuurgebied met opmerkelijke planten, bomen, bloemen en paddestoelen en met een uitmuntend panoramisch zich over de Maasvallei. Meer dan de helft van het gebied bestaat uit bossen die onderdeel vormen van het beschermde park van de Sint-Pietersberg.
Wij dalen opnieuw af naar de Jeker waar we even halt houden in de Moulin Frangele Yvon en Marissa en de twee zussen zijn er bij fijn om nog eens samen te wandelen. na onze extra rustpause wandelen we verder en klimmen we de mergelheuvel op, waardoor we boven de mergelgrotten wandelen met een mooi zicht op Kanne en het kanaal. Nog even komen we langs het Belgisch soldatenkerkhof.
En dan weer een eind langs het kanaal en zo zijn we dan weer in Kanne en aan ons vertrek plaats. Een prachtige wandeling hebben de Tongerse Wandelvrienden uitgezet. Kanne is dan ook een van de mooiste dorpen van Limburg en door de mergel is het een uniek dorp waar de mergel de hoofdrol speelt.
Het programma 1000 zonnen van de VRT vroeg om een filmpje te maken over de Greenspotters. Wij willen graag meewerken aan het maken van een filmpje. Wij nemen voor de opnamen de Greenspot Grootloon vertrek aan het stadhuis van Borgloon.
Het Stadhuis, ook Grevenhuis genoemd is een herenhuis met hoektoren, gebouwd in 1680. Men stapt het stadhuis binnen via een rondboogarcade met zes traveeën. In deze arcade is een arduinen steen aangebracht met de titels van Robert Ernest d'Argenteau, een vroegere burggraaf van het kasteel van Loon. In de 11e eeuw stond hier een gebouw in Rijn-Westfaalse stijl als oudste verblijfplaats van de graven van Loon, vandaar Grevenhuis als alternatieve naam voor het stadhuis. In de Middeleeuwen diende het stadhuis als vergaderplaats van de schepenbank, de gilden en ambachten. Het stadhuis vertoont alle elementen van de Maasstijl in Limburg: een bakstenen constructie, kruisvensters, hardstenen speklagen, steigergaten, venster- en deurlijsten in arduin of mergelzandsteen en ontlastingsbogen boven de ramen. De versiering is sober gehouden. De gevel is helder en eenvoudig ingedeeld. Op de Klappoel, het pleintje naast het stadhuis dat vroeger dienst deed als was- en bleekplaats, werd het reliëf hersteld en in de natuurlijke helling werden treden uitgewerkt zodat er een theatervormige ruimte is ontstaan. Een perfecte locatie voor het organiseren van allerhande activiteiten, een ontmoetingsplaats voor de inwoners en een rustplaats voor de bezoekers aan de stad.
Hier vertrekt onze Greenspot. Wij wandelen langs de Oude Berg, met kapel en het historisch pand 'Duifhuis', daterend uit de XVIIde eeuw dalen we af naar de Tongerse Steenweg en steken deze over. Dan wandelen we het prachtige landschap van Haspengouw binnen, hier kunnen we rustig wandelen geen verkeer alleen wandelaars toch prachtig. Het golvend Haspegouws landschap rol open voor onze ogen. Wij wandelen naar Bolderberg, die een centrale plaats inneemt op deze wandeling beschermt als natuurgebied. De graslanden op de zonnige hellingen zijn op een natuurlijke manier verrijkt door kalk, afkomstig van fossiele schelpen. Logisch dat je hier heel wat kalkminnende flora ziet groeien.
Bovendien ontspringen hier de bronnen van de Motbeek, een zijriviertje van de Herkebeek. Historische kaarten uit de 18de eeuw tonen aan dat er torn al volop hoogstamboomgaarden werden aangeplant rond het dorpje Grootloon, vandaag proberen we deze te beschermen en zelf uit te breiden, zoals in het natuurgebied Grootloon. Zo is deze wandeling een bijzonder belevenis telkens weer opnieuw. Elke keer is de natuur weer een beetje anders, winter, lente en zomer steeds weer nieuwe en andere dingen te zien op de wandeling. Gewoon prachtig!.
