Donderdag 28-10-'71 Om 9.30 stond de verantwoordelijke( René) al aan ons hotel om eerst met T naar het kantoor te gaan en daarna zouden we samen op zoek gaan naar een appartement. Terwijl de mannen weg waren , had ik de gelegenheid om even de buurt rond het hotel te verkennen. Wat een heksenketel!!! Het stond voor mij nu al vast dat ik niet in het centrum van de stad wilde wonen. Ik ben een buitenkind en heb graag wat ruimte en rust rondom mij en zoals het er hier aan toegaat.... Ik zou mij in die drukte doodongelukkig voelen. Voor T maakt het niet zoveel verschil uit, hij zal toch niet veel thuis zijn !!!!!! Zijn voorwaarden zijn dat het moet bereikbaar zijn met openbaar vervoer en niet te ver afgelegen van alles! ! We brachten René hiervan op de hoogte, hij had een paar adressen genoteerd die binnen ons budget lagen. Diezelfde dag nog vonden we een knus appartement met twee slaapkamers in het gebouw " Jardin Tiuna" . Het was wel onbemeubeld maar er viel iets gezelligs van te maken. Wat bij mij vooral de doorslag gaf was de nabijheid van een supermarkt ( 5 min wandelen ),de autobus halte die op zo'n 100 m lag en de mooie, rustige buurt. Het gebouw was behoorlijk nieuw had een mooie binnentuin en ..er was een gemeenschappelijk zwembad! Wat een luxe!!! Het contract werd getekend en we spraken af dat wij,de vrouwen, de volgende dag de nodige aankopen ( huisgerief) en de boodschappen zouden doen.Voor we gingen slapen waagden we ons nog aan een wandeling in de buurt van het hotel. De auto's leken in een betere toestand dan in Mexico maar het verkeer leek hier een probleem. Het viel ons dat er dat er in Caracas zoveel Spanjaarden, Italianen en kleurlingen rondliepen en dat de meesten ervan taxichauffeur waren... Maar ik heb het al gezegd en de toekomst bevestigde die eerste vaststelling, Caracas was een smeltkroes van volkeren.
Vrijdag 29- 10- '71 T. was al vroeg vertrokken zodat ik nog de tijd had om een paar brieven te schrijven vooraleer mijn " shopgenote Maria " eraan kwam. Hij moest op zoek gaan naar een leslokaal voor zo'n 35 man. Afwachten of dat even vlot zou verlopen als met ons appartement!!! Wij waren het derde Belgische koppel dat voor de firma in Venezuela verbleef. Er was T 's rechtstreekse baas René en vrouw en de coördinator van het project met vrouw ( Jan en Nelly, rasechte Westvlamingen!!!!) en hun twee zoontjes. . Jan en Nelly waren maar een 8 tal jaar ouder dan wij en meteen klikte het tussen ons 4. We zouden er in de toekomst nieuwe vrienden bij hebben.
Wat mij hier intussen opviel ,was dat autorijden hier zijn eigen leven leidde.... Signalisaties werden vervangen door arm en handgebaren en je kon die maar beter in het oog houden want rode lichten beletten niemand om door te rijden , de arm wel!!!!! Daarnaast waren de hoofdwegen wel uiterst verzorgd en kende Caracas een hypermodern wegennet. We zagen dat er werken aan de gang waren om boven de bestaande autostrades een extra baan aan te leggen en op bepaalde plaatsen zelfs 3 boven elkaar. De betonen palen daarvoor rezen hier en daar al uit de grond. De verkeerswisselaars bestonden al uit 2 autostrades boven elkaar... We hebben op termijn die werken zijn evolueren maar vertrokken een paar maanden te vroeg om er ook over te rijden. Maar nu loop ik al vooruit op de tijd.
Zaterdag 30-10- '71
In de voormiddag kochten we de nodige meubelen regelden we de gas en elektriciteitsaansluiting en alles wat er bij het intrekken in een appartement komt zien. De hitte waren we al snel gewoon alleen het hoogte verschil met België ( 800m) vroeg een kleine aanpassing, vandaar dat we 's avonds bekaf waren!
Zondag 31- 10- '71 Om 10u kwamen René en vrouw ons ophalen om samen een uitstap te doen even buiten de stad. We reden naar " Colonia Tovar"; een typisch Duits dorpje op 60 km buiten de hoofdstad.
Het lag in de bergen op zo'n' 2000 m hoogte en van daaruit hadden we een enig zicht !!! De ingang van het dorp moest door een soort "arc", zie foto
>
De bergflanken waren prachtig begroeid en het rook er heerlijk, wat een verschil met Caracas waar de benzinegeur niet uit de lucht was!
Colonia Tovar was een Duitse kolonie waar naast de eigen taal en klederdracht niets spectaculairs te beleven viel.
Er waren nog een paar voorbeelden van de eerste rudimentaire huizen. Die werden na een tijd vervangen door typische Duitse huizen.
We bezochten het kerkje en een klein museum en slenterden langs de vele toeristenwinkeltjes. Het tochtje werd abrupt afgebroken door een plensbui. Het water kwam in bakken naar beneden en dat maakte de afdaling met de auto redelijk gevaarlijk. Toen we terug de stad naderden , moesten we rechtsomkeer maken want de straten waren overstroomd met modder en water....
Eindelijk, na veel geloop, was de vertrekdag voor ons tweede avontuur daar. We hadden de laatste nacht bij de ouders van T geslapen want die zouden ons naar Zaventem brengen. We stonden om 4:45u op want om 7:30u hadden we onze vlucht naar Frankfurt. Daar werden we per busje in transito gebracht. Om 10:15u vertrokken we dan met Lufthansa over de Canarisch eilanden naar Caracas, hoofdstad van Venezuela.
Een tussenlanding op Las Palmas gaf ons reeds een eerste indruk van de Zuiderse warmte.We waren het al wat vergeten na drie maanden België!! Vanaf Las Palmas ging het dan in een ruk naar Caracas.
Vorig jaar nam ik jullie mee naar het Mexico van de jaren '70. Het werd voor mij een heel emotioneel teruggaan naar het verleden en naar de tijd waar alle zekerheden en vaste waarden in mijn leven plaats maakten voor onzekerheid, een zoeken naar en vooral een enorm geloof in het ja woord dat T. en ik aan mekaar hadden gegeven. De vuurproef hadden we bij manier van spreken goed doorstaan en daarom durfden we na een paar maanden België een tweede avontuur aan.
VENEZUELA
Het lijkt precies alsof de geschiedenis zich herhaalt. Zoals ik mij toen weer moest opladen om naar een nieuw land en avontuur te trekken, zo moet ik mij hier ook opladen om aan dit reisverslag te beginnen. Maar het lukte toen perfect, de aanpassing ging vlugger dan verwacht , dus nu zal het hier ook wel lukken zeker? Mexico was ons eerste buitenland en de band ermee is en blijft anders dan met al onze andere landen. De link met de gevoelens en belevenissen toen is en blijft intenser dan al de andere.
Heel in het begin van " het tweede luik wat voorafging : 10/07/2007 van mijn blog"Het tweede luik heb ik gezegd dat ik alles al perfect in mijn hoofd had vóór dat T. mij vroeg om met hem mee te gaan naar het buitenland nl: huisje, tuintje, kindje Van dat huisje en tuintje moest ik nog niet direct dromen maar aan dat laatste kon gewerkt worden!! Daarom dat het accent van Venezuela veel meer lag bij die volgende grote mijlpaal in ons leven de geboorte van onze zoon!! Dit is ook éen van de redenen waarom we minder binnenlandse trips deden.
De Republiek Venezuela is een land in het noorden van Zuid Amerika en grenst aan de Caribische Zee en de Atlantische oceaan in het noorden, Guyana in het oosten, Brazilië in het zuiden en Colombia in het westen. Voor de Venezolaanse kust liggen Aruba, Bonaire,Curaçao, Isla Margarita en Trinidad en Tobago.
Na de Eerste Wereldoorlog raakte de Venezolaanse economie, die tot dan toe gericht was op landbouw, meer en meer gebaseerd op de productie en export van aardolie.
De vlag van Venezuela vraagt ook om wat uitleg. Ze bestaat uit 3 hoofdkleuren:
geel: staat voor de welvaart van het land, blauw staat voor de territoriale wateren van het land en rood staat voor het bloed dat de patriotten in de onafhankelijkheidsstrijd hebben verloren..
Aanvankelijk stonden er 7 sterren in de vlag, ze symboliseerden de zeven provincies die in het begin van de negentiende eeuw tegen de Spanjaarden in opstand kwamen: Caracas, Cumaná, Barcelona, Barinas, Margarita, Mérida en Trujillo.
Nu staan er 8 sterren. De achtste ster staat voor "de overwinning en de toekomst".
Deze extra ster was ooit voorgesteld door Simón Bolívar, maar werd pas in 2006 toegevoegd. Die achtste ster verwijst mogelijk ook naar de Venezolaanse claim op een groot deel van Guyana en Trinidad en Tobago.
Dat Venezuela in de eerste plaats een petroleumland was en is, kon jeop toeristisch vlak heel goed zien. Men had hier veel minder aandacht voor de restanten van de indiaanse cultuur. We waanden ons hier niet in Z-Amerika maar konden ons evengoed inbeelden dat we leefden in een metropool ergens in Europa.
Caracas, de hoofdstad waar we 2j1/2 woonden, kon gelijkgesteld worden met om het even welke grote Europese stad. Je vond er letterlijk alles tot zelfs ons Belgisch Witloof !!
De stad was éen smeltkroes van volkeren , de echte indiaanse Venezolaan vond je hier niet , daarvoor moest je al diep in het binnenland gaan!
Met dat in het achterhoofd kunnen we vertrekken!
Hebben jullie er zin in om weer mee te reizen?
Indien niet je kan gerust wegzappen, no worries!!
Ladies and gentlemen fasten your seatbelts!
Nog even ter info. Als ik over onze buitenlandse avonturen vertel, dan kruip ik terug in de huid van dat jong meisje of die jonge dame(!) van toen, anders krijg ik het nooit verwoord zoals het toen aanvoelde. Dat moet lukken aan de hand van mijn dagboek en de herinneringen die beetje bij beetje weer boven komen.
Het is dus niet de bijna 40j oudere dame die vertelt!!!
Gejaagd door..., neen , niet door de wind maar door het leven. Gedreven door de menigte. Gejaagd als een TGV, geen tijd om te kijken steeds weer vooruit!
Vooruit.. voor wie , voor wat? Uiteindelijk streven naar de harmonie van een rijk gevuld leven. Beseffen dat, wanneer de tijd gekomen is, we enkel onze ogen willen sluiten met een hart vervuld van liefde.
Een mens in de woestijn : een zandloper Een houtworm in de beklaagden bank : een baliekluiver Een aandeel in munitie: een knaleffect Een graaf zonder auto: een loopgraaf Een pater op een schimmel : zwart op wit Een tor aan een rekstok: een rektor Een hut van een eskimo: een ijshokkie Een paardenvijg: een vliegbasis Twee vrijende duizendpoten: een ritssluiting Een miljonair op de wc: een rijke stinkerd Een paling onder een tram : een aalmoes Een stel boeven op een rij: een rijtuig Een pedicure zonder werk : een voetzoeker Een wc op een berg : hoge drukgebied Een achterwerk van een kip: een eitunnel Een stuk ruimte onder bed : Povlakte( voorbijgestreefd !) Een geestelijke in Duitsland:: een Duitse herder Een verlopen filmster: een ekster Een kind van krakers: een krakeling Een ruzie tussen directeuren : directiekeet Een matroos met bril: een briljantje Het paren van ijsberen: een koud kunstje Sinterklaas met een lamp : een schijnheilige Een kok in een vliegtuig : een luchtkoker Een belastingophaler in het chinees : Ping pong foetsie Het achterwerk van een boef: een rovershol Het achterwerk van de paus: een zalig uiteinde Een drol naast de wc : een drukfout
Het was vandaag het juiste weer om in de tuin bezig te zijn. De bloembollen moesten er dringend in en ook het onkruid moest eraan geloven. Om 16u was mijn "pijpje" uit en protesteerde mijn rug teveel om nog verder te doen. Dat kwam goed uit want ik wilde de eedaflegging van Obama niet missen. Hebben jullie het ook gezien? Indrukwekkend hé die opkomst en de uitstraling van die man!! Nu moeten we maar hopen dat de brave man aan de verwachtingen kan voldoen.
Omdat ik niet verder kom dan het zeggen van "pap" ... laat ik het volgende clipje maar mijn logje afmaken.
Wil je ook meegenieten van de moderne " jeugdige" versie van Grease, zet dan mijn muziek stiller bovenaan, klik op Grease en swing mee!! Dat geldt echter niet voor mij mijn " oude, stijve" leden ze protesteren teveel ... Het wordt tijd dat het zomert en ik weer wat meer bezig ben buiten.... grease
Amerika kijkt al een tijdje uit naar de aanstelling van hun 44ste president de zwarte senator Barack Obama.
Vandaag doet hij het dus. Barack Obama ,45j oud, van gemengd zwart/blanke afkomst schrijft geschiedenis door als eerste Afro-Amerikaan het Witte Huis te winnen. Hij zal de eed afleggen op dezelfde bijbel als oud-president Abraham Lincoln, zijn grote voorbeeld, deed bij zijn inauguratie.
Obama is een bijzonder slimme man, opgeleid aan de Columbia University en aan Harvard als jurist. Obama's sterke kanten zijn zijn haast charismatische uitstraling, zijn intelligentie en zijn vleesgeworden multiraciale, multiculturele Amerikaan zijn. Daarom kijkt niet alleen een ganse natie maar ook de wereld erbuiten uit naar wat hij in de toekomst zal brengen.
Heeft hij een kans? Ik denk het wel. Amerika heeft behoefte aan hoop, aan eenheid, aan een nieuw fris geluid, een nieuw fris gezicht. Uit alle kandidaten sprong Obama eruit, niet alleen door zijn kleur maar vooral door zijn jeugdige uitstraling. Het zal een lange , moeilijke en harde weg worden maar in veel opzichten is Obama Amerika's beste hoop! De verwachtingen in deze economische en politieke moeilijke tijd liggen dan ook hoog.
Zoals een dame die al uren voor het Witte Huis wacht op de inauguratie zei: " For 8 years I was ashamed of my country, now I hope to get my proud back"
Een paar van Obama's uitspraken zijn nu al legendarisch " There is not a liberal America and a conservative America- there is the United States of America."
" I don't oppose all wars. What I am opposes to is a dumb war. What I am opposed to is a rash war".
" My parents shared not only an improbable love, they shared an abiding faith in the possibilities of this nation. They would give me an African name, Barack, or blessed, believing that in a tolerant America your name is no barrier to succes".
Hoewel Obama de vele verwachtingen - want de erfenis die hij meekrijgt is alles behalve rooskleurig- tempert, geven we hem nu best het voordeel van de twijfel. Daarom ben ik - zoals zoveel anderen- benieuwd wat die man te vertellen heeft bij zijn eedaflegging. Maar evenals zoveel anderen houd ik ook mijn hart vast en hoop dat er weer niet éen of andere fanatiekeling deze sterke figuur- waar iedereen zoveel van verwacht- het leven ontneemt. De wereld zit nu niet echt te wachten op een tweede Martin Luther King of een Kennedy story....
Eén dag voor de memorabele aanstelling van de eerste zwarte president van de USA, vond ik de volgende frappante vergelijking van twee voorgangers van de nieuwe president. Je staat daar toch wel even bij stil....
Toevalligheden Of samenloop van omstandigheden
Abraham Lincoln werd in het congres gekozen in 1846. John F. Kennedy werd in het congres gekozen in 1946.
Abraham Lincoln werd president in 1860. John F. Kennedy werd president in 1960.
De namen Lincoln en Kennedy bestaan
uit 7 letters.
Beiden waren zeer gehecht aan de mensenrechten
De echtgenote van beide presidenten
verloor een kind tijdens hun verblijf in het Witte Huis.
Beide presidenten werden gedood door een kogel in het hoofd. Beide presidenten stierven op een vrijdag.
De secretaresse van Lincoln heette Kennedy
De secretaresse van Kennedy heette Lincoln
Beide presidenten werden vermoord door
zuiderlingen
Beide presidenten hadden als opvolger een
zuiderling
De naam van ieder van hun opvolgers bestond uit 7 letters, Beiden heetten Johnson.
Andrew Johnson, die Lincoln opvolgde, werd geboren in 1808. Lyndon Johnson, die Kennedy opvolgde, werd geboren in 1908.
John Wilkes Booth, die Lincoln vermoordde, werd geboren in 1839. Lee Harvey Oswald, die Kennedy vermoordde, werd geboren in 1939.
Beide moordenaars waren bekend onder hun
3 namen
Het totaal aantal letters van hun respectievelijke namen bedroeg 15
Lincoln stierf in een theater met de naam Kennedy. Kennedy stierf in een limousine met de naam Lincoln.
John Wilkes Booth trachtte te ontsnappen vanuit een theater en
werd aangehouden in een flatgebouw. Lee Harvey Oswald trachtte te ontsnappen vanuit een flatgebouw en werd aangehouden in een theater.
Booth en Oswald werden vermoord voor hun proces ..
En nog verrassend ...
Eén week voor hij vermoord werd, was Lincoln met vakantie in Monroe, Maryland Eén week voor hij vermoord werd, was Kennedy met vakantie met Marilyn Monroe.
Kan het allemaal toeval zijn ?
Of is het mogelijk dat er toch
nog andere ongekende krachten
zijn ?
Waarheid en realiteit
zullen wellicht
altijd erg geheimzinnig blijven...
Bijna dagelijk teister ik mijn toetsenbord zonder erbij stil te staan of het dat wel goed vindt. Terwijl ik vandaag weer eens bezig was, dacht ik volgende verzuchtingen te horen...
Daar komt ze weer,.... haar slanke vingers bespelen mijn knoppen, haar zachte druk brengt mij tot leven. De lettertjes worden woorden, de woorden vormen zinnen, een tekstje wordt geschreven voor haar blog.
Oh, meesteres van mij, bespeel toch al mijn zinnen want ik besta alleen voor jou, waar anders dien ik voor, ik jouw nederig toetsenbord!
Heel zachtjes heb ik mijn toetsenbord gestreeld en stilletjes mijn pctje dichtgedaan.....
Telkens als er iemand vraagt waartoe die grote antenne naast ons huis dient en ik zeg: " mijn ventje is zendamateur", dan krijg ik vaak als antwoord " ah ja CBer!!". Dan ben ik steeds blij dat er geen echte amateur in de buurt staat. CBer zeggen tegen een rasechte zendamateur is zoveel als kwakzalver zeggen tegen een dokter. Dan voelen ze zich miskend en ergens kan ik hen begrijpen want ik ben zelf ook 4j heel actief geweest als zendamateur toen we in Nigeria woonden. Daarom probeer ik hier eens uit te leggen wat het verschil tussen beide is.
Ik vertelde jullie al over de passie van mijn ventje voor radio .Nochtans bestaat er bij veel mensen een misverstand over die hobby. Velen kennen het radioverkeer onder de burgers als CB dat nu echter weinig of niet meer voorkomt tenzij misschien onder truckbestuurders.
CB staat voor Citizens' band = een systeem voor korte-afstands radiocommunicatie in simplex (dwz dat je enkel om beurt kan praten en mekaar niet kan onderbreken of in de rede vallen). Vandaar dat men een gesprek vaak afsluit met " over" als men wil dat de andere kant reageert! CBers kunnen ook maar op bepaalde radiobanden uitkomen en hebben geen vergunning nodig, vandaar dat je ze niet mag verwarren met andere radioamateurs (= Hams)
Amateur radio of Ham radio is zowel een hobby als een dienst omdat "hams" verschillende vormen van radiocommunicatie toestellen bezitten om te kunnen communiceren met andere amateurs.. In oorlogsgebieden of rampgebieden of ver afgelegen gebieden is vaak enkel nog contact met een lokale zendamateur de enige communicatiemogelijkheid.. Deze eerste vorm van draadloze telegrafie stations vinden we terug in Canada en de USA.
Waarin verschilt nu een zendamateur van een CBer?
Zendamateurs gebruiken verschillende vormen van transmissie om te communiceren. De meest gebruikte is de stemcommunicatie . In het prille begin van radiotelegrafie bestond een andere vorm van transmissie nl Morse. Kennis van Morse was een eerste vereiste om een vergunnning te krijgen. Je moest daar dus een examen voor afleggen. Uit die Morse zijn afkortingen overgebleven die ook door de amateurs gebruikt vb roger = begrepen QRM = er is storing van een ander station op de band QRN = er is atmosferische storing QTH = adres ( je vraagt dus niet wat is je adres maar wat is je QTH) QRX = wacht even QRL = werk QSB = signaal dat op en neer gaat QRZ = wie roept er op QRPIETER= kinderen QSL= bevestiging XYL= echtgenote 88 = love en kisses 73 = groeten enz......
Zo kan men op een snelle manier doorgegeven wat er gevraagd of bedoeld wordt. Die afkortingen worden ook bij stemcommunicaties gebruikt. Vermits Morse nu voorbijgestreefd is, moet een zendamateur sinds 2003 geen Morse examen meer afleggen om een vergunning te krijgen. Nochtans de " oude ratten" houden nog steeds van die "manier" van werken want het signaal reikt veel verder dan de stem.. Daarom wordt morse nog gebruikt op de korte golfbanden voor experimenteel gebruik bv aarde-maan-aarde communicatie.
Zendamateurs gebruiken vandaag ook de computer gelinkt aan hun zender om op andere manieren contacten te leggen zoals bv RTTY= radioteletype, Packet radio of echolink. Met dit laatste kan je via lokale internet verbonden repeaters communiceren.
Wat zijn repeaters?
Om een groter bereik te hebben op bepaalde banden moet een zendamateur een beroep doen op repeater systemen. De bedoeling van een repeater is om het radiosignaal van de zender te versterken. Je kan ze vergelijken met de masten voor mobiele telefonie. Daarom staan ze meestal op heuvels, bergen of hoge gebouwen. Zo kan je met bv minder vermogen toch een ander station dat 100 mijlen ver ligt contacteren. Vermits er ook onder de piloten, astronauten en cosmonauten zendamateurs zitten, bestaat er soms een kans om hen op een " missie " te contacteren op vooraf afgesproken frequenties en tijden. Omdat deze contacten uitzonderlijk zijn , hebben ze een onschatbare waarde voor de echte zendamateur!!!
Nog een ander punt van verschil met CBer is dat een zendamateur over een licentie moet beschikken vooraleer hij in de "lucht" mag komen. Daarvoor moet hij examens afleggen bij BIPT ( de vroegere regie) Het eerste examen dient om te bewijzen dat je de nodige kennis hebt om zo'n station te gebruiken ( electriciteit, antennekennis, een zender kunnen afstemmen op de juiste frequente enz) en dat je ook alle wettelijke reglementen kent zodat je weet wanneer en waar je mag uitzenden om te voorkomen dat je op de frequentie komt van een andere amateur of op andere radiodiensten ( politie, luchtvaart enz..) Ben je daarin geslaagd dan moest je een examen Morse afleggen maar dat is nu geen voorwaarde meer om je vergunning te krijgen. Van zodra je geslaagd bent in je examen krijg je een roepnaam ( callsign) Dat is nu jouw radiopas. Je begint en eindigt elk gesprek met het vermelden van je callsign, zodat iedereen weet wie er op frequentie is en dat je geen " piraat" bent. Elke callsign is uniek en er bestaat er geen tweede van. Zo'n callsign wordt ook volgens een vast patroon opgesteld. De twee eerste letters staan voor het land, dan volgt een nummer en daarna je persoonlijk code. vb Elke callsign uit België begint met ON, PA staat voor Nederland , G staat voor Engeland, D en DK voor Duitsland, EA en EB voor Spanje enz
Onze callsign van Nigeria bv was 5N0ATW en 5NOWNL en werd omgeroepen als Five November Zero, alfa tango whisky en five november zero whisky nancy lima. Zoals jullie zien is Engels de voertaal onder zendamateurs.
Als een woord niet begrepen wordt dan gebruikt men een universeel alfabet om het te spellen.. a = alfa b = bravo c = charly d =delta e = ecco f = foxtrot g = golf h = hotel i = Italy j = Juliët k = kilo l = lima m = Mike n = november/nancy o = oscar p = papa q = quebec r = romeo s = sierra t = tango u = uniform v = victor w = whisky x = x-ray z = zulu dat behoort ook tot de examenstof! Het is heel handig om dit alfabet te kennen omdat het heel vaak gebruikt wordt bij het doorgeven van rapporten enz.
Het is ook een " must" dat elke zendamateur een logboek bijhoudt. Daarin staan al de contacten die hij maakt, opgeschreven zoals uur, dag, jaar, met wie( callsign) , op welke wijze ( SSB, morse...) en hoe sterk het contact was. De BIPT kan op elk moment inzage van je logboek opvragen....
Het is ook een extraatje aan de hobby om elk contact te bevestigen met een QSL kaart. Dat is een gepersonaliseerde kaart waarop alle info die in het log staan vermeld zijn. Die stuur je dan op naar je contactpersoon. Ik geef hier een voorbeeld van mijn QSL kaart uit Nigeria.
Hier de achterkant van de kaart om een contact te bevestigen
Voor sommigen is het een sport om zoveel mogelijk kaarten van zoveel mogelijk verschillende landen te verzamelen.
Uiteraard kan je pas uitzenden als je over de nodige apparatuur beschikt. Dat betreft niet enkel een transceiver (zender/ ontvanger) maar ook de nodige antennes voor de nodige banden. Daarom staan wij hier naast het huis met een mast van 23m hoog die vastgemaakt is aan een blok beton in de grond van zo'n 4 kub. Op die mast staat een 5 elements antenne van zo'n 11m breed en 11m lang... Vandaar dat we onlangs aan de BIPT moesten aantonen dat onze antenne reglementair was en geen storing veroorzaakte bij buren op radio , tv enz...
Om een vergunning te behouden moet een zendamateur aan de nodige normen voldoen en daarvoor soms bepaalde maatregelen nemen of aanpassingen doen. Je moet uiteraard elk jaar zo'n 50 euro neertellen om te mogen " zenden"
Er was een tijd dat ik ook erg door de zendmicrobe gebeten was. Omdat er in Nigeria weinig of geen " ontspanningsmogelijkheden" waren, was die hobby een uitstekende manier om je beperkte wereld te doorbreken. Vermits ik de enige vrouw was in Nigeria met een licentie en ik enkele talen spreek , was ik vaak " grof wild" op de band.!!! Wij ( mijn ventje en ik) hebben heel dikwijls tot uren in de nacht "pile ups" afgehandeld met andere amateurs over heel de wereld. Die vergunning kwam ook goed uit als mij ventje voor een week de " brousse" in moest en alle andere communicatie wegviel!!!
Hier in Belgie zijn er meerdere YLs ( zo worden vrouwelijke zendamateurs genoemd ) en is de uitdaging daarom minder groot, daarbij heb ik nog steeds mijn handen vol met de kleinkinderen, het gezin en ... nu ook de blog sinds ruim een jaar !!!! Misschien dat ik ooit eens terug de amateurswereld instap want soms kriebelt het wel als mijn ventje bezig is. Maar ik moet daarvoor terug een examen afleggen want mijn Nigeriaanse vergunning is niet compatibel hier in België.
Het was Paz die mij op de gedachte bracht om een iets over zendamateurs te schrijven . Veel mensen hebben geen idee wat dat juist inhoudt .
Alleen vrouwelijke muggen steken omdat zij de eiwitten uit het bloed nodig hebben voor de ontwikkeling van hun eitjes. Mannelijke muggen overleven met de nectar van bloemen. Het is nog niet bekend volgens welke criteria de vrouwelijke muggen hun "bloedgevers" uitzoeken. Aantrekkelijke stoffen voor de mug zijn o.a. stoffen die door het menselijke lichaam worden afgegeven bijvoorbeeld bepaalde fragmenten van eiwitten, uitwasemingen van ammoniak, melkzuren, koolstofdioxide of boterzuren. Er gaat een gerucht rond dat muggen op zweetvoeten afkomen. Verder spelen ook de luchtvochtigheid, de omgevingstemperatuur , de hoeveelheid licht en de omgevingskleur een belangrijke rol.
Wist je dat dat de meeste vrouwen het vaak kouder hebben dan mannen?
Behalve dat het heel romatisch is om te zeggen dat je het koud hebt, zodat je vriend/ventje even z'n arm om je heen kan leggen, is het ook wetenschappelijk bewezen dat vrouwen het eerder koud hebben dan mannen. Bij vrouwen vloeit er minder bloed naar de uiteinden van het lichaam dan bij mannen. Maar er zijn nog meer redenen.Zowel mannen als vrouwen hebben het moeilijk met lage temperaturen. Volgens professor menselijke fysiologie Mike Tipton van de universiteit van Portmouth komt dat doordat de mens ontstaan is in warme streken.
Later heeft hij zich moeten aanpassen aan lagere temperaturen. Maar van nature hebben we dus liever hoge temperaturen. Toch is het opvallend dat mannen minder problemen hebben met de kou dan vrouwen.
Tipton onderzocht het fenomeen en kwam tot de conclusie dat vrouwen het wel degelijk kouder hebben dan mannen. Vreemd genoeg komt dat deels doordat vrouwen efficiënter omgaan met de warmte die ze produceren.
Omdat het vet bij vrouwen beter verdeeld is over het lichaam dan bij mannen, zijn vrouwen beter in staat om het bloed naar de belangrijkste organen te laten stromen. Handig zou je denken, maar daardoor stroomt er bij vrouwen ook wel minder bloed naar de handen en voeten. En zo krijgen vrouwen het koud. Dat is niet de enige oorzaak. Ook hormonen spelen een rol. Tijdens de menstruatiecyclus verandert de temperatuur van vrouwen. In de fase na de eisprong kan dat al snel een verschil maken van 1 graad Celsius. Wist je dat de strepen van een zebra voor verkoeling zorgen?
De zebra heeft opvallende wit-zwarte strepen. De strepen zijn een soort beschermingsmechanisme voor de zebra. Door deze strepen kunnen leeuwen een zebra moeilijk onderscheiden. De leeuw ziet namelijk alles in zwart wit. Als een kudde zebra's gaat rennen kan een leeuw de afzonderlijke zebra's niet meer onderscheiden. Naast de bescherming zorgen de strepen voor verkoeling. Doordat de zwarte strepen het zonlicht absorberen en de witte strepen het licht weerkaatsen is er een temperatuursverschil van wel 10 graden celcius tussen de strepen. Door dit temperatuursverschil ontstaat er een beetje wind wat de zebra afkoelt.
Wist je dat dolfijnen en walvissen met één oog open slapen? Dolfijnen en walvissen zijn zoogdieren. Ze zijn dus warmbloedig en om goed te functioneren moeten ze slapen. Het probleem is de omgeving waarin ze leven De zoogdieren die op het land leven ademen zonder erbij na te denken. Het lichaam ademt automatisch. Dit zijn 'onbewuste' ademers. Dolfijnen en walvissen leven in het water en kunnen vrij lang onder water doorbrengen (soms 30 minuten of zelfs nog langer). Zij moeten dus naar de oppervlakte gaan om te kunnen ademen. Zij zijn dan ook 'bewuste' ademers.
Dit veroorzaakt dus een probleem wat slapen betreft. Korte periodes slapen is geen optie vanwege het risico dat ze te lang zouden slapen. De oplossing voor hen is dan ook dat ze één hersenhelft tegelijk 'uitschakelen'. Er slaapt dus maar één hersenhelft tegelijk. De ander kan dan gewoon in de gaten houden of er geademd moet worden en daar op in spelen. Dolfijnen en walvissen zijn dus altijd minimaal voor de helft wakker.
Wist je dat mensen die jongleren grotere hersens hebben?
Mensen die jongleren hebben grotere hersens. Vooral de gebieden die verantwoordelijk zijn voor de verwerking van visuele informatie groeien. In de bewegingscentra is geen wezenlijke groei te zien. ( dus allemaal aan de slag!!!!)
Wist je dat er inderdaad een ode aan de man bestaat? Wil je die ode lezen ga dan eens naar de reacties zien op mijn blog gisteren en daar lezen jullie wat Bojako erop geplaatst heeft. Bedankt Bojako!!
Toen God de vrouw schiep was Hij al 6 dagen aan het overwerken.
Er verscheen een engel en die zei: "Waarom spendeert u zoveel tijd aan dit model?" En de Heer antwoordde: "Heb je gezien aan welke voorwaarden
mijn creatie moet voldoen? Ze moet flexibel zijn, 200 beweegbare delen hebben die allemaal te vervangen zijn, ze moet functioneren op cola light en kliekjes, een schoot hebben waar 4 kinderen op kunnen zitten, een kus die alles kan genezen, van een geschaafde knie tot een gebroken hart én ze mag maar 1 paar handen hebben. De engel was overweldigd door alle voorwaarden: "1 paar handen! Niet te geloven! En dat is het standaard model? Dat is teveel werk voor 1 dag. Neem op z'n minst morgen erbij om het af te maken."
"Maar dat gaat niet," protesteerde de Heer. "Ik ben bijna zover, ik heb deze creatie die mij zo na aan het hart ligt bijna afgerond.
Ze geneest zichzelf al als ze ziek is EN werkt 18 uur op een dag. " De engel kwam dichterbij en raakte de vrouw aan. "Wat heeft U haar zacht gemaakt Heer." "Ze is zacht" zei de Heer, "maar ik heb haar ook heel hard gemaakt. Je hebt geen idee wat zij kan doormaken of voor elkaar kan krijgen." "Kunnen ze ook nadenken?" vroeg de engel. De Heer antwoordde: "Ze kan niet alleen nadenken, ze is ook in staat om zaken te beredeneren en te onderhandelen." Toen viel de engel iets op, hij raakte de wang van de vrouw aan. " Oeps, ik geloof dat deze lekt! U heeft er teveel ingestopt." "Dat is geen lekkage," corrigeerde de Heer "dat is een traan". "Waar dient een traan voor?" vroeg de engel. De Heer zei: "De traan is haar manier om uiting te geven aan haar vreugde, haar leed, haar pijn, haar teleurstellingen, haar liefde, haar eenzaamheid, haar droefheid en haar trots."
De engel was onder de indruk. "U bent geniaal, Heer. U heeft aan
alles gedacht! De Vrouw is werkelijk ongelooflijk."
En dat is ze! Vrouwen hebben krachten die mannen doen verbazen.
Zij doorstaan ontberingen en dragen lasten, maar houden vast aan geluk, liefde en vreugde.
Ze glimlachen wanneer ze willen schreeuwen.
Ze zingen wanneer ze willen huilen.
Ze huilen als ze blij zijn en lachen als ze nerveus zijn.
Ze vechten voor datgene waar ze in geloven.
Verzetten zich tegen onrechtvaardigheid.
Ze accepteren geen 'nee' als ze geloven dat er een betere oplossing is.
Ze nemen minder, opdat hun familie meer heeft.
Ze begeleiden een bange vriend(in) naar de dokter.
Hun liefde is onvoorwaardelijk.
Ze huilen wanneer hun kinderen zichzelf overtreffen en juichen als hun vrienden in de prijzen vallen.
Ze zijn blij met het nieuws van een geboorte of huwelijk.
Hun hart breekt als een vriend(in) sterft.
Ze betreuren het verlies van een familielid, maar blijven sterk wanneer ze denken dat er niet genoeg kracht over is.
Ze weten dat een knuffel en een kus kan helpen een gebroken hart te helen. Vrouwen zijn er in alle maten, kleuren en vormen.
Ze zullen rijden, vliegen, lopen, rennen of mailen om te laten zien hoeveel ze om je geven.
Het hart van de vrouw zorgt dat de aarde draait.
Zij brengen vreugde en hoop.
Zij bezitten mededogen en idealen.
Zij ondersteunen familie en vrienden.
Vrouwen hebben de essentie om dingen te zeggen en alles te geven.
Dit wilde ik even neerzetten als ode aan al de vrouwen die mij vorig jaar gesteund hebben toen ik het moeilijk had. Ik hoop dat ik ook eenzelfde ode vind aan de man want ook van hen ondervond ik veel begrijpende reacties..En als het nu nog af en toe eens moeilijk is, dan denk ik daaraan terug...
Verloren maandag of Verzworen maandag (Frans lundi perdu of lundi parjuré) is een Vlaamse traditie op de maandag na Driekoningen. Deze traditie is vooral hardnekkig in de provincie Antwerpen .
De maandag na Driekoningen is dus de uitgelezen dag om worstenbrood te eten. Alle winkels liggen vol met deze broodjes van vettig deeg en sappige worsten, een appelbolletje erbij kan ook nog. Als je langs de bakkerijen wandelt, verpreidt de oven aangename geuren.
Verloren maandag is een gebruik uit het Antwerpse en daar kennen wij (oerechte West Vlamingen) de traditie niet van. Dus werd het even aanpassen toen we hier in 1983 kwamen wonen. Maar zoals elke goede inwijkeling doet, eten we nu ook al smakelijk ons broodje en onze appelbol op die bewuste dag! Ik wilde toch wel iets meer weten over de achtergrond van die gewoonte. Dit is beknopt wat ik in
wikipedia vond over de verloren maandag:
" Vroeger kregen de arbeiders in de haven van Antwerpen s zondags hun loon. Sommige mannen gingen dan op café zich bezatten en gaven de overschot van hun geld dan aan hun vrouw. Maar op Driekoningen, een feestdag, vierde iedereen feest met het loon en was er de volgende maandag zo goed als niets over. Dus, om toch niet met een lege maag te zitten, struinden de mannen alle cafés en slagers af om toch maar iets te eten te hebben voor hun kroost. De slagers maakten dan worstenbroodjes, wat goedkoop, heel lekker en vullend was, en gaven die dan aan de arbeiders, zodat ze die dag dan toch nog iets te eten konden krijgen. Die dag werd er dan ook alleen verlies gemaakt door de slagers en het was dus een dag van verloren arbeid, een Verloren Maandag."
Uiteraard zijn er varianten te vinden op dit verhaal. Bepaalde bronnen verwijzen dan weer naar de Antwerpse haven. Traditioneel mochten de havenarbeiders op de maandag na de eerste zondag na Driekoningen op kosten van de natiebazen drinken! Daarbij werd hen iets warms te eten aangeboden, samengesteld uit onverkoopbaar vlees, en brood. Dat verloren brood zou dan aan de oorsprong liggen van de specifieke naam van die dag.
In de Zondagskrant van gisteren stond zelfs het volgende: In een Lorreinse akte van 1231 is er voor het eerst sprake van een lundi parjuré. Deze term slaat terug op het feit dat sommige ambtenaren die dag hun eed aflegden. Die eedaflegging ging gepaard met de nodige feestelijkheden. De herbergiers deden hun best om de klanten zo lang mogelijk te houden en zorgden voor een hapje. Samen met de bakkers trakteerden ze op gebraden vlees en gebakken brood. Pas rond 1880 werd dat vlees en brood gecombineerd in een worstenbrood. Wat er ook van aan is, wij zullen weer " en masse" worstenbroodjes en appelbollen eten vandaag.
Sneeuw maakt de natuur zo mooi. Komt daarboven nog eens de strenge vorst, dan sta je vol bewondering te staren naar die serene landschappen. Het lijkt wel of de wereld onder die winterse pracht even tot rust komt. Gisteren op weg naar de blogvrienden, staarde ik gefascineerd naar de muur van witte bomen die als een verfijnd kantwerk de autoweg afzoomden. Ik geraakte er maar niet op uitgekeken. In mijn fantasie kreeg elke boom een andere gedaante en toverde ik, zoals ik als kind vaak deed, het stijf bevroren landschap tot levende figuren. Voor ik vertrok , had ik nog even op de gazon rondgelopen daar waar de sneeuw nog maagdelijk wit lag te schitteren. Bij elke stap kraakte de sneeuw onder mijn zolen en liet een afdruk na waarbij je telkens een ander verhaal kon bedenken .. Ik word daar lyrisch van . Dat niet iedereen die mening deelt, daar kan ik begrip voor opbrengen.
Als je elke dag die bijna Siberische koude moet trotseren om erin te werken, dan sta je er wellicht wel anders tegenover..of koude, nare winterse herinneringen zullen je adem niet laten stokken bij die sprookjesachtige pracht. Het was in ieder geval een mooie intro voor een even mooie en gezellige namiddag. Spijtig dat twee trouwe blogvrienden er niet bij waren om te genieten van de gezellige babbel ( bijna moeten we nummertjes trekken om aan het woord te komen!).
Gewoon even samen zijn bij een natje en een droogje meer is het niet maar toch het is zoveel meer.. het is hartverwarmend! Het was mijn eerste solotrip naar de bijeenkomst maar ik ben weer eens met mijn gatteke in de boter gevallen. Het ventje heeft mijn gevoerd en onze schat van een Ludovikus en zijn vrouwtje hebben mij afgezet aan een bushalte die al stukken dichter bij thuis lag .Het was even wachten op de bus en intussen stampte ik met mijn voetekes op de grond om ze warm te houden. Mijn armen sloeg ik als vleugels om mijn lijf alsof ik de hele wereld wilde omarmen of boven het winterlandschap wou vliegen. Laat ze maar kijken...ik keerde naar huis met een goed gevoel!
Even een paar prachtige winterbeelden om de sfeer op te snuiven .. hoewel ..kijk eens naar buiten en het is nog 1000 maal schoner!
BINNENLANDS JAAROVERZICHT 2008
EN NIEUWJAARSWENSEN VOOR 2009
Tweeduizendenacht was een schrikkeljaar, het was verschrikkelijk, dat is waar,
voor de heren Lippens en Davignon
en voor menig andere "nobiljon",
maar ook voor de gewone Vlaamse man, die dacht dat men bij Fortis sparen kan. In Hasselt herbergier en gouverneur, in Limburg is hij een geacht seigneur, maar van bankieren heeft hij geen verstand, daardoor is Ethias op de buik geland. Voor de Progressieven werd het een ramp,
Bertje speelt nu scout in een ander kamp. Geert Lambert verloor veel van zijn gewicht,
maar ook zijn partij weegt nu wat te licht. Voor de sp.a viel het jaar niet mee,
ondanks Genez haar sexy decolleté. VLD werd geplaagd door schandalen
die de titels van de kranten halen.
Karel met zijn vrouw die toch niet luistert
als hij zorgzaam 'niet verkopen' fluistert.
Patrick De Wael met zijn politietop die 'koekelt' en scharrelt, de chef op kop.
Slangen pakte veel poen en de biezen
na een paar betwistbare adviezen. Maar Keulen verdient een bosje bloemen omdat hij de drie niet wil benoemen.
Open VLD staat zo wijd open
dat veel liberalen buiten lopen, maar ook het Vlaams Belang is nogal bang
voor Dedecker en zijn sirenenzang. En wie gelooft die man, Leterme nog, na zijn finaal electoraal bedrog? Yves was eerlijk en zuiver op de graat! "Vooraf de hervorming van deze staat
en onverwijld splitsing van BHV,
anders (zo zei hij) speelde hij niet mee!" Wat nu rest is alleen het naakte feit: zijn ploeg heeft zelfs een Franse meerderheid!
In een nooit geziene kakofonie, pleegde hij schriftelijk euthanasie.
Neelie Kroes noemde de premier zowaar,
heel cool en onverbloemd, een leugenaar. Zijn ministers draaien elkaar een loer en rollen dan ruziënd over de vloer.
Frankrijk kreeg bijna al onze banken
en ook Duitsland moeten we bedanken, want het kocht voor een appel en een ei onze Belgische luchtvaartmaatschappij. Het gat in de begroting is vandaag nog groter dan dat in de ozonlaag. Peeters' communautaire dialoog is nu geëindigd aan de herbergtoog. Bart en Jo waren ooit een aardig stel,
en toch kwam er een breuk in het kartel. Geert Bourgeois, die is nu minister af, daardoor scheidt men het koren van het kaf. Maar wat is het kaf en wat is koren? We zullen 't op 7 juni horen!
Groen! kan maar geen nieuwe kiezers lokken,
men schept niet veel jobs met wollen sokken. Omdat veel mensen in armoe leven heeft men aan Albert opslag gegeven. Voor de illegalen en 'sans papiers': 'adressez-vous: Belgique, U.L.B !' Pieter De Crem verdedigde ons land,
in New-York, met de whisky in de hand. Hollands sperma werd hier massaal aanvaard,
en bij moe in Lovendegem bewaard.
Tia, onz' laatste hoop, stopt met springen,
want ze moet straks wiegeliedjes zingen. Hugo Claus en Wannes Van de Velde namen beiden afscheid van de Schelde. Wannes overleed zonder veel omhaal,
maar Hugo stierf zoals geleefd: theatraal!
Ik ben bijna aan 't eind van mijn Latijn,
maar voor jou moet er nog een slotwoord zijn: geluk in alle omstandigheden,
blijf gezond van hart en lijf en leden en zinkt de 'Belgica' weg uit de vloot,
neem dan de 'Flandria', de reddingsboot !
Veel meer kunnen we hierover niet schrijven, want in 't parlement blijven die mannen maar kijven! En al hebben we dan niet veel te zeggen niets houdt ons tegen om 't toch eens uit te leggen!
Het is de bedoeling om te kijken of je zo oud bent als je je voelt ???? Soms is het resultaat heel grappig, onthullend of misschien ben je zo oud als Methusalem!!! Waag je kans.. Ik heb het ook gedaan ....het resultaat???? Ik laat het in het midden als dat volstaat!!! (smile)...
Vandaag was het weer zover.. mijn 5 wekelijks bezoekje aan de " podologe" (schoon woord he! ) stond op mijn kalender aangeduid. Vroeger en dan spreek ik voor de tijd dat T oogproblemen had, liet ik mijn " ventje" af en toe met mijn voeten "spelen".. maar sinds zijn dieptezicht op het ene oog verdwenen is... liever niet, , mocht hij dat " jobke" missen dan kan hij het nog altijd " figuurlijk" proberen!!!!!!!! Nu heb ik enkel een probleem met de nagelbedden rond mijn grote tenen, maar als ik hem erop los laat dan zou het eens veel erger kunnen zijn!! De dame in kwestie kent niet alleen goed haar vak, ze is ook nog eens " goed van de tongriem gesneden"!!! Moest ze kunnen ze praat je tenen eraf! Ikzelf trek ook wel behoorlijk mijn plan als het er op aan komt (!!) daarom is dat ook meestal een kletsuurtje erbovenop. Mijn " podologe" is een 5tal jaren ouder dan ik maar we hebben wel dezelfde herinneringen aan vroeger. Van het éen kwam het ander en opeens waren we bezig over het naaien en breien in onze lagere school tijd. We hadden beiden nog van die kleine , schattige kindersokjes gebreid en ook echte wollen kousen. We hadden het er nog over hoe kundig we waren met ons breiwerk met 4 naalden en hoe we op de wanten die we maakten ook nog eens figuurtjes of diertjes "maasden". kennen jullie dan ook nog?
We hebben gelachen met de japons die we moesten maken. De nonnekes indertijd zorgden er angstvallig voor dat die niet teveel de " contouren " accentueerden want je kon er een half dorp in kwijt... Een half schooljaar deden we aan 1 japon en .. daarna werd die zo diep mogelijk in de kast gestopt!!!! Naaien en breien waren nooit echt aan mij besteed, maar doekjes met de" kruiskessteek" of " smyrnakussens" maken .. daar kon ik mij wel mee bezig houden! Ik heb in Nigeria zelfs bedspreien gehaakt om de tijd te doden als ik weer eens alleen was en T voor een week in het binnenland zat!! We noemen dat " crocheteren"....of is dat een echt West Vlaams woord??? We vroegen ons ook af of er nu nog geweven werd met zo'n lange platte naald en papieren reepjes.??
Zij vertelde dat er op haar school tijdens de naai/breilessen voorgelezen werd uit een boek. Bij mij was het veel toffer,... wij dreunden dan de 12 artikelen van het geloof af , de akte van Geloof, Hoop , Liefde en Berouw, de 10 geboden van God en de 5 geboden van de H.Kerk en eindigden steevast met het paternoster.....Zou iemand van de jonge mensen dat nog allemaal kennen???? Ze denken steevast dat je van een andere planeet kom als je dat nu nog afdreunt..... Als de " non" een heel goeie dag had mochten we ook religieuze liederen zingen... Herinneringen die mij nu enkel aan het lachen brengen en zeggen dat we het vroeger zo echt meenden!!!!!!!
Als ik bedenk dat er maar éen generatie verlopen is en dit nu allemaal als achterhaald bekeken wordt dan is het bijna niet te geloven . Wij zijn toch wandelende antiquiteiten aan het worden of niet??.. (Dat niemand het waagt om dat tegen mij te zeggen, ik alleen heb de toestemming!!!!)
Het werd een gezellige babbel en intussen vergat ik dat het gewroet aan mijn tenen soms wel pijnlijk was... Nog nakeuvelend en lachend gingen we naar de kassa en toen ik wilde betalen, kreeg ik laconiek te horen : " er is éen euro bijgekomen"... Een euro, niet zo erg misschien maar ik zat met mijn gedachten nog in het jaar " stillekes" en dan was éen euro 40 bfr...40 FR , ik wist direct dat die "goede oude tijd" " vorbei, verweht , nie wieder " was .. en dat we nu anno 2009 zijn waar alles langzaam maar zeker duurder en duurder wordt!!!!
Soms maakt onze geest bokkensprongen en die van mij kent er bij momenten wat van dus probeer die niet te volgen , ik heb het er al moeilijk mee (!!!!! Toen ik deze morgen opstond en dat prachtig, helderwitte tapijt zag , dacht ik ineens aan het sterke contrast met zwart en flitste zomaar het lied Swing low, sweet Chariot door mijn geest en zo zat ik in de wereld van Afro Amerikanen. Vraag mij niet waarom!!! Meteen dacht ik terug aan mijn favoriete songs toen ik zon 21 was en voor het eerst voor de klas stond. Ik heb toen mijn leerlingen (17j) proberen mee te slepen in wat voor mij the rhythm and the blues waren op dat moment!!! Negro Spirituals!!! Ik heb geprobeerd om hen te passioneren met de verhalen over de slavernij tijdens de burgeroorlog in Amerika, stukken voorgelezen uit het boek De hut van oom Tom, de achtergrond van de Negro Spirituals uitgelegd en mijn zware, houten bandopnemer die T. voor mij in elkaar gestoken had ( en toen waren dat nog banden!!) meegesleurd en samen hebben we genoten en bewogen op het ritme van de muziek .
Als ik het nu neerschrijf, lijkt het wel of ik opnieuw tussen dat jonge volkje sta en kan ik die passie van toen weer terug oproepen!! Op de éen of andere manier voelde ik mij verbonden met die zwarten. Ik had het boek De hut van oom Tom al zeker 2x verslonden en mijn ballingschap bij de nonnen (8j internaat) was "pea nuts" in vergelijking met de slavernij van toen. Wij werden weggehouden van rock en roll en beat en swing, dat stond synoniem voor zonde en verderf Religieuze liederen daarentegen waren dagelijkse kost. Maar de drang naar ritme, beweging en dans die diep in mij borrelde en als een lontje aan een buskruitvat om vuur vroeg , vond een uitlaatklep in de blues, de passie en het
meeslepende van Negro Spirituals.
Negro spirituals waren liederen ontstaan bij de Afro Amerikanen in de slavernij. Afrikanen gebruikten liederen om hun geschiedenis, hun gevoelens en alles wat met het leven te maken had, uit te drukken. Meestal was het een enkeling die een song maakte maar die werd dan door de groep overgenomen. Negro Spirituals waren christelijke liederen en vanuit hun geloof verwoordden ze het verlangen en de hoop dat ze ooit eens vrij zouden zijn. Ze baseerden zich vaak op verhalen uit het oud testament waar het volk ook uit de verdrukking opstond. Daar vonden ze hun intens geloof dat ze ook ooit de vrijheid zouden kennen. Omdat de slaven geen controle hadden over hun leven sprak ook de zorg en de angst uit hun liederen. Maar ze hadden geen vrees voor de dood want ze geloofden in een beter leven na de dood, daar zou het einde liggen van hun lijden. Vandaar dat het niet te verwonderen was dat ze graag het lied Swing low, Sweet chariot zongen dat de dood verwelkomde.
In hun liederen verwerkten ze soms ook codes die verwezen naar ontsnapping en het gaan naar een vrij land. Als ze spraken over home dan was dat een veilige plek waar iedereen kon leven in vrijheid .. en dat was als de hemel voor de zwarten. Vandaar dat ze reden in a chariot en een trein Dat verwees indirect naar de underground railroad een informele organisatie die slaven hielp te vluchten. " Swing Low Sweet chariot " verwees naar een station van de ondergrondse waar vluchteling- slaven welkom waren. Het lag in een dorp op een berg bij de Ohio rivier die niet gemakkelijk kon overgestoken worden. Dus om dat station te bereiken moesten de slaven wachten op hulp uit de bergen. Vandaar de woorden: I looked over Jordan en what did I see/ coming for to carry me home/ a band of angels coming after me/ coming for to carry me home!!!... en zo probeerde ik mijn passie over te brengen...
Waarom ik daar uitgerekend nu aan dacht?? Misschien het contrast zwart/ wit of de reinheid en het licht van de sneeuw tegen het wrange , zwarte van de verdrukking...Ik weet het niet maar ik wilde het even kwijt want heel even voelde ik in mij dat ritme en die passie van zoveel jaren terug. Daarom een paar " Negro songs" op mijn blog om jullie heel even " mee te sleuren"... Ik in ieder geval kan er niet bij stil zitten ( nog steeds niet !!!!!!). Het is alleen spijtig dat ik de originele versies die ik vroeger liet horen niet terug vind bij mijn muziekprovider want dat was stukken beter!!!!
en intussen even genieten van de mooie natuurbeelden van vandaag
" Indien je de kans zou hebben om terug te keren naar een bepaald moment in je verleden wetende wat je nu weet, zou je het dan doen indien de prijs hiervan vijf levensjaren zou zijn?"
Ik geloof niet dat ik zou willen terugkeren zelfs al zou ik er geld voor krijgen. Ik mag er niet aan denken om die lange weg opnieuw af te leggen!
Het verleden maakt van je de mens die je tegenwoordig bent. Alles wat zich in het verleden heeft afgespeeld, heeft een impact op het heden. En ook al zouden we graag de tijd terugdraaien, dit lukt niet
In feite heb je twee mogelijkheden:
- Ten eerste: je kwelt jezelf met de dingen die gebeurd zijn. Je denkt in termen als " had ik maar...".... " wat als.." Je leeft in het verleden en maakt jezelf verwijten of je houdt je krampachtig vast aan de heerlijke momenten. Energieverspilling noem ik het... maar ook een verwerkingsproces, zolang je er maar niet te lang bij stil staat.
- Tweede mogelijkheid: Je gaat verder met je leven. Vergeten hoef je het niet. Integendeel, want dan komt je verleden terug als een boemerang, op een moment waarop je het niet verwacht. Nee, je denkt terug aan wat voorbij is en probeert er uit te leren of dankbaar te zijn voor wat je kreeg.
Is het leven mij dan altijd zo goed gezind geweest?
Als je bedenkt dat het leven eigenlijk een kaartspel is, dan mag ik zeggen ja! Als ik het vergelijk met 90% van de wereldbevolking en kijk en hoor wat er nu allemaal gebeurt dan mag ik zeggen dat ik schitterende kaarten heb gekregen. Het leven is een rollercoaster. Omhoog, omlaag, snel, te snel en voor jet weet zit je in een looping en ga je overkop. Ondersteboven, omhoog, opzij, door elkaar geschud. Massa's adrenalinestoten. Weer omlaag voor je nog maar de tijd gekregen hebt om te beseffen dat je pijlsnel omhoog aan het gaan was. En plots kom je tot stilstand met een schok, besef je maar half wat je meegemaakt hebt en twijfel je of je het nog eens wilt doen of toch maar liever niet. Weer een dol ritje op de rollercoaster van het leven of toch maar stabiel met beide voeten op de grond blijven staan deze keer?
Leren uit dat verleden is zo ongelooflijk belangrijk en het verder gaan met wat je nu hebt en met waar je voor gekozen hebt, blijft uiteindelijk het belangrijkste. Trouwens een perfecte mens is waarschijnlijk saai, zonder uitdagingen en verrassingen. Mijn credo is altijd blijven kijken naar de dag van morgen en van de mindere dagen of tegenslagen toch het goede te onthouden want het leven is zo relatief.... Het leven is een evolutie die je doormaakt en zolang je ervaring opdoet, ben je goed bezig. Niet?
Bij het begin van dit nieuwe jaar sta ik even stil bij wat voorbij is en misschien komen kan. Dan bedenk ik dat zelfs met al de dingen die minder goed gegaan zijn ik toch blij ben met mijn leven. Niettegenstaande foute of goede beslissingen uit het verleden, goede of foute ontmoetingen, foute of goede gebeurtenissen ze waren allemaal nodig om te zijn wie ik nu ben en te begrijpen hoe goed ik het nu eigenlijk wel heb.
Zou mijn leven anders verlopen zijn had ik eens " stop" gezegd in plaats van "ja " of " ik geef het op " in plaats van " ik ga door "? Dat is de enige " What if "... die nog eens voorbij durft flitsen. Maar omdat al mijn beslissingen zoveel andere zaken in gang gezet hebben, wil ik het alternatief niet kennen.
Toen we op oudejaarsavond naar het WW reden, viel mij een enorm heldere ster op die ons vanaf de afrit van de E40 naar onze bestemming "leidde"!! Ik had nog half lachend gedacht:" Ons ma denkt dat we de weg niet meer weten en leidt ons zoals de ster met de Drie Koningen deed indertijd"!!!
Ik was het voorval vergeten tot ik op de scheurkalender het sterrenbeeld van de maand zag. Dan ben ik beginnen zoeken en kwam tot de vaststelling dat éen van de helderste sterren aan de hemel Sirius is. Mijn ventje beaamde dat direct want hij was in zijn " jeugd" een echte sterrenkijker. Eén van zijn vrienden had een koepel met een sterrenkijker erin gebouwd en samen hebben ze " uren" naar de sterren gekeken, tot T " zijn ster" tegenkwam!!!!
Al vóór het begin van de geschreven geschiedenis volgden mensen de zon, de maan, de planeten en andere hemellichamen in hun bewegingen aan de hemel. Dat deden ze ook nadat het schrift was uitgevonden en ze schreven hun waarnemingen op. Dat waarnemen gebeurde altijd met het blote oog. Alles leek rond de aarde te draaien en de aarde leek het middelpunt van het heelal te zijn. Nadat de telescoop was uitgevonden en Galilei als eerste een telescoop gebruikte om de hemel te bestuderen, kwam vast te staan dat de aarde níet het middelpunt van alles is. De telescoop hielp wetenschappers het heelal steeds beter te begrijpen. Ze verleggen op hun manier telkens de grenzen. Ik ben geen wetenschapper maar toch soms geboeid door wat er aan de hemel te zien valt dus ging ik op zoek naar meer info over Sirius .
Sirius staat in de buurt van Orion en voor wie er interesse voor heeft , een korte beschrijving.
ORION
In januari beheerst Orion de winterhemel. Het trapeziumvormige sterrenbeeld prijkt rond middernacht boven de zuiderlijke horizon en is bij dit helder vorstweer goed te zien! Opvallend zijn de drie gordelsterren ( in het midden). Daaronder is de beroemde Orionnevel duidelijk zichtbaar door de roze stip. Hier worden uit nevels van gas en stof nieuwe sterren geboren. De meeste sterren van Orion zijn niet meer dan enkele miljoenen jaren oud, wat nog heel " jong" is voor een ster! De linkerbovenhoek van het trapezium wordt gevormd door Betelgeuse, een rode superreus, die 800 keer groter is dan de zon en op een afstand van 430 lichtjaar staat. Rechtsonder staat Rigel, een blauwwitte reuzenster. Het kleurverschil met Betelgeuse is opvallend. Rigel geeft 50.000 keer meer licht dan de zon. Gelukkig bevindt ze zich op een veilige afstand van ons nl 770 lichtjaar. Heel veel dichter bij ons staat dan Sirius. Op de afbeelding valt die ster juist af maar ze bevindt zich in de linker onderhoek. Sirius is de helderste ster aan de hemel. Die bevindt zich op iets minder dan 9 lichtjaar van hier. Vanuit ons land zien we Sirius alleen laag boven de horizon.
Als afsluiter mijn mijmering bij al dat sterrenkijken:
Ik zag vanavond voor het eerst haar ster. Ze stond alleen, ze trilde niet. Ik was ineens van haar doordrongen, ik zag de ster, zij stond alleen Ze was van licht , ze scheen zo jong en van voor verdriet.
)
Daarom dat het accent van Venezuela veel meer lag bij die volgende grote mijlpaal in ons leven de geboorte van onze zoon!! Dit is ook éen van de redenen waarom we minder binnenlandse trips deden. 
){kind=link}
