Vandaag herdenken we weer het einde van de "Groote Oorlog". Ik vind het gepast dat men dit nog altijd doet. Toch is er ook een ironische kant aan de zaak. Men blijft immers het einde van een oorlog herdenken die eigenlijk onrechtstreeks de oorzaak geweest is van een nog veel gruwelijker slachting. Je zou dus verwachten dat men aan het einde van WO II nog meer aandacht zou besteden. Ik zou daarom de verlofdag van vandaag naar 8 mei verplaatsen om aan te geven dat deze datum het einde inluidt van een eeuwenlange Europese waanzin en het begin was van een verenigd Europa waarin de volkeren van Oost en West tot het besluit zijn gekomen dat de uitstraling van ons continent in de wereld alleen maar gebaat kan zijn door vrede, in eerste instantie een Europese vrede om daarna dan uit te monden in een wereldvrede. Of droom ik ? Dan wil ik alleszins niet wakker worden !
Ik nam gisteren nog eens een boek van Marina Tsvetajeva ( 1892 - 1941) ter hand, meer bepaald haar notities over de Russische Revolutie. Daarin schrijft zij ergens het volgende: " Van de communisten heb ik tot op heden, persoonlijk, geen slechte daad gezien. Niet hen haat ik, maar het communisme. ( Al twee jaar hoor ik van alle kanten: 'Het communisme is prachtig , de communisten zijn vreselijk! ' Het komt me de oren uit ! ) "
Deze woorden zijn te lezen in haar boek "Ik loop over de sterren" en daarin vind men nog zulke pareltjes van een schrijfster die niet alleen erg intelligent was maar ook ongelofelijk goed de tijd aanvoelde waarin zij leefde zodat zij al op voorhand voorzag wat er te gebeuren stond. Niet verwonderlijk dus dat het leven voor haar niet zo prettig was: zij wist teveel.
Naar aanleiding van haar overlijden is er de laatste dagen veel geschreven over ROSA PARKS, een naam die ik doelbewust met hoofdletters schrijf omdat ik daarmee haar groot(s)heid wil beklemtonen. Haar leven toont aan hoe men door een kleine moedige daad een hele maatschappij tot inkeer kan brengen, want daar ging het over: "inkeer", de Verenigde Staten bevonden zich immers op het gebied van de burgerrechten op het verkeerde pad. Er is dus niet zoveel voor nodig om een land van koers te doen veranderen, alleen maar een paar moedige mensen. Als ik zie wat Cindy Sheehan vandaag de dag bewerkstelligt met haar protest tegen de oorlog in Irak, dan beschouw ik haar als een reïncarnatie van ROSA PARKS, maar nu op het gebied van de Amerikaanse buitenlandse politiek. Dus weeral een vrouw die, vertrekkende van haar eigen concrete situatie, het heft in eigen handen neemt en zo de publieke opinie ( en de president ???) doet kantelen !
Ik ben michel1946, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mic.Van..
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is fotograaf.
Ik ben geboren op 13/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: literatuur, film, muziek, geschiedenis, reizen.
Met deze foto wil ik mezelf enigszins profileren.
