Inhoud blog
  • Slotbeschouwing
  • Eén tegen allen
  • Bob Dylan
  • Taj Mahal
  • Alabama
  • Gilda/Rita
  • Het Geuzenboek
  • Romy
  • Sammy Davis jr.
  • The passenger
    Zoeken in blog

    Beschouwingen

    01-08-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Taj Mahal
    De Taj Mahal in India zou ik echt wel durven bestempelen als het mooiste gebouw dat ik ooit gezien heb. Het verblindende wit van het marmer, de volmaakte symmetrie die er van uitgaat overstijgen als het ware het gewoon menselijke. Men kan zich echt niet voorbereiden op deze confrontatie met dit indrukwekkende, maar allerminst zwaarwichtige monument, integendeel, van dit gebouw gaat een enorme lichtheid uit zowel letterlijk als figuurlijk. Als toeschouwer word je gewoonweg van je sokkel geblazen. Voor wie hoopt dat hij deze wonderlijke pracht op foto kan vastleggen om aan de mensen thuis een indruk te geven van wat men heeft gezien, kan ik ten stelligste getuigen dat dit verloren moeite is. Zo een bouwwerk moet men in levende lijve ondergaan. Of niet.

    01-08-2006 om 00:00 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Alabama
    Ik heb deze Amerikaanse staat als titel gekozen omdat ik het zo een mooi klinkend woord vind: A-la-ba-ma. Er kleeft iets exotisch aan deze naam. Alabama staat voor mij als symbool voor de mentaliteit van de Zuidelijke Staten in Amerika. Het is een regio die een erg turbulent verleden achter de rug heeft, een erg tragisch bovendien. De bekende schrijver van reisverhalen V.S. Naipaul heeft daar tien jaar geleden een fascinerend boek over geschreven: "Het diepe Zuiden". Daarin laat hij verschillende Zuiderlingen aan het woord komen die een paar zinnige dingen te zeggen hebben. Ik was daar gewoon niet van op de hoogte zodat ik nu meer begrip heb gekregen voor de mensen die daar wonen. Zoals men weet heerste daar vroeger nog slavernij waarbij de zwarten niet als mensen werden behandeld maar meer als voorwerpen. Die onterende toestand is dan wel afgeschaft geweest na de Burgeroorlog (1860-1865) maar toen was er de segregatie die er op neer kwam dat zwart en blank gescheiden van elkaar moesten leven, een situatie die in de jaren '50 van de vorige eeuw werd verboden. Met al deze ingrijpende omwentelingen hebben de Zuiderlingen dus moeten leren leven, willen of niet. Maar nu komt het interessantste: zij hebben zich bij die nieuwe situatie kunnen neerleggen dank zij hun geloof. Omdat hen geleerd werd dat God ALLE mensen gelijk heeft geschapen, wilde dit dus ook zeggen dat zij van toen af de zwarten ook als gelijken moesten beschouwen, zoniet dan waren zij geen goede gelovigen. In dit geval hebben we te maken met een positieve kant van een geloof, geloof leidt niet altijd tot slachtpartijen. Omdat V.S.Naipaul in zijn boek ook aan deze kwestie aandacht besteedt, ben ik er erg enthoesiast over. Ik wil het dus aan iedereen aanbevelen.

    28-07-2006 om 00:00 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gilda/Rita
    Wanneer ik moet kiezen tussen de films "Gilda" of "The lady from Shanghai" dan begin ik te twijfelen. Het gaat hier om twee films waarin Rita Hayworth ongelooflijk verleidelijk, uitdagend sensueel en onwezenlijk mooi is. Het verbazende is dat zij in de éne film kort en blond haar heeft en in de andere donker en lang golvend. Beide kapsels staan haar echter even goed zodat ik me daar niet kan op baseren om een keuze te maken. Het is dus zuiver willekeurig dat ik voor "Gilda" opteer al wil ik hier bij vermelden dat "The lady from Shanghai" een heel wat betere film is en dit in meer dan één opzicht. "Gilda" is alleen onvergetelijk door de aanwezigheid van Rita Hayworth, de hele film rust op haar (mooie!) schouders. Een scene zonder haar wordt ineens levenloos en verliest al zijn charme. Ik ken weinig films waarbij de titel automatisch verwijst naar de steractrice, waarbij de titel de actrice IS . Dus spreek ik van "Gilda/Rita".

    27-07-2006 om 00:00 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Geuzenboek
    "Het Geuzenboek" is het laatste, posthuum verschenen boek van Louis Paul Boon. Ik beken direct dat ik het niet zijn beste boek vind. Het is ook nogal langdradig. Gedurende 700 (!) bladzijden doet Boon ons het wel en wee van de geuzen uit de doeken, het lijkt bijna alsof hij elke daad van elke geus in woorden wil vatten. Maar ik zeg er ook bij dat deze gedetailleerde weergave ook iets sympathiek heeft want het toont aan hoezeer Boon opging in zijn onderwerp. Bij elke wandaad (en die zijn er in overvloed) van de machtigen der aarde spat zo zijn woede van de bladzijden. Het is dus weer een typisch Boon-boek geworden en het is belangrijk om constateren dat de Vlamingen niet altijd zo gedwee zijn geweest als men ons wil doen geloven. Het is dan wel al zo een 400 jaar geleden dat zij zich met man en macht hebben verzet tegen diegenen die ons willen knechten. Daarom dus een aan te bevelen boek.

    26-07-2006 om 09:07 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Romy
    Met Romy kan natuurlijk alleen maar Romy Schneider bedoeld worden, deze fantastische Europese actrice. Ik herinner me nog dat ik als kind met mijn ouders naar de "Sissi"-films ging kijken maar ik herinner me niet dat die jonge Romy Schneider ook maar enige indruk op mij had gemaakt. Dat is pas jaren later gekomen toen ik "The trial" zag van Orson Welles waarin zij een grote rol vertolkte. Van dan af was het duidelijk dat zij erg getalenteerd was en bovendien een bepaalde uitstraling bezat waardoor zij zich onderscheidde van haar vrouwelijke collega's. Daarna ging het met haar carrière gestaag bergop zonder inzinkingen. Jammer genoeg heeft haar vroege en tragische overlijden daar een einde aan gemaakt. Elke keer wanneer ik haar nu zie dan besef ik weer wat een gemis haar heengaan heeft teweeggebracht. Ik vind het soms eenvoudigweg te pijnlijk om haar nog in een film aan het werk te zien. Liever koester ik haar in mijn herinnering. Haar vergeten zal ik toch nooit zelfs niet wanneer ik geen enkele film meer met haar zou bekijken. Ach Romy......!

    25-07-2006 om 08:57 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sammy Davis jr.
    Ik zal nooit de onemanshow van Sammy Davis jr. vergeten die ik meer dan veertig jaar geleden eens heb gezien op TV. Dat was werkelijk ongelofelijk, het was alsof er drie mensen aan het werk waren in plaats van één! Sammy Davis jr. tapdanste als de beste, imiteerde op meesterlijke wijze beroemdheden zoals bv. Mario Lanza en Marlon Brando (is er een groter verschil tussen die twee mogelijk?), drumde als een volleerd drummer en natuurlijk zong hij ook. En hoe! Hij bracht een paar erg originele versies ten gehore van de bekendste songs uit "West Side Story". Hij was in werkelijkheid een beter zanger dan Frank Sinatra. Zijn stem was veel krachtiger en bezat meer mogelijkheden dan die van de Italiaanse crooner. Ik hoop dan ook vurig dat dit optreden ooit eens uitgebracht wordt op DVD.

    24-07-2006 om 07:53 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    21-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The passenger
    Eindelijk is de film "The passenger" (in Europa vroeger uitgebracht onder de titel "Profession: reporter") van Michelangelo Antonioni op DVD verschenen. Het is niet alleen één van zijn beste films maar één van de grote meesterwerken van de laatste veertig jaar. Het kan zijn dat sommigen niet goed inzien waarom dit zo is maar bij een herhaald bekijken wordt dat onvermijdelijk duidelijk. Eens men het verhaal kent kan men beginnen letten op de beelden zelf en dan valt het op hoe afgemeten de cadrage is, hoe een schaduw of een lichtvlek ons eraan herinneren hoe mooi zulke gewone zaken kunnen zijn, wat een belang er aan de kleur gehecht wordt. Typische Antonionibeelden dus die ons de werkelijkheid met andere ogen doen bekijken: elk detail is belangrijk, zelfs een electriciteitsdraad! Ik hou vooral van twee scenes in deze film. De eerste zien we ongeveer in het midden. De reporter en een meisje dat hij onderweg heeft leren kennen rijden in een auto op een weg geflankeerd door bomen. Op een bepaald moment zit het meisje op haar knieën op de achterbank met haar rug naar de chauffeur gekeerd. Doordat de camera de auto volgt en zij in buste wordt gefilmd lijkt het wel alsof zij een stilstaand beeld is dat tussen voorbijrazende bomen flitst met op haar gezicht een gouden lichtspel wegens de ondergaande zon. Wat een ongelooflijke schoonheid bezitten deze beelden! En dan de tweede prachtige scene die helemaal op het einde komt en die tot één van de beroemdste slotscenes uit de filmgeschiedenis wordt gerekend. Terwijl de reporter op bed ligt nadert de camera het raam en glijdt langzaam doorheen het traliewerk ervoor, draait dan rond op een plein om dan terug te keren naar het raam zodat we doorheen het traliewerk zien dat de reporter ondertussen vermoord werd. In deze zeven minuten ligt de hele levensfilosofie van Antonioni vervat. Hij laat de moord zelf niet zien maar hij toont wel dat ondanks deze gebeurtenis het leven gewoon verder gaat. Niemand op het pleintje heeft er enig benul van wat er zich zo dichtbij heeft afgespeeld. Deze visie getuigt van een grote gelatenheid, een onthechting ook. Het is daardoor dat ik Antonioni altijd als een Aziatische regisseur heb beschouwd. Niet alleen zijn beelden zijn minimalistisch, zijn kijk op het leven is het evenzeer. Een groot kunstenaar!

    21-07-2006 om 00:00 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zelfspot
    Eén van de grappen vol zelfspot die Serge Gainsbourg graag vertelde was de volgende: "Wie heeft de Titanic doen zinken? Iceberg, nog een Jood!"

    20-07-2006 om 00:00 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oriana Fallaci
    Oriana Fallaci is iemand die een levensweg heeft afgelegd die getuigt van rebellie tegen alle vormen van machtsmisbruik. In het kort zal ik daar eens een paar voorbeelden van geven. Als tiener streed zij aan de zijde van de partizanen tegen het regime van Mussolini, in de jaren zestig trok zij naar Vietnam om de Amerikaanse buitenlandse politiek aan de kaak te stellen. Daarna had zij een relatie met een Griekse man die zich verzette tegen de militaire dictatuur in zijn land, een verzet waarover zij een schitterend en meeslepend boek heeft geschreven: "Een man". Ondertussen interviewde zij de groten der aarde die zij het vuur aan de schenen legde. Ook steunde zij de Palestijnen in Libanon. Zoals men ziet stond zij dus altijd aan de zijde van de onderdrukten en zij werd daardoor bijna heilig verklaard door allerlei linkse intellectuelen. Men vraagt zich af hoe zo iemand dan zo plotseling van haar voetstuk kon vallen. Toch is het dat wat er gebeurd is na 11 september 2001 want Oriana Fallaci had het lef en de moed om haar verontwaardiging en woede over deze moorddadige aanval uit te schreeuwen in een pamflettair geschreven boek, nl. "De woede en de trots". Daarin neemt zij het radicaal op voor het Westen (Amerika en Europa) en gaat zij tekeer tegen de islamitische maatschappij. Blijkbaar was dat er teveel aan: de vijanden tegen wie zij vroeger van leer trok bevonden zich in het uiterst rechtse kamp zodat men haar kritiek onomwonden accepteerde. Nu echter rekent zij af met een tegenstander die normaal met fluwelen handschoenen wordt aangepakt en die hier als onderdrukt wordt beschouwd, dus goed. Dat was natuurlijk onvergeeflijk van La Fallaci want zij had de gemoederen van de brave Westerse burger verontrust. Het zou eens KUNNEN waar zijn wat zij schreef. Er zat dus niets anders op dan haar af te schilderen als een oud hysterisch wijf. Op die manier hoopte men haar onschadelijk te maken. In de jaren '30 heeft men Churchill ook aangepakt omdat men vond dat hij overdreef met zijn kritiek op het Derde Rijk. Ik geloof dat ik hier niet moet zeggen wie er gelijk heeft gekregen?! Om te eindigen graag één citaat uit het boek van Fallaci: "Wat voor zin heeft het degene te respecteren die ons niet respecteert? Wat voor zin heeft het hun cultuur of veronderstelde cultuur te verdedigen wanneer zij ons verachten?" Tussen haakjes, zij richt haar pijlen ook op haar eigen premier Berlusconi.

    19-07-2006 om 09:58 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee bedenkingen
    In verband met de huidige verwikkelingen in het Midden-Oosten zou ik graag twee bedenkingen willen maken die in de media nooit aan bod komen, bewust of onbewust dat laat ik in het midden. Vooreerst treft me altijd de ongevoeligheid waarmee de Europeanen reageren op de situatie waarin de staat Israël en zijn burgers zich bevinden. Ik wil er nog eens de aandacht op vestigen dat dit kleine landje amper een smalle kuststrook in beslag neemt en slechts zes miljoen inwoners telt (cfr.Vlaanderen). Zelfs met een zo machtig en modern leger als het Israëlische is dat geen benijdenswaardige positie. Die ongevoeligheid van de Europeanen verbijstert me vooral wanneer men er rekening mee houdt dat diezelfde Europeanen een 2000 jaar (!) lange traditie van antisemitisme hebben in stand gehouden waardoor de Holocaust tenslotte heeft kunnen plaatsgrijpen. Nu dan de Israëli's vergelijken met de nazi's, zoals sommigen durven doen, getuigt niet alleen van slechte smaak maar is ronduit weerzinwekkend. Vervolgens wil ik mijn tweede bedenking uiteenzetten en daar hoef ik evenmin een tekening bij te maken. Die komt hierop neer: het Westerse Europa is gegrondvest op een JOODS-christelijke (vermengd met Grieks-Romeinse elementen) basis. Als men nu ziet dat er in het Midden-Oosten een land is gesticht dat JOODS is dan is het toch niet vergezocht om Israël te bestempelen als een Westers land?! Wie daar ooit is geweest heeft dit met eigen ogen kunnen zien. Een stad als Tel Aviv bijvoorbeeld zou men kunnen vergelijken met Oostende maar dan groter, dynamischer en warmer. Ook sociaal, politiek en economisch bezit Israël een Westers karakter. Mijn vraag is dan: hoe komt het dat Europa niet resoluut de kant kiest van deze kleine (toch wat oppervlakte betreft!) staat maar altijd klakkeloos de kritiek van Israëls vijanden naäapt? Als argument de morele superioriteit van Europa naar voor schuiven als zou dit continent alleen maar een gewetensvolle politiek voeren is larie want dit wordt door de feiten ontkracht (zie hiervoor de lauwe houding van Europa t.o.v. Darfour, Tibet, Tsjetsjenië, enz..). Wat is dan wel de reden??!!

    18-07-2006 om 14:38 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dianne Reeves
    Gisteren ben ik naar een optreden geweest van de Afro-Amerikaanse zangeres Dianne Reeves. Een tijdje geleden had ik nauwelijks van haar gehoord. Het is pas met de film "Good night and good luck" waarin zij verschillende optredens ten beste geeft dat mijn oog op haar gevallen is. Nu kan ik me gewoonweg niet meer voorstellen dat ik haar ooit NIET heb gekend! Wat een fantastische zangeres! Hoe goed beheerst zij haar stem waarmee zij in staat is om met het grootste gemak van erg lage naar erg hoge tonen op te klimmen en omgekeerd. Met een minimum aan gebaren staat of zit zij gewoon op het podium en tovert moeiteloos pareltjes van songs te voorschijn. Vanaf het begin had zij het publiek op haar hand en gedurende de haar optreden richtte zij zich meermaals tot de toehoorders op een erg spontane manier. En dan was er weer dat typisch zwart stemgeluid dat blijkbaar alle zwarten, of toch de meesten, gemeen hebben. Blanke zangers mogen doen wat ze willen, op dat vlak zullen zij altijd tekort schieten: ik zie het alleszins zo omdat ik altijd een zwak heb gehad voor de aparte klank van de stemmen van zwarte zangers en zangeressen. Ik heb me dan ook direct twee CD's van Dianne Reeves aangeschaft om thuis nog te kunnen genieten van deze prachtige zangeres.

    14-07-2006 om 08:26 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Levensaanvaarding
    Reeds 30 jaar lang spoken de volgende zinnen regelmatig door mijn hoofd. Zij zijn afkomstig van de beroemde én beruchte filosoof Friedrich Nietzsche en dienden als inleiding voor zijn laatste boek. Hier volgt het eerste gedeelte ervan: "Op deze volmaakte dag, waarop alles rijpt en niet alleen de druif bruin wordt, brak voor mij de zon door, een blik op mijn leven: ik keek achterom, ik keek voor me uit, ik heb nooit zo veel en zulke goede dingen tegelijk gezien. Niet voor niets begroef ik vandaag mijn vierenveertigste jaar, ik MOCHT het begraven...." Ik hecht aan deze uitlatingen zoveel belang omdat zij in wezen een uitstekende remedie vormen tegen verzuring, omdat er zo een grote levensaanvaarding vanuit gaat. Dit laatste mag niet verward worden met optimisme!

    13-07-2006 om 08:29 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hitte
    Omdat ik het vandaag te warm vind om na te denken en zeker om te typen, beperk ik me gewoon tot het citeren van een zin die te vinden is in één van de brieven van de Russische schrijver Toergenjev : "Een scepticus is ontevreden over anderen en zichzelf- een melancholicus alleen over zichzelf, wat heel wat makkelijker en beter is."

    12-07-2006 om 16:28 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Caroline Van den Berghe
    Ik heb weer de indruk dat het een hele tijd geleden is dat ik journaliste Caroline Van den Berghe nog op mijn TV-scherm heb gezien. Ik zeg indruk want waarschijnlijk is het niet zo lang geleden als ik wel denk. Maar bij haar heb ik altijd spijt wanneer haar bijdrage aan het Journaal voorbij is. Om de eenvoudige reden dat ik haar een erg bewame vakvrouw vind. Zij heeft een aangename stem, weet op een heldere manier de zaken naar voor te brengen, zij bezit een bepaalde uitstraling en daarenboven is zij nog mooi ook. Het is een vrouw met klasse. Ik herinner me dat zij eens tijdens het Journaal in de studio werd geînterviewd en toen viel het me des te meer op hoe mooi zij wel is. Dat interview had voor mij wel een half uur mogen duren! Ik zie in Caroline Van den Berghe dan ook de latere opvolgster van Martine Tanghe, die andere klassevrouw.

    10-07-2006 om 08:52 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geert Van Istendael
    Vlaams schrijver en journalist Geert Van Istendael heeft een nieuw boek gepubliceerd met als titel "Alfabet van de globalisering". Dit boekje (126 blz.) dat men in één dag gemakkelijk uitleest, zit boordevol interessante opmerkingen over de globalisering en alles wat ermee te maken heeft. Ik wil hier slechts een paar hoofdstukken vermelden (ik zou eigenlijk gemakkelijk elk hoofdstuk kunnen bespreken) zoals daar zijn "Fascisme" en "Markt" of "Privatisering". Wat Van Istendael over het nieuwe fascisme schrijft is het lezen meer dan waard. Uit de mode is het paraderen in uniform en met gestrekte arm, nu noemt men het uiterst-rechts en slaagt het er in om op een vriendelijke manier de media te manipuleren maar het doel blijft altijd hetzelfde: haat zaaien. Ook in verband met de vrije markt wijst Van Istendael erop dat dit eigenlijk meer een geloof is dan wat anders: ekonomen GELOVEN dat de vrije markt alle problemen zal oplossen zoals men gelooft in het derde geheim van Fatima. Compleet irrationeel dus. "Alfabet van de globalisering" bezit niet alleen inhoud het is ook in een prachtige stijl verwoord. Geert Van Istendael mag dus met recht en rede een SCHRIJVER genoemd worden. Ik hoop dat dit boekje door zoveel mogelijk mensen gelezen wordt, meer nog, het zou eigenlijk verplichte lektuur moeten zijn!

    06-07-2006 om 08:44 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    05-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Blanche
    Blanche DuBois is het échte hoofdpersonage van "A streetcar named desire" (wat een prachtige titel!), het beroemde stuk van Tennessee Williams. Nu de verfilming ervan verschenen is op DVD (met Nederlandse ondertitels) kon ik moeilijk anders dan me deze dubbele DVD aan te schaffen. Ik had deze film vroeger al gezien maar nu viel het me op hoe heel het verhaal eigenlijk draait rond Blanche. Voor wie de inhoud van het stuk niet kent: Blanche komt logeren bij haar zuster Stella die getrouwd is met de ruwe, brutale Stanley Kowalski. De spanningen tussen deze drie personen vormen het thema van de film. Tennessee Williams schetst ons een ontroerend portret van een delicate, mooie vrouw die plotsklaps terechtkomt in een totaal andere wereld en daardoor over stuur geraakt. Actrice Vivien Leigh die tien jaar ervoor de hoofdrol had gespeeld in "Gone with the wind" slaagt er wonderwel in om deze breekbare vrouw gestalte te geven. Zij zorgt ervoor dat we als kijker begrip op brengen voor dit getormenteerde personage. Blanche wordt in feite vermorzeld door de naakte werkelijkheid waardoor zij de harde kanten ervan probeert af te zwakken door gebruik te maken van haar fantasie hetgeen er toe leidt dat haar schoonbroer Stanley haar beschouwt als een gepatenteerde leugenaarster. Ook haar zogezegd puriteinse geaardheid werkt danig op zijn zenuwen. Stof genoeg dus voor allerlei losbarstende conflicten. Marlon Brando speelt toch ook in deze film? Inderdaad, en hoe! Maar omdat ik over hem al een paar keer heb geschreven vond ik het nu welletjes en wilde ik eens de aandacht vestigen op zijn tegenspeelster, de verrukkelijke Vivien Leigh.

    05-07-2006 om 17:08 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    30-06-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Illusies
    In het dagboek van de Italiaanse schrijver Giacomo Leopardi (1798-1837) lees ik de volgende woorden over illusies: "Het duurzaamste genoegen van dit leven is het ijdele genoegen van de illusies. Ik beschouw de illusies als dingen die een zekere werkelijkheidswaarde bezitten, gegeven het feit dat zij essentiële bestanddelen vormen van het systeem van de menselijke natuur, en door de natuur aan alle mensen zijn geschonken, en wel zo, dat ze niet versmaad mogen worden als dromen van een enkeling, maar gezien moeten worden als dingen die werkelijk bij de mens horen, die door de natuur zijn gewild en zonder welke ons leven uitermate ellendig en barbaars zou zijn etc. Daarom zijn ze noodzakelijk en maken ze wezenlijk deel uit van het samenstel en de orde der dingen." Op het eerste gezicht heeft Leopardi gelijk omdat een leven zonder één enkele illusie erg vervelend zou zijn maar wanneer men dieper ingaat op de zaak dan moet men toch constateren dat de éne illusie de andere niet is. Dus per definitie verkondigen dat illusies (onder verstaan "alle") noodzakelijk zijn zet de deur open voor fanatisme want ook fanatici geloven in illusies, het zijn alleen de verkeerde. Tot zover deze slechts oppervlakkige en te korte beschouwing over de woorden van Leopardi. Hoe het dan wel in elkaar steekt, daar ben ik zelf nog niet uitgeraakt.

    30-06-2006 om 12:39 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-06-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Peter O'Toole
    De acteur Peter O'Toole zal altijd wel bekend blijven voor zijn grandioze vertolking van Lawrence of Arabia in de gelijknamige film. Al had hij daarvoor reeds kleinere rollen gespeeld in een paar andere films, toch kan men de rol van Lawrence als zijn werkelijke debuut beschouwen. En wat voor één! Op slag stond zijn naam met gouden letters aan het filmfirmament geschreven. ik herinner me nog als was het gisteren welke indruk "Lawrence of Arabia" op mij had gemaakt. Ik had meer uitgekeken naar die beroemde acteurs zoals Anthony Quinn en Alec Guinness dan om die compleet onbekende titelrolvertolker bezig te zien. Achteraf echter constateerde ik dat die onbekende acteur de meeste indruk had gemaakt. De intensiteit waarmee hij gestalte had gegeven aan de mysterieuze Lawrence was onvergetelijk. De Britse filmhistoricus David Thomson zegt daarover zelfs dat Peter O'Toole de film in een andere richting had geduwd dan regisseur David Lean eigenlijk voor ogen stond. Hij had meer de nadruk gelegd op het neurotische karakter van het personage. De carrière van O'Toole doet me een beetje denken aan die van Orson Welles die met zijn eerste film "Citizen Kane" eveneens aan de top stond om daarna dan langzaam aan bergaf te gaan. Toch zijn er nog verschillende vertolkingen geweest waarmee O'Toole bewees dat hij één van de beste acteurs van zijn generatie was, ik denk hier aan "Becket" of aan "Lion in winter" om maar die twee te vermelden. Maar niets kon de uitstraling evenaren waarmee hij de fascinerende T.E.Lawrence had getypeerd.

    29-06-2006 om 10:43 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    28-06-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.I'm going to tell you a secret
    In deze tweede documentaire over Madonna zien we dit keer een wereldster die heel wat sympathieker en menselijker overkomt dan de persoon die ons getoond werd in "In bed with Madonna" (ook "Truth or dare" genoemd). In "I'm going to tell you a secret" komen ook personen uit haar entourage aan bod zodat de camera niet uitsluitend gericht is op haar. De kijker wordt duidelijk gemaakt dat er heel wat mensen zijn die het succes van Madonna mogelijk maken en zij worden dan ook volkomen terecht in de bloemetjes gezet. Eigenlijk zijn dé vedetten in deze fim haar twee kinderen die, ofschoon hun aanwezigheid telkens maar een paar minuten bedraagt, een grote indruk nalaten door hun ongecompliceerd en openhartig optreden. Zij relativeren daardoor het gigantische karakter van de shows van hun wereldberoemde moeder. Men komt eventjes terug met beide voeten op de grond te staan. Deze twee uur durende documentaire verveelt geen enkel moment omdat men afwisselend beelden van haar optredens te zien krijgt en daar tussendoor opnamen van achter de schermen, het éne in kleur en het andere in zwart-wit. Pas op het einde komt de toeschouwer te weten welk geheim Madonna ons wil vertellen. Ik ga het hier dan ook niet prijsgeven. Ik weet dat zij niet overal en zeker niet door iedereen even geliefd is maar het is nu eenmaal zo dat zij zich een plaats op het wereldtoneel heeft weten te veroveren die door slechts weinigen voor haar werd bereikt. En zij blijft maar aan de top staan! Alsof dat de plaats is die haar van nature toekomt. In tegenstelling tot Marilyn Monroe is Madonna echter geen slachtoffer maar een vrouw die de touwtjes stevig in handen houdt en zelf beslist wat en hoe iets moet gebeuren. De fouten die zij begaat zijn dan ook hààr fouten. Een paar weken geleden schreef ik over godinnen. Zonder Madonna te veel te willen verheerlijken komt zij daar toch dichtbij in de buurt. Ik gebruik hier het woord "godin" dan wel in de zin zoals men vroeger sprak over de "goddelijke" Greta Garbo, niets meer maar zeker niets minder!

    28-06-2006 om 10:01 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-06-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Le Compte-boek
    Ik wil het nu eens over een boek hebben dat ikzelf heb geschreven en dat pas verschenen is (zie foto omslag hiernaast). De titel ervan is: "Herman Le Compte, dokter zonder vrees" en zoals men reeds kan vermoeden is dit het relaas van de onverschrokken strijd die de beroemde én beruchte dokter Herman Le Compte heeft geleverd tegen de Orde van geneesheren en het Belgisch gerecht. Waarom ik dit boek geschreven heb, vraagt men zich misschien af? Welnu, voor iedere ware boekenliefhebber is een eigen boek publiceren datgene waar hij het meest naar verlangt. Daarna volgt natuurlijk de vraag waarover men zo al zou kunnen schrijven. In mijn geval was dit vlug beslist want ik heb deze waargebeurde geschiedenis als persoonlijke getuige meegemaakt. Ik woonde de processen van dokter Le Compte bij, was aanwezig bij zijn voordrachten, las al zijn interviews, bekeek elke TV-uitzending waarin hij verscheen, enz...Een bijkomende stimulans om dit boek uit te geven was het feit dat dit het eerste boek is dat OVER dokter Le Compte verschijnt. Tot slot vond ik het noodzakelijk om deze onverkwikkelijke episode in onze vaderlandse geschiedenis te boek te stellen. Het kan tevens dienst doen als waarschuwing. Fotograaf zijnde, kon ik het niet laten om een aantal foto's bij de tekst te plaatsen, foto's die een selectie zijn uit de honderden opnamen waarin ik de dokter gedurende verschillende jaren in al zijn facetten heb geportretteerd. Het boek kost € 11 en kan besteld worden via internet op www.mijneigenboek.nl (ISBN-nummer 90-5974-092-0). Ik dank U voor Uw aandacht!

    24-06-2006 om 00:00 geschreven door Mic.Van.

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 07/08-13/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 24/07-30/07 2006
  • 17/07-23/07 2006
  • 10/07-16/07 2006
  • 03/07-09/07 2006
  • 26/06-02/07 2006
  • 19/06-25/06 2006
  • 12/06-18/06 2006
  • 05/06-11/06 2006
  • 29/05-04/06 2006
  • 22/05-28/05 2006
  • 15/05-21/05 2006
  • 08/05-14/05 2006
  • 01/05-07/05 2006
  • 24/04-30/04 2006
  • 17/04-23/04 2006
  • 10/04-16/04 2006
  • 03/04-09/04 2006
  • 27/03-02/04 2006
  • 20/03-26/03 2006
  • 13/03-19/03 2006
  • 06/03-12/03 2006
  • 27/02-05/03 2006
  • 20/02-26/02 2006
  • 13/02-19/02 2006
  • 06/02-12/02 2006
  • 30/01-05/02 2006
  • 23/01-29/01 2006
  • 16/01-22/01 2006
  • 09/01-15/01 2006
  • 02/01-08/01 2006
  • 26/12-01/01 2006
  • 19/12-25/12 2005
  • 12/12-18/12 2005
  • 05/12-11/12 2005
  • 28/11-04/12 2005
  • 21/11-27/11 2005
  • 14/11-20/11 2005
  • 07/11-13/11 2005
  • 31/10-06/11 2005
  • 24/10-30/10 2005
  • 17/10-23/10 2005
  • 10/10-16/10 2005
  • 03/10-09/10 2005
  • 26/09-02/10 2005
  • 19/09-25/09 2005
  • 12/09-18/09 2005
  • 05/09-11/09 2005
  • 29/08-04/09 2005
  • 22/08-28/08 2005
  • 15/08-21/08 2005
  • 08/08-14/08 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Over mijzelf
    Ik ben michel1946, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mic.Van..
    Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is fotograaf.
    Ik ben geboren op 13/07/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: literatuur, film, muziek, geschiedenis, reizen.
    Met deze foto wil ik mezelf enigszins profileren.

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!