Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Foto
Mijn favorieten
  • Ani
  • Jos
  • Marisca
  • Albert en Lenie
  • Michelly
  • Myette
  • Folion
    Mijn favorieten
  • Rud
  • Cecile
  • Chrisje
  • Ingrid
  • Jeske
  • Ria
  • Meeuw
  • Redpoppy
  • Patty enFreddy
    Mijn favorieten
  • Jeannine
  • Dion
  • Rita
  • Myriam
  • Maarten
  • Dirk
  • Rebecca
  • Annie
  • Jansen
    Mijn favorieten
  • Roosje
  • Kinrooiradio
  • Monique
  • Ella
  • Klaproosje
  • Monica
  • Vifke
  • Tiny en Ans
    Categorieën
  • Humor (553)
  • Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)
  • Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)
  • Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)
  • Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)
  • poëzie (163)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een interessant adres?
    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Een interessant adres?
    voor-blog-2022

    17-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Humor...

    Tijdens een vlucht in een tweezitter wordt de piloot onwel. De blonde passagierster is in paniek en probeert zenuwachtig de radio:

    " May day, May day !! De piloot is buiten bewustzijn ! Ik krijg hem niet wakker ... en ik kan niet vliegen ! "

    Ze hoort een rustige stem die zegt:

    " Hier de controletoren. Ik ontvang U luid en duidelijk en zal U hierdoor praten. Ik heb heel wat ervaring in dit soort zaken, blijf gewoon kalm en alles komt in orde. Geef me uw hoogte en positie a.u.b. "

    Vlug zegt ze in de micro: "

    " Ik ben 1 meter 70 en zit in de stoel vooraan rechts. "

    Lange stilte...

    " OK " zegt de stem uit de toren traag. " Herhaal dan nu na mij: Onze Vader, die in de hemelen zijt....."

    17-12-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (18)
    15-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eindejaarsblues ...

    Het is weer eens zover dat de kerstlampjes flikkeren in de straten, in de huiskamers de fraai versierde kerstbomen verschijnen, de kalkoenen  straks weeral massaal geslacht worden, dat de goeie wensen weer netjes op papier zullen gezet worden of per e-mail verzonden . Voor sommigen zijn dat allemaal symbolen voor gezelligheid voor anderen beginnen de alarmsirenes nu te loeien…want weer een jaar dat op zijn einde loopt.

    Elk jaar opnieuw ken ik ook dat gevoel. Neen, niet van die aard dat het een onverdraaglijke hunkering is naar het hele dagen languit voor een brandende kachel liggen, sabbelend aan een kerstkransje, luisterend naar een doorleefde stem die "Stille nacht , heilige nacht" neuriet terwijl het buiten vriest. Neen, het is eerder  een gevoel van dankbaarheid verweven met weemoed om wat voorbij is en om wat straks weer komen zal..

    15-12-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (18)
    13-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mocht het plots hier en nu eindigen...


    Ik hoorde onlangs op TV idat er steeds meer mensen hun lichaan afstaan aan de wetenschap. Die stap heb ik nog niet gezet en zal ik wellicht ook niet zetten maar ik heb me wel al een tijdje officieel als organendonor laten registreren. Ik had daar al eerder over gepraat met T en de kids en mijn argumenten voor die beslissing uit de doeken gedaan.

    Ik weet wel dat je in België automatisch donor bent tenzij je uitdrukkelijk te kennen geeft dat je dat niet wil, maar er gaan nog teveel organen verloren omdat familie op de valreep geen toestemming geeft om ze te gebruiken.

    De soms schrijnende berichten over tekorten aan organen, wachtlijsten waar ook kinderen met nog een gans leven voor zich op staan, het nog iets willen betekenen na mijn overlijden dat allemaal zijn redenen die in het voordeel van zo een registratie pleiten.

    En als ik het eens goed bekijk , wat heb ik momenteel in de aanbieding : - 2 longen die, behalve dat éénmalig proberen, niet gerookt hebben.

    - een lever die enkel met mate een glaasje heeft moeten verteren (ik ben dus die saaie trien die anderen dronken zie worden op feestjes).

    - een letterlijk goed hart (figuurlijk goed, daar zal mijn omgeving wel een mening over hebben).

    - twee nieren die tot nu toe steeds behoorlijk hebben gewerkt en verder wellicht nog veel meer bruikbaars (wil ik het wel weten wat ze allemaal zouden kunnen gebruiken ?).

    Laat het duidelijk zijn, ik ben niet bewust van plan om snel de pijp aan Maarten te geven, daarvoor leef ik te graag. Natuurlijk wil ik nog ouder en wijzer worden (om dan zo oud te zijn dat ik vergeten ben dat ik wijs ben. Ik wil mijn kleinkinderen volwassen zien worden, op hun eigen benen zien staan en een eigen leven zien uitbouwen. Ik wil zelf nog genieten van kleine en grote dingen,…

    Het te lang moeten wachten op een geschikte donor kostte in mei het leven aan de jonge meter van kleinzoon 2. Dat was het laatste duwtje dat ik nodig had.Twee minuten tijd en twee handtekeningen zijn er nodig voor zo een registratie en dan bespaar je de nabestaanden een dilemma.

    13-12-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    11-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Help



    Lieve blogger. Ik hoop ten stelligste dat u op dit moment ergens kunt liggen braden en bakken onder een laag zonnecrème, tot u lichtjes begint te knetteren. In mijn biotoop schijnt de zon ook maar is het  koud en knettert alleen het hout in de kachel.

    Ik heb voor de gelegenheid even een bain de soleil aangetrokken, kwestie van wat inspiratie op te doen, maar het helpt uiteraard geen steek, wat had u gedacht. Ik ben bovendien modemoe en klerenmoe ja zelfs winkelmoe, maar aan mij zal dat niet liggen. Daar zijn verschillende redenen voor, maar de allerbelangrijkste reden, zeker op dagen dat er enige hormonale instabiliteit in het spel is ( ja dat kan ook op seniorenleeftijd hoor!!), is het gedrag van o zo behulpzame winkeljuffrouwen. Daar krijg ik krullende tenen van.

    Vorige week heb ik nog eens moeite gedaan om in een winkel binnen te stappen om uit te zien naar iets nieuws en tof voor de feestdagen . Helaas. De inkoopdames hadden wel voldoende materiaal in huis gehaald waar een mens al wat vrolijker zou kunnen van worden, maar alleen in brave coupes en kleine maatjes. Mooie feestbloesje en "ensembeltjes" hingen allemaal dwangmatig gerangschikt per kleur, zoals de vele boetieks wel eens durven te doen wanneer ze denken dat ze hun klanten bij het handje moeten leiden, zodat ze met een assorti outfit naar buiten wandelen.

    Geeuwend bladerde ik aldus door de rekken, van zolder tot gelijkvloers. Zo vlijtig ben ik dan weer, uit vrees dat ik net dat ene stuk per abuis zal overslaan dat in mijn maat is en wél iets in mijn hersenen teweegbrengt.

    Zoekt u iets speciaals?” klonk een vriendelijke maar argwanende stem achter mij.

    Het brandde op mijn tong om te antwoorden:

    Ja, ik zoek een speciale plooifiets en liefst op electriciteit,” maar in plaats daarvan glimlachte ik en probeerde ik moedig de wrevel uit mijn mondhoeken te halen.

    Nee hoor, mag ik gewoon wat rondkijken?”.

    Uiteraard mocht ik dat, maar alleen in de dwingende nabijheid van winkeljuffrouw Eén, die als een mestkever rond mij bleef cirkelen terwijl ze hier en daar een pluisje van de kleren plukte. Intussen begon het in mijn slapen te bonzen en ging het bladeren in de rekken steeds sneller, tot het reusachtige rek één ziedende vlek werd, vermits Juffrouw Twee kwam rondcirkelen en na een paar dodelijk stille minuten de vraag lanceerde:

    Als ik u kan helpen, moet u het maar vragen,” en daar, wijzend naar de broek die ik toevallig in de handen had, nog aan toevoegde “en die is heel mooi met die schoenen daar, weet u?”.

    Welnu, het rek is gelukkig blijven staan, de spiegel is niet in gruzelementen uiteengespat. Ik ben twee etages naar beneden gespurt tot ik in de eerste winterse koude stond. Nee, als ik mij door een dergelijke lijdensweg moet worstelen voor ik iets deftigs om het lijf krijg, dan hoeft de nieuwe wintermode niet voor mij. We zullen wel creatief zijn met wat we hebben of op vintagejacht gaan. Stukken spannender. Of misschien het interieur wat restylen? Kan ook veel doen voor het humeur.

    Rest mij nog de vraag: waarom doen winkeljuffrouwen soms zo  neerbuigend, alsof ze met modeanalfabeten te maken hebben? Doen ze het om mensen te tergen, meekijken over de rug? Suggesties geven hoe men dit en dat zus en zo dient te dragen terwijl de meesten het liefs rustig rondkijken?Jaja, het is hun job ik weet het....

    Ik vrees dat ik de volgende keer  bij het shoppen een vliegtuigstickertje op mijn rug zal plakken waarop staat “Please do not disturb”. Alleen dan, in volmaakte stilte, kan winkelen een perfecte therapie zijn. Even aan niets anders denken, vervuld worden van verlangen, aantrekken, kopen en koesteren. Een vluchtige vorm van zelfbeloning, jazeker, maar ook geluk is per slot van rekening altijd vluchtig.

    11-12-2013 om 00:30 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (27)
    10-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wensenalfabet

    Als ik mijn alfabet wil afwerken tegen het eind van de maand, dan moet ik er spoed achter steken. Daarom twee moeilijke vandaag die ik dan ook samen neem!

    Ik wens je de

    van
    X’en in de zin van oneindig veel zoenen van de mensen van wie je houdt.
    en de

     van
    -Yin en yang( iets anders kan ik niet bedenken)
    als balans om zaken af te wegen en jezelf terug in evenwicht te brengen.

    10-12-2013 om 00:56 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    09-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het verstand komt niet voor de jaren...


    Winter, winter, winter...

    Ja, het is nu onherroepelijk en voelbaar dat de zomer ons verlaten heeft en de winter zich aankondigt . De tekenen zijn er al in de natuur met zijn regen, wind, wolken en dalende temperaturen. De zomer, het seizoen waarin we heerlijk met elkaar buiten zijn, de natuur alle voeding levert waarvan we maar kunnen dromen en we van elkaar en alles genieten, verliet ons al definitief. De winter die dwingt ons stapje voor stapje weer meer naar binnen, ons huis in. De gezelligheid en warmte zoeken we binnen , want buiten wordt het te koud daarvoor.
    Dat naar binnen gaan geldt niet alleen ons woonhuis, maar ook voor onszelf. Winter is voor mij bij uitstek de tijd om in mezelf te kijken wat ik geoogst heb in het voorbije jaar en hoe ik daar in sta. Met andere woorden, winter is voor mij ook het seizoen om te reflecteren over wie ik ben (geworden) en al denk je dat je op een zekere leeftijd niet veel meer verandert toch betrap ik mij er op dat ik elk jaar op de één of andere manier mijn kijk op het leven, familie en vrienden bijstel..ach ja .. het verstand kom niet voor de jaren zeker .. en dat breng mij bij het volgende lied:


     Bonnie St. Claire - Het Verstand Komt Met De Jaren

     Als kind kreeg ik vroeger
    Vaak van mijn moeder
    De allerbeste raad
    Bij ieder probleempje
     Zag ze meteen: Was het echt of kattenkwaad
     En als ik dan weer eens wat doms had gedaan
    Zei ze heel lief: 'Trek het jou toch niet aan!

    ' Want het verstand komt met de jaren
    Doe toch niet zo eigenwijs
    Je verliest je wilde haren
    Want die worden later grijs
     Ja, het verstand komt met de jaren
    Soms wat langzaam
    Soms ook snel
    Oh, m'n moeder die schat
    Had niet altijd gelijk
    Maar verstandig was ze wel

    Wat later toen kwamen mijn vrienden samen
     Bij ons thuis over de vloer
    Je wilt niks verliezen
    De beste te kiezen
     Dat was 'n hele toer
    Dan werd ik verliefd of ik liet hem juist gaan
    M'n moeder zei steeds: 'Trek het jou toch niet aan!

    ' Want het verstand komt met de jaren
     Doe toch niet zo eigenwijs
    Je verliest je wilde haren
    Want die worden later grijs
    Ja, het verstand komt met de jaren
     Soms wat langzaam
    Soms ook snel
     Oh, m'n moeder die schat
    Had niet altijd gelijk
     Maar verstandig was ze wel

    Nu zijn de rollen veranderd
    Nu geef ik zelf goede raad
    Want ik weet toch al jaren
    Veel te goed hoe het gaat
    Want het verstand komt met de jaren
    Doe toch niet zo eigenwijs
    Je verliest je wilde haren
    Want die worden later grijs

    Ja, het verstand komt met de jaren
    Soms wat langzaam
    Soms ook snel
    Oh, m'n moeder die schat
    Had niet altijd gelijk
     Maar verstandig was ze wel
     Ja, m'n moeder die schat
     Had niet altijd gelijk
    M
    aar verstandig was ze wel

    09-12-2013 om 01:54 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    08-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De slaap der onschuldigen , zeggen ze dan

    Volgens kenners droomt iedere mens elke nacht twee tot drie keer maar weet je het ’s morgens zelden.

    Vanmorgen ,in de vroege uren, schoot ik wakker middenin zo’n droom en loop ik nu nog niet uitgerust rond. Of dat iets met mijn droom te maken heeft, weet ik niet maar ik ben zeker dat de één of andere ".....loog" daar waar een verklaring zou aan geven…

    “Wat die droom was”, hoor ik jullie vragen?

    Ik had afgesproken met een paar vrienden om in de omgeving van de Koekenstad ( What’s in a name?) wat te gaan kuieren. Ik stond zeker niet op de eerste rij toen die van hierboven “ oriënteringszin” uitdeelde want zolang ik niet zelf een weg gereden of afgelopen heb  zal ik hem ook niet kennen.  Dit gezegd zijnde .. hang ik dus op de wandeling in een voor mijn onbekend gebied van anderen af ..

    Ik weet nog vaag dat we ergens in een lift verzeild geraakten om de één of andere duistere reden want in het gebouw was iets niet juist . Daarna hadden mijn vriendinnen me terug naar de auto geleid en ik zou het dan wel vinden. Waarom, weet ik ook niet meer, maar ik moest blijkbaar nog iets inkopen en ging daarom op zoek naar een winkel in de buurt van de wagen…Ik was zodanig bezig met zoeken dat ik de straten helemaal niet meer in het oog hield. Ik weet dat ik in een onooglijk klein winkeltje beland ben een filiaal van de keten “ Direct” .

    “ Zegt dat jullie iets”, mij niet hoor, nog nooit van gehoord!

    Ik kocht er wat ik nodig had, weet ook niet meer wat maar herinner me wel dat aan de kassa aan iedere koper een stukje gebak van een kerstkoek meegegeven werd. Dat kan ik wel verklaren want ik heb hier gisteren de kerstboom gezet… Daarna begon de miserie....

    Ik kwam buiten en wist natuurlijk niet meer waar ik naar toe moest. Ik heb dan maar straat in straat uit gelopen wellicht steeds verder van de auto want ik schoot wakker gefrustreerd van de puntjes van mijn haren tot in de toppen van mijn tenen en vingertopjes want ik haat het als zoiets me overkomt.  Ik beeldde me al van alles in en dat ik de auto helemaal niet meer zou vinden want ik had niet op de straatnaam waar hij stond gelet en dat het dus zoeken was naar een speld in een hooiberg - allé in zoverre een autootje een speld kan zijn!!

    Op zich was dat al erg maar nog erger was het feit dat er blijkbaar ook een behoorlijke som geld in de auto lag ( hoe dat daar terecht gekomen is weet ik ook niet want zo'n som heb ik niet!!) en ik zag de auto al verloren en dan dat er nog bovenop!

    Ik werd dus wakker midden die droom en het rare was dat ik zelfs in die “ schemerfase” maar bleef zoeken naar de auto hoewel ik nu wel wist dat ik aan het dromen was!!

    Gek hé dat je soms nog haarscherp een droom herinnert en op andere nachten echt de slaap der onschuldigen slaapt…. De menselijk geest is ondoorgrondbaar zeggen ze dan … en zo is het.

    Vertel ik deze mijn droom aan tafel mijn droom aan mijn slaapgenoot nog steeds voor een gedeelte gefrustreerd omdat ik de auto niet teruggevonden heb waarop jij lachend reageert:

    “ Daar verschiet ik niet van”.

    Ik : “waarom niet?"

    Hij: ” Omdat er met jou zo’n rare dingen te beleven vallen”…

    Toch een schatje hé die slaapgenoot van mij ....grrrrr

    08-12-2013 om 09:58 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (7)
    07-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wensenalfabet

    Ik wens je de


    van
    Verbeeldingskracht,
    in potjes zonder dekseltjes om de werkelijkheid indien gewenst in te halen.
    Of
    de V  van vrede om aan te sluiten bij de tijd van het jaar.

    07-12-2013 om 00:18 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    06-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sinterklaas is gesneuveld

    Ter info .. mijn schoentje bleef leeg maar ik ben al blij dat ik niet in de zak van Zwarte Piet belandde!!


    Ik vroeg me al een tijdje af hoe lang het nog zou duren dat geloof van onze kleinkinderen in Sinterklaas? Op ons glutenkindje en de tweeling na is de heilige man bij de anderen van zijn troon gevallen.


    Het was al een paar jaar geleden dat een paar weken voor het feest van de brave man één van de kids bij ons was en vroeg of het klopte wat men op school vertelde, nl dat Sinterklaas dood is en dat grote mensen verkleed zijn als Sinterklaas en Zwarte Piet?
    Oeps. Ik stond even met de mond vol tanden, ontweek het antwoord met het eerste wat me te binnen schoot om me te kunnen beraden op het antwoord. Ik heb me echter altijd voorgenomen om niet te liegen tegen de kinderen en de kleinkinderen en dus was het uur  van de waarheid aangebroken.
    Er kwamen al een tijdje vragen zoals:

    "Hoe kan het dat Sinterklaas weet wat een kind wil hebben?" en

    "Hoe kan 't dat Sinterklaas niet dood gaat?"
    Deze vragen werden steeds vakkundig ontweken (zelfs dat voelt soms als liegen), maar toen ik de vraag kreeg of het waar was wat men op school vertelde, was er geen houden meer aan. Dus toen we aan tafel zaten kwam ik terug  op de vraag en legde ik uit hoe de vork in de steel zat. Je had die ogen moeten zien! Zo groot als schoteltjes en even later tranen. Heel even maar. Daarna vooral véél vragen! Dat is onze kleinzoon ten voeten uit, die wil altijd alles weten. Maar vooral de vraag: waarom hebben jullie me dat niet eerder verteld, deed wat pijn!
    Mijn  antwoord?

    "Omdat dat de traditie is want als we dat jou hadden verteld, had gelijk heel jouw hele kleuterklasje het geweten. "


    Toen ik het er later met mijn slaapgenoot nog even over had, zei ik dat ik het best raar vond dat we  kinderen voorliegen . Waarom vertellen we hen niet dat het een feest is ter ere van een man die al "long gone" is maar dat we nog steeds verkleedpartijen houden. Zou toch prima kunnen? Aan de ene kant wil je dat je kind niet liegt, maar over Sinterklaas wordt rustig gelogen. Waarom? Het feest wordt er toch niet minder leuk als je kinderen gewoon zou zeggen hoe het in mekaar steekt?


    Nou ja, whatever, het is zoals het is en ik weet dat zijn ouders ook dit jaar voor een kleinigheid zullen zorgen of hij het nu weet of niet!

    06-12-2013 om 00:35 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (14)
    04-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.@ bloggers die hun jeugdjaren bovenhalen....

    Hier en daar zijn er bloggers die even in hun jeugdarchieven duiken en ons hun leven beschrijven. Een ideale tijdspassering voor de koude herfst -of winterdagen . Ik vind het altijd boeiend om terug tekijken naar een verleden dat op veel vlakken in grote lijnen overeenstemt met dat van mij. Alleen op één punt viel ik blijkbaar uit de boot nl het uitgaan!

    Ik lees vaak dat sommigen - zeker die mensen uit de stad- meer vrijheid kregen dan wij dorpskinderen of kinderen van de buiten want inderdaad het leven op den buiten en in de stad maakte een groot verschil uit!

    Tot ik T leerde kennen was mijn " biotoop" beperkt tot mijn dorp voor zover ik al "mocht" uitgaan.... Ik werd blijkbaar veel " korter gehouden" dan sommige van onze blogmaatjes... Een film in de parochiezaal of in de lokale " deftige" cinemazaal dat kon nog. Eén cinemazaal in de naburige stad was zelfs taboe want daar wilde ons pa niet dat we er naar toe gingen wegens een " slechte naam" wat dat ook betekende! Uitleg kreeg ik niet alleen dat het niet betaamde dat een meisje daar te zien was !!

    Om te dansen kende ik enkel de studentenbals of de T dansants zoals dat toen zo deftig heette dus gaan dansen op café was bij ons thuis taboe en als meisje alleen op café gaan al zeker. Ik heb dat dan ook nooit gedaan!! De keren dat ik toch in een café kwam was met de kermis in het dorp omdat iedereen er toen kwam. Voor jongens lag de lat anders, zo kon mijn broer die 17 j jonger is wel met zijn vrienden gaan stappen toen zijn tijd gekomen was maar ja dat was dan ook zoveel jaren later .

    De jaren kostschool waren ook niet bevorderlijk voor mijn uitgangsleven. Mijn eerste echte studentenbal waar ik dan ook jongens ontmoette en echt kon gaan dansen was op mijn 20ste en dan nog in het gezelschap van ons ma die als chaperonne meegestuurd was door ons pa!! Kan je je dat nu inbeelden? Je ziet, ik was maar een gewoon meisje van den buiten en pas door de jaren ben ik uiteindelijk mezelf geworden en toch nog redelijk op mijn pootjes terecht gekomen, denk ik. Wellicht was die drang om "uit te breken" ook een reden waarom ik indertijd zonder veel problemen de keuze maakte om met T mee te gaan naar het buitenland.

    Mijn jeugd ziet er dus wellicht voor velen nogal saai en vervelend uit maar ja ik was toch nog behoorlijk braaf onder de strenge opvoeding van ons pa. En toch heb ik niet het gevoel dat ik veel gemist heb want mijn jeugdjaren waren wel degelijk gevuld maar eerder op een andere manier. Het heeft - laat ik mij het zo zeggen- langer geduurd dan bij sommigen voor ik op eigen benen stond. Maar dat heb ik intussen al redelijk bijgesteld mijn gedacht!! Mijn pa was een crack in het aantrekken van de teugels zolang je onder zijn dak woonde .

    Moet ik me daardoor tekortgedaan voelen als ik jullie verhalen lees? Toen misschien soms wel maar nu niet meer. Ik kan het zelfs min of plaatsen dat ons pa het toen zo aanpakte en ik kan ik hem alleen maar dankbaar zijn voor de kansen die ik kreeg omdat hij het uiteindelijk toch goed met ons meende . Maar dat is ook weer veeeeel te laat!!

    04-12-2013 om 00:19 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (18)
    02-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Schijn


    Soms zeg je niets
    en ben je maar stilletjes.
    Dit is enkel maar schijn
    en ook maar voor een ogenblik,
    denk ik.


    Soms sluit je jouw ogen,
    want over sommige dingen
    is er geen mening.
    Maar zowel inwendig,
     als uitwendig
    blijft alles bij hetzelfde.

    Soms sta je wijd open
    en dan voelt het zo goed
    en is het zo
    alsof jouw lach
    licht geeft
    in elk donker moment.
    Soms...
    Ja soms....

    02-12-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (21)
    30-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Is nooit grappig

    Een geboortegolf op het strand, is nooit grappig.

    Een hartchirurg die boven de operatietafel zegt: "Hier klopt iets niet", is nooit grappig.

    Een hengst die de tafel dekt, is nooit grappig.

    Een heroinehoertje op naaldhakken, is nooit grappig.

    Een hongerstaker die een brok in zijn keel krijgt tijdens een gesprek, is nooit grappig.

    Een houthakker die voor de bijl gaat, is nooit grappig.

    Een imker met een bijbaantje, is nooit grappig.

    Een kannibaal die om de hand van je dochter vraagt, is nooit grappig.

    Een kapot bloemstuk, is nooit grappig.

    Een kapper met een onderscheiding, is nooit grappig.

    Een kapperszaak die permanent gesloten is, is nooit grappig.

    Een keeper zonder doel in het leven is nooit grappig.

    Een kok die roet in het eten gooit, is nooit grappig.

    Een konijn die een hazewind laat, is nooit grappig.

    Een konijn met hazentanden, is nooit grappig.

    Een kopstoot krijgen van een hoofdagent, is nooit grappig.

    Een lijkwagen met een lekke rouwband, is nooit grappig.

    Een logopedist die mensen weer aan de praat krijgt, is nooit grappig...

    Een loodgieter die de leiding heeft, is nooit grappig.

    Een matroos over de andere boeg gooien, is nooit grappig...

    Een mimespeler die schijndood is, is nooit grappig.

    Een missionaris die zich geen houding weet te geven, is nooit grappig.

    Een netwerker die slordig werk aflevert, is nooit grappig.

    Een nichtje dat alleen solliciteert voor nevenfuncties, is nooit grappig.

    30-11-2013 om 16:35 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (16)
    29-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De laatste oogst

    De zomer is nu wel echt voorbij al proberen mijn rozen met nog een laatste “ stuiptrekking” de illusie aan te houden . Ik wilde hier binnen die illusie ook nog wat doortrekken , daarom maakte ik een paar ruikertjes van die enkele late bloeiers .



    29-11-2013 om 10:20 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    28-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wensenbalfabet

    Ik wens jou de


    Van

    Uitroeptekens om wanneer nodig achter jouw zinnen te plaatsen, als klemtoon op jouw daden.

    28-11-2013 om 13:55 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    27-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Heb jij ook last van de novemberblues?

    Eerst en vooral bedankt in naam van onze Kiti voor al die lieve wensen gisteren.

    Maar nu even een bedenking....

    Elk jaar loop je er weer tegenaan maar het blijft verdomd lastig om eraan te wennen. Waaraan? Aan de onmetelijke zwaarte en grijsheid die de maand november telkens weer in petto schijnt te hebben waardoor velen last hebben van de novemberblues zoals  Ludovikus dat kind een naam geeft.

    Wat er de betekenis en het doel van is, blijft volstrekt onduidelijk. Maar het is wel een feit dat zo´n maand het verdient om vergeten of om gewoon geschrapt te worden want ze resulteert vaak in zwaarmoedigheid, de winterblues of, als het meevalt, slechts een winterdip.

    En blijkbaar slaagt november er telkens weer in om een dieptepunt te kunnen realiseren zoals vandaag wanneer het wolkendek zich pertinent weigerde te openen, alleen maar dieper richting aarde zonk en daarbij slechts donkerder en natter oogde. Gevolg was dat het daglicht zichzelf niet heeft kunnen vinden en in ieder geval niet bij ons binnen drong in tegenstelling tot die depressie die van buitenaf wel haar plaatsje in ons huis vond. Zwaarmoedigheid die slechts met een spaarlampje hier en een gloeilampje daar nog wat bijgelicht kon worden, tot op het midden van de dag, als de zon op haar hoogste punt vermoed kon worden, want in de verste verte was ze onzichtbaar.

    Vandaar dat het zo moeilijk is voor velen om op zo´n sombere dag nog welgemoed rond te lopen. Dagen met gaatjes heten ik dan die dagen omdat ze alleen maar deugen voor hazenslaapjes en om uiltjes te knappen, ongeacht het uur van zo´n dag.

    Meer was er wat mij betreft vandaag ook niet van te maken en dan denk ik met veel mededogen  aan al die mensen die juist vandaag hun verjaardag mochten vieren. Of was het toch meer moesten, bij een duisternis en een somberte die alleen maar melancholie en tristesse weten op te roepen?

    Gelukkig blijft dat hier nooit lang hangen en anders geven de lieve bezoekers wel een duwtje tegen de poep!

    27-11-2013 om 00:17 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (17)
    26-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onder moeders rokken of niet?

    Het houdt bij ons niet op in de novembermaand de ene verjaardag is nog niet gedaan of daar volgt al de volgende!
    Vandaag wordt onze jongste schat 6 jaar. Ons glutenkindje is een lieve, zelfstandige meid geworden met af en toe een eigen willetje . Sinds sept zit ze in het eerste leerjaar en noem haar dus vanaf nu geen baby of kleuter meer, want dan gaat zij even uit haar dak.
    Grappig, hoe je, als je klein bent alleen maar groot wilt zijn. Zo snel mogelijk op peutergym, naar school, op dansles of voetbal, zelf naar huis lopen. “Zelluf doen “ is een gevleugelde uitspraak voor kinderen.
    Groot worden, naar de middelbare school, zelf naar de bioscoop, tennisles, brommer rijden, uitgaan, rijbewijs halen. …Het kan allemaal niet snel genoeg. Tot op een gegeven moment dat allemaal ophoudt . Dan ben je er wel weer klaar mee, dat je alles zelf moet uitzoeken, zelf je potje moet koken, zelf allerlei moeilijke en minder moeilijke beslissingen moet nemen. Tenminste…zo voelt het af en toe en te zien aan het groeiende aantal mensen die coaches of therapeuten in de arm nemen , heeft meer dan één daar last van.
    Ze zeggen wel dat kinderen regels en grenzen nodig hebben, maar volwassen kunnen ook best baat hebben bij een strenge blik of corrigerende tik. En dan word je zo oud dat je merkt dat je weer steeds meer hulp nodig hebt. In plaats van ervan te genieten dat er weer voor je gezorgd wordt, baal je alleen maar dat je weer zo afhankelijk wordt. Hè, wat zitten mensen toch ingewikkeld in elkaar!
    Maar vandaag gaat het om onze schat .


    Proficiat met je 6 jaar lieve poppemie!

    26-11-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (14)
    24-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herinnering aan WO1

    Onze kleinzoon 1 was vorige maand op zeeklassen en wist te vertellen dat ze daar in de buurt van de Panne één en ander bezocht hadden dat herinnerde aan WO1 en hij was enorm geïnteresseerd. We zullen nog wel meer over de herdenking van dit wereldgebeuren horen volgend jaar daarom wil ik even een artikel uit de krant van 21 nov. met jullie delen

    Herinnering door Liesbeth Van Impe

    Er valt de komende jaren niet aan te ontsnappen: de Eerste Wereldoorlog is straks 100 jaar geleden begonnen en dat zal op talloze manieren herdacht worden. Culturele activiteiten, officiële herdenkingen en historische evenementen moeten duizenden toeristen vanuit de hele wereld naar de slagvelden brengen, ook naar de IJzervlakte rond Ieper. Honderd jaar later is de Groote Oorlog niet alleen van historisch belang, maar ook van toeristisch (en dus economisch) belang. De verjaardag komt er op een belangrijk moment in ­onze beleving van die zwarte episode uit onze geschiedenis. Overlevenden die de oorlog bewust meemaakten zijn er nog nauwelijks en ook hun kinderen en klein­kinderen worden stilaan oud. De getuigen van toen ­geven hun verhalen niet langer door. De Eerste Wereldoorlog is stilletjes definitief opgeschoven van levende familieherinnering naar stoffige geschiedenis. Het mag eigenlijk niet verwonderen dat het met de kennis over die oorlog vandaag ook pover gesteld is. Een rondvraag bij kelners in Ieper levert een vrij ontluisterend beeld op, maar er is geen reden om aan te ­nemen dat zij veel slechter zouden scoren dan de gemiddelde bevolking. Wereldoorlog I is stilaan een geschiedenisles die de meesten zich even goed herinneren als de lessen over de Honderdjarige Oorlog of het Beleg van Antwerpen. Is dat erg? Misschien niet, het hoort nu eenmaal bij het voortschrijden van de tijd. En toch is de herdenking de komende jaren ook een kans om het collectieve ­geheugen bij te spijkeren. WO I blijft het echte begin van de twintigste eeuw. De wereld werd er in een nieuwe plooi gelegd. Zonder WO I valt vandaag niet te ­begrijpen. De met bloed doordrenkte slagvelden, ­vandaag bezaaid met witte kruisjes, stellen ons ook nu nog relevante vragen. De afstand die met de tijd gegroeid is, doet het ­historisch besef trouwens ook geen kwaad. Honderd jaar na de feiten kan mythe van waarheid gescheiden worden, beleving van kennis, verhalen van geschiedenis. Honderd jaar na datum kunnen we die vreselijke oorlog op veel punten beter begrijpen dan onmiddellijk erna.

    Met de Eerste Wereldoorlog zijn we nog lang niet klaar. We kunnen uit de herdenking collectief meer halen dan een toeristisch succes.

    24-11-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (17)
    22-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Controverse rond Zwatre Piet

    Jullie zullen het allemaal wel gehoord en gelezen hebben , heel die commotie rond de Zwarte Pieten. Ik ben mijn licht eens gaan opsteken om te weten waar die Pieten vandaag komen. Interesse? Lees dan verder, zoniet ga er maar rap vandoor of Zwarte Piet steekt jou in zijn zak!


    'Het ware verhaal van Zwarte Piet'

    - Zoals iedereen weet is de Heilige Barbara de schutspatroon van de mijnwerkers. Hoe is dat zo gekomen en wat is de ware rol van Sinterklaas en Zwarte Piet?

    Prof. Dr. Ir. K.J. Weber uit Den Haag vertelt hier het ware verhaal.

    In de 3e eeuw na Chr. was Barbara bekeerd tot het Christendom, zeer tot ongenoegen van haar vader. Deze Dioscuros joeg haar achterna met een groot zwaard. Net op tijd wist Barbara een kolenmijn in te vluchten waar zij verborgen werd door de mijnwerkers. Deze werden vervolgens bekeerd en Barbara werd hun idool. In deze tijd werden er geregeld concilies gehouden om het geloof wat beter te definiëren. Uiteraard was Nikolaas, bisschop van Smyrna, daar een vaste afgevaardigde. Op weg naar het concilie passeerde hij een mijnschacht die, vooral door de mooie schoorsteen, zijn aandacht trok. Hij daalde af naar de mijn en tot zijn verbazing trof hij daar een beeldschoon meisje aan. Om kort te gaan werd dit , in deze pre-celebitaire periode, een stormachtige romance. Na het zegenen van de mijnwerkers verliet Nikolaas met tegenzin de mijn om zijn taak te vervullen.

    Deze ontmoeting bleef echter niet zonder gevolgen want 9 maanden later werd een jongetje geboren. Mateloos verwend door alle mijnwerkers kroop de kleine door de mijn. Zij noemden hem naar hun favoriete dier, de kanariepiet, die hen waarschuwde bij een teveel aan mijngas. Vies werd het jongetje wél en daarom noemden zij hem al gauw 'zwarte pietje'. Barbara vond het tijd worden om met Pietje de buitenlucht in te gaan en ging poolshoogte nemen bij de ingang. Dit werd haar noodlottig want Dioscuros wist haar nu te vangen en onthoofde haar maar werd als straf onmiddellijk zelf gedood door een bliksemstraal.

    Kort daarop kwam Nikolaas weer langs op zijn schimmel en bij het zien van de schacht kwamen alle herinneringen weer bij hem boven. Hij klom naar beneden alwaar de mijnwerkers hem snikkend vertelden wat er was gebeurd. De kleine Piet stond er bedroefd bij te kijken maar Nikolaas omhelsde zijn zoontje en nam hem mee achterop zijn paard. Pietje gaf wel wat af, maar ja... daarom heette hij ook Zwarte Piet.Deze historie is uiteraard door de Kerk in de doofpot gestopt. (Bron: Telegraaf)

    Maar er is ook nog een andere versie:

    Ludo Pinceel  schreef op 18/10/2013

    We zaten er al even op te wachten en ja hoor: daar gaan we weer voor een rondje zwartepieten. We krijgen namelijk buikpijn van de jaarlijks terugkerende komedie rond het al dan niet vermeend racisme betreffende het personage Zwarte Piet. Onze nationale pers, in plaats van voor een keer wat objectieve informatie te verstrekken, blij weer een boeiend onderwerp te pakken te hebben voor de praatcafés op radio en televisie, tatert vrolijk mee. Laat ons beginnen met het begin: Zwarte Piet is een blanke. Dat de brave man zwart ziet, al dan niet tot achter zijn oren, is te wijten aan zijn oorspronkelijk beroep: door de rookgaten van de huizen kijken of de mensen daarbinnen zich een beetje gedragen. De idee dat Zwarte Piet een meer gepigmenteerde medemens zou zijn en dus een knecht, stamt uit de 19de eeuw, toen de opvattingen over standen en de bewoners van de koloniën nogal verschilden van die van vandaag.

    De oorsprong van het verschijnsel van de Sint en zijn Piet is echter veel verder terug, in de voorchristelijke tijd van onze geschiedenis te zoeken. Onze Germaanse voorouders beschikten net zoals andere volkeren uit de oudheid over een hele reeks goden. In de Indo-Germaanse mythologie, die aan de oorsprong ligt van de Germaanse, waren de belangrijkste goden vaak zogenaamde dubbel-goden. Het ging hier om een twee-eenheid; twee godheden die elkaar aanvulden en daarom samenwerkten.

    Bij de Germanen was oorspronkelijk ook de oppergod Wodan of Odin zo’n dubbel-god. Zijn compagnon was de god Thiwas of Thing. Wodan had zoals bekend maar één oog, Thiwas had maar één hand. Wodan vertegenwoordigde de macht, Thiwas het recht en was dus oorspronkelijk de belangrijkste, aangezien hij moest oordelen over goed of kwaad. Dat Thing in de rangorde voor Wodan komt, merk je nog aan de namen van de weekdagen in de Germaanse talen: na Zon en Maan, komt eerst Din(g)sdag of in het Engels Tues(Thiwas)day en dan pas Woen(Wodan)sdag.

    Volgens de oude mythen reed in de donkere periode die het jaar afsluit, Wodan op zijn paard Sleipnir door de lucht en landde op de daken van de huizen. Thiwas die achter hem op het paard zat, kon dan door de rookgaten naar beneden kijken om de bewoners te beoordelen. Het is dus logisch dat hij in die periode een zwart beroet gezicht had. Goed en kwaad konden dan door Wodan, die de macht uitoefende, beloond of gestraft worden. Zelfs toen het bijgeloof bij volwassenen verminderde, bleef het verhaal een belangrijke rol spelen voor de kinderen.

    Een andere verklaring:

    Het Sinterklaasgebeuren is een feest uit de Germaans-Christelijke traditie en heeft zijn wortels in een periode dat er in onze streken alleen blanke mensen woonden. Die voorouders hadden er zelfs geen benul van dat er op deze aardkloot ook nog meer gepigmenteerde medemensen rondliepen. Er kan hier oorspronkelijk dus geen sprake zijn van racisme, tenzij we er dat vandaag in projecteren en dat zegt dan meer over diegenen die dat doen dan over ons sympathiek duo.

    Tot slot een goede raad aan toekomstige Klazen en Pieten: hou het simpel met één Klaas en één Piet; dat komt trouwens beter met de oorspronkelijke versie overeen. En speciaal voor Piet: wees zuinig met de schmink; men mag gerust zien dat je eigenlijk een blanke bent.

    22-11-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (18)
    21-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Is nooit grappig


    Niet in een pashokje passen, is nooit grappig.
    Hardop willekeurige getallen roepen als iemand aan het tellen is, is nooit grappig.
    De cursus lassen voor beginners die is afgelast is nooit grappig.
    Mensen die het bijltje er bij neergooien en zich daarbij verwonden aan hun voet zijn nooit grappig.
    Een boom het bos insturen is nooit grappig.
    Een vereniging van vrachtwagenchauffeurs met veel aanhangers, is nooit grappig.
    Voor een dubbeltje geboren worden terwijl we al lang met euro's betalen, is nooit grappig.

    Tegen een depressieve postbode zeggen dat hij zichzelf eens een leuke dag moet bezorgen, is nooit grappig.
     In een Duitse schoenenwinkel zeggen dat je maat 40-45 hebt, is nooit grappig.
    Sinaasappelen beroven van hun persvrijheid, is nooit grappig.
    Sprinkhanen plagen, is nooit grappig.
    Stiekem 's middags ontbijtkoek eten, is nooit grappig.
    Stotteren in gebarentaal, is nooit grappig.
    Terugzwaaien naar een zwaailicht, is nooit grappig.
    Zeggen dat de hel losbarst in een kerk, is nooit grappig.
    Zo'n scherpe tong hebben, dat je jezelf in je vingers snijdt, is nooit grappig.

    21-11-2013 om 00:28 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (11)
    20-11-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gesneden brood aub!
    Normaal bak ik ons brood zelf maar soms komt er iets tussen en dan ga ik gewoon naar de bakkerij en dat is wat er zich vandaag afspeelde!

    "Eén gesneden brood alstublieft, Mevrouw
    “Een bruin, een grijs of een wit
    Tsja, voor mij was bruin een logische bestelling maar je moet het dan wel zeggen, Natoken!
    “Een bruin alstublieft” en daar begint het als je niet volledig bent. Wat kies ik? Een volkorenbrood, een tarwebrood, een zevengranenbrood, een negengranenbrood?  Enzovoort enzo verder. Niet te doen.
    "Een negengranenbrood alstublieft".( hoe meer granen hoe gezonder denk ik dan maar!!)
    “Een rond of een vierkant?” ( Tsja , speel eigenlijk geen rol maar kom..)
    “Een vierkant, alstublieft”
    “Een klein of een groot?” ( Tiens had ik dat in het begin dan niet gezegd? )
    “Een groot, alstublieft”


    En dat was het dan om een groot, bruin, vierkant, gesneden brood vast te krijgen. Wat een luxe hebben we toch. We kunnen kiezen tussen een gamma van  soorten brood terwijl er aan de andere kant van de wereld mensen verhongeren. We hebben alle denkbare soorten groenten en fruit en andere etenswaren uit de hele wereld zomaar in de winkel liggen om nog te zwijgen over dranken. We hebben eten en drinken zoveel en wanneer we willen ,zelfs 's nachts. We hebben een dak boven ons hoofd. Als het koud is draaien we aan een knop en het is warm. We gaan in verlof op duizenden kilometers van hier liefst met het vliegtuig. Daar zien we armoede. We beklagen de sukkelaars die er wonen maar we doen er niets aan. Zelf omringen we ons met luxe, een nooit geziene luxe TV, pc, microgolf, frigo, diepvries, gsm en de meest onzinnige en eigenlijk onnuttige dingen die je maar kan bedenken zoals allerhande technische snufjes die er enkel en alleen op gericht zijn om het ons gemakkelijk te maken. Nog nooit, in heel de geschiedenis van de mensheid hadden we een dergelijke overvloed aan eten en drinken en verspilling. Eén slechte appel in een bak en de hele bak verdwijnt in de afvalcontainer. Op elke verpakking staat een vervaldatum, wettelijk verplicht. Eén dag over tijd en het hele zooitje verdwijnt in de vuilbak. Weg ermee. Hele bakken onverkochte groenten en fruit gooien de supermarkten weg gewoon omdat er een paar verwelkte blaadjes zichtbaar zijn. Dat ziet er niet fris uit, dus verkoopt dat niet meer. De afvalcontainer in dan maar. De afvalcontainer van de plaatselijke supermarkt is voldoende om een gemiddeld derdewerelddorp een maand van voeding te voorzien.
    Ik heb zelf eens van veraf in zo'n vuilbak gekeken. Daar ligt genoeg voedsel in om een kind van de hongerdood te redden. Echt waar.
    En bij U, lezer? Durft U nog te klagen over het leven? Zou U willen ruilen met een gezin uit een derdewereldland? Vindt U ook dat het leven hier erg of triestig is? Wij hebben  13 jaar in ontwikkelingslanden gewoond en neen ik wil niet ruilen!!
    Het regent hier wel veel maar we leven in een land van overvloed, een nooit geziene overvloed en luxe. We beseffen niet hoe gelukkig we zijn.

    Maar dat weet ik wel: als ik nog eens naar de bakker ga dan bestel ik een groot, wit, vierkant gesneden brood.Voor die ene keer moet wit kunnen, minder vragen van de winkeljuffrouw. Dat gaat vlugger hé.

    20-11-2013 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (10)







    Laatste commentaren
  • mooi zo -- terug naar huis -- in de startblokken --smile (ani)
        op Voor iedere passant
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Voor iedere passant
  • Niet meer op de blog komen? (Martin)
        op Voor iedere passant
  • WITTE DONDERDAG !!! (Jos Vande Ghinste)
        op Voor iedere passant
  • Dag Natoken,, ik kom u zeker volgen en geniet die laatste dagen he , (Ingrid.)
        op Voor iedere passant
  • . . . (Chris)
        op Voor iedere passant
  • hey Nancy (Klaproosje1)
        op Voor iedere passant
  • Dag Nancy kom je alvast een fijn Paasweekend toewensen (Roosje)
        op Voor iedere passant
  • de zegen en geniet van deze prachtige dag (pattyhoopt)
        op Voor iedere passant
  • Wij komen helpen de week door te zagen. (Jan en Elena )
        op Voor iedere passant
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007

    Archief
  • Alle berichten

    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!