Een beetje later dan u van mij gewend bent, maar helaas door privé-omstandigheden heeft het een beetje vertraging opgelopen
dag 1 donderdag 21 sept
Na een vrij rustige nacht werd ik net voor de wekker wakker om half 6. Net als elke Oostenrijkvakantie gingen we om 7 uur de grens over. Omdat er op de autobaan file stond zijn we een stukje verder gereden over de lokale wegen dan normaal. Maar dat vonden we niet erg, de zon was net opgekomen en we kenden deze omgeving niet. Bij Werl zijn we weer op de autobaan gegaan. Ontbeten hebben we bij de Biggekopf in het Sauerland. Geluncht hebben we bij Geisselwind, daar hadden ze vanwege de oktoberfeesten aardappelsoep en hij was erg lekker. De rit verliep voorspoedig en rond 6 uur kwamen we aan in Kirchberg. Er lag veel sneeuw op de toppen van de bergen, dat had ik nog niet gezien. Daar werden we weer hartelijk ontvangen door Leni, haar man Gert en oma. Die laatste gaf me een compliment voor mijn korte koppie. Zij zag er voor haar leeftijd ook erg goed uit. Na wat gekletst te hebben gingen we dit keer bij Kalswirt eten. Normaal gaan we altijd de 1e dag naar Efesus, maar omdat het in deze tijd sneller donker wordt en je in de café's en restaurants nog roken mag, hebben we voor Kalswirt gekozen. Deze week hadden we geluk, want ze hadden een speciaal wildmenu. Dus dat was de hele week smullen.
dag 2 vrijdag 22 sept
Een superleuke dag. We gingen eerst naar Zell am See via de Thurnpas. Een mooie route, omdat veel toppen van de bergen besneeuwd waren en vooral op een helderblauwe luchtachtergrond en daaronder de donkergroene kleuren van de bomen, echt een kijkspektakel. Eenmaal in Zell am See hebben we eerst rond het meer gereden, toen we eenmaal de rondvaartboot gevonden hadden hebben we ook op het meer gevaren. Helaas konden we niet op het dek omdat 18 treden teveel voor mij waren. Maar we hadden een moooie plek en konden alles goed zien, heb wat foto's gemaakt, hoop dat de ruit niet al te goed te zien is. Daarna opperde mijn vader om via de Gerlospas terug te rijden, dat was een leuke verrassing. Heb zelfs even in de sneeuw gestaan en een sneeuwbal naar Gerard gegooid, was niet helemaal de goede richting, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was echt een geslaagde dag.
dag 3 zaterdag 23 sept
Weer zo'n superdag. Het begon al met de zon en die heeft ons de hele dag vergezeld. Deze dag stond in het teken van de Alm-abtrieb, een groot dorpsfeest, omdat de koeien dan van de bergweide, Alm, afkomen om de winter in het dorp door te brengen. Dit gaat gepaard met veel muziek, een boerenmarkt en natuurlijk de koeien, die erg mooi opgetuigd zijn. Als de koeien van een boer niet opgetuigd zijn, dan betekent dat dat er een koe in de bergen gestorven is. Maar alle koeien waren ogetuigd, dus dat was groot feest en als ze langs kwamen klonk er een groot applaus. Wij zaten op een plek waar we de koeien konden zien, maar ook de muzikanten en de dansers van de Trachtengruppe uit Kirchberg. De kleindochter van Leni danstte ook mee, dat was nog wel een koddig gezicht, omdat haar danspartner in het begin een klein jochie was en zij is voor haar leeftijd groot. We hebben daar Krapfen gegeten, dat is een soort appelflap, maar dan gevuld met kaas of aardappel. We hebben ook nog een dikke plak boerenlandkaas gekocht, dat hrinnerde we ons nog van een vorige keer. Onze koetsierster van de vorige keer, zie blogje 29 juli jl, was er ook weer en ik heb nog een keer in de koets gezeten. Ditmaal rondje Kirchberg. Ze herkende me nog weer, erg leuk. Tegen 3 uur zijn we weer richting pension gegaan. We kwamen nog een andere markt tegen en daar heb ik nog een egel van stro gekocht voor mijn poppentafel. Elke keer als ik ergens ben zoek ik een mooie pop of figuur als aandenken en ik heb al een mooie verzameling ondertussen.
Dag 4 zondag 24 september
De dag begon met dikke wolken en de weersberichten waren ook niet gunstig. Toch klopte onze spreuk, "als engelen op reis gaan, lacht de hemel" want we hebben geen druppel regen gehad, nee het was zelf zonnig met grote blauwe gaten tussen de wolken. Ons 1e doel vandaag was Rattenberg, daar zou een oldtimerparade zijn rond 1 uur. We waren wat vroeg en zagen dat er iets verderop een rommelmarkt was, dus daar gingen we eerst aan. Daar heb ik een leuke sjaal gekocht en een warme wintertrui in "trachtenlook" en samen met mama 2 mooie adventskalenders. Toen naar het stadje Rattenberg, het was vol met bussen, maar ondanks dat het stadje eigenlijk maar uit 1 smalle straat bestaat kon je niet merken dat er zoveel mensen waren We hebben Margareta begroet bij Trachtenwelt, dé tirolerkledingwinkel aldaar, waar ik een paar kaarten gekocht heb en mijn vader een nieuwe hoed. Op ons vaste terrasje geluncht. We zagen van alles voorbij komen, maar helaas geen oldtimerparade. Op een gegeven moment zag ik een groep senioren wandelen en zei ik gekscherend tegen mijn vader "kijk daar heb je onze oldtimerparade" Later toen we weer weggingen zagen we dat het een week verschoven was, jammer want mijn vader houdt van oldtimers. Op aanraden van Margaretha zijn we naar Kramsach geweest, daar zou een kerkendag zijn, die was blijkbaar al afgelopen, want er was niets meer te zien. Dus maar verder gereden naar ons 2e doel St Johann, daar was een Knödelfest, knodels zijn een soort van aardappelballetjes. Maar we kwamen eerst langs Scheffau, daar was ook een rommelmarkt en zijn we even heen gegaan. Heb nog een sjaal gekocht. mama heeft bij beide markten een geschenk gekregen omdat ze er zo vriendelijk uitzag, dat was toch een aardige geste nietwaar? Veel was er niet te zien, want de meesten waren al aan het inpakken. Eenmaal in St Johann bleek dat we te laat waren, maar we hebben nog wel even door het stadje gereden. Onderweg naar Kirchberg kwamen we nog een verkoopgelegenheid tegen waar ze pronkappels verkochten en mooie paarse schorseneren, die laatste hebben wij gekocht.
dag 5 maandag 25 september
De dag begon al fantastisch, strakblauwe lucht en 20 luchtballenonnen in de lucht. Deze week stond Kirchberg nl in het teken van de Ballonweek. Sommige vlogen rakelings aan ons voorbij. De ballonnen waren in allerlei kleuren en maten. Na het ontbijt gingen we naar de NKD, daar heb ik 2 feestoutfits gekocht voor een feestje in november van mijn zwager, eentje voor mooi en eentje voor minder mooi weer. Bij de supermarkt ernaast oa 2 flessen rum voor Otto gekocht. Toen richting Hopfgarten, daar heb ik opnieuw sjaals gekocht, niet dat ik er geen eentje heb, maar mama en ik hebben een sjalentik, als ze mooi en goedkoop zijn en we hebben ze nog niet, dan kopen we ze. Daarna bij de de plaatselijke tabakzaak nog een kennis begroet. Het mooie van Oostenrijk is dat mensen met een lichamelijke beperking tabakszaken met of zonder kantoorartikelen, alleen maar mogen runnen. Daar kennen ze geen WAO-uitkering, zoals bij ons, maar hebben ze deze oplossing bedacht. In Oostenrijk mag je ook nog steeds in restaurants etc binnen roken. Zolang ze geen oplossing hebben voor deze doelgroep, zal het roken ook wel toegestaan blijven, anders zouden mensen met een beperking geen inkomen hebben. Na de lunch, dit keer bij de Mpreis, een supermarkt. Dat is ook zo mooi aan Oostenrijk, bijna bij elke supermarkt heeft een soort van lunchroom, cafetaria, waar je kleine gerechten kopen kunt zoals belegde broodjes, diverse worsten en soms ook patat. Terug in Kirchberg nog even bij de souvenirwinkel geweest en bij de bloemist een bloemetje gekocht voor Leni. Zij heeft nl geregeld dat wij deze avond in een luchtballon mee konden varen, dat was super, gaaf, sensationeel, maar laat ik bij het begin beginnen. Ik wilde eigenlijk even rusten na de winkelactiviteiten, maar ik was zo opgewonden, dat ik de slaap niet kon vatten en ben buiten bij de anderen gaan zitten en keek werkelijk de minuten vooruit. Eindelijk was het kwart voor 4 en konden we naar het ballonterrein, we hadden met de ballonvaarder, die ook in het pension logeerde, afgesproken dat we elkaar zouden treffen bij het restaurant. Onze ballonvaarder heette Thomas. Weet u overigens waarom het ballon varen heet? Vroeger in de tijd van de 1e ballonvaart, werd er hoofdzakelijk over rivieren, dus water, gevaren. De Gebroeders Montgolfier hebben de 1e luchtballon uitgevonden en zeiden "we varen in de lucht" vandaar dus ballonvaren. De 1e pogingen mislukten, omdat de ballon niet omhoog ging. Op een avond zaten ze in de kroeg en liep er regelmatig een bardame langs de open haard en elke keer als ze dat deed ging haar rok iets omhoog. Toen kregen ze het idee dat iets lichts door de warmte van het vuur opstijgt en kon dus ook hun ballon door vuurwarmte de lucht in. Die ballon was toen overigens gemaakt van pek en papier. De 1e vlucht ging met een aantal dieren, een geit, haan en een eend. Alle 3 kwamen levend weer naar beneden, alleen de eend had een vleugel gebroken, dat kwam niet door de ballon, maar de geit was op de vleugel gaan staan. Toen kwam het volgende probleem, er moesten personen in, maar als ze zelf gingen en het mislukte, dan waren ze dood en was het avontuur voorbij. Dus hadden ze bedacht om ter dood veroordeelden mee ta laten gaan, die zouden immers toch al dood gaan. Maar daar was de adel het weer niet mee eens, die hadden toen nog heel wat in de melk te brokkelen. Hun argument was, als ze overleefden, dan zou hun straf kwijt gesscholden worden, dat vonden ze weer te gek voor woorden. Dus van toen af aan mochten alleen de adelen mee, vandaar ook dat je aan het eind gedoopt wordt tot baron of barones of een andere adelijke titel. Maar terug naar onze tocht, om 5 uur mochten we op het veld, ik heb me vorstelijk op mijn krukje gezet en kon al het moois aanschouwen. Ik moet even vertellen dat ik helemaal gek ben van luchtballonnen, als het even kan ga ik er achter aan als er eentje boven ons huis vliegt. Maar goed ik zat dus op het krukje en kon de hele voorbereidingen goed volgen. Eerst wordt de mand uitgeladen, met de branders er al aan. Dan komt iemand met een uit de kluiten gewassen "sporttas" en wordt de ballon uitgepakt, die is tegenwoordig van een soort ruimtevaartstof, met een compressor wordt er lucht in geblazen, zodat hij gaat opbollen. Mijn vader heeft geholpen met de ballon vasthouden, dat is een tamelijk zwaar karwei, want die lucht heeft kracht en je moet dus behoorlijk tegenkracht geven, zodat de ballon niet weggeblazen wordt. Als de ballon bol genoeg is, gaan de branders aan en komt er hete lucht in, zodat de ballon rechtop komt te staan en dat ging vrij snel moet ik zeggen. Toen dat eenmaal gebeurd was mochten wij erin. Wij, is in ons geval, mama, ik en nog een mevrouw uit Hopfgarten. Na nog een beetje uitleg konden we dan eindelijk omhoog. Wat een sensatie! Het was a anders als in Nederland, wat logisch was, omdat hier bergen zijn en bij ons niet. maar ook het geheel was anders, het is echt overweldigend en je voelt je ontzettend klein, omdat je veel hoger bent, in elk geval voor je gevoel. We gingen ook erg hoog, daarmee hadden we geluk, want enkele andere ballonnen konden niet zo hoog, vanwege de termiek en omdat de wind vrij zwak was. Maar wij gingen op een gegeven moment zo hoog als de bergtop die tussen Kirchberg en Brixen. het was echt een mooi spektakel, temeer omdat er meerdere in de lucht waren en wij als één van de laatsten opgestegen waren en dus een mooi panoramabeeld hadden, zie foto. Na ruim 3 kwartier vond Thomas een geschikte plek om te landen. Dat is ook nog een dingetje, niet elke boer wil dat je op zijn grond land. Daarom zie je in die week ook weilanden met witte plastic vlakken als teken dat ze daar niet gewenst zijn. Wij hadden een wei zonder vlak, dus konden we daar landen. helaas gaf het later wel wat gedoe, maar Thomas was het gewend, ze zullen daar wel voor verzekerd zijn. De landing verliep vlekkeloos, de mand kiepte niet eens, wat Thomas verwachtte, hij hupte 1 keer en toen stond hij mooi stil. je ziet dat ook wel bij turners, een klein hupje en dan staan ze stil. Ondertussen was de bus van Thomas en onze bus aangekomen. Er werd weer een beetje warme lucht in de ballon geblazen en ging de ballon al vliegend op de aanhangwagen, een handig foefje. Daarna werd de bovenklep open getrokken en klapte de ballon langzaam in. Hij werd mede met hulp van mijn vader opgerold en in de tas gestopt en keerden we huiswaarts. Nadat we van het eten thuis kwamen werd mama gedoopt tot "Gravin van Kirchberg opgestegen tot geland in koeweide Brixen" en kreeg ze een speldje. Ze heeft nu als recht dat ze eigenaar is van de lucht boven onze gevaren route en als plicht heeft ze dat wanneer er een ballon in problemen komt, ongeacht waar, dat ze dan hulp moet bieden. Zelf was ik in Nederland al in de adel verheven. Het was echt een supergeslaagde dag die ik en ook mama niet snel zullen vergeten!
dag 6 dinsdag 26 september
Opnieuw een toffe dag, de zon lachtte alweer aan de hemel toen we de gordijnen open deden. Na een lekker en gezellig ontbijt reden we eerst naar het postkantoor en daarna ging het richting Scheffau am Wilden Kaiser. In een Tirolerzaak had mijn vader de vorige keer een stuurhoes besteld van schapevacht. Die hadden ze klaar, maar het was een donkerder kleur dan mijn vader besteld had, dus een nieuwe besteld die we de volgende morgen op konden komen halen. Daarna via Kufstein, achter de Wilde Kaiser langs naar Schwandt, bij de Visvijver, waar we lekker aan het water gegeten hebben. Ons volgende doel was Griesenau, we hadden nl in een boekje gelezen dat er een mooie tolweg was. We hebben hem ook gevonden en het was inderdaad een mooie weg. We reden letterlijk vlak achter de Wilde Kaiser langs aan de achterkant. Het was erg imposant, net als gisteren voelde ik me heel klein en nietig. Daarna heeft Gerard ons nog op een extra rondje Tirol getrakteerd als afscheid. Eenmaal thuis de koffers weer ingepakt en vroeg naar bed gegaan.
Dag 7 woensdag 27 september
De wekker ging een uur eerder, omdat we om half negen wilden vertrekken. na het ontbijt afscheid genomen van Leni en de anderen. Eerst via de winkel van de stuurhoes gegaan, ditmaal kreeg hij wel de goede kleur. Daarna richting grens, iets anders dan we normaal gewend zijn, maar het had ook wel iets. Bij Geisselwind weer geluncht en nog een tankstop gemaakt. Tegen half 7 waren we in Vreden waar we gegeten hebben. We kunnen weer terug kijken op een fantastisch vakantie, zo wie zo een fantastisch vakantiejaar. Nu zit het er voorlopig eventjes op, volgend jaar weer nieuwe kansen. Ik wens u een paar mooie maanden in dit jaar en het nieuwe jaar en in het voorjaar hoop ik dat ik hier weer een nieuw blogje kan plaatsen.
Hieronder zoals u van mij gewend bent een aantal foto's, meer foto's kunt u bekijken op https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/?
De dag begon om 6 uur, omdat ik Otto wekken moest vanwege zijn werk. Ik ben samen met hen opgestaan en heb het rustig aangedaan. Tegen 8 uur vertrokken we richting het westen. Ons 1e doel was Wassenaar, was eigenlijk nieuwgierig hoe onze koning Willem-Alexander woonde met zijn Maxima. We hebben allerlei villa's gezien, maar Villa Eikenhorst helaas niet. Ben je net zo nieuwsgierig als ik, dan kun je op deze link klikken http://www.paleizen.nl/Paleizenbestanden/Nederland/Den%20Haag/Eikenhorst.htm Overigens zou ik in geen van deze villa's willen wonen, te strak, te groot en teveel stenen, dan heb ik langs de Vecht, later in de week, mooiere pareltjes gezien. Daarna richting Zoeterwoude, dat bestaat overigens uit drie delen, Zoeterwoude dorp, Zoeterwoude-Rijndijk en Zoeterwoude Weipoort. Ik ben door alle drie de kernen gekomen. In Zoeterwoude dorp zochten we een eetgelegenheid om te lunchen, helaas dat was er niet, het enige café dat er was, was dicht, dus na wat navraag kwamen we net buiten het dorp terecht bij La Place, een gezellig ding met terras, waar wij gezeten hebben. Tegen 1 uur was het tijd voor afscheid, ik kreeg van mijn ouders nog een zakcentje mee, die ik later nuttig besteed heb. Het was eerst even zoeken welke kant ik op zou gaan, uiteindelijk via het Molenpad richting Zoeterwoude Weipoort gegaan. Het voelde net of ik thuis was, er was een boer aan het werk en het stikte er van de meeuwen. Bij ons, net over de grens bij het Zwillbrock, heb je een meeuwenkolonie, dus het voelde helemaal vertrouwd. Het 2e kadootje was een koppeltje zwanen en even later zag ik nog een koppeltje en ook nog een standbeeld van zwanen, dus je kunt zeggen dat het een echte zwanenmiddag was. De zwaan staat voor liefde en spiritualitet, mooi toch, voor het begin van een bijzondere reis. Na ca 5 km zag ik het Bommelmuseum, u weet wel van Tom Poes. Dit is een absolute aanrader als u eens in de buurt komt. Het is gratis, alleen moet je van te voren even bellen, het is nl niet altijd open. Ik had geluk dat de heer thuis was. Deze man heeft in zijn leven van alles wat je maar kunt bedenken over deze Bommel, heer van stand gespaard. het is echt omvoorstelbaar, zeepjes, speelgoed, kaarten, boeken uiteraard en alle krantenstripverhalen. Want zo is alles uiteindelijk begonnen. Ook heeft deze man een dik boek geschreven met de uitleg van alle spreuken en woorden die deze Bommel gebruikt heeft. Hij verkocht ook een aantal zaken en omdat ik graag puzzel, heb ik een legpuzzel van hem gekocht. Hij was zo lief om hem op te sturen, want scooty was zo vol gepakt, dat ik hem niet mee kon krijgen. Heb ook nog 2 kaarten gekocht. Als je meer wilt weten kijk hier: http://www.bommelzolder.nl/. Hij raadde me aan om even verderop bij een ijsboerderij appelgebakijs te eten. Dat heb ik gedaan, ik had het nog nooit gegeten, maar het was echt verrukkelijk. Dus een deel van het geld van mijn ouders had ik al goed besteed. Het was zo wie zo een wonderlijk geheel, ik zat in de zon op het terras en in de verte zag je het weerlichten en hoorde je het donderen. Voelde me echt geweldig! Toen ging de route weer verder naar Zoeterwoude - Dorp, het was eigenlijk een uur te vroeg, maar omdat de bui steeds dichterbij kwam, heb ik gebeld of ik iets eerder komen mocht. Dat mocht. Ik werd heel hartelijk ontvangen door een gepensioneerd kunstenaarsechtpaar, erg lieve mensen. Kreeg meteen een kan water met koekjes en chocolaadjes. Ze vroegen of ik mee wilde eten, op het menu stond pompoensoep, uiteraard ja gezegd. en we hebben gezellig gekletst. Even later kwam de man nog met druifjes uit eigen tuin. Na wat administratieve dingetjes gedaan te hebben, zoals dagboek bijhouden, smsjes sturen naar vrienden en familie en de volgende route uitstippelen, kreeg ik mijn soep, die was lekker, had van mij iets pittiger gemogen, maar je kon echt de smaak van eigengemaakt proeven, dus goed. Heb de hele middag en avond buiten kunnen zitten, vergezeld van een heleboel parkietjes, in allerlei soorten en maten, die in de voliere zaten. Eentje leek op ons roodborstje dat in de winter altijd bij ons in de tuin vertoefd. Kreeg ook nog een aantal kranten, zodat ik, volgens de man, op de hoogte bleef van het nieuws. Het mooie was dat ze vol van vertrouwen waren, ze moesten nl oppassen en lieten me alleen in hun huis. ik voelde me erg vereerd dat ze dat deden. Toen ik ze bedankte voor het compliment, zei de vrouw, we kijken onze gasten aan en als het ons niet bevalt, dan was één van ons thuis gebleven. Nu dat compliment kon ik in mijn zak steken en ging dus moe, maar vergenoegd slapen.
dag 2 zaterdag 2 september
Na een vorstelijk ontbijt, de heer des huizes was extra naar de bakker gegaan voor vers brood en een croissantje, afscheid genomen. Bij een natuurgebied even mama gebeld, de heide bloeide, dus dat was een mooi gezicht. Later nog bij een ander natuurgebied, bij Leiderdorp, pauze gehouden. De weg verliep verder erg mooi, langs 2 meren, de laatste was meer een kanaal vond ik. Daar vaarden schepen in alle soorten en maten en ook in alle prijsklasses. Zag ook een boot met een arreslee erop. Nu bleek later dat er die avond een verlichte botenparade was, heb nog even overwogen om er heen te gaan, maar het duurde me te lang en dan zou ik niet uitgerust aan de volgende dag kunnen beginnen. Onderweg vele vele vliegtuigen gezien, maar eenmaal op plek spande het de kroon. Er gingen daar om de 3 minuten vliegtuigen over, waar ik de letters van de vliegtuigen kon zien en bij sommige zelfs de wielen die uitgeklapt waren., gaaf nietwaar. Althans ik vond het wel gaaf. Ik vond het "lawaai" niet eens hinderlijk. Heb er zelfs goed bij geslapen, hoewel ze van 11 tot 7 in de nacht niet mogen vliegen. Maar nog even over deze dag, onderweg kwam ik langs een fort en die was open en dat bleek dus een crashmuseum te zijn. Wij hebben in Lievelde ook een crashmuseum, maar deze was vele malen groter. De vrijwilligers, mannen, waren erg enthousiast en vertelden 100 uit, heb dan ook in een vrij korte tijd veel geleerd. Er was ook een groep Zweden aanwezig. Ik heb de mannen verteld over ons crashmuseum, dat kende ze niet en werd meteen op het web opgezocht. Ook verteld over Tante Riek, de verzetsvrouw uit Winterswijk. Dit omdat zij een gedeelte gewijd hadden aan vrouwen in het verzet, waaronder uiteraard de bekendste Hannie Schaft. Onze tante Riek kende ze wel, maar het ging nu eenmaal om hun eigen gebied, vandaar dat ze niet genoemd werd. Al met al een interessante middag en voor iedereen die geinteresseerd is in Crashes tijdens de 2e Wereldoorlog een aanrader. Nieuwsgierig, kijk hier http://www.crash40-45.nl/museum_nl/start.htmOok ging de route via een pontje, een fietspontje wel te verstaan. Het was even wat lastig om erop te komen, maar er waren een aantal sterke heren, die mij en scooty geholpen hebben. Eraf ging overigens makkelijker. Scooty heeft zich voorbeeldig gedragen, deze reis, zo ook deze dag, al kwamen we op de tenen op plaats van bestemming, maar ze had net iets meer als 30 km gereden, dus dat is netjes. Onderweg kwam ik nog langs de studio's in Aalsmeer. Eenmaal op plek werd ik weer warm ontvangen met een kopje thee en een koekje. We hebben gezellig gepraat, het bleek een gepensioneerde weduwnaar te zijn. Hij vroeg of ik mee wilde eten, dus ik zei ja. het grappige is dat we sla kregen, nu is dat normaal een gerecht dat ik erg lekker vind, maar deze keer was hij aangevuld met tonijn en feta. Nu moet u weten dat ik een "hekel" heb opgebouwd in het verleden, aangezien ik als kind elke dag vis moest eten, want dat was goed voor mijn ogen. maar ik wilde me niet laten kennen en dacht bij mezelf, Jacq proeven en als het echt niet gaat, dan moet je het eerlijk zeggen. ik vond het nog gaan ook, dus ik voelde me apetrots, ik zou het niet nadoen, maar voor een keertje was het goed te doen. Na het eten buiten nog even de administratieve dingen gedaan en toen lekker naar bed, deze keer sliep ik in een kas, dat was voor mij de 2e keer in mijn scootyreisavonturen. Deze keer hadden ze, destijds, een gedeelte omgebouwd tot atelier voor de vrouw des huizes. Ja schijnbaar heb ik deze rit ook wat met kunst en kunstenaars.
dag 3 zondag 3 september
Vandaag gezellig ontbeten, de heer vroeg of hij erbij mocht zitten, dus heb ik ja gezegd, ook nu had ik weer een lekker croissantje en een vers gebakken broodje. om 9 uur vertrok ik met een lekker zonnetje, richting Kuddelstaart. Daar waren nog resten van de botenparade te zien, het lag er bezaaid met glas, dat was best even spannend. op een rustige plek even met het thuisfront gebeld en daarna verder richting Vrouwenakker en Uithoorn. Heb nog op een pontje gevaren, deze keer ging het makkelijker, want het was een autoveer. Verder richting Vinkeveen, daar was ik vrij vroeg, gelukkig was mijn nichtje thuis, want ze hadden verteld dat ze waarschijnlijk niet thuis zouden zijn, vandaar. Eenmaal gesetteld werd het plan geoppperd om een autotour te maken, dus zo gezegd zo gedaan. Eerst ging het naar Amsterdam, langs de Johan Cruyff Arena, we hadden geluk, want net die dag moest Nederland voetballen tegen Bulgarije, maar blijkbaar zat iedereen al in het stadion. De tour ging verder naar Bussum, waar ik ze getrakteerd heb op een ijsje en hamburger, daarna via een mooie route weer naar Vinkeveen. Thuis heeft mijn nichtje groentesoep gekookt, nog wat tv gekeken en toen was de koek op.Zij wonen overigens in een Ark.
dag 4 maandag 4 september
Vanmorgen om 6 uur al wakker, a om Otto te wekken en b omdat ze beiden werken en vroeg op moesten staan. Wim ging als eerste weg en met mijn nichtje heb ik gezellig ontbeten. Tegen 8 uur ging zij ook op weg. Heb toen rustig mij aangekleed en scooty weer ingepakt en tegen half tien vertrok ik weer. Eerst dwars over de Vinkeveense plassen, daarna via Baambrugge, met een bijzonder kerkportaal, zie foto, naar Abcoude. Het was een kleine omweg, maar deze weg leek me leuker en dat was ook zo. Zowel Baambrugge, als Abcoude zijn mooie oude dorpen met kleine smalle straten. Daarna langs de Gein naar Nichtevegt, In Nichtevecht had ik eigenlijk met een pontje over gemoeten, maar dan moest ik 2 uur wachten en daar had ik niet veel zin in. Dus koos ik een andere route en die liep aan de andere kant van de Vecht en daar had ik geen spijt van. Het was nl een stuk rustiger en niet van die dure villa's, maar gewoon oude boerderijen. Deze gevolgd tot aan Vreeland, onderweg een aantal molens tegengekomen. Ook deze dorpen waren mooi en ook oud, als je daar natuurlijk van houdt. Daarna ging het helaas langs de grote weg naar 's Graveland, maar groot voordeel, ik kwam langs een plas, dat heette Wijde Blik en daar stonden dixies (toilethokjes), dus kon ik eindelijk naar de wc. Dat is onderweg echt een dingetje, gelukkig kan ik op deze reizen vrij lang mijn urine ophouden. Maar ik vind dat mensen die routes uitstippelen, daar ook wel eens aan mogen denken, maar dat terzijde. Het was deze dag de hele dag mooi weer en kon ik in mijn bodywarmer rijden, maar nu betrok de lucht en heb ik toch mijn jas weer aangedaan. De slaapplaats was makkelijk te vinden, want ik kwam al op de goede weg binnen. Eenmaal daar werd ik begroet door een hushpuppy en even later de vrouw des huizes. Er werd van alles getoond en uitgelegd en het bleek dat ik een eigen huisje aan het water had. Dat water heette de Gravelingervaart en was door dwangarbeiders uitgegraven voor alle wasserijen en blekerijen in de buurt. Heel eerlijk, ik heb ze niet gezien, maar het kan iets uit het verleden zijn. Eenmaal gesetteld heb ik thee gezet met munt uit de tuin van de vrouw des huizes, samen met de lange vingers die ik zelf van huis had meegenomen. Dus ik voelde me de koning te rijk.
dag 5 dinsdag 5 september
Ok deze dag begon weer met een lekker ontbijt, deze keer geserveerd op een dienblad. Had nu zelfs yoghurt met muesli erbij, wat een verwennerij was dat toch weer deze week. Tegen 9 uur begon de reis weer en ging het richting Leersum. ik wist dat dit te ver zou zijn, dus zag ik wel tot waar scooty me brengen zou. Als 1e kwam ik op de heide bij Hilversum. Er waren veel hardlopers met honden. Ik deed daar mijn dageljkse telefoongesprek en een man kwam in die tijd 3 keer langs met zijn mooie witte herder en de 4e keer trokken we een klein stukje samen op Hij was nieuwsgierig en vroeg met wie ik toch zo lang belde en daarna of ik op vakantie was, dus we hebben even gezellig met elkaar gebabbeld. Mensen vragen wel eens waarom ik Otto niet meeneem. Nu dit is zo'n voorbeeld, als we dit met zijn tweeén hadden gedaan, dan had ik dit gesprek nooit gevoerd, want dat doen mensen dan niet zo snel. Bovendien beleef ik de natuur etc anders dan Otto, omdat we andere interesses hebben. Dat houdt niet in dat ik niet deel, integendeel ik sms en bel elke dag als ik weer iets leuks beleefd heb, dus ze blijven op de hoogte en ik kan mijn ei kwijt. Verder ging het weer, vandaag stond in het teken van bos en hei. In Den Dolder heb ik gelunched, daar kwamen 2 mensen langs die een vreemd taaltje brabbelde. Nu was ik nieuwsgierig en vroeg waar ze vandaan kwamen en dat bleken Belgen te zijn, ze hebben ook nog verteld vanwaar ze kwamen, maar dat ben ik vergeten. Weer verder ging de reis. Op een gegeven moment kwam ik langs militair vliegveld Soesterberg, dat is nu een musuem. Mijn route ging over het terrein en ik reed over de landingsbaan. Dan pas besef je pas hoe groot dat eigenlijk is, ik vond het erg indrukwekkend. Je kunt hier meer over lezen op https://www.nmm.nl/over-het-nmm/park-vliegbasis-soesterberg/ Weer verder kwam ik langs Austerlitz, maar ik kwam niet langs de pyramide, dat vond ik niet zo heel erg, want die had ik al eens met Otto gezien. Het dreigde te gaan regenen en scooty was bijna leeg, dus ben ik bij de Bergse Bossen in Driebergen gestopt. Ik was net binnen en het begint me toch te gieten. Met die bui had ik de hele dag een soort van kat en muisspel gespeeld. Elke keer als ik ergens stopte haalde hij me weer een beetje in, maar net voor die tijd ging ik weer op pad en bleef hem dus telkens voor. Uiteindelijk haalde hij me wel in, maar toen zat ik hoog en droog in een restaurant en scooty was ondergedekt. Daar heb ik me getrakteerd op een lekkere tosti en een portie brokkelkaas met 2 koppen thee. In de taxi had ik een naar rookstinkende blaaskaak als taxichauffeur, eentje die alles beter wist en kon. Maar dat alles vergat ik snel toen ik op plek kwam, jeetje wat was het daar mooi, een boerderij met paarden, kippen, schapen, een poes en heel veel vogels. Ik mocht slapen in een oldtimercaravannetje, zie foto. ik dacht dat die heel klein waren, maar dat viel reuze mee. lekker buiten een kop thee gedronken en toen heerlijk naar bed.
dag 6 woensdag 6 september
Vandaag kreeg ik mijn ontbijt in een picknickmand, er was aan alles gedacht, tot radijsjes uit einge tuin toe, maar die waren helaas niet aan mij besteedt, dat zou meer iets voor mama geweest zijn. Het enige dat ontbrak was vleeswaren, niet dat ik dat miste, maar het kwam omdat ze vegetarisch waren, dat vond ik wel grappig dat ze dat zo ver doorvoerden. Toen ik het er met Otto over had, vond hij het vreemd, want nu verplichten ze mij om die dag ook vleesloos te ontbijten, nu een beetje gelijk had hij wel, maar ik vond het ook wel weer wat hebben. Met de vrouw des huizes heb ik nog even gekletst over scootmobielen etc, omdat haar moeder ook zoiets wilde, maar ze vond zich nog veel te jong, lees 85. affijn het was een gezellig half uurtje. Tegen tienen op pad, de lucht was inmiddels opengebroken en de zon scheen er weer fijn tussen door, je moet weten dat het 's nachts nl geregend had. De weg ging eerst naar Amerongen, hier staat het bekende kasteel Amerongen. Verder ging het richting de Grebbeberg en ja scooty kon het trekken, verder langs de oude Rijn naar Wageningen, hier heb ik Hotel de Wereld gezien, waar in 1945 de Capitulatie werd getekend van de 2e Wereldoorlog. (http://www.hoteldewereld.nl/geschiedenis/) Weer verder ging het naar Oosterbeek, hier heb ik de derde oudste kerk van Nederland bezocht, ik heb daar niet alleen een kaarsje aangestoken, maar ook een video gezien over de geschiedenis van de kerk, was een interessant verhaal. Overigens wordt in de kerk verteld dat het de oudste kerk is, maar op deze site lees je wat anders: http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/168611-top-100-oudste-kerken-van-nederland.html In de oorlog is er veel gebombardeerd en verwoest in Oosterbeek en daarom is er het oorlogsmuseum http://www.airbornemuseum.nl/ Wij waren te laat, wij is in dit geval Otto en ik, hij had me nl bij de kerk opgehaald. We hebben eerst wat gegeten, daarom waren we te laat om het te bezoeken. We zijn er wel langs gereden, maar het stond in de steigers. Wel zijn we bij de Naald geweest, het eigenlijke herdenkingsmonument. daarna gingen we weer huiswaarts, onderweg nog een versnapering genomen. Eenmaal thuis wachtte mama op ons en heb ik mijn verhalen verteld en ging het huiswaarts.
Het was weer een bijzondere reis, dat in het teken stond van boten, vliegtuigen en dieren. Ik heb weer enorm genoten en heb weer bijzondere ontmoetingen gehad en veel gezien, ook de weergoden waren me goed gezind.
Hou mijn site in de gaten, in heel korte tijd gaan we weer naar Oostenrijk en dan ga ik in de luchtballon, waar ik me ook erg op verheug.
Na een onrustige nacht om 5 uur opgestaan, alles klaar gemaakt en naar mijn ouders gegaan. Mijn vader heeft nog snel een opstapplank gemaakt voor mij, want we gingen dit keer met een gehuurde bus, omdat onze kuren had en niet op tijd gerepareerd kon worden. Iets voor 7 gingen we op weg om om 7 uur over de grens te kunnen zijn, traditie bij ons, zoals de vaste lezers inmiddels wel weten. Het was erg druk onderweg, dat begon al op het 1e deel voor de autobaan. Maar ook daar was het vrij druk, dit ondanks de vakantietijd, een paar wegwerkzaamheden was daar ook debet aan. We hadden fijn reisweer op een regenbui in Beieren na. Tegen half 7 kwamen we in Kirchberg, daar werden we weer hartelijk ontvangen door Leni, oma en de kleinkinderen. Leni had voor Gerard en Andreas het bier al koud staan en voor ons lekker frisse vlierbeslimonade. Vooral het gezicht van oma vergeet ik niet snel meer, toen ze mama zag, haar hele gezicht fleurde helemaal op. Oma is al 94 en nog echt een kwieke dame, zeker van geest. Nadat we onze presentjes hadden gegeven, stroopwafels voor de volwassenen en snoep voor de kinderen, zijn we naar Efesus gegaan. We hoopten Amber weer te treffen, maar helaas die werkte er niet meer en ook de andere dagen hebben we haar niet meer gezien. Nu werkt er een vriendelijke turk genaamd Ugur. Eenmaal thuis snel in bed gekropen, het was een lange, maar mooie dag.
Dag 2 vrijdag 28 juli 2017
Na een fijne rustige nacht werd ik rond kwart voor 7 wakker. Leni trakteerde ons weer op een lekker ontbijt. Daarna gingen we op pad. Traditioneel is dit de shopdag. Ons 1e doel was dan ook de NKD in Kirchberg, we hadden weer eens geluk, er was weer sale. hoewel het dit keer een beetje vreemd ging, want op de posters hing in kleine lettertjes dat het de 27e afgelopen zou zijn. Daar waren we het niet mee eens, dan hadden ze het weg moeten halen. Toen we de kassiere overtuigd hadden kregen we alsnog de korting. Niet dat we zo op onze centen zitten, maar dan moet je de borden weghalen, want zo is het een vorm van volksverlakkerij en daar houden we niet van. Alle 4 hebben we iets gevonden, dus het blijft een goede winkel, Bij de supermarkt ernaast hebben we wat fruit en kaarten gekocht. 2e doel was NKD Hopfgarten, ook daar vonden we nog wat, dus dat was ook weer geslaagd. 3e doel was Rattenberg, eigenlijk wilde ik deze keer geen schoenen kopen, want Otto had nog 2 paar. Maar toen we zagen dat ze nu maar €19.95 kosten ipv. €99.95, hebben we er toch maar drie paar gekocht. Nu kan hij er een poosje tegen. Ook hebben we weer nieuwe stenen gekocht. Voor de lunch hebben we alle 4 frankfurterworstjes gekocht, een soort knakworst met brood. Het begon ondertussen iets te druppelen, dus werden er meteen 2 parasols open gezet, zodat we fijn buiten konden blijven zitten. Wat een service weer hé? Tegen half vier waren we weer in Kirchberg en ben ik even op bed gegaan. Daarna naar ons favoriete restaurant Kalswirt. Ook daar werden we hartelijk ontvangen.
Dag 3 29 juli, mijn verjaardag:
Een superverjaardag mag ik wel zeggen. Mijn 1e cadeautje kreeg ik al bij het opstaan, de zon scheen nl heerlijk door het slaapkamerraam. Ik werd meteen gefeliciteerd door mijn ouders en later Andreas. 2e cadeau kreeg ik bij het ontbijt, eerst al deden we dat buiten en van Leni, de pensionhoudster, kreeg ik een glazen waxinelichthouder met een roosje er middenin. Ik mocht vandaag kiezen wat we gingen doen, dus koos ik voor een koetsentocht en dat kreeg ik ook aangeboden van mijn ouders en Andreas. Nou een mooier cadeau hadden ze me niet kunnen geven en tot grote verrassing mocht ik ook nog voor op de bok zitten. We zijn echt op plekken geweest die we nog nooit gezien hadden, want de route was bijna geheel autovrij en de koetsierster gaf op al mijn vragen een enthousiast antwoord. Na een uur was het voorbij en we zeiden allemaal dit is voor herhaling vatbaar. Daarna heb ik getrakteerd op koffie en gebak bij Konditorei Lorenzoni. Na wat overleg besloten we om naar St Johann te gaan, dat was een superzet, want daar vond mijn vader eindelijk de broek die hij al zo lang gezocht had. Hij draagt nl altijd lederhosen met rits en de meesten zijn met knopen. Daarna nog even genoten van een lekker ijs. De bediening was een nederlandse, waar we even mee gesproken hebben. Ze woonde er nu 2 jaar, maar dit seizoen was het laatste want ze had heimwee naar haar familie. In Kirchberg even gerust en daarna richting dorpsfeest gegaan. We werden meteen weer herkend in de tent, hoewel we er 4 jaar niet meer geweest waren. Hannes, die daar altijd bedient, zorgde meteen voor een tafel en ook kregen we ons briefje weer, waar de consumpties opgeschreven werden. Normaal moet je altijd meteen betalen, maar dat vond mama ooit te onhandig en toen werd de regeling van het briefje ingevoerd en dat wist Hannes dus nog. De Haendels, hele gegrilde kip, was ook weer vertrouwd lekker. Even later werd er zelfs door de muziek een lied voor mij gezongen op aanvraag van mijn vader. Ik kan dus echt zeggen dat ik een topdag gehad heb.
dag 4 zondag 30 juli
Vandaag konden we helaas niet buiten zitten, maar na het ontbijt klaarde de hemel helemaal op en konden we richting Ebbs, daar was een rariteitendierentuin. Je moet dan denken aan neusberen, schildpadden, stokstaartjes, een soort grote haas, waar ik de naam van vergeten ben en vele vogelsoorten waaronder flamingo's, roze lepelaars. bonte gieren enz. Het was een leuke kleine dierentuin en de beesten hadden voldoende ruimte om in te leven en te wonen. Op het terras nog een broodje gegeten. Daarna ging de tocht verder naar Schwendl, onze favoriete uitrustplek als we daar zijn. Bij de forellenvijver, genoten van een lekker ijscoupe, de bergen en de rust van het water met de vele forellen en goudvissen die daar zwemmen. Eenmaal thuis weer even geslapen, daarna weer bij Kalswirt gegeten.
dag 5 maandag 31 juli
Weer een mooie dag, na het ontbijt gingen we eerst de laatste boodschappen kopen, voor Otto 2 Kirschrum en voor mij 4 flessen vlierbessensiroope ter voorkoming van verkoudheid. Daarna via Hopfgarten en Ellmau naar de Kitzbühlerhorn. Daar waren we 4 jaar niet geweest en het mooie was dit keer kon ik met eigen ogen ontzettend ver kijken, zonder verrekijker. We konden de sneeuwtoppen zien van de Gross Glockner en de Grosvenedig. Ons dorpje Kirchberg en de Schwarzsee. Ik werd er een beetje emotioneel van. We hebben boven op de Horn ook meteen gelunched. Heb daar ook een beschermengel gekocht als aandenken aan een lieve vriend. Weer beneden gerust en voor de laatste keer naar Kalswirt gegaan. Traditioneel eindigen we altijd met de Grillplatte, zo ook deze keer. We kregen zelfs een toetje gratis met bosbessen die de moeder van Thomas die dag geplukt had. Nog een andere traditie is mijn alcoholvrije cocktail,. deze keer eentje met sinaasappelsap en rode kers od. Thuis de tassen weer ingepakt en afscheid genomen van oma, die zouden we de volgende dag nl niet meer zien, vanwege het vroege tijdstip van vertrek.
Dag 6 dinsdag 1 augustus:
Deze laatste dag ging om 6 uur de wekker, aangekleed, koffers in de bus, ontbeten en van iedereen afscheid genomen. Goed 8 uur reden we Kirchberg uit. Onze 1e stop was weer Geisselwind, helaas ook nu was onze leuke serveerster Petra er niet. De reis verliep voorspoedig, al was het ook nu vrij druk op de weg. De 2e stop was een plaspauze bij Limburg aan de Lahn. Ca 10 uur later kwamen we in Oeding daar wat boodschappen gedaan en uiteindelijk gegeten in Vreden, ditmaal niet bij de Berkelsee, die hadden vakantie. Maar nu hebben we gegeten in een grillimbiss, naast de aldi. Rond 8 uur waren we weer thuis, Otto stond ons al op te wachten en was blij dat we weer thuis waren.
Dit was weer een reisverslag, blijf mijn blog in de gaten houden, want als alles goed gaat, dan maak ik in september nog 2 reisjes, eentje met scooty en eentje opnieuw naar Kirchberg en dan ga ik de lucht in in een ballon. Dus weer spannende dingen om me op te verheugen en hopelijk u als lezer ook.
Dit verslag gaat over ons weekendje Sauerland samen met mijn ouders en 2 Duitse vrienden. Omdat we pas om 1 uur vertrokken kon ik het nog rustig aan doen. Maar om 12 uur had ik me omgekleed en was ik reisvaardig, afscheid van Otto genomen en iets eerder dan gepland togen we richting Bocholt om onze vrienden op te halen. Toen ook zij de koffers in de bus hadden geladen en er zelf in zaten gingen we richting Marsberg in het Sauerland, waar we het weekend zouden doorbrengen. We hebben autobanen gemeden om wat van de omgeving te kunnen zien. Voor ons begint de vakantie zodra we in de auto zitten en eindigd die als we weer thuis uit de bus stappen. Dus snelheid is geen thema, maar genot wel. Mijn vader had een mooie route uitgezocht en tegen 6 uur waren we in Hotel Diemelsee. Marsberg ligt namelijk aan de rivier de Diemel. Na ingecheckt te zijn hebben we lekker en goed gegeten. Helaas was de hoteleigenaar een sikkeneurige man en hij deed erg moeilijk over bier en water die we wilden bestellen en later bleek dat het niet aan deze avond lag of aan ons, maar dat hij gewoon een slecht gehumeurde man was. Maar we lieten onze pret niet bederven en genoten even goed van het eten, want dat was, zoals gezegd goed. Na het eten hebben we op het terras van een café aan de overkant van het hotel nog wat gedronken.
Dag 2 zaterdag 24 juni:
Na lekker geslapen te hebben werden we wakker met het zonnetje, een heerlijk ontbijt genuttigd en tegen half 10 richting het centrum gegaan. We hadden geluk, er was een NKD, als u mijn blogje vaker leest, weet u dat dit onze favoriete winkel is. Ook vandaag weer leuke kleding ingeslagen. Daarna op weg richting Edersee. De Edersee is een stuwmeer. Dit is een kunstmatig meer dat ontstaat omdat ze een dam hebben gebouwd in een rivier, in dit geval de Eder. Eerst hebben we over de dam gelopen, cq gereden. Ons plan was om een boottocht over de Edersee te maken, maar helaas kon mijn scooty niet naar beneden of naar boven komen ivm de steilheid van de oprit dat naar het schip ging. Daarom het plan gewijzigd en gingen we terug over de dam en hebben op een terras genoten van ijs, bier of koffie met wafels. Ons 2e doel was het Boomkroonpad, ietsje verderop. Dit pad vonden we mooier dan het pad in het Beierse Woud, hoewel die al erg mooi was. Helemaal bovenin hadden we een prachtig uitzicht op de Edersee, het kasteel Waldeck Pyrmont en de heuvels van het Sauerland. Het mooie van dit pad was dat er onderweg veel interactieve leermomenten waren, leuk voor kinderen, maar ook voor ons volwassenen. Toen we terug kwamen hadden de mannen trek gekregen, dus zochten we een imbiss op en die vonden we. Het leuke was dat op dat terrein ook een huis stond dat op zijn kop stond, zie foto. Het was een klein museum. Echt alles stond op de kop, fietsen hingen aan het plafond, de brievenbus zat op zijn kop, de gordijntjes echt alles, heel apart, dit had ik nog nooit gezien. Tegen half 6 waren we weer in het hotel. De heren toogden weer richting terras en de dames hadden zich even opgefrist. Het eten was weer prima, dus hebben we kok op een consumptie getrakteerd. ik ging daarna lekker naar bed en de anderen genoten nog van een paar consumpties op het terras bij de buren.
Dag 3 zondag 25 juni:
Na wederom een goed ontbijt gingen we richting Mohnesee. We hadden wel wat tijd nodig om te komen, mede door een omleiding, maar uiteindelijk kwamen we er en het was de moeite waard. Het leek een beetje op de stuwdam van de Edersee, maar dan een stuk kleiner. Daar hebben we genoten van koffie, cacao en lekker gebak. Dat is echt iets Duits, zij kunnen heerlijke taarten bakken, bijna elke huisvrouw bakt taarten voor verjaardagen, maar ook zo in het weekend. Dit ging er dan ook letterlijk in als koek. Daarna ging het weer langzaam richting Bocholt om onze vrienden naar huis te brengen. Wij hebben nog een tankstop gemaakt voor ook wij naar huis gingen. Daar wachtte Otto al op mij, dus we hadden elkaar veel te vertellen. We kunnen terug kijken op een gezellig weekend, met als minpuntje het humeur van de hoteleigenaar en de badkamer van onze vrienden, die niet helemaal volgens onze normen was. Dus ik zou dat hotel niet echt aanraden om heen te gaan. Dat lag niet aan voordeeluitjes.nl.want tot nu toe hebben we hele goede ervaringen met deze firma.
Dat was voorlopig weer even mijn blogje, binnen een paar weken volgt het verslag van Kirchberg, hou mijn blogje dus in de gaten.
Vandaag ben ik begonnen aan mijn laatste deel van mijn rondje Nederland. Ik was om half 7 al op, heb me snel aangekleed en ben ca 8 uur naar mama gegaan. Heb gezellig met hen ontbeten en tegen half negen, een half uur eerder dan gepland, gingen we op weg richting Hindeloopen. De rit er naar toe verliep snel en was gezellig. Tegen 12 uur waren we er en hebben samen nog even geluncht. Afscheid genomen en toen kon het dan echt beginnen. Hindeloopen is een mooi oud stadje met kleine straatjes en steegjes en oude vissershuisjes, zie foto. De route verliep via Koudum, naar Aldemirdum en uiteindelijk Nijemirdum. Het was een bijna autovrije route en voor mij gelukkig geen massatoeristen, dat had ik overigens de hele week niet. Dat is het voordeel als je in voor- en najaar gaat. Tegen 4 uur was ik op plek, keek of er iets te eten was, maar dat was er niet. De gastvrouw adviseerde me om weer terug te gaan naar Aldemirdum. Scooty had zich netjes gedragen, dus dat ging goed. Heb wat gegeten en daarna nog even naar de VVV er tegenover, heb daar 2 kaarten gekocht. Aldemirdum is een zgn. Brinkdorp, dat schijnt voor daar uniek te zijn, meestal komen die in Drenthe voor. Daarna ben ik weer naar mijn slaapplek gegaan. het was daar onwijs vredig en stil. Je hoorde de vogels fluiten en geen enkele auto's. Ik keek op een weiland met roodbonte koeien en Friese paarden en in de verte de kerktorens van het dorp.
Dag 2 vrijdag 16 juni:
Na een heerlijke nacht van bijna 12 uur werd ik wakker met de zon die door de kamer scheen. De dag begon dus al goed. Heb lekker buiten ontbeten en even met mama gebeld. Tegen half 10 aan de 2e etappe begonnen. Nadat ik Nijemirdum verlaten had, zocht ik een rustig plekje met een bankje en even met Otto gebeld. De reis liep langs een mooie rustige weg met mooie bermbegroeiing zoals klaprozen en korenbloemen, de rust kwam mede doordat hij was afgesloten alleen de fietsers mochten door, ik had weer eens geluk. Het pad liep helemaal tot Lemmer, ook dit is een mooi oud vissersplaatsje, met oa een ophaalbrug en vele leuke huizen en winkels. Maar het was me te druk, dus ben verder gegaan richting Kuinre. In het Kuinresebos heb ik gepicknickt. In het Kuinresebos stond ook een monument, het was een meetstoel. Dit is poldergebied, dus vroeger was hier water, een gek idee vond ik. Die meetstoelen werden gebruikt om te meten, het principe werkt ongeveer als de landmeters met hun meetpalen, die je langs de weg ziet. Daarna richting Kuinre, kwam al langs mijn slaapplaats, maar ik was te vroeg en ben naar het stadje gereden, het bestond uit 1 straat met allemaal oude huizen. Intussen is er wel een beetje bij gebouwd, maar de charme heeft toch die ene oude straat met een paar winkels en een café. UIteraard was er ook een kerk en die nodigde zo uit om te bekijken, omdat er muziek klonk uit de kerk. Dacht eerst dat het koor aan het oefenen was of zo, maar het was een cd od. De kerk was eenvoudig met banken, een preekstoel en een orgel. Wat ik apart vond was een soort van kloostertafel met 8 stoelen erom heen met rieten zittingen. Welke functie dat had, heb ik vergeten te vragen. Wat ik ook bijzonder vond waren 2 schepen die voor de ramen hingen, dat had ik nog nooit gezien. Heb daarna de straat op en neer gereden. De plaatstelijke winkel bezocht, die noemde zich warenhuis en ja hij had echt alles, een vroegere winkel van sinkel dus. Bij het café ernaast heb ik me getrakteerd op appelgebak en chocomelk. Ik had van mijn ouders een zakcentje gekregen, dus daar gretig gebruik van gemaakt. toen ik vroeg naar de wc, wees ze naar de trap. Helaas dat ging niet, dus ik zei jammer, dat gaat niet. Tot mijn verbazing zei ze, "nu je mag wel bij mij, ik woon hiernaast". Wat een service hé? Ik heb haar bij het afrekenen een extra fooi gegeven, wat zij weer leuk vond. Daarna naar mijn slaapplaats, een heuse roze caravan, zie foto, zowel van binnen als buiten was alles roze. De camping heet de wipkip, genoemd naar een gerecht uit het restaurant met dezelfde naam.
dag 3 zaterdag 17 juni
Weer een mooie dag. Eerst een luxe ontbijt, met croissantje kaas, boterham met rosbief, beschuit met aardbei en een ei. Tegen kwart voor tien weer op weg. Het 1e deel tot Emmeloord was een mooie weg door een natuurgebied. Het deel naar Urk vond ik saai, een hele lange rechte weg. het was wel lekker rustig want de weg was weer afgesloten voor auto's ivm wegwerkzaamheden. In Tüllebeek heb ik geluncht. Daarna het laatste stuk naar urk. Ook dit is een mooi stadje. Urk staat bekend om zijn gängekes, ofwel kleine straatjes. Dat was overduidelijk te zien, sommige straatjes waren zo smal dat je er amper met 2 man langs kon. heb een beetje rond getourd daar. Ook naar de haven gereden, daar lekker op een terras gezeten en een aardbeiencoupe gegeten. In het centrum was het veel te druk, kon geen plek vinden, maar in de haven was plek genoeg. De haven zat bomvol grote en kleine schepen, ook uit het buitenland zoals bv een schip uit Plymouth. Wat ik wel vreemd vond is dat ondanks dat er vele Duitse toeristen waren, men heel slecht of geen Duits kon. Toen ik het gezien had, ging ik richting mijn slaapplaats, scooty kon het net volbrengen, werd wel even wat nat omdat een boer aan het sproeien was en mijn scooty niet snel genoeg meer ging. maar gezien de temperatuur was dat niet het probleem. Dat doet me overigens denken aan vanmorgen toen een boer zo nodig om 8 uur moest gieren, ze zijn daar dus al net zo gek als in de Achterhoek. Maar terugkomend op mijn slaapplek, ik had een superdeluxe appartement helemaal voor mij alleen. De wereld is ook weer eens klein. Toen ik zei dat ik uit groenlo kwam zei mijn "hospita" "wat leuk, mijn schoonzus woont daar ook, ze is met Groen getrouwd en die is weer van de Grolschfabriek. Hoe is het mogelijk hé? Heb nog een poosje in de tuin gezeten, ze had een kruising tussen een engelse tuin met buxussen en een boerentuin. Bij navraag bleek dat de buxussen de tuin niet helemaal laten verwilderen, een soort grens dus.
dag 4 zondag 18 juni
De dag begon al met een gezellig ontbijt, ik heb met de vrouw des huizes bijna een uur gekletst over van alles en nog wat. Dat vind ik nu zo leuk aan deze vakanties, je ziet en spreekt allerlei mensen. Tegen half 10 vervolgde ik mijn reis. Ik reed een heel stuk langs het Ketelmeer, eerst onderlangs en later op de dijk en langzaam maar zeker kwam ik bij Kampen. Ik zag al grote schepen liggen en toen ik in Kampen kwam bleek er de Hanzedagen te zijn. Kampen is een Hanzestad, dat houdt in dat ze vroeger lid waren van de Hanzebond, een handelssamenwerking tussen diverse landen met de oorsprong in Duitsland. Nederland kent er meerdere, waar Kampen er één van is. Ik dacht dat het heel druk zou zijn, maar dat viel reuze mee, voor mij fijn, want ik kon overal goed bij, maar voor de organisatie minder, zal iets met het warme weer van doen hebben gehad. Ik heb eerst langs de kade gereden waar de schepen gemeerd lagen, zoals 3 masters, het leek een soort minisail. Daarna heb ik de Hanzemarkt bezocht, hier presenteerden alle Hanzesteden zich. De ene met lekkere gerechten voor een klein prijsje, de andere met informatie. Ik vond 2 kraampjes met steden in het Sauerland, waar we afgelopen weekend waren, zie volgende blog en daar heb ik informatie van meegekregen. Ook heb ik elandsoep geproefd, dat had ik nog nooit gegeten, maar vond het erg lekker en de prijs was ook leuk, €3.00 Toen ik richting mijn slaapplaats reed kwam ik nog langs een regenboogmarkt, een cultuurmarkt met voornamelijk derdewereld landen. Ik kreeg nog een kadootje, een sleutelhanger gemaakt door kinderen uit Nepal. De vrouw vond het zo bijzonder dat ik met mijn scootmobiel door Nederland trok. Bij de slaapplaats gekomen werd ik hartelijk ontvangen. Het lag in een woonwijk, maar erg gezellig, ik sliep in een omgebouwde fietsschuur en de tuin was in Spaanse sferen gehuld met waterval en fluitende parkietjes.
dag 5 maandag 19 juni
Ik moest deze morgen vroeg opstaan, want de hospita's moesten beide werken. Er waren nog 2 dames uit Drenthe, dat is de 2e keer in die 3 jaren. In elk geval gedriën zaten we om half 8 buiten aan het ontbijt, het was een gezellig half uurtje en rond kwart over 8 zat ik weer op scooty en vervolgde ik mijn weg. Ik moest eerst weer naar de oude binnenstad om de route op te pikken, die was nog steeds autovrij ivm het opruimen, dus ik had weer alle ruimte. Ik had nog meer mazzel, want er was ook markt, dus heb ik mijn voorraadje fruit weer aangevuld. Ik eet niet elke dag warm, maar fruit eten en sapjes drinken doe ik vrij veel. Hoewel ik met drinken op moet passen, want er zijn weinig plasmogelijkheden onderweg. Daarna ging het richting Elburg, ik was er vroeger geweest, maar ik herkende er niet veel van terug. Hier had ik een beetje pech de winkels waren nog niet open en misschien was er daarom weinig volk op de been en leek het een doods stadje. Ondertussen had ik wel op 3 plaatsen een nest ooievaars gezien die bezet waren, dat was een mooi gezicht. Verder ging het weer richting Doornspijk, daar was het plaatselijke restaurant maandags gesloten. Ik had nog tijd en km's over, dus besloot ik naar Nunspeet te gaan. Een leuk dorp met een leuk centrum, alle bekende merken winkelketens waren daar aanwezig. Voor wie in de buurt is, is het een echte aanrader. Ik ontdekte een Italiaans ijssalon en heb me getrakteerd op een aardbeiencoupe. Tegen half vier was ik op plek. De vrouw des huizes was er nog niet, maar ze had de sleutel ergens voor me neergelegd. Ik begon met een paardenboerderij en ik eindig deze tour ook in een paardenboerderij. Het was een mooie aanbouwwoning. Met de poes was ik meteen dikke vrienden en heeft zij lang bij me gezeten, buiten op de stoel. De bouvier heb ik maar één keer gezien, maar dat leek me ook een lieve hond.
Dag 6 dinsdag 20 juni:
Ik ben begonnen met een ontbijtje buiten en ik mocht dit keer weer uitslapen. Tegen tien uur begon ik aan de laatste etappe van deze reis. Eerst richting Elspeet, dat vond ik lang zo leuk niet als Nunspeet. Verder via mooie bospaden naar Vierhouten, Garderen, Nieuw Milligen naar Kootwijk. Hier heeft Otto's moeder haar roots. Ben nog even bij de begraafplaats geweest en de familienaam van Otto's moeder kwam regelmatig voor en ik kon er zelfs een paar plaatsen. Het graf van Otto's broertje lag er een beetje armetierig bij, dus daar gaan we nog een keer heen. Daarna op het terras gezeten van restaurant het Hilletje, hier is de oma van Otto ooit kokkin geweest. Daar hebben mijn ouders mij weer opgehaald. Via een mooie toeristsiche route kwamen uiteindelijk in Vorden waar we wat gegeten hebben en tegen 8 uur waren we weer thuis moe maar voldaan. Het was weer een superleuk avontuur, waar ik met plezier op terug kijk. Ik ben apetrots dat ik mijn rondje Nederland volbracht heb. Dat houdt niet in dat ik nu geen wensen meer heb, integendeel, in september hoop ik mijn nieuwe missie te beginnen en dat is er dwars over heen dus van Vorden naar Leiden.
Dit wordt het verslag van ons weekje Nederland met onze vriend Dennis.
Dag 1 maandag 6 maart:
We hebben Dennis deze avond opgehaald op het vliegveld in Dusseldorf. Om 4 uur vertrokken we, want we wilden op tijd zijn en niet door files verrast worden. Goed kwart over 5 waren we op het vliegveld en moesten een uurtje wachten. Die tijd hebben we doorgebracht door een kopje koffie en cacao te drinken en mensen te kijken. Het was vrij rustig op het vliegveld. We wetenn inmiddels uit ervaring dat Dusseldorf een mooi rustig vliegveld is. Maar er viel genoeg te zien, dus de tijd vloog om. Er was even sprake van vertraging ivm een staking van Finair, maar die 5 minuten waren te verwaarlozen.
Dennis was niet echt veel veranderd, na elkaar begroet te hebben gingen we richting auto en op weg naar huis. Dennis houdt erg veel van kroketten, die hebben ze nl in FInland niet. Dus toen we over de grens waren gingen we meteen naar de cafetaria aldaar. Hij genoot volop en heeft er zelfs een foto van gemaakt en op facebook geplaatst.
Eenmaal thuis hebben we bij mama koffie gedronken en hebben we hem zijn slaapplaats gewezen. Alledrie gingen we moe maar voldaan naar bed.
Dag 2 dinsdag 7 maart
Een gezellige dag. Dennis wilde uitslapen, dus die zagen we pas tegen 12 uur. We zijn meteen op pad gegaan richting Lievelde. 1e stop was Erve Kots. dit openluchtmuseum heet zo omdat de 1e bewoners familie Kots was en de familie Weenink heeft het uiteindelijk geerfd. We kregen nog uitleg van een vrijwilliger over de rosmolen en de zaaginstallatie. De rosmolen werd vroeger gaande gehouden door rossen ofwel paarden. Op het terrein was verder oa een Loshoes te zien uit Twente. Een Los hoes betekende vroeger dat het vee en de woonkamer + bedsteden in 1 ruimte was. Verder de originele boerderij van familie Kots, een schuur met oa vervoersmiddelen, oude ambachten, zoals een smid en zadelmakerij. Kortom echt een aanrader om eens te gaan kijken als jullie in de buurt zijn.
Daarna trakteerde Dennis ons op koffie en thee met pillewegge. Pillewegge is krentenbrood met een verhaal. Vroeger kreeg je pillewegge bij geboortes, de naobers, ofwel de naaste boeren gaven dat als geschenk, zodat de familie een vruchtbare periode tegemoet kon zien met hun nieuwgeborene. Tegenwoordig kennen we het beschuit met muisjes. Daar weet ik nog een leuke anekdote bij te vertellen. We hadden vroeger een Marokkaanse vriendin en toen zij in het ziekenhuis bevallen was en de verpleegster vroeg of ze ook beschuit met muisjes wilde, riep ze verschrikt "O nee ik lust geen muizen". Ze dacht echt dat, wij Nederlanders, muizen op beschuit aten. Maar dit terzijde.
We hoorden in het restaurant ook waarom de huizen zowel binnen als buiten blauw geschilderd waren, dat was om de vliegen tegen te houden. Blijkbaar houden vliegen niet van blauw. Leuk weetje, nietwaar?
Daarna gingen we naar de Kaasboerderij aan de overkant van het museum. We waren helaas te vroeg voor de excursie en geen tijd om te wachten, maar we mochten even door de ramen kijken. In het winkeltje hebben we nog hangop (een zuivelprodukt van uitgelekte yoghurt met slagroom) en gele vla gekocht. Dit was ook een wens van Dennis.
Toen we richting huis gingen begon het te gieten, dus we hebben echt geluk gehad.
Dag 3 woensdag 8 maart:
Ondanks de regen hebben we een heerlijke dag gehad.
We begonnen met een gezamelijk ontbijt en na getankt te hebben gingen we richting Montferland. Van daaruit naar de Posbank in Anrhem. Daar hebben we de regen getrotseerd en op het uitzichtpunt genoten van het mooie, maar druilerige uitzicht.
Toen richting Otterlo waar we geluncht hebben. De volgende etappe was Park de Hoge Veluwe, waar we een groot deel van gezien hebben. Toegegeven als het mooi weer is, lijkt het allemaal wat mooier, maar het druilerige effect had ook wel wat en het was er erg rustig, dus konden we alles mooi zien. Zo hebben we zelfs een hert kunnen waarnemen in de bossen, zie foto onder.
Weer gingen we verder, nu richting Kootwijk, Assel en Hoog Soeren, waar de moeder van Otto haar roots heeft liggen. Uiteindelijk kwamen we in Apeldoorn terecht waar Dennis 4 jaar als kleine jongen heeft gewoond. Het huis stond er nog en ook was het nog steeds van de kerk, waar het toen ook al van was. In zijn beleving was de voortuin iets groter, maar ja, een kind heeft zo wie zo een ander beeld van tijd en ruimte. Er kwamen meteen herinneringen naar boven, dat was leuk.
Eenmaal thuis had mama een lekkere maaltijd klaar staan, na zo'n drukke dag ging dat er graag in.
Dag 4 donderdag 9 maart:
Weer een leuke dag. Ik moest eerst naar therapie, dus de dag begon wat later en wel rond 2 uur. Ons doel was Zwillbroek, een klein dorpje net over de grens bij Groenlo. Onze 1e stop was het biologisch station. Daar wordt op een leuke manier informatie gegeven over wat het Zwilbroek is, hoe het ontstaan is en hoe het door de jaren heen veranderd is.
Daarna zijn Otto en Dennis op pad gegaan om de flamingo's te zoeken en die hebben ze ook gevonden. Ik kon niet mee omdat het veel te dras was voor scooty, maar ik kan bij mooi weer zelf ook een keer kijken. Ze ontmoetten daar ook een wandelaar en die gaf ze een tip waar je een hele troep ganzen kon vinden. Dus toen ze weer in de auto zaten reden we daarheen. Het was vlakbij waar het maisdoolhof in de zomer is. Nu, de man had geen woord teveel gezegd, echt honderden waren er. Ze schrokken van onze auto, dus die hele troep vloog op, dat had voor ons weer een voordeel dat we ze mooi konden fotograferen.
Een eindje verder was nog een uitkijktoren, waar de heren uiteraard even opgeklommen zijn. Diezelfde man was er ook en kon ze veel over de omgeving vertellen, dat was dus een gratis geluksmoment. Zo vertelde hij ze bv dat ganzen niet altijd op dezelfde plek zitten, dat hangt af van hoe de wind staat en hoe sterk de wind waait.
Als laatste hebben we hem kamp Holterhoek laten zien. Er waren nl die dag 2 helikopters overgevlogen en Dennis wilde weten waarom. Van het kamp durfde hij geen foto's te maken, maar ik wist nog een weiland in de buurt waar antennes van het kamp stonden en daar heeft hij wel foto's van gemaakt. mama vertelde later nog dat wanneer Trump op zijn bewuste rode knop drukt, hier een signaal afgaat en dat dan de procedure van de kernbom od. in werking treed.
dag 5 vrijdag 10 maart:
Een interessante dag. Na het ontbijt gingen we op weg naar Kamp Westerbork, dat stond nl ook op Dennis verlanglijstje. De zon scheen volop en dat zou ook de hele dag zo blijven.
Tegen 12 uur waren we in Westerbork. We gingen eerst naar het museum, dat was erg indrukwekkend. Dat heeft mij meer gedaan dan kamp Auschwitz waar mijn moeder en ik ook geweest zijn. Er waren veel koffers met bezittingen van kampbewoners, vele foto's en video- en geluidsfragmenten. Het was bijna tastbaar
Kamp Westerbork is in de 30er jaren begonnen als vluchtelingenkamp, net als nu de azc's bij ons. In de oorlog werd het door de Duitsers geannexeerd en werd het een doorgangslager, waar mensen (joden, sinti's en Roma's) op de trein werden gezet richting het bovengenoemde Auschwitz en andere concentratiekampen. Ook na de oorlog werd het kamp gebruikt. Eerst waren het NSBérs en andere landverraders, daarna soldaten van het Indische leger en de laatste bewoners waren Molukkers. Deze laatste hebben er nog tot de 70ér jaren gewoond.
Van het kamp zelf is weinig over, er staat een wagon, die gebruikt is voor transport, een ruine van een oude barak. Deze laatste is na de oorlog gebruikt als stal in Zelhem, maar toen dit kamp een monument werd, heeft hij het terug gegeven. Verder is het huis van de Ortskommandant nog intakt en werd het gerestaureerd. Het belangrijkste deel is het monument. bestaande uit een stuk spoor met gekromde rails, dat symboliseert dat het een uitzichtloze weg was. Het einde was een muur van kinderkopjes, dat de gevallenen symboliseerde en het stootblok was origineel uit die tijd. Verder was er een kunstwerk in de vorm van Nederland. Dit is opgebouwd uit grote en kleine steentjes, die de bewoners symboliseren. Het jammere vond ik dat ze geen foto van bovenaf erbij hadden gezet, dan was het voor mij nog indrukwekkender geweest. Maar zo riep het al veel emoties op.
Ons 2e doel van deze dag was Giethoorn, u weet wel het Venetie van het noorden. We waren net te laat voor de Gondel, want in deze tijd vaart hij om het uur, dus besloten we te voet te gaan en ik met scooty. Dat was soms best spannend, want de paadjes waren behoorlijk smal, ook de bruggetjes en eentje ging behoorlijk omhoog en omlaag. De terugweg ben ik ook anders gegaan, maar dat terzijde. Ik ben niet zo'n grote held. Dat we te voet gingen was achteraf een puik idee, want Dennis wilde graag foto's maken en de gondels waren dicht ivm de temperatuur, dus had hij niet zulke mooie foto's kunnen maken. Overigens een aantal van onderstaande foto's zijn door hem gemaakt. Wilt u meer foto's van Dennis bekijken, klik dan op https://flic.kr/s/aHskVUHund, wilt u zijn gehele album bekijken, met oa mooie foto's uit Finland, kijk dan hier: https://www.flickr.com/gp/dennnis/2Ppg27
We hebben nog even in een restaurantje wat genuttigd. Hij verbaasde zich over onze beleefdheidsnormen. Als je bij ons in een horecagelegenheid komt, zeggen ze je goedendag en vragen of ze iets voor je kunnen doen. In Finland bestel je gewoon koffie en dat is het enige wat je zegt. Ook dat de mensen hier elkaar begroeten als ze langs elkaar komen is hem vreemd, hij vond het wel een mooi gebaar en vond het jammer dat Finnen zo afstandelijk waren.
Rond 7 uur waren we thuis en had mama Humkessoep klaar, sommigen zullen het kennen onder brokkebonensoep en anderen zullen het helemaal niet kennen want het is echt iets uit de Achterhoek en in Winterswijk wordt het met name gegeten tijdens het volksfeest.
dag 6, zaterdag 11 maart:
Vandaag hielden we het dichter bij huis, ons eerste doel was de markt in Winterswijk. Dennis wilde graag wat kaarten, DE koffie en tulpenbollen kopen. Dit hebben we ook allemaal gevonden. We hadden wat tijd over dus zijn we naar Groenlo gegaan, eerst naar de Groenlose Basiliek. Daarna nog even rondgelopen over de halve maan, een natuurpark midden in Groenlo, rond de gracht.
Bij ons is het traditie dat elke gast op zijn laatste dag een bbq aangeboden krijgt en zo geschiedde. Rond 4 uur stak mijn vader de bbq aan. Mijn moeder had alleleri lekker dingen voorbereid en het weer was opperbest. Dus hebben we met zijn allen een gezellige middag/avond gehad.
dag 7 zondag 12 maart:
De laatste dag met Dennis en dat begon al emotioneel, want hij had een verrassing voor ons in petto, waar we heel blij mee waren. Daarna ging het richting 's Heerenbergh waar een neef van hem woont met zijn vrouw. Het was erg gezellig en ze had een lekkere lunch voorbereid. Ze vroeg van alles en ik vertelde over mijn nieuwe project en ik kreeg heel spontaan een boekje van haar. Ik ben die avond meteen begonnen met lezen.
Tegen 1 uur weer vertrokken. Bij Etten hebben we nog een ijsje gegeten. Thuis hebben we nog even buiten gezeten, zodat Dennis zijn spullen kon pakken. Toen het tijd van vertrek daar was heb ik van hem afscheid genomen, we weten allemaal dat het de laatste keer zal zijn, dus dat was best even emotioneel. Vandaar dat ik ook niet mee ben gegaan naar het vliegveld. Otto heeft hem weggebracht. Ook nu kunnen we weer terugkijken op een hele mooie vakantieweek. Dat was het nl. voor ons ook, omdat ik nu plekken gezien heb waar ik tevoren nog niet geweest was, zoals bv Kamp Westerbork.
Nu duurt het weer even, dat ik mijn blogje bijwerk. Ik hoop in mei of juni mijn laatste stukje rondje Nederland met mijn scooty af te maken en wie weet voor de tijd nog een paar dagen met mijn ouders ergens heen. Tot die tijd moeten jullie even geduld hebben.
Omdat we deze vakantie niet zo ver hoefden te reizen, konden we uitslapen. Rond half 8 opgestaan, de laatste dingen gedaan en afscheid genomen van mijn ouders en onze poes. Otto moest nog iets op zijn bedrijf ophalen, vandaar dat onze eerste stop Herne was. We vertrokken om half tien en kwamen rond 11 uur in Herne aan. Alles lag al klaar, zodoende konden we weer snel verder. Otto rijdt regelmatig dit deel van Duitsland en hij vertelde onderweg veel van zijn ervaringen en herinneringen, dat was leuk en gezellig. Onze lunchpauze hielden we in Gütersloh. De A2 is een mooie autobaan met veel glooiingen en heuvellandschappen, oa kwamen we langs het Teutoburgerwoud. Bij Wolfsburg gingen we van de A2 af. Via een mooie bosrijke route gingen we naar Kalbe, waar we de komende dagen zouden verblijven. ook deze vakantie waren de herfstkleuren weer een mooi schouwspel. In Kusey zagen we een mooie vakwerkkerk, dat had ik nog nooit gezien, zie foto. In dit deel van het oude "oostduitsland" zie je veel vakwerkhuizen, maar weer heel anders als bv in Beieren en het Sauerland. Hier hadden de huizen allerlei kleuren en ook veel natuursteen, dus niet witgekalkt of geverfd. Zelfs de houten balken varieerden soms van kleur. Een ander verschil is dat de balken elders in Duitsland een beetje speels zijn opgebouwd, hier waren ze loodrecht, een beetje als Piet Mondriaan om een beetje een indruk te krijgen. Tegen 4 uur kwamen we bij het hotel, het is een mooi hotel midden in het stadje Kalbe. Naast ons een supermarkt en een benzinepomp, onder het hotel een haarstudio, een invalidevoertuigreparatiebedrijf enz. Na ons geinstalleerd te hebben en met het thuisfront gebeld te hebben, gingen we eten. Net als onze vorige vakantie kon je elke dag 3 gangen eten in buffetvorm. Soep, hoofdgerecht en dessert. Daarna lekker uitgerust op de hotelkamer.
Dag 2 maandag 7 november
Na een lekker ontbijt besloten we vandaag de tourtocht te maken. Hoewel we begonnen met motregen, zei ik vrijwel meteen "Kijk we rijden naar het licht toe, daar is het droog en dan komt de zon" Otto's reactie "Dat is wel erg optimistisch Jacqueline" Maar ik kreeg gelijk, we hadden eerst droog weer met grijze luchten en na een klein uur brak de bewolking en kregen we niet alleen blauwe gaten in de lucht, maar ook de zon te zien. Zo zie je maar weer als je in de positiviteit in het leven gelooft, dan krijg je waar je aan denkt. Onze rit begon richting Osterberg, daarna Seehausen. Daar wilden we lunchen, maar maandags gesloten stond er overal. Overigens zoveel konditoreien en lunchrooms hadden ze niet in die regio. Bij ons over de grens hebben ze er veel meer. Daarna weer via een mooie route met een pontje over de Elbe gevaren. Ik heb diverse foto's van de rivier gemaakt, zie ook mijn fotosite, die ik hieronder nog even zal noemen. De route ging verder richting Arendsee, een vrij groot meer waar je in de zomer met een rondvaartboot kunt varen. Hier hebben we geluncht. Het gebouw en het haventje stamde uit 1953, dus al in DDR-tijd en zo gek veel was er niet veranderd. De mensen waren verder vriendelijk en het eten goedkoop, als voorbeeld een kop soep en meloen met ham kostte samen €7.00. Daarna weer richting hotel, de tocht was ca 140 km. Wat je in deze streek veel ziet is oud en gerestaureerd naast elkaar, een voorbeeld heb ik gefotografeerd, daar kun je goed zien hoe het was en hoe het moet worden. Maar er staat ook erg veel te vergammelen of half ingestort. Ook oude legerkazernes kwamen we tegen, althans we denken dat het dat geweest moet zijn. Nu werden er strobalen in opgeslagen. Ook de wegen zijn heel verschillend. Soms splinternieuw, soms kinderkopjes als bestrating (nee geen echte, maar dat is een type steen) en veel wegen waar ze volgens mij gewoon teer over de kinderkopjes gegooid hebben, Het rammelde namelijk als gek en onwijs je kon bij wijze van spreken niet met goed fatsoen koffie drinken zonder te morsen. Tegen 3 uur waren we weer in het hotel, even bij de super wat fruit gekocht en in het hotel genoten van een kop thee en een stuk gebak, dat hoorde nl bij ons arrangement. Je hoefde het niet te doen, wij hebben hier 2 x gebruik van gemaakt. Ik kleedde me voor het eten altijd om, omdat het in het restaurant veel te warm was voor mij. Deze avond heb ik voor het eerst een jurkje aan gehad met een maillot dus zonder lange broek en ik was zo trots als een pauw. Nu vraagt u zich af waarom? Nu ik heb vanwege lipoedeem vrij dikke benen, ik heb nu ca een jaar een pleistertherapie en mijn omvang is per been met 19 cm geslonken. Daarom kon ik vandaag eindelijk een jurkje aan en vandaar dus apetrots!
Dag 3 dinsdag 8 november:
Vandaag stond museum Phaeno op het programma. Na het ontbijt vertrokken we richting Wolfsburg. We vertrokken in de mist, daarom waren we blij dat we gisteren de tocht gereden hadden, maar we hebben hier geen sneeuw, dus alles verliep goed. De heenreis was mooi, ik had weer een andere route gevonden, dan van de dag van aankomst, was ietsjes om, maar als je ergens bent wil je toch zoveel mogelijk andere omgeving zien. Het 1e kadootje van vandaag was een groep kraanvogels, die in een weiland zaten langs de weg en zelfs ik kon ze goed zien. Tegen 11 uur waren we in Wolfsburg, Pheano was een museum als bv het Evoluon in Eindhoven, maar dan meer op natuurwetenschappelijk gebied. Echt alle facetten kwamen aan bod. Van de 4 elementen, zoals bv de grootste indoor vuurtornado. Verder veel dingen met techniek, maar ook optische dingen waarbij de ogen min of meer in het ootje genomen werd. Alles kon je zelf uitproberen met proefjes, testjes, computeroefeningen etc. Otto zat nog op een vliegend tapijt, zie foto. Het functioneerde net als een hoovercraft. De tijd vloog voorbij, want er werd omgeroepen dat het tijd was om te gaan en we hadden helaas lang niet alles gezien. Het was inmiddels 5 uur geworden. Otto heeft hierbij zijn record "niet roken" gebroken, 6 uur zonder sigaret goed hé? Ik zei tegen hem "We moeten hier vaker naar toe, dan kom je nog van je roken af....." Buiten was het inmiddels donker geworden, daarom hebben we nu de kortste weg naar het hotel genomen. Het was een klein uur rijden, dus ik heb in die tussentijd even lekker met mijn moeder gekletst. Dat deed ik elke avond even om onze avonturen te vertellen en horen of er nog nieuws was aan het thuisfront. Voor wie geinteresseerd is in het museum zie hun website http://www.phaeno.de Eenmaal in het hotel aangekomen stond er een grote bus, die sliepen net als wij tot donderdag in het hotel. Het was bij het eten een waar kippenhok en vooral een aantal dames hadden zo'n overdreven luide lach, dat ik het hoogst irritant vond. Normaal nemen we altijd even de tijd tussen de gangen, maar vandaag wilde ik zo snel mogelijk naar de kamer.
dag 4 woensdag 9 november
We werden wakker met een zonnetje, een goed begin van de dag. Na het ontbijt hadden we het plan om naar Salzwedel te gaan. Via wederom een mooie route, al was het ditmaal een grotere weg, kwamen we daar aan. Overigens zie je in dit gebied ontzettend weinig auto's en mensen op straat, zelfs maar een paar mensen die met een hond liepen. Wij denken dat het allemaal forenzendorpen zijn, zodat ze overdag in de grotere steden werken. We kwamen aan in Salzwedel en parkeerden de auto en gingen door een stadspoort Salzwedel binnen. Salzwedel is één van de Hanzesteden die Sachsen Anhalt rijk is. Wij kennen ook hanzesteden, denk maar aan Zutphen en Doesburg. Hanzesteden stammen al uit de middeleeuwen en waren handelssteden, in 1e instantie van duitse oorsprong, later werd dat uitgebreid met de zgn lage landen, waar Nederland toebehoorde. Het was een mooi oud stadje met leuke winkeltjes. Er was al redelijk veel kerstaanbod en ook ik kon de verleiding niet weerstaan en heb enkele leuke dingen gekocht. Salzwedel staat bekend om zijn Baumkuchen, een taart die als een boom is opgebouwd en hol van binnen is. Als je hem doorsnijdt, dan lijkt het net of het jaarringen heeft als een boom, vandaar ook de naam. Het is al een 100 jaar oude traditie. Wij hebben natuurlijk een stukje geprobeerd. Heel eerlijk ik vond hem erg zoet en machtig. Je koopt het per ons, pond of kg. We hebben ook voor mijn ouders een stukje meegebracht. Daarna met de auto nog een eindje gereden. We hadden nl onderweg veel reclameborden gezien van een kerstmarkt wat de 1e adventszondag gehouden zou worden in het plaatsje Kläden. Maar we waren het nog nergens tegengekomen. Ik was behoorlijk nieuwsgierig geworden, daarom de navigatie ingetoetst. Nu bleken er 2 te zijn in de buurt. We hebben de dichtsbijzijnde genomen, maar helaas fat bleek de verkeerde plaats te zijn, sterker nog dat waren een paar huizen en dat was het dan. Het andere Kläden lag in de buurt van het hotel, de bus in die richting gestuurd en via leuke kleine weggetjes het dorpje gevonden. We werden meteen verwelkomt door een kerstman en even verderop kaarsen, beiden gemaakt van hooibalen. zie foto. Toen terug naar het hotel. We zagen elke keer een supermarkt met de naam NP ofwel niedrig Preis. zoals ik al schreef ben ik een beetje nieuwsgierig aangelegd en was dus benieuwd hoe laag de prijzen daar dan wel waren. Nu dat viel een beetje tegen. Alleen de appels waren goedkoop, die heb ik dan ook gekocht. Ik eet nl elke dag een appel, want als je dat elke dag doet, dan houdt je de dokter buiten de deur en ik ben het voorbeeld. Ik ben zelden ziek en griep heb ik nog nooit gehad. In het hotel de koffers weer ingepakt en in de bus geladen, gegeten en vroeg naar bed gegaan.
dag 5 donderdag 10 november
We hebben een klein beetje uitgeslapen en wat later ontbeten, maar tegen tien uur zijn we vertrokken. Het motsneeuwde een beetje, maar dat mocht geen naam hebben. We konden daarom mooi een stuk binnendoor rijden, zoals we van plan waren. We hebben onderweg wel wat sneeuw gezien, maar dat was echt niet de moeite, je kon zeggen het was wit, maar het mooie winterplaatje was er niet. Er lag alleen wat op de grond en de bomen waren gewoon in hun eigen tooi te zien. We hebben in Sulingen geluncht, ook een mooi dorpje, maar we hadden geen tijd om het te bezoeken. Overigens toen we de oude Duitse grens overstaken konden we meteen het verschil zien, de huizenbouw was totaal anders, later kwamen er wel weer wat vakwerkhuisjes, maar het overgrote deel was toch de huizenbouw zoals wij die hier langs de grens kennen. We zijn binnendoor gereden tot Osnabrück, daar hebben we de autobaan gepakt, het was inmiddels ook half 3 geworden en omdat het mistte was het al vroeg schemerig. Tegen 5 uur waren we thuis en daar wachtte mijn moeder ons op met koffie en soep.
We kunnen weer terug kijken op een mooie vakantie, voor dit jaar is dit de laatste. Ik wens u een mooie adventstijd toe en fijne feestdagen en wie weet tot volgend jaar. groetjes Lientje
Meer foto's kunt u bekijken op https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/?
Om 5 uur opgestaan, alles klaar gemaakt en afscheid genomen van Otto en onze poes Chloë. Goed half 7 vertrokken we, iets na negen uur onze eerste stop in het Siegener Wald, daar hebben we weer lekker ontbeten. 12 uur hebben we geluncht in Geisselwind.
Rond vier uur waren we in het Hotel in Phillipsreut, Het was een mooi hotel boven op een berg, dus we hadden een mooi uitzicht. het hotel ligt 4 km van de grens met Tsjechië. We konden de bus in de garage zetten, dat was voor ons gunstig, niet alleen omdat hij dan droog staat, maar ik kon ook via de lift naar de hotelkamer. Ook mocht ik via het terras naar de eetzaal, anders kon ik er niet komen ivm. trappen. Wat een service hé? Om 6 uur hebben we gegeten, we hadden elke avond keuze uit 2 hoofdmenu's die ze 's morgens al op een bord schreven bij het ontbijt. Menu 1 was een gerecht met vlees en menu 2 was vegetarisch. Je kon elke dag beginnen met een kop soep en een saladebuffet en ook kreeg je elke dag een dessert, varierend van gebak tot vruchtenbowl. Alles was zelfgemaakt, dus niet uit een potje en veel regionale gerechten, zoals knödel, dit zijn ballen van aardappels of brood, spaetzle is een soort meelgerecht etc.
dag 2 maandag 24 oktober
Weer een dag met een gouden randje. Na een lekker ontbijt, (buffet) zijn we richting Passau gereden. De zon scheen volop, dus we hebben een mooie tocht gehad. De boot, MS Sisi liet nog even op zich wachten, dus hebben we op een terrasje in de zon gewacht, Dat was geen straf want we hadden een erg mooi uitzicht op Passau en de Donau. Passau is een oude stad met een grote geschiedenis, daarom vind je er veel mooie oude gebouwen, kerken etc. De huizen en kerken zijn in vrolijke kleuren geschilderd variërend van wit tot blauw, roze en groen. Om 12 uur vertrok de boot, helaas konden we niet op het dek, niet vanwege het weer, maar vanwege de trappen, maar desalniettemin was het uitzicht erg mooi en indrukwekkend. Passau heeft 3 rivieren, de Donau, de Inn en de Ilz. Deze laatste noemden ze de zwarte rivier, omdat hij een donkere kleur had. Ondertussen genoten van een lekkere kop chocomelk en Apfelstrudel met slagroom. De tocht duurde 3 kwartier. Daarna nog even wat langs de kade geslenterd. Mijn vader heeft nog even door Passau gereden, waarbij we een goed beeld konden krijgen van de oude stad en het nieuwe gedeelte. Ik vond het oude deel mooier.
Daarna gingen we op weg richting Freyung, Dit is een redelijk groot stadje met leuke vriendelijke huisjes. We hadden op internet tevoren al gezien dat er een NKD was en die hebben we ook gevonden. Heb 2 leuke kussentjes en een trui met passende sjaal gekocht en mijn moeder dezelfde maar een andere kleur. We hadden weer geluk, want juist vandaag was er op de dameskleding 20% korting en de kussentjes waren voor de helft. We hadden wat trek gekregen, daarom hebben we in een klein knus "rustikales" restaurantje wat gegeten, erg lekker en niet duur. Nog even door de plaatselijke super gelopen, daar vond ik nog een leuke pop voor mijn poppentafel en daar lag ook al kerstdeco, waar ik niet vanaf kon blijven, dus ook gekocht. Toen richting hotel gereden en na het eten vroeg in bed gegaan.
dag 3 dinsdag 25 oktober
We stonden op met mist, daarom hebben we na het eten even gewacht op beter weer. Omdat we bovenop een berg zitten zijn we na een poosje toch maar op pad gegaan en we hadden gelijk, beneden in het dal was het bewolkt, maar goed weer en we konden weer overal genieten van de mooie vergezichten. Zelfs de zon kwam later ook nog tevoorschijn. We wilden naar Lalling, waar een automuseum was, maar helaas hij was gesloten. De poort was erg mooi, helaas vergeten om een foto te maken, het was nl in de vorm van een oude auto. Toen hebben we onze plannen gewijzigd en zijn naar Grafenau gegaan, het oude station was omgebouwd tot restaurant en daar hebben we geluncht. We hadden helaas niet veel keus, want we waren net te laat voor de dinerkaart, die liep tot 2 uur. Duitsers eten nl warm in de middag, Dat kan daar ook, want de kinderen komen na 1 uur thuis en hebben dan geen school meer. Ze "moeten" dan de middag besteden aan huiswerk.
Ook hier vonden we een NKD en die hadden ook nog een magazijnverkoop van de zomerartikelen, dus ook hier weer wat gekocht. Ook nog in enkele andere winkels gekeken, ben geen echte shopper, maar als je toch ergens bent, kun je ook even binnengaan, nietwaar..? Op de terugweg nog even door ons plaatsje gereden, dat stelde niet zoveel voor, maar ze hadden wel een hele mooie aparte kerk, zie foto. Later bleek dat we die bouwstijl nog vaker tegen zouden komen.
Dag 4 woensdag 26 oktober
Na een gezellig ontbijt, we hebben nl leuke buren uit Wurzburg en die kletsten gezellig met ons. Dat moet ik nog even vermelden. Normaal had je geen vaste plaatsen, maar voor ons werd een uitzondering gemaakt, we mochten dicht bij het buffet zitten, zodat ik niet zo ver hoefde te lopen en we waren blijkbaar leuk gezelschap, want dit paar ging altijd naast ons zitten. Zij bleven ook wat langer dan wij en toen we weggingen zeiden ze, we zullen jullie gezelschap missen, lief nietwaar? Zowel van de hotelbediening, als van het echtpaar. Dus na het ontbijt gingen we op weg naar Grafenau, daar zijn we eerst bij een Bauernmöbelmuseum geweest. Een leuk museum met veel mooie oude kasten en andere meubels. Het aparte was dat ze de 3 huizen, waar het museum uit bestond, op die plek weer hadden opgebouwd, net zoals het bij ons openluchtmuseum ook gebeurd is. Eén van de huizen was een gereedschapschuur, dat was natuurlijk interessant voor mijn vader. We hadden nog wat tijd over en onderweg hadden we een kringloopwinkel gezien, daar hebben mama en ik ook weer leuke dingen gevonden.
Om 12 uur gingen we met de Waldbaan, een regionale trein naar Zwiesel, een mooie tocht door bossen en onderweg zagen we soms ook mooie vergezichten. de herfstkleuren waren de slagroom op de taart. Zwiesel is overigens bekend van het glasservies Scotch Zwiesel. Overigens het hele Beierse Woud staat bekend om de glaskunst, vele glasblazerijen en glaskunst-ateliers zijn daar te vinden. We zijn meteen weer terug gegaan, want we hadden nog meer plannen.
Na de lunch gingen we weer terug naar Lalling, dit keer hadden we wel geluk en konden we het museum bekijken. Nu dat is echt een aanrader, hadden we vorig jaar in het Schwarzwald al een mooi museum, dit was nog mooier, hier kwam je echt ogen te kort en eigenlijk zou je hier uren moeten doorbrengen. Het was een privéverzameling en wat deze man allemaal bij elkaar gespaard had, echt ongelofelijk. Naast grote Oldtimers, als NSU, Corvette, Tempo bus en vrachtwagen, BMW, kevers en vele andere merken, had hij langs de muren vitrines vol met kleine modelvoertuigen. Hij had er echt honderden, varierend van auto's, bussen, graafmachines, vrachtauto's etc. Ook aan de dames had hij gedacht, want hij verzamelde ook nog glas en hij had één muur helemaal vol met vitrines met glaskunst, vazen, glazen, beelden enz. De grappigste auto vond ik een Peugeot, daar moest de schoonmoeder in een stoel in de achterbak zitten. Verder had hij nog alles wat ook maar iets met auto's te maken had, zoals boeken, reclameborden, benzinepompen, radio's en nog veel meer. Maar dan had je nog niet alles gezien want op de bovenverdieping had hij ook nog brommers, maar daar kon ik helaas niet bijkomen. Moe maar voldaan gingen we weer naar huis, Hoewel de weersberichten zeer somber waren, hebben we fantastisch weer gehad met zon en goede temperaturen.
dag 5 donderdag 27 oktober
Vandaag hebben we een 3 landentocht gemaakt. Eerst Duitsland, daarna Oostenrijk en als laatste Tsjechië. Het grappige was dat er duidelijke verschillen waren in de landen. In het Beierse Woud, heb je veel bomen, zowel den- als loofbomen. Zeker nu met de herfstkleuren, een plaatje. Het Oostenrijkse deel had zowel bos als wei, maar met nog veel meer vergezichten en piepkleine dorpjes, wat bij ons een buurtschap zou heten. In het Boheemse, dus Tsjechische gedeelte waren veel weilanden en vooral het Lipnomeer was groots aanwezig. Het is echt een behoorlijk groot meer, je kunt hier in de zomer ook op varen. Hier zijn blijkbaar ook erg veel Nederlanders, want er stonden borden met villa's te koop en nog meer Nederlandse reclame-aanduidingen. In Lipno hebben we geluncht. Ook hebben we bij de grens met Tsjechië een souvenirwinkel bezocht, u kent ze vast wel als u een keer in de buurt geweest bent. Ze zijn herkenbaar aan de vele tuinkabouters die buiten staan. Hier heb ik lekkere warme kousen gekocht. Natuurlijk hebben we hier ook getankt, het scheelde 10 cent met Duitsland. Dus dat was zeker de moeite waard. We zijn nog even naar Freyung geweest, want ik had in de folder van de NKD gelezen dat ze deze dag de kerstartikelen hadden. Helaas had ik niet goed gekeken, er stonden 2 data's in de folder, dus had ik het fout. Tegen 4 uur waren we weer in het hotel. Het was weer een mooie zonnige dag, waarin we genoten hebben van de prachtige natuur en de kleine dorpjes.
Dag 6 vrijdag 28 oktober
Dit was alweer de laatste dag, we zaten als eerste aan het ontbijt, ze deden zelfs de eetzaal voor ons open, want we wilden zo snel mogelijk vertrekken. Dat was wel grappig. Onze "buren" kwamen ook op tijd, dus we konden nog even afscheid nemen. Goed negen uur gingen we op pad. het verliep allemaal goed, ondanks dat ze deze dag in Beieren herfstvakantie kregen. Mijn vader wilde de weekendfiles vermijden, dus we zijn een heel stuk binnendoor door het Sauerland gereden. Dat was een extra kadootje en een mooi einde van onze vakantie. Op een gegeven moment trok de lucht dicht met mist, dus hebben we de autobaan weer opgezocht. Rond 7 uur waren we weer thuis en daar stond ons nog een verrassing te wachten, vrienden van ons hadden voor ons Goulash gekookt met aardappelen en rijst, dus dat ging er in als koek na zo'n lange rit. Hieronder een aantal foto's, meer foto's zijn te vinden op https://www.flickr.com/photos/40979853@N03/?
Dat was dan weer een relaas van onze vakantie in Beieren, voor wie het leuk vindt om te lezen, hou mijn blogje in de gaten want de volgende vakantie staat ook alweer gepland en die maak ik samen met Otto naar Kalbe, net boven Maagdeburg, in het voormalige Oost Duitsland, dus tot snel....
vanmorgen ben ik eerst naar therapie gegaan, dat heeft op mij zo'n positief effect, dat ik het niet wilde laten schieten. om 1 uur met de reis begonnen richting Medemblik. Otto heeft mij gebracht. onze 1e stop was bij cafetaria het Hoekje in Voorst, daar hebben we een lekker ijsje gegeten., de vakantie was nu echt begonnen. Via de dijk Lelystad - Enkhuizen zijn we naar Medemblik gereden. Daar hadden we geluk bij het eten, er was nl een aanbieding, alle hoofdgerechten voor €13.95, dus hebben we beide een varkenshaasje met patat en sla genomen. Het restaurantje heette "van zuks dus". Tegen 6 uur waren we bij mijn 1e slaapadres. Na alles besproken en uitgepakt te hebben zaten we heerlijk langs de havenkant op een bankje met een ondergaande zon. Afscheid van Otto genomen en nog even heerlijk genoten daar, ik kwam tot de conclusie dat ik weer met de neus in de boter gevallen was.
dag 2 vrijdag 9 september
Na een eenvoudig maar goed ontbijt, ben ik tegen 9 uur vertrokken. De route ging eerst nog een stukje door de havens van Medemblik. Daarna langs het IJsselmeer en via Onderdijk naar Werfershout. Van daaraf ging ik een stukje het binnenland in. Dat was ook wel nodig want dijk op en dijk af was een behoorlijke aanslag op de accu van scooty. 1e stop was bij een water, ik meende dat het Egboetstwater heette. Daar heb ik mama gebeld, dat deed ik elke morgen even, a hoorden we dan elkaars stem even en b konden we elkaars nieuwtjes delen. Ik sms altijd wel even, maar praten is toch weer iets anders. Via Houwerd en Nibbixwoud naar Wognum gereden. Daar bij een fietsrustpunt een kop thee, een krentencakeje genutigd, scooty mocht even aan de lader en een plaspauze ingelast. Dat laatste is nog wel eens een dingetje, er zijn best wel voorzieningen waar je versnapaeringen etc kunt kopen, maar een wc is hoogst zelden. Nu word je vindingrijk en ik kan voor iemand die dit ook wil doen enkele tips geven. Bij een fietsrustpunt kun je altijd naar de wc, je kunt ze herkennen aan een bordje met rustpunt erop. Ben je in een dorp en wil je niet in een restaurant iets gebruiken, kijk dan of er een Hema is, die hebben altijd een wc en zelfs een invalidetoilet. Ook kun je kijken of er een VVV is en daar vragen naar een wc, meestal is er een openbare wc in de buurt en anders mag je bij hun naar de wc. Dus er zijn mogelijkheden, maar je moet ze even weten. Bij dit adres hoefde je maar een vrije gift te geven, dat heb ik dan ook gedaan. 2e pauze was in Westerkoggenland met uitzicht op veengebied. onderweg kwam ik deze ganzen tegen, zie foto, nooit geweten dat ze zo groot konden zijn, op de foto zijn er maar 2, maar uiteindelijk waren het er 6. Heb hier een poosje naar gekeken tot er een auto kwam en die had haast, dus de ganzen waggelden in een voor hun ijltempo naar de sloot waar ze verder zwommen. Opnieuw pauze bij een rustpunt, ditmaal was het een theetuin in Bobeldijk. Scooty was op en gelukkig zag ik dit rustpunt. Stond op het punt om een taxi te bellen, tot de dame des huizes aan kwam rijden en scooty mocht ook hier weer even aan de lader. Hier was het ook weer gratis, het enige wat ze vroeg was om iets in het gastenboek te schrijven, dit uiteraard gedaan. Je kunt merken dat we dichtbij Schiphol zitten, ik kon de vliegtuigen zo goed zien, dat ik zelfs raampjes kon herkennen. Helaas had het opladen niet veel nut gehad, normaal heeft hij 8 uur nodig en als ik 2 dijkjes op reed was hij alweer leeg. Dus toch maar even de taxi gebeld en die heeft mij afgezet bij een pannenkoekenboerderij wat de buurman was van mijn slaapplaats. Dat heette overigens Ootje Konkel. Weer op weg richting mijn slaapplaats, ik zit nu nog dichter op het IJsselmeer dan gisteren. Het was een hele mooie oude boerderij, waar de tijd had stil gestaan. Alles was van wit hout met mooie oude houten ovalen handvaten aan de deuren en kastjes. Als wandversiering hadden ze Ot en Sien prenten, heel toepasselijk en ook het aap not mies ontbrak niet. Het zou mij ook niets verbazen dat achter de deuren nog de bedsteden van vroeger zaten, waar ze nu kasten van gemaakt hadden. Ook de keuken was een plaatje, een mooie houten keuken in de kleur blauw, niet babyblauw, zoals de 60er jaren, maar meer azuurblauw. Er liepen drie poezen rond, met 2 was ik meteen al dikke maatjes, eentje zat zelfs al op scooty, de andere zag ik pas de volgende morgen.
dag 3 zaterdag 10 september
Weer een schitterende dag, vanmorgen mocht ik uitslapen, maar ik was op de gewone tijd wakker, dus heb ik me aangekleed en scooty weer ingepakt. Ik had nog wat tijd over, dus fijn buiten op een bankje zitten lezen, nu kwam ook kat nr 3 mij gedag zeggen. Na een goed ontbijt rond half 10 weer op pad gegaan. 1e dorpje was Beets, dus niet Beesd, het was een knus oud stadje met kleine smalle weggetjes, zo smal dat er geen 2 auto's langs elkaar konden, dus moest er op elkaar gewacht worden. In Oosthuizen bij de super wat boodschapjes gedaan en kreeg gratis een krant mee. Het was open Monumenten weekend en de plaatselijke kerk hield een boekenmarkt, ik heb een boek voor Otto gekocht. De kerk hing vol met een soort van ikonen, toen ik er naar vroeg bleek het herdenkingsborden te zijn van de plaatselijke notabelen, die ergens in de kerk begraven lagen en toendertijd veel geld aan de kerk hadden nagelaten. Purmerend vond ik helemaal niets, veel te druk voor mij, was blij dat ik weer in een natuurgebied was. Daar belde mijn schoonzuster dat een vriend van ons was overleden., hij zou dinsdag gecremeerd worden, dus ik kon er helaas niet bij zijn, maar daar kom ik later op terug. De rit ging verder naar Oostzaan, helaas was de accu weer op en moest de taxi weer bellen. Dit keer was de chauffeur niet zo aardig, hij reed als en onwijze over de drempels met als gevolg dat mijn beugel achter de stoel helemaal verbogen was. Toen ik hem erop aansprak, zei hij dat ik scooty te veel beladen had dat het daaraan ligt. Jullie weten dat ik dit al jaren doe dus grote onzin. Dit krijgt dus nog een staartje. gelukkig was de man des huizes van mijn slaappplaats mijn reddende engel.; Hij kon hem weer terug buigen en zo kon ik toch mijn reis voortzetten. Heb vanavond aan een bankje gezeten aan de Zaan en heb heel veel vliegtiugen gezien, dat is bijna net zo fascinerend voor mij als het volgen van een luchtballon. Er werd blijkbaar ook geoefend voor een "dam tot damloop" as weekend en dat was ook wel leuk om te volgen.
dag 4 11 september
De dag begon met een ontbijtje buiten, voor de lezers die mij volgen, weten dat dit voor mij een extra toefje slagroom is op de taart. Ik heb me laten ophalen door de taxi,deze keer wel een aardige, naar Muiden. Omdat ik Purmerend en later ook Amersfoort veel te druk vond, leek het me beter om Amsterdam te mijden en daar heb ik geen spijt van. Want er zat een ouder echtpaar in de taxi en die gingen een dagje Schiphol doen, dus heb ik niet allee vliegtuigen vanuit de lucht gezien, maar ook op de grond, de meesten waren van de KLM. de chauffeur vertelde me nog een leuke anekdote over deze mensen. Ze waren ver in de 80 en hebben altijd gewoon in een drukke straat in Amdsterdam. Nu woonde ze noodgedwongen in een verzorginshuis od in een rustige omgeving en zij miste het drukke leven. Dus gingen ze elke zondag een dagje Schiphol doen, om mensen te ontmoeten, vliegtuigen te kijken en een hapje te eten en te drinken. Lief hé? Ik vond dit erg ontroerend. In Muiden dus uitgestapt, wilde eigenlijk nog naar het Muiderslot, maar de route ging anders, dus heb ik hem alleen via de verte gezien, zie foto. Via een mooie route kwam ik in het Naarder bos, daar ging de route dwars door een golfpark. Daarna kwam ik in Naarden, een mooie oude Vestingstad., zie foto's. Jullie zien oa de Utrechtse Poort, daarachter liggen de bunkers. Vanwege Monumentenweekend kon je veel oude gebouwen bezoeken., maar zonder rollator was dat voor mij niet te doen, wel heb ik even bij de VVV gekeken, die zat in de Utrechtse Poort. Via een mooi bosgebied kwam ik in Huizen terecht. Pauze genomen bij de Gooise Alpen, een kunstskibaan of eigenlijk 7 banen, zie foto. Was een grappig gezicht, buiten 30 graden en vele mensen op de latten. Huizen is denk ik van oudsher een klein oud stadje, maar door de jaren heen sterk uitgebreid. Het heeft dus een dorps karakter, ondanks dat het dus vrij groot is en ik denk ook christelijk. Overal waar ik was waren veel mensen op de been, zeker vanwege het monumentenweekend, maar hier liep 1.5 man en een paardenkop. Het slaapadres was super!, ik werd al verwelkomt net een lief bordje in de vorm van een hart waarop stond welkom Jacqueline en de man des huizes was super enthousiast. En het vertrouwen was erg groot. Ik ben de hele avond tot 9 uur alleen in huis geweest, had zelfs een privetuintje. Klein nadeel het ontbijt was al om 8 uur, omdat mijn gastvrouw schoonheidsspecialist is en zij om 9 uur haar eerste klant al had. Dus ben lekker vroeg onder de wol gegaan. Ben wel erg verwend, er lagen nootjes, chocola en een flesje wijn met glazen in een mandje. Nu is dat niet aan mij besteedt, maar aardig was het wel.
dag 5 maandag 11 september
Het is zoals de hele week stralend weer en ik werd wakker met het idee om er nog een dagje bij aan te plakken, dat heb ik dan ook gedaan. Het ontbijt was feestelijk. Nu zijn alle ontbijtjes die ik tot nu toe gehad heb goed en voldoende, de ene bb besteedt er wel iets meer aandacht aan als de andere, maar vandaag was het echt een feestje, zie foto. Zelfs op het ei stond de temperatuur van de dag en de woorden fijne dag. Heb nog een heel mooi en hartverwarmend gesprek met de eigenaresse gehad en we hebben elkaar zelfs geknuffeld tijdens het afscheid, kun je nagaan hoe goed het klikte tussen ons, we zaten echt op dezelfde golflengte zoals dat heet. Tegen 9 uur weer op pad gegaan, ik zeg letterlijk pad want het was ook echt een pad. Het is elke dag opnieuw een verrassing wat je onderweg tegen gaat komen, zowel qua mensen als wegen, gebouwen, natuur etc. Ben eerst op de Huizense heide geweest, nadat ik met mama gebeld had hoorde ik een specht met klopgeluiden op de boom. Via Blaricum en Laren langs hele chique huizen, naar de Gooise heide, geluncht bij theehuis het Bluk. Verder via de Utrechtse heuvelrug, waar ik ook weer een pauze heb ingelast. Weer verder richting Soest en paleis Soestdijk. Was mooi om te zien, maar het vele verkeer wat ervoor reed stoorde enorm, gelukkig ging de route naar een herdenkingszuil. Dus kon ik er van een afstandje toch van genieten, maar alleen de contouren, voor de details was het allemaal te ver weg. De laatste etappe was Amersfoort, ik kwam langs het dierenpark en een pannenkoekenrestaurant en besloot daar een lekkere sorbet te nemen. Helaas viel het ijsje tegen, bevroren vruchten en siroop terwijl ik extra gemeld had dat ik dat niet wilde hebben. Maar goed ik had vakantie dus heb er geen melding van gemaakt. Het adres was weer super, mooie wilde tuin en toch georganiseerd, leuk knus 1 pers. huisje en alles in de kleuren groen geel en wit, dus erg vrolijk.
Dag 6 dnsdag 13 september
Heb vanacht weer heerlijk geslapen en werd wakker door het vrolijke gekwetter van de parkietjes en kanaries in de voliere naast mijn huisje. Heb buiten genoten van een heerlijk ontbijt met oa verse aardbeien en ouderwetse ontbijtkoek met kandij. De stad Amersfoort vond ik verschrikkelijk en was weer blij dat ik de drukte uit was.Ik heb zelfs op het trottoir gereden en dat gaf al problemen, omdat er auto's op geparkeerd stonden en steigers etc en niet helpen, nee hoor dat woord kenden ze niet in Amersfoort. Dus toen ik eruit was en de rust van de natuur weer op kon snuiven, werd ik zelf ook weer rustig. Ik zocht een mooi plekje op om even stil te staan bij de crematie van mijn vriend, die op dat tijdstip plaats vond. Daarna weer verder gereden en ik kwam bij een rustpunt. Ben daar naar de wc gegaan en hoe gek het ook klinkt, maar daar hing een poster van een Japanse kers, de bloem waar mijn vriend van hield en het was ook nog een oud bakstenen huisje, dus heb opnieuw aandacht aan hem geschonken. Heb daar een flesje sinaasapelsap gekocht en dus ook de nadronk op hem gedronken. Daarna via Hoevelaken naar Nijkerken gegaan. Onderweg gepicknickt in het bos met zingende vogels op de achtergrond. Verder ging de reis, richting Putten. Het gebied wat ik toen doorkruist hebt, lijkt veel op de Achterhoek, weilanden, maisvelden afgewisseld met bospartijen en af en toe een kerkpad of zandweg. De eerste dagen was het vooral weilanden en aardappelvelden. Gestopt bij een rustpunt, ditmaal een boerderij in het bos, heb daar een ijsje gekocht. Ik werd eerst al verwelkomt door 2 grote Benner-Sennerhonden en later bleek er ook nog een puppie van 11 weken te zijn. Zij was al, net zo als onze kat, een Amsterdams meisje. (plat op de rug) en maar genieten van het kriebelen wat ik uiteraaard deed. Ik kwam rond half 5 op mijn laatste adres en ook hier weer een warm onthaal, kreeg zelfs spinaziesoep, had ik nog nooit gehad, maar smaakte wonderwel.
Dag 7 woensdag 14 september
Ik kreeg meteen al een kadootje, het zonnetje wekte mij rond 7 uur en heb dit lekker even op me in laten werken, de zon geeft nl gratis vitamine d. Het 2e kadootje kreeg ik bij het ontbijt. Naast de gebruikelijke dingen kreeg ik een grote kom met vers fruit, niet uit blik of bevroren, nee echt vers en ook nog bijzondere dingen zoals aalbessen, mango, abrikoos etc. Tegen kwart over negen vertrokken voor de laatste etappe met als eindoel Harderwijk. Eerst over de Puttense Hei, heet iets anders, maar ben de naam vergeten. Daarna kwam ik in Ermelo, heb even gestruind over het winkelcentrum, was een gezelig centrum met bijna alle bekende winkels. Daarna gepicknickt, lees restjes eten in het Ermelose bos. Toen het laatste stukje naar Harderwijk gereden en een lekker softijsje gegeten op de boulevard, aldaar. Eindpunt was een bankje bij de ingang van het dolfinarum, waar mijn ouders me weer opgepikt hebben. Via een mooie binnendoorweg uiteindelijk in Vorden nog iets gedronken en een patatje gegeten in Groenlo. Bij thuiskomst lag de kat al te wachten, maar ze vond het te warm om te komen dus liep ik maar naar haar. Ik kan terugkijken op weer een superleuke vakantie, met veel mooie natuur, lieve mensen, leuke slaappplaatsen en puur genot. Volgende keer begint deze tocht dan weer in Harderwijk en dan gaan we naar boven. Dan heb ik mijn rondje Nederland volbracht. Maar eerst staat er nog een weekendje met Otto en een weekendje met mijn ouders op het programma, ergens dit jaar. Wanneer dat is, is voor u en mij nog een vraag, maar hou mijn blogje of de facebookpagina van Otto in de gaten, dan komt u het vanzelf een keer tegen.
Eindelijk kan ik jullie verslag doen van onze 2e vakantie naar Kichberg Oostenrijk. Vanwege het mooie weer en allerlei activiteiten kwam het er even niet van.
Zondag 14 augustus dag 1 Zoals gewoonlijk was ik weer veel te vroeg wakker, dus om 5 uur maar opgestaan, alles klaar gezet en om 7 uur waren we over de 1e grens. De rit verliep vlot. Tegen 9 uur zaten we aan het ontbijt in het Siegerland. Tegen 12 uur lunchten we in Geisselwind. Ook de verdere reis verliep goed en rond kwart over 5 waren we in Kirchberg, waar we weer hartelijk ontvangen werden. Gegeten hebben we bij Amber (Ephesus) en ook daar kregen we een warm ontvangst.
Maandag 15 augustus dag 2 Maria Hemelvaart.
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt zijn we richting dorp gegaan. Vanwege Maria Hemelvaart, dat in Oostenrijk groots gevierd wordt, werd op het Marktplein een Frühshoppen georganiseerd, dat live door Radio ORF werd uitgezonden. Plaatselijke en landelijke bekenden traden daar op. Maar we vonden het zo druk, dat we de rust opgezocht hebben. Daarom gingen we naar ons favoriete restaurant Kalswirt en hebben daar op het terras gezeten. Het nodige gegeten en gedronken en natuurlijk mensen kijken, want of je nu in Nederland of Oostenrijk bent, het blijft leuk om mensen te kijken. Naarmate de tijd verstreek werd het al voller en voller. Om 3 uur begon het bloemencorso. Het was een mooi corso, maar niet te vergelijken met het corso bij ons in de regio. Maar men had zijn best gedaan en wat ik grappig vond, dat op bijna elke wagen kinderen zaten en die gooiden snoepgoed, wat we ook kennen van de carnavalsoptochten in Duitsland. Thema's waren oa dieren, jubilea en wat plaatselijke actualiteiten en er was oa een oude brandweerpomp. Daarna heb ik even geslapen en hebben we met zijn allen lekker gegeten
Dinsdag 16 augustus dag 3
Weer een dag met een gouden randje. We begonnen met een ontbijt buiten, daarna via een mooie route naar de Wolfgangsee. Wolfgang en Gabi zijn met ons meegegaan, dus we moesten toch ook even naar "zijn see". We voeren op de kaiser Franz Josef uit de 19e eeuw, een stoomraderschip, 10 jaar geleden in oude luister gerestaureerd. Aangemeerd hebben we bij St Wolfgang, eerst geluncht en de anderen hebben daarna even door het stadje gelopen. Terug zijn we met een modernere versie gegaan. Nog wat boodschappen gedaan en toen weer via dezelfde mooie oute naar Kirchberg. Na een kleine verfrissing hebben we gegeten bij Rosslwirt. We hadden geluk, er speelden een duo en voor ons speelden ze speciaal nog Tulpen uit Amsterdam. De bediende kenden ons zelfs daar ook weer, hoewel we er maar 1 jaar wat intensiever waren, vanwege een vakantie bij ons favoriete restaurant. Zo zie je maar weer die goed doet goed ontmoet.
Woensdag 17 augustus
We begonnen met shoppen in Kirchberg. Bij de NKD, een kledingwinkel, hebben we allemaal goed ingeslagen, we kregen op afgeprijsde dingen nog eens 30 % korting en ik had voor mijn verjaardag nog een tegoedbon gekregen, dus we hebben goede zaken gedaan. Daarna hebben we nog 2 flessen rum gekocht voor Otto. 's middags hebben we een kleine tour gemaakt via Kufstein, achter langs de Wilde Kaiser. We zijn nog even gestopt bij de Sommerrodelbahn en we hebben ijs gegeten bij de forellenkwekerij. Via St Johann, waar we wat hebben gedronken, gingen we weer naar huis.
Donderdag 18 augustus
Vandaag hebben Wolfgang en Gabi een wandeltocht gemaakt in Kirchberg en wij reden naar de Gross Glockner. Deze keer hebben we ook de gletscher bekeken. Het was echt een plaatje, mooi weer en een wit besneeuwde top, zie fot's. Via de Felbertauerntunnel zijn we weer naar huis gegaan. Na een uurtje slapen hebben we weer bij Kalswirt gegeten, dit keer helaas voor het laatst. De moeder van de eigenaresse was deze week overleden en werd vrijdag begraven.
Vrijdag 19 augustus
Weer een mooie dag gehad. Eerst naar Hopfgarten bij de NKD, waar we nog enkele dingen gekocht hebben. Daarna naar Rattenberg, daar heb ik voor Otto een t shirt gekocht en een leuk armbandje. Margerite, de verkoopster was jarig en we hebben even voor haar gezongen, helaas hadden we de stroopwafels, die we voor hadden meegebracht, in Kirchberg laten liggen. Maar dat vond ze niet erg, het was al mooi dat we eraan gedacht hadden en dat we ook nog voor haar hadden gezongen. Verder ging onze tocht, via het Zillertal naar Gerlos. Helaas er liepen geen koeien los dit keer. Uiteindelijk via de Krimmlwatervallen en de Thunpas weer naar Kirchberg.
zaterdag 20 augustus
De laatste dag, we vertrokken na een laatste ontbijt, tegen half negen. We hebben opnieuw geluncht bij Geisselwind. Daarna nog een stop gedaan in Limburg aan de Lahn. Om goed 6 uur waren we in Vreden, waar we nog wat gegeten hebben en goed 7 uur waren we weer op honk en kunnen we terug kijken op weer een geslaagde vakantie.
Dit was dan mijn relaas, hou mijn blogje in de gaten want binnenkort vertrek ik met mijn scooty om een deel van het Rondje IJsselmeer te rijden en dat komt uiteraard dan weer hier te staan
Een supergeslaagde verjaardag. Het begon allemaaal met een leuke app van mijn kleinzoon van bijna 4. Na het ontbijt zijn we op weg gegaan. Eerst een pakje in Aalten opgehaald voor mijn ouders en in de Heurne getankt. Daarna op naar het westen van Nederland. Eerste stop was Delft, een kleindochter van een kennis van mij heeft daar een koffiehuis, genaamd KEK. Ze was een spontane meid en de ambiance van het koffiehuis was fantastisch., vooral veel jeugdige bezoekers, dus het heeft toekomst. We hebben genoten van een Fins appelgebak, een kop zoethoutthee met echte zouthoutstaven en Otto had Amerikaanse koffie. We hadden wat tijd over, dus gingen even kijken hoe de pier er bij lag in Scheveningen, wat me opviel was dat er heel weinig mensen waren en dat terwijl het overal vakantie is, goed het was niet echt strandweer, maar ook geen slecht weer, de zon scheen en er waren wolken, gewoon oerhollands weer dus. Daarna richting Corpus, dat was echt super. Ik vind dat elke leerling van groep 8 daar naar toe moet, het is super leerzaam en het wordt op een hele mooie manier gebracht, met allelei filmpjes, sommige in 3 d geluidseffecten, etc en echt alle zintuigen worden geprikkeld. eerst krijg je een audiotour en daarna kun je allerlei quisjes, spelletjes etc doen om spelenderwijs datgene wat je in de tour gezien hebt uit te proberen of te testen. Tip wel van te voren aanmelden, anders loop je het risico dat je tot laat in de middag moet wachten. Als voorbeeld wij moesten ons om 15.15 uur melden en als je geen kaartjes had gereserveerd moest je wachten tot half 6. Tegen 6 uur stonden we weer buiten, we wilden de file vermijden dus hadden we het plan om ergens wat te gaan eten. Dat werd dus Katwijk aan zee. Eerst wilde we naar een restaurant aan de Boelevard, tot Otto een geplaveid pad naar beneden vond en ik dus met scooty ook richting zee kon gaan. Ben er niet helemaal gekomen, maar wel bij een strandtent waar we lekker gegeten hebben en fijn uitgewaaid, de zon scheen, alleen toen we weggingen trok de lucht helemaal dicht, maar we hebben het droog gehouden. Even na tienen waren we weer thuis en daar werden we getrakteerd op een "standchen" van Duitse vrienden. Kortom dit was een geslaagde verjaardag!
Om half 6 na een onrustige nacht opgestaan. De laatste dingen gepakt en rond kwart voor 7 op weg gegaan met mama, Gerard en Andreas, onze Duitse vriend. Rond 7 uur de eerste grens gepasseerd. Ons ontbijt hebben we genoten bij Siegen West in het Siegerland. Daarna de reis vervolgt naar de volgende stop Geisselwind, daar hebben we geluncht. Onze vriendin Petra, hoefde niet te werken, ze was op vakantie, maar op de terugweg hebben we haar wel getroffen. De laatste grens hebben we om 5 uur gepasseerd, daarna nog een kleine drie kwartier rijden om in Kirchberg te komen. Na wat boodschappen gedaan te hebben, gingen we naar ons pension Schwaigermühle in de Reithergasse. Daar werden we hartelijk onvangen door Leni, oma, Florian en Markus. Kristina, het andere kleinkind had een schoolconcert, ze speelt saxofoon. Leni had voor de mannen al bier koud gezet, wij kregen water en haar lekkere eigengemaakte limonade. Wij hadden snoep en stroopwafels bij ons en dat ging er in als koek, met name oma liet het zich lekker smaken. Gerard haalde scooty uit de bus en toen bleek dat de voorband zacht was. Gelukkig mochten we de rolstoel van oma even lenen. Ik had nl de rollator bij me en de rolstoel thuis gelaten. Maar naar het restaurant was echt te ver. We hebben gegeten bij Ephesus, een cafetaria, maar met iets meer allure. Daar werden we meteen herkend door Amber, die ons bediende. Maar ook door gasten die op het terras zaten. Zo zie je maar weer wie goed doet goed ontmoet.
Vrijdag 24 juni dag 2
De dag begon al geweldig, de zon scheen en Leni had buiten de ontbijttafel gedekt, echt een vakantiegevoel dus. De mannen haden ons afgezet bij de NKD, een kledingwinkel en zij gingen op jacht naar een fietsenmaker voor een voorbandje voor scooty. Uiteindelijk zijn ze in Westendorf geslaagd, ze hebben ook nog een reserveband meegenomen en met arbeidersloon waren ze €20.00 euro kwijt. Dus dat viel reuze mee. Ondertussen hebben mama en ik kleding uitgezocht, in totaal 8 dingen en we waren €30.00 kwijt, dus ook dat was een koopje. Daarna overlegt wat het programma verder was. We kwamen uit bij Rattenberg. Daar 2 paar schoenen gekocht voor Otto en lekker ijs gegeten. Rattenberg staat bekend om zijn glas, mama vond daar een kraampje met kerstballen in de vorm van een engel, meteen een paar gekocht. Ook voor Gabi, die onze kat heeft verzorgd. Daarna naar het Zillertal gereden, we gaan daar altijd even langs bij Trachtenwelt, dat doen we ook in Rattenberg, maar soms hebben ze daar leuke koopjes, die ze in Rattenberg dan weer niet hebben. Maar deze keer hadden we pech, wel heb ik daar nog wat kleine kadootjes kunnen vinden. Via de Gerlospas zijn we weer naar Kirchberg gereden, Gerlos staat bekend om zijn loslopende koeien, in een gebied van 19 km hebben zij vrij spel. Men moet ze voorrang geven, mag niet toeteren etc., Ondanks het warme weer, lees 29 graden, hebben we er toch een heleboel gezien, langs de kant en op de weg lopend of liggend. Ook konden we op de hoogste toppen nog redelijk wat sneeuw zien liggen. Nadat we ons een beetje hadden opgefrist hebben we gegeten bij Kalswirt. ook daar werden we hartelijk ontvangen en uiteraard hebben we daar lekker gegeten.
Zaterdag 25 juni dag 3
Weer een dag om in te lijsten. We begonnen weer met een ontbijt buiten. De zon scheen volop. Na weer een mooie tocht kwamen we in Achenkirch aan bij de Achensee. Daar hebben we eerst genoten van thee, koffie en Marillenkuchen, ofwel abrikozentaart. We waren nl nog iets te vroeg voor de boot. We hebben een boottocht gemaakt van 2 uur en konden heerlijk op het dek zitten. Het is een hele mooie omgeving daar en we konden heerlijk even uitwaaien, We hebben geluncht bij de spar in Rattenberg. Toen we thuis kwamen heb ik even een uurtje geslapen. Na het eten, gingen we weer huiswaarts en toen stuitten we op een verrassing. We hoorden nl muziek en waren nieuwsgierig en werden toen onverwacht getrakteerd op een concert van een jongerenkoor. Die bleken later uit Amerika te komen en heten Electric Youth. Ze waren zo goed, dat Andreas en ik een cd gekocht hebben voor een tientje. Als je die op zet word je vanzelf vrolijk.
Zondag 26 juni dag 4
Vanmorgen weer een keer binnen ontbeten en er was binnen weinig veranderd, wel stond er een muziekdoosje, wat ze blijkbaar van Nederlandse gasten gekregen had. Wie gerard een beetje kent, weet dat hij speledingetjes niet kan laten staan, dus werd het opgedraaid en het alom bekende tulpen uit Amsterdam werd ten gehore gebracht. Het was droog weer dus gingen we koffie drinken bij Adriana, een oude bekende, die we weer kenden van Poppy, een café dat niet meer bestaat. Nu werkt ze bij Hotel Seehof bij het zwembad. Daar waren we nog nooit geweest en het is een heel mooi zwembad. Eigenlijk hebben ze er 2 naast elkaar, de ene is een natuurbad, daar kijkt Seehof op en ze hebben een chloorbad.. Of het nu kwam omdat het zo vroeg was of omdat het iets minder weer was, weet ik niet, maar er was maar 1 dame in het water. Daarna zijn we weer richting Rattenberg gegaan, daar zou een rommelmarkt zijn. We waren een uur te vroeg, dus eerst geluncht. Helaas begon het te regenen. mama en de mannen gingen toch even kijken. Maar ik heb niets gemist, want er stonden maar een paar kraampjes.Toch hebben ze nog een ketting voor mij gevonden. Het was nog vroeg, dus nog even naar St Johann geweest. Daar moesten we nog iets bij kennissen door de brievenbus doen, bovendien zou er een ridderfeest zijn, dachten we. Maar helaas fout gedacht, het was vrijdag en zaterdag en wij waren er op zondag. maar in het souvenirwinkeltje, wat altijd open is, vond Gerard een tiroler hoed en ik een leuk tirols tasje. Zoals jullie weten is het EK voetbal aan de gang en elke avond konden we er naar kijken, we zaten nl onder de tv. Voor mij niet zo belangrijk, maar Andreas kon vandaag zo wel zijn Duitsland zien winnen.
Maandag 27 juni dag 5
Na het ontbijt hebben we wat laatste boodschappen gedaan, oa 2 flessen kirschrum voor Otto gekocht en voor mezelf wat plantenzaadjes. Die zijn bij de ADEG overigens een stuk goedkoper dan bij de Mpreis, een tip voor degene die ook een keer die kant opgaan en groene vingers heeft. Tegen 11 uur zijn we via een mooie route naar Bad Tolz gereden. Misschien kennen jullie de plaats van de duitse tv serie, die Bulle von Tolz. Het is een mooi oud stadje met veel gekleurde huizen en muurschilderingen. Het loopt aardig steil, de weg, maar scooty heeft zich kranig gehouden. Ook de terugreis was een mooie rit. Onze afsluiting is steevast een Grillplatte bij Kalswirt voor 4 personen. Als toetje hebben we alle vier ijs genomen. Thomas, de eigenaar kwam ons nog een afscheidsgroet brengen in de vorm van een afscheidsborrel en ik kreeg een alcoholvrij drankje. Toen we thuiskwamen, de koffers weer ingepakt en vroeg naar bed gegaan, want de wekker zou rond half 7 weer gaan.
Dinsdag 28 juni dag 6
Helaas de laatste dag alweer, om half 7 ging dus de wekker en om 8 uur zaten we aan de ontbijttafel. Daarna afscheid genomen, gelukkig duurt het deze keer niet zo lang, want over 6 weken gaan we weer naar Kirchberg. Daarom hebben we scooty ook daar gelaten, dat scheelt weer in gewicht en ik heb er nog eentje, dus dat zou geen probleem zijn. De terugweg verliep vlotjes, geen files en geen ongelukken gezien. Gegeten hebben we in Stadlohn en de laatste etappe gereden, rond 8 uur waren we weer thuis. Het was een zeer geslaagde vakantie, heb voor mijn doen veel gelopen en dat ging erg goed.. Had voor het eerst sinds jaren echt spierpijn en daar was ik erg trots op en dat alles dankzij de nieuwe pleistertherapie! Over een aantal weken volgt dus het vervolg op onze avonturen in Kirchberg, dan gaan Gabi en Wolfgang, 2 andere Duitse vrienden, met ons mee.
Een superleuke 1e vakantiedag. Om 8 uur opgestaan, de laatste dingen ingepakt, bij mama nog even een ei gegeten en tegen tien uur vertrokken. De reis verliep voorspoedig. Tegen half 1 geluncht in het Brohltal. Daarna de laatste etappe gereden en tegen 2 uur kwamen we aan in ons hotel zum Trauben in Lof aan de moezel. We werden vriendelijk ontvangen en ze hadden al een tafel voor ons gereserveerd aan het raam, waar ik met de rolstoel kon zitten, super service, nietwaar.... Nog een service, we hoefden pas aan het einde te betalen, over vertrouwen in de mensheid gesproken. Het voelde meteen goed. Het weer was goed, beetje bewolkt, maar de zon kwam er duidelijk zichtbaar doorheen, een beetje sluierachtig. We hadden nog zin om wat te ondernemen, dus gingen we richting Bernkastel-Keuss langs de moezel op. Een mooie rit, maar eenmaal daar aangekomen was het zo vol, er was geen parkeerplek meer vrij en er stonden wel 20 bussen, dus zijn we weer teruggegaan richting hotel. We hadden onderweg nl gezien dat er in Cochem ook een kerstmarkt was en daar was bijna niemand. De markt bleek grotendeels in een tent te zijn, dus lekker warm ook nog. Heb voor een leuke prijs een paar mooie dingen gekocht, deels voor mezelf en deels om cadeau te geven. Helaas wel een vreemd avontuurtje beleefd, ik had iets gevonden en zocht Otto om zijn mening te horen. Dus ik had het ding in mijn hand en keek zoekende rond. Daarop zei een man dat ik dat ding betalen moest, waarop ik zei natuurlijk. Met dat ik dat zeg, stuift er een dame op mij af en beschuldigt mij van stelen. Ik uitgelegd dat ik mijn man aan het zoeken was en natuurlijk van plan was te betalen, maar dat het nu niet meer hoefde. Ik voelde me beledigd en teleurgesteld tegelijk. Net of iemand in een rolstoel een beroepsjatter is. Maar voor de rest was het een vrolijk en vriendelijk geheel, we hebben hele mooie dingen daar gezien, echt handwerk, het meeste. Terug in het hotel kregen we een heerlijk 4 gangen diner, heb zelfs gerookte zalm gegeten, wat ik normaal nooit doe.
dag 2 6 december ons 12,5 jaar jubileum:
Een mooie huwelijksdag. We zijn bewgonnen met een lekker ontbijt. Ik had op internet gelezen dat er een boottocht werd georganiseerd, dus om 10 uur stonden we klaar om aan boord te gaan. De tocht duurde bijna 2 uur, de bewolking was aan het breken, dus genoten we van mooie uitzichten. Tegen 12 uur gebrainstormd wat we zouden gaan doen, we hadden 4 opties, maar uiteindelijk kozen we voor een autoroute. We gingen eerst zuidwaarts achter de heuvels van de moezel langs. Echt een aanrader. De meesten rijden langs de Moezel op en neer, maar de route die wij gereden hebben is zeer de moeite waard. Veel vergezichten, mooie kleine dorpjes met huizen van basalsteen, kronkelwegen etc. Pauze gehouden in Wintrich, bij een soort overdekte Biergarten, geheel in kerstsferen. Zo wie zo was er veel kerstsfeer om en langs de moezel. Bij Schweig zijn we over de moezel gegaan enm via de Hondsrückhochstrasse weer naar Löf gereden. Heel eerlijk deze route was wat minder als ik verwacht had, maar toch was het een mooie weg. Bij het hotel eerst even geslapen en daarna opnieuw genoten van een 4 gangen diner. Beide keren kregen we wat apartere gerechten, die ik, althans normaal niet zo snel eet. We zeiden ook beide dat dit voor het geld uit kan is een raadsel. We betaalden nl maar 98 euro per persoon en dat was dus incl het eten en ontbijt.
Dag 3 maandag 7 december:
Om 7 uur ging de wekker, we wilden nl vroeg vertrekken. Dus na het aankleden heeft Otto de bus ingepakt en na het ontbijt togen we richting huis. Maar niet via de autobaan, nee eerst zijn we via een mooie route naar de Vulkanstrasse gereden en die een heel stuk gereden richting Noorden. Tegen 12 uur de autobaan weer opgereden bij Remagen, je weet wel van de bekende brug. Onderweg nog een kop koffie met gebak genomen en tegen 3 uur waren we weer thuis. Daar werden we ook hartelijk ontvangen, maar deze keer door mama en Gerard. Het is fantastisch om er even tussen uit te zijn, maar het is ook heerlijk om weer thuis te komen.
We zijn ditmaal om 8 uur vertrokken, omdat we nu niet zo ver hoefden als normaal naar Kirchberg. Het was droog en de zon kwam op. Tegen tien uur hebben we ontbeten in Königsforst. Rond 3 uur kwamen we via een mooie route aan in ons hotel "Hotel Resort Freudenstadt. Na het inchecken waren we totaal verbaasd over de ruimte van onze kamer. We hadden een kamer voor 3 personen besteld. Het was zo groot, dat ik kon walsen met mijn kleine scooty en de kledingruimte was zo groot als een kinderkamer in een éénsgezinshuis. Echt een superluxe kamer met alles erop en eraan, zelfs een bad hadden we tot onze beschikking, meestal blijft het bij douches. Omdat we een arrangement hadden kregen we koffie met gebak in de lounge. Om 6 uur ging het restaurant open en konden we elke dag genieten van een driegangendiner, waarbij je soep en salade van het buffet kon eten. Verder kon je elke dag kiezen uit drie menu's, een hoofdgerecht bestaande uit vlees, eentje met vis en eentje voor vegetariërs. en je eindigde met een toetje. Het eten smaakte goed, alleen was ik niet zo kapot van de aardappelpuree van zoete aardappels, maar verder hebben we alles met smaak gegeten. Helaas ging het met de drank niet altijd even vlotjes, omdat ze daar met 3 personen bedienden en ze niet snapte dat we liever leidingwater hadden dan uit de fles, (dit omdat mama en ik niet tegen de mineralen in fleswater kunnen). Maar later werd het beter en werd zelfs onze tafel gereserveerd, zodat ik er beter met mijn scooty bij kon. Het hotel ligt overigens aan een bosrand aan de rand van Freudenstadt, maar binnen loopbereik naar het centrum, maar wij gingen altijd met onze bus. je kreeg bij het arrangement ook nog een kaart waarbij je gratis met trein en bus in het Schwarzwald kon reizen.
Dag 2 za 10 oktober:
Om half 8 werd ik wakker, het was een beetje mistig, maar dat deerde ons niet. Na het ontbijt zijn we eerst naar een rommelmarkt geweest, waar ik een jas en een leuk uitgaanssetje heb gekocht en wat kleine dingetjes. Daarna even bij NKD geweest, die bezoeken we ook altijd in Oostenrijk en daar slagen we altijd, dus ik had hoge verwachtingen. Helaas dat viel wat tegen, de kleding was vrij donker en daar houden mama en ik niet zo van, dus daar waren we snel weg. Er was ook nog een KIK en daar zijn we wel geslaagd, leuke kerstspullen gekocht, beetje vroeg, maar dan heb je weer wat anders dan dat je hier hebt. Daar was ook net een eettentje geopend en daar hebben we even pauze gehouden, aardige mevrouw, die volgens ons daar helaas geen brood in heeft, gezien het tijdstip en de weinige bezoekers die daar liepen. Zo wie zo was er weinig volk op de been, het hele weekend, alleen zondags, maar daar kom ik later op terug. Daarna hebben we een mooie route gereden. We hebben oa de grootse koekoeksklok gezien, er waren er 2, de originele, dus de 1e en de grootste, die was inderdaad een stuk groter, maar de 1e vonden we het mooist, die was echt authentiek zoals we een koekoeksklok kennen. We wilden ook naar de grootste waterval van Schwarzwald in Triberg, maar daar konden we met de auto niet komen en voor scooty was het veel te steil. De route was heel afwisselend, de heenweg was zoals we ons Schwarzwald herinneren met veel bomen, daar komt immers ook de naam vandaan. Maar ik had veel dennen verwacht, maar er waren ook veel loofbomen en omdat daar de herfst al in volle gang was, was het een scala aan kleuren echt supermooi om te zien, ik heb al die dagen enorm genoten van die kleuren. Hier in de Achterhoek is het nog lang niet zo volop aanwezig. Het 2e deel bestond uit glooiende wei- en akkerlanden waardoor je enorm ver weg kon kijken. Sinds ik geholpen ben aan mijn rechteroog is dat echt een bijzonder iets, ik heb geen extra bril meer nodig om ver weg te kunnen kijken en daarom genoot ik denk ik dubbelop. Het grappige vond ik dat we alledrie andere interesses hadden, ik dus grotendeels de natuur, mama vond de kleine dorpjes en stadjes leuk, met heel veel vakhuizen en beschilderde muren en Gerard keek meer naar auto's, trekkers en aanverwante artikelen. Zo genoot ieder op zijn of haar eigen manier. Dit was weer een geslaagde dag.
dag 3 zondag 11 oktober:
Na het ontbijt zijn we naar Schramberg gegaan, daar hebben we eerst een klokken en automuseum bezocht, De klokken waren van het merk Junghans, die daar vervaardigd waren, ze maakten klokken, wekkers, wekkerradio's, horloges, maar ook autoklokken, ze maken overigens nog steeds horloges en klokken in Schramberg. De oudste was een wijzerplaat en de gewichten waren stenen die hingen aan een touw. Er waren echt hele mooie bij waaronder schilderijklokken. Ik denk dat jullie allemaal wel een Junghans wekker of klok hebben gehad, want er zaten vele herkenbare exemplaren tussen.
De auto's liepen uiteen van wagens van in of net na de oorlog tot de 70ér jaren. Uiteraard veel auto's uit Duitsland, zoals VW, Opel en Mercedes, maar ook DKW, dat werd later auto Union en nu kennen we dat als Audi. Maar er waren ook amerikaanse merken etc. De apartste vond ik de auto's die op hout gestookt werden, die liepen dus niet op benzine, want dat was in en na de oorlog erg schaars en op de bon. Daarom hadden ze auto's omgebouwd, zodat ze met hout gestookt konden worden, er zat een gastank voorop en zo kon hij rijden. Wat ik ook erg leuk vond was de voorlopers van mijn scooty. Al in 1945 -1950 hadden ze al invalidewagens met een hulpmotor, dit omdat er vele soldaten gewond uit de oorlog waren gekomen. Het mooie van dit museum is dat ze ook taferelen uit die jaren lieten zien. bv een "tante emmaladen", een kapsalon, fietsenmaker, postkantoor, maar bv ook een keuken en wasruimte en speelgoed uit vervlogen tijden. Zodat het niet alleen een mannenmuseum is, maar ook voor dames en kinderen.
Het 2e museum was een autoverzameling van iemand. Dat varieerde van de Duitse merken tot Rolls Royces, Caddilacs en captains. Er was ook nog een modelspoormuseum, maar daar zijn we niet geweest omdat we graag de stad in wilde, er was nl open zondag en een kunstmarkt. Daar hebben we ook nog een volksdansgroep of Trachtengruppe gezien. De klederdracht daar is weer heel anders dan in Oostenrijk, veel soberder en donkerder, maar dit was dan ook een vrij gelovige groep, ze hadden in elk geval dit jaar een prijs gewonnen voor hun kleding. Ook dit was weer een mooie vakantiedag.
dag 4 maandag 12 oktober:
Na het ontbijt hebben we de bus ingepakt en gingen rustig huiswaarts. Ook deze dag is een vakantiedag, dus hebben we niet meteen de autobaan gepakt om snel thuis te komen, nee we hebben eerst de Schwarzwaldhochstrasse gereden (B500) naar Baden Baden, Een route van 55 minuten door de heuvels van het Schwarzwald met vele mooie vergezichten en stralend mooi weer. Baden Baden is van oorsprong een mondain kuuroord en dat kon je nog zien aan de statige herenhuizen en villa's. Om de files te ontwijken hebben we een stukje Frankrijk gereden, daar hebben we oa een joekel van een Outlet gezien, het kon ook een woonwijk zijn als je niet beter wist. Dus we hebben vandaag 3 landen gezien, leuk hé? De lunch hebben we doorgebracht in Dollenberg, bij Wetzlar. tegen 5 uur waren we in Stadlohn, waar we een hapje gegeten hebben en tegen zessen waren we ook weer thuis.
We kunnen weer terugkijken op een heerlijke vakantie en wij zeggen altijd als engelen op reis gaan lacht de hemel, daar was dit weer een goed voorbeeld van, we begonnen 's morgens met nevel, wat ook zijn charme had, maar in het middaguur brak de zon door en dat was helemaal super!
Meer foto's kunnen jullie bekijken op https://www.flickr.com/photos/127582512@N06/?
Een leuke 1e vakantiedag. Om kwart voor 6 opgestaan, de laatste dingen ingepakt. Om iets over 7 de 1e grens gepasseerd. Eerst een heel stuk binnendoor. Ontbeten in Siegen, lekker broodjes en gratis melk, dat laatste komt omdat het eigenlijk bij de cornflakes hoorde en ze geen melk in de kassa hadden staan, dus alweer een gelukje. Geluncht hebben we bij Geiselwind, maar helaas onze kennis Petra was er weer niet, overigens de terugweg ook niet. tegen half zes waren we in Kirchberg, waar we hartelijk werden ontvangen door Leni, onze pensionhoudster, met eigengemaakte vlierbessensiroop voor de dames en de heren kregen een glas bier. Daarna bus uitgepakt en gegeten bij Ephesus, heette vroeger mac Hansi en is nu een leuk Turks cafetaria.
dag 2 donderdag 2 juli
Om half 8 werd ik wakker, rustig mijn oefeningen gedaan en aangekleed. Heerlijk buiten ontbeten. Daarna in Kirchberg gewinkeld, een paar mooie kleren gekocht bij NKD. Gerard heeft bij Josefine, de eigenaresse van een souvenirwinkeltje een hoed gekocht. Daarna een lekkere aardbeiencoupe gegeten en weer richting auto gegaan. Als 1e naar Hopfgarten geweest, dat noemen we gekscherend huppeltuin, vanwege de naam. Al zijn we er achter gekomen dat ze niet hopfen als werkwoord bedoelen, maar hopf als graansoort voor het bier, ons beter bekend als hop.. Ook daar bij de NKD kleren gekocht, die is wat groter dan in Kirchberg en dus ook meer assortiment. In Worgl getankt en achter de wilde Kaiser, een bergketen, weer richting huis gereden. Halverwege hebben we heerlijk aan het water gezeten bij een forellenkwekerij en wat bleek nu, mama en ik zijn daar dertig jaar geleden ook al eens geweest. Zo leuk omdat weer gevonden te hebben. Via Sankt Johan en Kitzbühel weer terug naar ons pension. Deze keer hebben we gegeten bij Bechlwirt, maar dat was een fiasco. We konden eerst geen leidingwater krijgen, mama en ik kunnen nl niet tegen mineraalwater. Toen we zeiden "dan gaan we ergens anders heen", ja toen kon het wel, als we maar betaalden. Nu daar hebben we abslouut geen probleem mee, we komen zelf uit een ondernemingsgezin dus we weten echt wel dat niet alles voor niets kan zijn. Maar heel eerlijk tot op heden hebben we daar nooit problemen mee gehad. Maar goed hier dus wel. Daarna besteld en in een ommezwaai kwam het eten, dat vonden we al vreemd, maar goed als het dan smaakt..... Maar helaas het eten was lauw, alleen de aardapelprodukten niet, die hadden ze in de frituur gegooid, de rest waarschijnlijk in een steamer, maar de kwaliteit haalde het bij lange na niet bij wat we gewend waren in Kalswirt en Rösslwirt, waar we de andere dagen gegeten hebben. Maar we hebben netjes gegeten en betaald en wat heeft ze nu uiteindelijk gerekend voor het water 0.30 cent en daar had ze dan zo'n poeha over. Nee je betaald waarschijnlijk een euro meer, maar je krijgt én lekker eten én een vriendelijke bediening. We gingen erheen omdat een vriend van mij daar altijd vol lof over is, maar helaas voor ons was het een eenmalig bezoek. mama en ik hebben bij Ephesus nog een broodje knakworst gegeten, omdat onze maag niet vol was. We werden daar vol liefde bediend door Amber, een leuke vlotte spontane meid.
dag 3 vrijdag 3 juli,
Vandaag zijn we naar de Wolfgangsee geweest, via een mooie tocht zijn we via Salzburg naar Sankt Gilgen gereden, Daar zijn we op de boot gestapt. Dit keer zijn we in Sankt Wolfgang uitgestapt, een leuk oud toeristendorpje met oa. de Weissen Rössl, bekend van de filmoperette im Weissen Rössl am Wolfgangsee. met Peter Alexander uit de jaren 60. We hebben geluncht bij Hotel Franz Josef. iets wat ik nog niet kende, een tosti met een spiegelei erop, ga ik zeker thuis ook eens proberen. Toen de boot weer aanmeerde hebben we de rest van de tocht gedaan. In totaal vaar je drie uur op de Wolfgangsee. Na de tocht hebben we ons nog verwend met een ijsoupe die ze daar zelf gemaakt hadden en de eigenaren waren er zeer trots op en terecht. Gegeten weer bij de turkse cafetarie met het Platzconcert op de achtergrond. 2 Kleinkinderen van Leni speelden mee.
dag 4 zaterdag 4 juli
Zaterdag is altijd een vast agendapunt, dan gaan we eerst naar Rattenberg en daarna naar het Zillertal. In Rattenberg heeft Gerard een vriendin bij het Trachtenwelt, dus gaan we altijd even kijken en we kopen daar onze schoenen voor Otto. We hadden geluk, want op alles was 50% korting, dus nu hebben we 2 paar voor 100 euro, koopje dus. en ik 2 paar kousen, verder enkele souveniertjes. Toen verder richting Zillertal, daar zit het hoofdfiliaal van Trachtenwelt, maar daar hadden ze deze keer niet zoveel nieuws. Vanavond voor het eerst gegeten bij Rösslwirt, leuke bediening, lekker eten en niet moeilijk doen en ook hier zijn ze niet duur, je hebt al een dag menu voor een tientje en een iets luxere voor 15 euro en dan heb je dus voor en hoofdgerecht en een toetje.
Dag 5 zondag 5 juli
Na het ontbijt zijn we naar de rommelmarkt in Ebbs geweest, heb daar 3 paar sokken gevonden, heb nu dus 5 verschillende kleuren, dus ik kan even vooruit. Mama heeft wat tirolerkleding gevonden voor de tirolermiddag die ze as zaterdag organiseert. Daarna zijn we op een oldtimertreffen geweest in Oberndorf bij Sankt Johan. Door het warme weer waren de meeste trekkers helaas al weg, maar we konden er toch nog een paar bewonderen en een idee krijgen hoe het was geweest. Er was ook nog live muziek en toen hij onze nl auto zag begon hij meteen tulpen uit Amsterdam te spelen, dat was wel weer grappig.
Dag 6 maandag 6 juli
Onze auto kreeg een mankement, dus moesten we eerst naar de garage in Sankt Johan. Wij, de dames, hebben in Sankt Johann rondgewandeld en de heren gingen richting garage. Er was dus een slang kapot en die moest vervangen worden, maar die hadden ze niet op voorraad, dus moest besteld worden, dus kregen we een extra dagje Kirchberg. Wat ik niet erg vond uiteraard. "s middags zijn we bij huis gebleven, want ik was erg moe en de heren hadden ook niet veel puf om iets anders te doen.
dag 7 dinsdag 7 juli
Gelukkig ging het vandaag weer een stuk beter, al was het wel bloedje heet. Ik heb in de tijd dat de mannen naar de garage gingen geslapen en daarna hebben we een broodje gekocht bij de plaatselijke supermarkt en vanwege de warmte zijn we weer richting forellenkwekerij gereden en genoten van een verkoelende ijscoupe. Deze keer waren en er een paar aan het vissen en daar hebben we nog gelachen. Een man en vrouw waren daar bezig, de vrouw ving vissen en de man wilde het op de foto zetten. Maar elke keer als ze beet had was hij met de camera bezig en de vrouw kon de vis niet in haar eentje houden. Tot Gerard zei, je moet eerst de vis in het net doen en dan de foto maken, en zo geschiedde. De vrouw kon aan het thuisfront laten zien dat ze daadwerkelijk een vis had gevangen, in werkelijkheid was dit al nummer 4.
dag 8 woensdag 8 juli
De laatste dag, de terugtocht, om half 8 ontbeten. Ik kreeg van Leni een grote pot eigengemaakt appeljam, nee geen stroop, maar jam en die vond ik erg lekker. Dus nu kan ik elke dag een beschuitje eten met appeljam en even mijmeren naar onze vakantie in Oostenrijk. tegen 12 uur geluncht in Geisselwind, ditmaal was er veel hectiek, want er waren 2 bussen aangekomen en dat was te merken aan het personeel. tegen 7 uur weer in Vreden, daar bij de Berkelsee gegeten en toen de laatste kilometers richting huis. Het was weer een geslaagde vakantie, waar we met veel plezier op terugkijken.
Zondagmorgen zouden we tegen tien uur vertrekken, dus om 8 uur opgestaan, de laatste dingen in de bus gestopt, even bij mama wezen koffiedrinken en broodjes gegeten en toen op weg naar Kroatië.
We hadden afgesproken dat we het in 2 keer zouden doen, want tenslotte was het 1200 kilometer en na ons feest zou dat het beste zijn. Dus ik had voor de tijd al een bb geregeld in de buurt van Würzburg. Het weer was prachtig, dus de rit verliep voorspoedig. Tegen 12 uur geluncht en rond 4 uur kwamen we bij Autohof Geisselwind. Daar gaan we meestal eten als we in de buurt zijn, we kennen daar een serveerster, maar helaas beide keren was ze er niet. We hebben beiden een Brummipfanne gekozen, Daarna dus naar onze bb, een kleine 15 km verderop. Een superadres voor 50 euro per kamer krijg je een riante kamer en ook nog "s morgens een ontbijtbuffet. Als je het adres weten wil, gewoon even een berichtje doen. Het is een heel klein boerenplaatsje waar het heerlijk toeven is. We konden daar ook nog wat drinken in de tuin. nadat we dat op hadden waren we beide zo moe, dat we heerlijk naar bed gegaan zijn.
Dag 2
Na dus een heerlijk ontbijtbuffet togen we weer verder, we gingen de heenweg via Regensburg, Karintië, een stukje Slovenië en via Zagreb naar ons plaatsje Novaki Ozalsjki. het gekke vond ik dat je bij de Kroatische grens nog gecontroleerd werd, terwijl ze inmiddels tot de eu behoren. Maar volgens Otto zouden ze het Schenge-verdrag nog niet ondertekent hebben. Ze hebben daar overigens ook nog geen euro, dus je moet weer alles omrekenen. Een Kuna is ongeveer 14 cent, maar we rekenden altijd 15 cent dat is wat makkelijker. Tegen 7 uur kwamen we aan in het huisje van onze kennis, een leuk klein optrekje op een berg. Het huisje heeft alles wat je wenst en het ligt op een prachtlocatie. Als je op de veranda zit hoor je een geweldig vogelconcert en ook de koekoek was hier weer van de partij.
We werden hartelijk welkom geheten door de buren, de dochter kan engels, dus er was geen taalbarriëre voor ons. We werden rondgeleid en ze wensten ons een fijne avond. Die duurde niet zo heel lang, dus gingen we lekker vroeg onder de wol.
dag 3
Weer een superdag. Otto had in het dorp, een kleine 10 km verderop, broodjes gehaald en we begonnen met een heerlijk ontbijt buiten op het terras. Daarna hebben we een schitterende tour gemaakt door de omgeving. Ze noemen ons wel eens de "witte weggetjes ridders", dus ook hier weer witte weggetjes gereden, zo wit dat we zelfs een karrespoor gereden hebben en dat bleek dan ook nog een heuse weg naar een dorpje te zijn. Eerst dachten we dat we verkeerd waren, niet dus, mijn kaartlezen heb ik nog steeds niet verleerd. Tomtom is leuk, maar zelf routes uitstippelen is nog steeds het leukste. We hebben onderweg een ijsje gegeten. Toen we weer in Ozalj kwamen hebben we boodschappen gedaan in een hele gtrote supermarkt, vergelijkbaar met Real in Duitsland, maar dan iets kleiner. Het bleek ook dat het de enige winkel was in de buurt, voor shoppen moet je daar echt niet zijn, dan zul je naar Zagreb of een andere grote stad meten. het is nl totaal niet toeristisch ingesteld, voor ons dus ideaal, maar voor wie van winkelen houdt een absolute ramp. Ik heb zelfs geen souvenirwinkeltje gezien. Het leven is voor ons spotgoedkoop. We hadden 2 volle tassen en we waren omgerekend nog geen 15 euro kwijt. Maar voor hen zijn dat grote bedragen. Onze buurvrouw is gepensioneerd en krijgt maandelijks 200 euro en dan moeten wij klagen over ons pensioen. Overigens in verhouding is de drank duurder dan het eten en dan bedoel ik niet alleen alcohol. Bv 2 glazen water of limonade kost evenveel als een hoofdmaaltijd.
Over eten gesproken, we hebben deze avond gegeten in een plaatselijk hotel restaurant, waar ook kegelbanen zijn, er was op dat moment blijkbaar een wedstrijd aan de gang van plaatselijke verenigingen. We hebben op het terras gegeten. Om een indicatie te geven van de prijzen. We hadden beiden een grote grillplatte met 5 soorten vlees, aardappels en sla, ik een flesje sinaasappelsap en water en Otto 2 sinas en dat alles voor €20.00. Dan was dat ook nog het duurste wat we gegeten hebben.
Dag 4
Vandaag zijn we naar onze kennissen geweest, waar we het huisje van gehuurd hebben. Zij hebben nl ook nog een appartement op het eiland Vir aan de kust, een 3 uur rijden van het huisje. Via een mooie bergtour kwamen daar aan. Het was heel gezellig bij Gejo we werden onthaald met koffie en wat lekkers erbij en Barbara had ook nog gekookt voor ons, Goulash met rijst. Hoewel het daar goed toeven was, was ik toch heel blij dat we in het huisje zaten en niet op het eiland bij hun. Ik ben toch meer een natuurmens en geen kudde dier.
dag 5
We hadden vanmorgen de bakker aan huis, het bleek dat hij elke dag komt, maar dat wisten we te laat, maar goed vanaf die dag dus elke morgen verse broodjes gehaald. Het is erg lekker brood, maar als het een dag oud is, is de sjeu er wel van af, dus vandaar dat we elke dag nieuwe kochten. Na het ontbijt gingen we richting Slunj. We wilden eigenlijk naar de Plitvicemeren, maar dat werd ons door onze kennissen afgeraden, omdat je daar trappetjes ed moest lopen. Maar hij gaf ons de tip om naar Slunj te gaan, dat noemen ze klein Plitvice en dat bleek ook zo te zijn, al moet je niet helemaal naar Slunj rijden, maar er er net iets voor. het is daar werkelijk schitterend, diverse watervallen en leuke oude huisjes. We hebben daar uiteraard pauze gehouden, een plekje op het water. een echte aanrader ook nu weer. Via een andere route keerden we weer naar huis. Deze keer hebben gegeten in een klein dorpje iets verder van Ozalj af, ik cevapcici, hoop dat ik het goed schrijf en Otto schnitzel Zagreb, een soort cordon bleu, maar dan met schnitzel.
dag 6
Weer een mooie vakantiedag, de laatste in Kroatië, we begonnen uiteraard weer met een ontbijt op het terras en kregen gratis een koekoekconcert. ddaarna vast wat koffers ingepakt en opgeruimd. Na het dagelijkse telefoontje met mama hebben we een mooie bergtour gemaakt, verre uitzichten, leuke natuur, veel wijnbouw. Ook zijn we even bij het kasteel van Ozalj geweest, helaas konden we er niet in, omdat het te steil was voor scooty en ik kon Otto het niet aandoen om mij naar boven te duwen, maar we hebben een leuke impressie gekregen. 's Middag hebben we lekker rustig aan gedaan en een spelletje Yathzee gedaan en ik heb wat geschreven. De laatste avond hebben we gegeten in het zelfde dorpje als gisteren, maar nu bij een visrestaurantje, dat wilde Otto graag. Het was eigenlijk hoog op het water en Otto zei dan gaan we wel binnen zitten,maar wat schetste onze verbazing, we mochten via de bar en dus geen trappen en geen drempels. Wat een service. Er werd ook nog een lam aan spit gaar gegrild op open vuur, dat vond ik dan weer ludiek.
dag 7
Na een hartelijk afscheid, we kregen zelfs nog kleine kadootjes mee zoals sap en ingemaakte paprika togen we rond 8 uur weer richting huis. Een hele mooie tocht gereden door Slovenië. We hadden nl een andere route uitgestippeld omdat we onze kennissen in Kirchberg, waar we elk jaar heen gaan verrassen en dat is ons ook gelukt. Ze vond het erg leuk en was blij verrast en meteen werd de koffie op tafel gezet en de hele familie kwam voorbij. Omdat we in Kroatië geen souvenirwinkels konden vinden hebben we in Kirchberg onze slag geslagen. We hebben ook nu weer in hetzelfde bb geslapen en gegeten bij Geisselwind.
dag 8
de laatste dag alweer, ik heb altijd dat de heen en terugreis ook een vakantiedag is, dus we genieten dan ook altijd volop en ook nu was het weer een mooie rit. We hebben oa een helikopter van de politie op een aanhanger gezien en uiteraard ook weer de mooie omgeving. Wie zegt dat autobaan rijden saai is, vergist zich, als je er oog voor hebt, dan is het werkelijk schitterend. Voor mij was het super bijzonder, omdat ik voor het eerst zonder verrekijker kijken kon en ik zag soms eerder dingen dan Otto dat vond ik dus echt geweldig. Waar een netvliesscheuring al niet goed voor is..... We hebben echt geluk gehad met het verkeer, de heen en terugweg geen enkele file gehad en op de Sloveense en Kroatische autobanen is helemaal niets te bekennen. Nu zijn dat ook tolwegen, daar zal het wel aan liggen, maar we voelden ons soms echt remi, alleen op de wereld. Om half vier waren we weer thuis, gezellig met mama bijgekletst en verder wat aangerommeld, onze kat was heel blij dat we er weer waren. Moe maar voldaan weer heerlijk in ons eigen bed geslapen.
Het was echt een supervakantie, mocht je geinteresseerd zijn, dan kan ik het je echt aanraden, kijk op http://www.gejoonline.nl/ozalj/. Daar kun je ook zien wat de prijzen zijn, echt spotgoedkoop, vonden wij.
We hebben dit jaar een groot feest gevierd, aanleiding was dat we in één jaar tijdsbestek 25 jaar samen zijn, 12.5 jaar getrouwd en ik word over een paar weken ook nog eens 50. Dit leek ons reden genoeg voor een feestje. Dus hebben we de koppen bij elkaar gestoken en een leuk programa uitgedacht.
Afgelopen december kregen onze gasten al een kerstgroet met de aankondiging dat het feest aanstaande was, dan kon men er rekening mee houden, het is nl niet leuk als je een heel programma in elkaar draait, er geld voor uitgeeft en er dan een heleboel afzeggingen komen, vandaar dus zo vlot. Gelukkig zijn er maar een paar afgevallen omdat ze wat anders hadden.
De afgelopen maanden zijn leuke maanden geweest, ik zeg altijd dat de voorpret het halve feest is. Dus kaarten gemaakt, placemats voor het eten, dessertbakjes beplakt, een quiz in elkaar gezet en alle voorbereidingen daarvoor getroffen. Mijn moeder had de catering in handen, althans een groot deel ervan. Dus daar had ik niet zoveel mee van doen, alleen ideeën over en weer spuien.
Het werd juni en de spanning steeg, het weer was tot dan toe bagger, net als nu en iedereen vreesde voor het weer, behalve mama en ik, wij waren optimistisch en we hebben weer gelijk gehad, het was prachtig weer.
Donderdags werden we verrast door de buren die het een en ander versierd hadden, er was een mooie boog waar iedereen iets voor gemaakt had. De coniferen zaten vol met crepepapierrozen in de kleuren van de Portugese vlag, waar Otto en ik verkering kregen, verder veel slingers en vlaggetjes, zelfs de veranda hing helemaal vol. Ook die waren zelf gemaakt van a4'tjes en op elk vlaggetje stond 1 van de drie jubileagetallen. Dus we waren helemaal overdonderd, Otto had gelukkig iets eerder vrij gekregen, dus ook hij kon er bij zijn. Zoals het een traditie hier in de Achterhoek betaamd wordt dat beloond met een lekkere borrel, bij ons bier en fris en een bbq. Die we overigens weer van mijn ouders aangeboden kregen.
Vrijdag werden de laatste dingetjes gedaan en had ik min of meer een rustdag. 's avonds lekker vroeg het bed in en dan maar hopen dat de slaap kwam. Helaas het kind in mij was te groot, dus ik heb het tot een uur of half 3 volgehouden en toen elke keer in stukjes, maar gelukkig was ik uitgerust genoeg om een leuk feest mee te maken en een leuk feest werd het!
Zaterdagmorgen waren de eerste hulptroepen al heel vlot aanwezig. Want ja als je een groot feest geeft kun je dat natuurlijk niet alleen. Dus werd er om 9 uur al potten koffie gezet, tenten opgebouwd, stoelen klaargezet etc. Want om 11 uur zouden de gasten komen. Ik werd mooi versierd met een sjerp met sara erop en het werd al een gezellige boel.
Om 11 uur kwamen de gasten, we werden overladen met kado's en enveloppen die in een speciaal daarvoor gemaakte giftbox gestopt werd. De gasten kregen eerst koffie met een soesje. Dat was nl onze bruidstaart geweest, een soezentaart in de vorm van een hart. het was nl mijn bedoeling om deze 3 jubilea terug te laten komen in deze dag.
Na het welkomstwoord heb ik uitgelegd wat ongeveer de bedoeling was, ik verdeelde de groepen dmv lootjes en we liepen naar voren voor de 1e verrassing, een huifkar. We zaten dus met 35 man, volwassenen en kinderen in één grote huifkar. Ik had een route uitgestippeld die ik normaal met scooty rijdt, met een kleine aanpassing want de huifkar was te groot om over de groene grens te gaan.
Onderweg dus vragen gesteld over ons en bij de 4 stops moesten ze opdrachtjes uitvoeren. Tegen 1 uur kwamen we aan op de picknickplaats, mijn ouders en een paar vrienden hebben daar een heuse picknick verzorgt, met diverse broodjes, verschillende dranken, fruit, kinderbroodjes etc. Met onze bruiloft hebben we dat laten doen en nu heeft mama dat dus gedaan. Een doorslaand succes, want zefs de huifkarbestuurder vroeg of hij foto's mocht maken, want dit had hij nog nooit gezien. Dus een supercompliment voor mama en de helpers.
Tegen 3 uur kwamen we weer op de camping. Daar wachten voor de kinderen een springkussen en een midgetgolfbaan met 8 elementen. De volwassenen konden eindelijk hun welverdiende biertje, borrel etc drinken. Nadat we de antwoorden hadden nagekeken heb ik de prijsjes uitgereikt en het was leuk hoe fanatiek er werd gepuzzeld en gedaan.
Om half 5 begonnen we met het eten, ons bruiloftsmaal hebben we ook nu weer gedaan, dus mama had lekkere groentesoep gekookt ala oma, er kwam een heuse pannenkoekenbakker, waar men onbeperkt pannenkoeken kon eten. Wat overigens een aanrader is. Voor €9.00 per persoon kun je dus onbeperkt kiezen uit 3 soorten pannenkoek en je hebt geen afwas, want dat regelen zij allemaal. Super nietwaar.....?
Ons dessertbuffet werd verzorgt door Talu, een kennis van ons, ze had maar liefst 15 soorten, ik heb daar dan ook heerlijk van gesmuld en gelukkig de gasten ook.
Tegen 7 uur was de koek bij mij op en heb ik een dankwoord gesproken en ben ik naar bed gegaan, want de volgende dag gingen we op vakantie.
We kunnen met recht terug kijken op een superdag, het weer was goed, de gasten deden met alles leuk mee, de kinderen waren super in hun sas. Het allerleukste compliment kreeg ik van een achterneefje, die ons eigenlijk nog niet zo heel vaak had gezien. hij zei "Jacqueline ik kom volgend jaar weer als je jarig bent" Nu dat is toch een teken dat we iets goed gedaan hebben....
Zaterdag doen we het nog eens dunnetjes over met een bedankfeestje voor alle helpers van die dag.
tot mijn spijt moet ik alweer afscheid van jullie nemen, a gaat het met mijn gezondheid nog niet zo als ik het wil, ik kan dus dit jaar ook geen tochtjes meer maken en beleef verder ook niet echt veel om een leuk blogje te schrijven. B Ik moet mijn energie op dit moment heel erg goed verdelen en ik zit er zelfs over te denken om een half jaar zonder internet te functioneren.
Ik wil alle lezers en vooral Leonie, Lia, Gerda en Ria Rose bedanken omdat ze altijd trouw een berichtje achter lieten. Het heeft maar kort geduurd, maar we moeten maar denken kort maar krachtig.
Ik wens jullie een hele mooie toekomst met veel liefde en geluk, groetjes Lientje
Eindelijk kan ik jullie dan het verslag van onze vakantie in Kirchberg laten lezen, ik wil jullie bedanken voor jullie geduld.
Dag 1 dinsdag 29 juli, de heenreis:
Om 5 uur ben ik opgestaan, deze keer was het iets eerder, omdat we Mark nog moesten ophalen en we willen altijd rond 7 uur de 1e grens over zijn. Ik heb de laatste dingen gedaan en afscheid van Otto genomen De 1e pauze, zo rond half tien was ergens in het Sauerland, waar we ontbeten hebben. We lunchen altijd in Geisselwind, daar kennen we Petra de serveerster, maar helaas ze had nachtdienst gehad, dus was er niet, gelukkig hebben we haar de terugweg wel gezien. De reis verliep voorspoedig, ik heb onderweg nog wel wat gedommeld, maar verder genoten van de omgeving. Rond 5 uur waren we in Kirchberg, waar we warm ontvangen werden door Leni, gastvrouw van Pension Schwaigermühle. Daar wat spullen uitgepakt en gegeten bij Mc Hansi. Gerard had voor het eerst zijn laptop meegenomen en ik kon dus even kijken op fb, waar ik blij verrast was met de leuke felicitaties, ik was immers jarig.
Dag 2 woensdag 30 juli:
Na een heerlijke nachtrust hebben we ontbeten, Leni kwam even gezellig bij ons zitten en ook haar kleinzoon Markus kwam er even bij. Daarna zijn w het stadje gaan bezoeken, het regende, maar dat deerde ons niet. Eerst bij de NKD geweest, een kledingwarenhuis en ik heb daar 2 broeken gekocht, samen voor €15.00. Ook zijn we even bij ons souvenirwinkeltje geweest, ze hebben er meerdere, maar er is er maar eentje die wij leuk vinden en Josefine herkent ons ook altijd meteen en we worden ook hier altijd warm welkom geheten. Kirchberg heeft zijn eigen gelukspoppetjes en die heb ik gekocht voor onze kattenverzorgster.
's Middags moesten we naar de garage, want we hadden wat problemen met de remmen en ja in de bergen is dat behoorlijk lastig. Dus gingen we naar Hopfgarten, door ons gekscherend huppeltuin genoemd. Daar hadden we een Hyundaigarage gezien en die zou ons helpen. Gelukkig kregen we een leenauto, dus konden we tich wat doen.
Daar was ook een NKD en ook die hadden opruiming en dus een grote slag geslagen. Na een rustig middagslaapje gegeten bij Kalswirt, daar verwelkomt door Thomas en Carmen. Het is een heel leuk stel en je kunt er heerlijk eten, zowel de tiroolse keuken als de westerse keuken.
Dag 3 Donderdag 31 juli
Na het ontbijt gingen we even terug naar de winkel, want we hadden per ongeluk de verkeerde maat genomen, dat heb je als je niet goed uitkijkt en dus even geruild en met de goede maat weer naar buiten gegaan. Daarna zijn we richting Mittersill gereden, we wilden nl naar de Krimmlwaserfalle en Gerlos gaan. Helaas dat zou anders lopen.... Onderweg zagen we al redelijke overstromingen door het vele water wat gevallen was de afgelopen dagen en bij Neukirchen konden we helaas niet verder, want de straten waren overstroomt. Dat was voor ons een hele unieke ervaring en hoe gek het ook klinkt, het was heel indrukwekkend, dan pas zie je hoe krachtig water is, hele hooibalen werden meesgesleurd, brokken hout, boomstammen etc. Voor de bevolking natuurlijk vreselijk, maar wij vonden het echt heel apart om eens mee te maken.
Dus zijn we maar terguggegaan via Sankt Johann, wat ook een mooie route is hoor. Tijdens de lunch werden we gebeld dat onze bus weer klaar was, dus togen we weer richting Hopfgarten. €700 euro armer, maar met een gemaakte bus konden we weer verder.
Dag 4 Vrijdag 1 augustus:
Toen ik vanmorgen wakker werd en ik naar buiten keek scheen de zon, dus ik was meteen vrolijk. We hadden nl het plan geopperd om een boottocht over de Wolfgangsee te maken en ja dan is het wel handig als het mooi weer is. Via een hele mooie tocht togen we dus richting de Wolfgangsee. Daarna een heerlijke tocht van 2.5 uur op het meer gevaren. De Achensee hadden we al eens gedaan, maar dit was nog weer mooier.
We hebben uiteraard hotel Zum Weissen Rössl gezien, dat kennen jullie vast wel van de film, je kunt daar ook aanleggen en op het teraas zitten, maar dat hebben we niet gedaan. Mijn ouders waren daar al eens geweest en het is er peperduur. Ik vond het bekijken ook al erg leuk. Ook een aantal gebouwen gezien die gebruikt zijn voor de opnames van de Sound of Music, bij de oudere generatie zeer zeker ook bekend. Na de boottocht even op het terras nagenoten, daar zagen we deze boot van Franz Jozef aankomen
en de terugreis aanvaard. we waren rond 7 uur weer in het pension.
Dag 5 Zaterdag 2 augustus:
De laatste dag Oostenrijk en dat is bijna standaard Rattenberg en het Zilltertal. We gaan dan nl altijd even bij Trachtenwelt kijken in Rattenberg en dus in Zillertal en ook in Rattenberg kennen we een dame, maar helaas ook zij was er niet, ze had vakantie. Maar we hebben enkele souvenirs gekocht, oa een hele mooie vaas gegraveerd met edelweiss. Bij Trachtenwelt in Zillertal heb ik schoenen gekocht voor Otto, een super aanbieding leren schoenen voor €20.00 die kon ik echt niet laten liggen.
Daarna over de Gerlospas terug gegaan
Gerlos staat bekend om zijn loslopende koeien en deze keer hadden we ontzettend veel geluk, we hebben er meedereen gezien op verschillende plekken.
Bij de Gerlospas kon je nog behoorlijk wat sneeuw zien, niet op de Gerlospas zelf, maar als je keek richting Krimml. Bij de goudmijn hebben we geluncht, helaas was de mijn niet geschikt voor rolstoelers, dus we konden er niet in. .De Krimmlwatervallen waren heel goed te zien ook omdat er veel meer water als anders naar beneden viel.
Bij Neukirchen konden we nu goed zien hoe verwoestend water kan zijn, het was grotendeels weggetrokken, maar een boel modder en puin achterlatend. De spoorbaan konden ze denk ik dagen niet gebruiken.
Ons laatste dinertje verliep gezellig en we kregen van Thomas een extraatje, ik een alcoholvrije cocktail, mama een ijsje en Gerard en Mark een pilsje.
dag 6 zondag 3 augustus:
Helaas aan alles komt een eind dus ook aan deze vakantie, aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant ook weer fijn slapen in mijn eigen bedje, toen wist ik niet wat ik nu weet dat het eigwenlijk teveel was, maar niettemin heb ik een heerlijke tijd gehad en jullie hoop ik met dit verslag.
Hallo Lieve lezers, eindelijk goed nieuws, we zijn weer bijna de oude en het weer is vandaag ook nog super wat wil ik nog meer. voor het reisverslag vraag ik jullie nog even geduld, omdat ik eerst nog wat achterstallige dingen moet doen, maar ik hoop vrijdag of zaterdag eindelijk het verslag te kunnen laten lezen. Bedankt voor alle lieve reacties die ik van een aantal van jullie gekregen heb, deed me erg goed. groetjes Lientje
