Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
13 mei 2013 eerste dag ...... om de spanning er niet verder in te houden.... ja maandag heb ik een juweeltje in huis gehad.. maar ik blijf voorzichtig... samen met haar coach/tolk was ze één uur te vroeg op post... als gids zette ik nogmaals mijn pet op en loodste hen door het appartement... vragen/antwoorden/vertaling.... en na vele vele "da's" bleven we wezenloos achter.... ik trok alle registers met engelse woorden open, zij ook.. en we waren vertrokken .. emmers waren "buchets" wist ik van mrs bouquet... zonder veel woorden, maar nu en dan een lieve glimlach was het vlug tijd om te stoppen...
nu konden we rustig gaan zitten en genieten van ons aperitiefje... eventjes het ATV nieuws volgen.. analoog wilde de tv ons wel entertainen, maar digitaal vertikte hij ook maar een beeld of klank te produceren.. lap gedaan met de rust.... de stoffrak van tv hersteller aan en ..
het boekje erbij en alles, maar ook alles hebben we gecontroleerd.. dan maar de hulplijn bellen.... alles opnieuw.. rien ... half in twee geplooid volgde mijn helper, zwetend, puffend de tel.aanwijzingen.... digibox zus, stekker boven.. naar beneden... opzij.... een echte slapstick eindelijk bleek het langs vele omwegen ok.... buiten de klank...
"STOP" riepen we allebei...dat hier maar vlug een reparateur komt... voor ons is het genoeg ( meer dan 2u )
de tv demonen achtervolgden mijn liefste tot in zijn slaap... zou het niet ???? was er misschien iets aan het kastje van de tv zelf ???? JA helemaal onderaan, achterom was een stekker LICHTJES verschoven.... ZELFS DAAR WAS ER GEPOETST.......
retro is hype.... wij zijn echte retro's en weten er alles van.... gingen onze nakomelingen ons kunnen verrassen ? Het 5de en 6de leerjaar mochten als oudsten om 17 u optreden..
de sfeer zat er goed in... de platanen kleurden diep groen en vormden een natuurlijke luifel over de druk bezette tafels... een mengelmoes van ouders, grootouders, tantes, nonkels..wereldburgers , geuren, kleuren, klanken ,smaken.....
de meisjes waren in hun nopjes zonder hun uniform... piratenbroek, ballerines, bloesjes die hun ontluikende borstjes zedig onthulden.. haartjes vakkundig slordig opgestoken..
met groepjes van 5 à 6 wandelden ze de speelplaats op en af..de leidster ging zitten... kort overleg... wat gefluister.... één pakje friet delen... heel traag, bijna tegen de goesting eentje nemen... en dit alles zonder de minste belangstelling voor de directe omgeving....
maar een geoefend oog ziet meer....
toevallig, waar ze ook stopten was 't altijd in de omgeving van fijne afgeborstelde jongens.....
maar de blonde toekomstige adonis had meer oog voor zijn papieren vliegtuigje... en de gitzwarte mysterieuze ogen van een prins uit een sherazade verhaal waren gericht op een grote hamburger......
om 17 u brachten ze samen een wervelende show....
.en slaagden erin ons (met vochtige ogen) terug te brengen naar de sixties !!!!
9 juni 2013 met duizenden staan ze weer te glunderen.... honderden heb ik er gekregen ,en nog, van onze lieverds S en I,altijd zonder steeltje, eerst onbewust nu met een knipoog.....
dat is allemaal goed en wel maar ik zit nog altijd in de puree... ik weet het, men mag geen voorkeur uiten qua nationaliteit... anders ben je racist... waarom zijn de uitgezonden werkkrachten niet allemaal top ? worden ze niet getest ? vroeger ging het er anders aan toe... van a tot z kon je bewijzen, op welk niveau ook, of je bekwaam was voor de aangeboden job !!!! nu ?????... och ik verval in herhaling maar maandag is het weer zover... om 11 u hoop ik een poolse dame, samen met haar mentor, te mogen verwelkomen.... er is wel een probleempje.... ze spreekt geen woord nederlands en ik geen pools !!!! samen met de tolk/mentor zullen ze het draaiboek, want dat bestaat al een tijdje, aanpassen in haar taal .... ....... al moet ik het met handen en voeten uitleggen.... ALS ZE MAAR GOED POETS !!!
deze foto heeft geen binding met de tekst al ooit post gevat bij pashokjes ? een aanrader ...
gezeten op mijn rollator wachtte ik zaterdag rustig om een van de zes hokjes te kunnen bemachtigen... het afschermend gordijn raakte de grond niet en de voeten verklapten me het verloop van heel de operatie.....
- zag je schoenen..dilemma.. of waren ze klaar of moesten nog beginnen..
- een kledingstuk op grond... de pasbeurt ging starten...
-blote voeten... gordijn halfopen.. twee verbaasde ogen die een spiegel zochten... de gevreesde stap naar het evenbeeld..
IEDERE VROUW VERTOOND HETZELFDE GEDRAG !!!! of ze nu maatje 34 of met serieus overgewicht ...
- die eerste blik in de spiegel... poker face.. dan begint het gefrommel aan de buikstreek.... adem inhouden...met de handen in de zij... halve draai naar rechts/links... en dan of dit alles goed kan maken HET HAAR in model leggen... maar stil staan ze niet...
een jonge dame, alleen, had het moeilijk... kon niet kiezen uit de kleur van drie identieke kleedjes.... zocht soelaas in het meermaals wisselen... de spiegel registreerde enkele de nuance en mimiek doch gaf geen mening !!!
de hulpjes van anderen werden omgetoverd tot wandelende, pratende, adviserende kapstokken....
dit zou HET WE worden !!! zon.. shoppen... een etentje... vrijdag begonnen we met een uitstapje naar putte om onze reserve pijnstillers wat aan te vullen, opmerkelijk goedkoper, de verplaatsing waard...
onze dochters hadden een toffe kwaliteit outlet gevonden en waren woensdag elk met een vracht kleding thuis gekomen,.. de tamtam liet weten onze kans ook te wagen....
gisteren gingen we op prospectie ...en stapten beladen de winkel uit.... om alles wat te laten bezinken beslisten we even buiten de stad te rijden .... zonnetje... terrasje... wijntje...!!
ons ijzeren paard had hier blijkbaar geen zin in en zadelde ons op met een lekke band... nieuwe auto's hebben geen reserve wiel meer ( de onze toch niet).. wel een doosje met alles om van het wrak, voor enkele kms, een nieuw exemplaar te maken , en ook een aansluiting bij touring !!! - wat een hulp zeg !!!
daar stonden we, zaterdagmiddag 15 U... bandencentrale dicht...een andere garage kon ons volgende vrijdag helpen !!!
eens het oplapwerk verricht zijn we braaf naar huis gereden...gedaan met tralalire... en vandaag zitten we hier op ons terras gekluisterd ....zelf eten maken...
morgen naar de garage... en dan hopelijk een stapje in de wereld ......
28 mei 2013 GELUKKIG GEZIN..... .... jaren 1940/1950 ...ik zag mijn grootmoeder regelmatig naar een doosje grijpen zo groot als en pakje lucifers vol met kunstig geplooide witte papiertjes gevuld met het witte poeder dat een nieuwe mens van je maakte... weg met de pijn, vermoeidheid... DE POEDERS VAN DR MANN...
goed of slecht... ik weet het niet, maar ik weet wel wat we nu slikken...!!!
de winter was voor niemand zo best... maar mijn echtgenoot heeft, onbewust voor proefkonijn gespeeld. na de zware bypass operatie kreeg hij een halve apotheek te slikken... met alle gevolgen van dien... spierkrampen... vermoedens van parkinson.. zeer zware vermoeidheid...enz... ten einde raad kwamen we ZELF tot ontdekking dat dit alles bijwerkingen waren van de medicatie... nu staat alles op punt, met nog twee blijvers... hij voelt zich prima ...
ook ik lag strijk vandaag.. sinds jaar en dag slik ik een pilletje...geen problemen.... tot... de dokter op het lumineuze idee kwam om de wet op de letter te volgen en mij met een generisch middel op te zadelen... trouw nam ik sinds vorige week mijn dosis... stilaan kreeg ik wat verschijnselen waarvan ik niet direct de oorzaak zag...
deze morgen viel mijn euro..... die pillen... unaniem... dokter en apotheker " zou kunnen " !!! en mijn oud maatje is terug ....
ik verval in herhaling... gisteren zou onze nieuwe floor hostess alles weer laten blinken ....
netjes op tijd, beleefd, mooi... koele gietzwarte kijkers, geaccentueerd door een hoofddoek, scanden het interieur ...
voor de zoveelste maal speelde ik gids... maar mijn woorden spatten uiteen in haar oorschelp....
4uurtjes poetsen... neen dat ging niet.. haar kinderen, drie dan maar... moest er wel rekening mee houden dat ze niet veel zou kunnen verrichten !?.. keukenvloer nat maken !!! schuren... waar moest ze dan met dat water !!!????... keukenvenster lappen... azijn gebruikte ze niet, chemisch spul... trouwens daar had ze geen tijd voor...
we hebben haar ons rijk overgedragen en zijn wijselijk in de polyvalente kamer gaan zitten... ons totaal negerend is ze dan wat gaan frommelen in de slaapkamer,badkamer, wc... de stofzuiger gunde ze geen blik...
de wijzers van de klok naderden in snel tempo de eindmeet....
nu moest IK maar kiezen...ofwel de keuken of de living poetsen... de keuken.. al kloppend en schurend met de zuigborstel heeft ze de grond nog proberen stofvrij te maken....
resultaat ...strepen en krassen op het parket.... lelijke mist op onze geboende tafel...ALLE kastjes in de keuken stonden vol grote strepen en cirkels.. idem micro ..oven.. het geborsteld staal .... de marmer in de badkamer... och!!!
en dit alles voor de prijs van drie dienstcheques...
veel woorden heb ik niet gebruikt...op neutrale toon.. maar ze zal het best begrepen hebben....en een negatieve evaluatie aan haar coach liet niet op zich wachten...
was het een schuld dat we moesten inlossen... of huilden ze om ons vertrek ?
sinds dinsdagmiddag kregen we stilaan last van wispelturige weergoden.... lucht en zee verloren hun tinten... brachten elkaars hoofd op hol en vermengden zich in een kille omarming.... ook de regen stuurde een aanzienlijke delegatie : gieten- pijpstelen - baksten- bij bakken - oude wijven - miezeren - motregen... iedereen wilde meedoen .... en de wind zag dat het goed was.... geen fietsers, wandelaars, joggers allen in eigen schelp... strand en duinen verlaten....
vrijdagmiddag keerden we terug naar A... toch hebben we een tiental dagen met volle teugen van de zeelucht kunnen smullen...en 14 d genoten van een gezellig en aangenaam onderkomen .....
Nu wil ik de mensen niet kwetsen die hun liefde voor hun viervoeter zover drijven maar voor mij is dit te veel....
vanuit mijn beschutte uitkijk post kan ik alles goed observeren...
met moeite krijgen twee al wat oudere dames de kinderwagen door het zand... duidelijk opgelucht bereiken ze het pad ... maar geen getreuzel ,hun eerste zorg.... heeft hun lieverdje deze tocht overleefd.....de sportiefste verdwijnt half onder de kap terwijl de andere wat onwennig knikt....alles kits... en zo fier als twee gieters met verlof vangen ze hun wandeling aan... vertederd kijk ik ze naderen....
tot mijn verbazing kijk ik niet op een boeleke maar op een dik kussen, zit een lief klein wit hondje, ...eindelijk mocht cesareke er even uit... zijn behoeften waren vlug gedaan en hij mocht nog even de pootjes strekken...maar de wind was te fel en hij belandde vlug onder zijn deken... !!!!
net als het piepkuikentje dat zich door het schelpje wringt zo probeert de zon de grijze wolken te verdringen...
mag ik jullie voorstellen : onze stormparaplu... sinds jaar en dag woont hij in onze auto...heeft een rustig leven.... eenmaal gebruikt bij aankoop om ons te beschermen van uitermate boze weergoden hierboven...
mijn altijd voorziende wederhelft had hem nu maar eens gelucht en op het terras gezet.... daar zou hij wel de duur van het verlof blijven staan... zien jullie het plaatje al : wij met onze vier lastpotten, twee rollators en daarboven een stormparalu....
maar de mooie rambo had er danig genoeg van ..daagde de wind uit om een rondje ....zijn "moment de gloire"..zijn verlossing en pakte zijn biezen...
wij waren ons natuurlijk van niets bewust.... tot er gisteren iemand van onze lieverds riep "oh, kijk hier groeien paraplu's in de duinen".... en daar stond onze sylvester netjes in het zand ....voor onze neus ....trouw,fier, ongeschonden ....
de dag na gisteren.... ZON...WIND... KOUD.... MOOI...
OF jullie mij geloven of niet... 't is hier heerlijk ....BINNEN.... zon zee en vriezekou ... al stukken beter dan deze morgen...dan hadden we er nog grijze lucht bij
de laatste wintermode trekt ten strijde... sjaals, handschoenen ,mutsen,anoraks, skipakjes, boots..
enkel de elektrische fietsen durven het gevecht aan met de wind en paraderen als pauwen door de duinen...
maar JA vandaag is het wel moederdag... maar er komen ook nog andere eerwaarden op bezoek : 11 mei heilige marmertus 12 mei heilige pankratius 13 mei heilige servatius 14 mei heilge bonifatius en als de emminenties uitgevroren zijn kan op 15 mei "koude sophie" nog op bezoek komen....
wees allen welkom...maar op 16 mei staat de TGV klaar voor siberie.... en zoals eerder gezegd en geschreven.... het kan ons allemaal niet deren.....we voelen ons hier prima...
even de lieverds geruststellen ... hier in cadzand is het een super chaotische, gezellige, drukte... vooral nu de twee "schoonzonen " samen aan het kokkerellen zijn ... tussen haakjes de jongste heeft zijn strepen al verdiend als hobby kok en speelt voor "chef".. de oudste zeer verdienstelijk als "dagelijkse kost" kok... dus vanavond smullen met allure...met alles derop en deraan.. er kan en mag een glaasje meer gedronken worden.. iedereen gaat... net als gisterenavond zijn eigen stulpje opzoeken.... en wij kunnen in alle rust bekomen van al dat jong geweld...
maar alles zal opgeruimd zijn.... vuile borden en pannen zullen zachtjes een nachtje doorbrengen bij de ijzeren butler die ze zal klaarstomen voor een lekker ontbijt...
vakantie of niet, afwas is er altijd... je neemt het wat van de gemakkelijke kant... ga eens op resto... maar toch ontsnap je er niet aan... tot nu heb ik het kunnen rekken maar.... deze morgen wekte ik mijn afwas butler dan toch uit zijn slaap .... maar hij bleef zo dood als een pier... geen lampje ging aan... alle topjes nagezien ... hier en daar eens op gewreven... stopkontakt zat goed!!!.. nog eens dicht/open...wat wachten... gebruiksaanwijzing bestudeerd... rien de knots... tot mijn toeverlaat de bergruimte opendeed en vaststelde dat er nu geen licht was... en gisteren wel.... eureka... geen electriciteit !!!
na een belletje aan de receptie was de euvel vlug opgelost !!!
en stilaan komt deze postkaart tot leven... de werkende joggers hebben hun best al gedaan... eenzaam... is dit echt genieten ? velen geven de indruk een bovennatuurlijke inspanning te leveren...
enkele trouwe viervoetertjes worden langs het duinenpad gesleurd...
de senioren genieten van een uitgebreid ontbijt...
de fietsen staan nog op stal....de wandelschoenen wachten geduldig....
de zon ziet dat het goed is.. de wind heeft vrijaf..
2 mei 2013 TWEE WEEKJES WEG..... ..... eerste verdieping (volledig)
vanaf zaterdag (alsgodbelieft) gaan we van dit genieten, of het nu pijpenstelen regent of onze terrassen veranderen in hoogovens.... het maakt ons allemaal niet uit... we zullen aan zee zijn... wegens de vier spelbrekers die we meesleuren is het ons moeilijk lange wandelingen te maken... geen nood, een hard pad kronkelt zich door de duinen die ons omringen... slenterend tussen het overheersend helmgras enerzijds en anderzijds de schurende branding op de gouden zandparels zullen we hongerig van de zilte zeelucht smullen....
maar we zijn er nog niet, ik moet morgen nog door een marteling...DE VALIEZEN MAKEN....(allez gedeeltelijk, mijn wederhelft helpt) alles is gewassen en gestreken.... lijsten zijn opgemaakt.... afpunten... uit de kast nemen... en klaar leggen..meer moet ik niet doen....
mij best,gelieve tijdens deze werkzaamheden, mij niet te storen of aan te spreken... naar het schijnt ben ik nogal "kort van stof dan "!!!!
de dag na gisteren.... ZON...WIND... KOUD.... MOOI...
