Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
het is mij niet gegund sterke koffie te drinken.... madame heeft het opgegeven , pas nieuw van vorig jaar, ze gaf me een verwittiging op haar scherm, ik had de tijd niet de instructies te controleren of ze was al weg, alle lichten uit.... niets hielp ... handyman had wat opgevangen en kwam controleren wat ik zijn favoriet weer had aangedaan...ik was er al niet meer bevriend mee want voor mij was ze juist in staat "fluitjeswater" te produceren ... maar erewoord ik had er niet tegen geduiveld...
.stekker deruit ... koffiepot deraf alle dekseltjes open, eens voelen, en daar viel een klein plaatje uit waarvan de rand verbrand was...we wisten genoeg.
geen nood ze is nog in garantie... maar we moeten ze wel in de originele doos terugsturen...!!!! hallo tokyo !!!!
dus in het vervolg alle dozen bijhouden...'k zal een opslagruimte gaan huren bij shurgard...
zoals gisteren gezegd en geschreven te weinig wol gekocht.... nu dit is niet nieuw voor mij.... die ziekte had ik vroeger ook al en blijkbaar ben ik daar niet van genezen... maar nu zou ik genoeg kopen... desnoods zou ik het teveel terugbrengen... dus vandaag ons ijzeren ros uit de stal gehaald... en wij weg over de glijbaantjes hier in de omgeving.... mijn chauffeur bleef wachten en ik zou vlug onze voorraad aanvullen.... maar alles was UITVERKOCHT.... naar andere filialen gebeld maar rien de knots.... dan maar naar een "super de supermarkt" waar ze alles en nog wat verkopen...dus ook wol.... dachten we.... de mevrouw die de rekken bijvulde wist ons te vertelllen dat ze dat "niet volgden" maar ergens achter in de winkel bij het naaigerief was er nog wel de rest van "een speciale actie" ...met volle moed wij daarheen, onze knieen kraakten het uit van ongenoegen,... naast 2 pakjes elacstiek voor bh, jartelles om aan een corset te zetten een kartelschaar en enkele stopnaalden...lagen enkele kluwen naoorlogse suikerbonenwol voor barboteuzekes en brassierekes te breien...om naar de weeg te gaan....
dan maar naar den ACT... de winkel die overgewaaid is van nederland en waar echt alles te koop is..
en ja in 1 2 3 had ik wat ik zocht, geen geld, verschillende soorten, noppendraad, lint... en alles in kleuren die ik zocht... (wit-beige-grijs-zwart) er is werk aan de winkel...tot dra t
ik zal niet zeggen dat mijn breinaalden en haakpenen verroest zijn, maar het scheelde niet veel... zolang heb ik ze niet meer gebruikt....
nu had ik hier en daar wel gehoord dat handwerk terug in is, dat er brei- en haak café's zijn... nu ben ik in mijn jeugd, maw dus heel lang geleden een fervente haakster geweest... heb ooit een vestje met korte mouwen gehaakt met fijne zijdeachtige katoendraad , pen van 3mm...'t was veel werk, zonder patroon ... eigen ontwerp... maar het mocht gezien worden,....de kinderen hadden ook speciale mutsjes, en andere volgens mijn inspiratie.... in mijn zoektocht naar een nieuw groot kussen om 's avonds mijn vermoeide benen te laten verpozen, kom ik recent in mijn e-winkel in de afdeling "binnenhuis inrichting" daar zag ik wat ik nodig had.... kussens vers van de breinaalden... rechte steek, averechts, met kabels enz... gehaakt..... hier moest ik zijn... tot ik de prijzen zag... niet ver van 100.... maar..... eureka wie had er gouden pollekes met de haakpen...?
dus deze middag op 'woltocht', ook een nieuwe haakpen van 12 mm.... heb al een proeflapje gemaakt'als zeg ik het zelf 'het ziet er beeldig uit..... maar ik had geen idee meer hoeveel ik nodig had....(50x50) natuurlijk twee kluwen te weinig gekocht... dus morgen vlug wat voorraad halen... misschien haakt ik er lintjes door.... we zien wel...
wel ik geef toe zo enkele dagen verplicht huisarrest kan deugd doen... niet alleen kan je de klok helemaal stop zetten, je kan ook lekker in losse kleren rond "sleffen" geen schoenen, zo lang je wilt aan je pctje zitten, vanmorgen gekokkereld ,mijn mand met verse groenten leeg gemaakt, er steekt nog wat meer in de diepvries... maar dagelijks neem ik er wel wat lekkers uit....
ik denk dat dit alles een positieve invloed heeft op mijn wederhelft, maanden geleden kocht ik in mijn e-winkel " een set messen" in een echte diplomatencase...(koopje van het jaar) beeldig stonden ze daar in mijn kast...
tot ik er gisteren een kreet uit de keuken kwam...KOM EENS KIJKEN.... daar hingen mijn moordwapens aan de muur met daarnaast een glunderen handyman.....
zo dat hebben we vandaag weeral gehad.... tijd voor erntige dingen.... aperitieven en jullie allen een fijne avond te wensen....
over de trein nemen weet ik alles, niet de internationale treinen van loes, neen bij mij was het een bommeltrein die vanop de taalgrens walen en vlamingen naar de hoofdstad bracht... een allegaartje van vooral ambtenaren ... enfin alles wat in de administratie zat...
de eersten gingen wat werken, aanwezig zijn, wat koffiepauze houden of werden de straat opgestuurd om te gaan wuiven naar een of andere illustere onbekende die zijn geloofsbrieven aan de koning kwam aanbieden.. de anderen klopten hun uren en wij als jonge schoolverlaters waren uit onze theoretische kennis uit te proberen en verder "met de ogen te stelen"...
't was ook een manier om de bekrompenheid van het dorp te ontvluchten, met een middagpauze van 2u hadden we ruimschoots de tijd onze horizonten te verruimen... af en toe werden onze boterhammen thuis gelaten en vervangen door een croque of toast cannibal ,onbekend tot voor kort !,? we leerden terrasjes "doen" maw andere collaga's hielpen "die van den buiten in alle eer de stad op te snuiven....
zonder het te beseffen waren we geprogrammeerd... als om 7u30 de voordeur achter me dicht viel stapte francois; de vlijtige grijze muis bij de spoorweg al voorbij... uit de volgende straat verschenen "die van de rollebaan" ... 't leger was ook stand by ... jef soldaat na 20 j dienst corporaal en drankorgel...martin stond op zijn vele strepen en waakte niet alleen op het land maar ook op het vrouwelijk schoon...
jeanke was journalist en buiten eigen wil, vrijgezel..
mariake, een al wat ouder muurbloempje, was sponster bij het ministerie, gans de dag breien en 's avonds overuren kloppen...
herman was van het sabena volk... gratis met de vlieger de wereld rond...
renée, met lederen vest en heren kapsel was alles behalve een vrouwelijk type.. was ze lesbisch..? eerder bi? had wel een aanbidder in het dorp...
franske zijn wederhelft was een doodgewone lieve vrouw, maar voor geen cent sexy.. hij ging met een gerust hart van huis vertelde hij, zij zou hem nooit ontrouw zijn... maar of zij zo gerust mocht zijn... ??? hij was er als de kippen bij om met een leuke vrouwelijke collega door het stadspark te wandelen op weg naar kantoor....
jeanine zat in de showbizwereld, receptioniste bij een opname studio van een zeer bekend muzieklabel, alle dagen wist ze wel iets te vertellen over de BV s...
een lange rits naar de trein van 7 u 47... semi-direct tot brussel-noord.. we wisten juist waar onze wagon zou stoppen...die van eerste klas ook.... de walen hadden zich al gesetteld, lazen het dagblad, kaarten of sliepen.. maar ze hadden wel gezorgd dat onze plaatsen vrij waren, een vreedzame verbroedering die niet verder ging...
de slapers werden tijdig op eigen krachten wakker, nooit of te nimmer heb ik iemand gezien die voorbij zijn bestemming reed.. eens aangekomen trok de stad de groepen uiteen om ze 's avonds terug gedeeltelijk te vereningen..en er andere aan toe te voegen...
iedereen had wel iets te vertellen.... eigenlijk een dagelijkse soap avant la lettre waarin we de hoofdrolspelers waren....
. heb ook ervaring met de intercity zoals ze dat nu noemen, van A naar de hoofdstad 3j. .. ... aangenaam, .. wegens de afstand betaalde mijn werkgever de verplaatsing per trein 1ste klas ...eigenlijk dezelfde soap maar veel gereserveerder en toch samenhangend... anders, later misschien meer.....
het is hier terplaatse rust... letterlijk en figuurlijk... geraken maar niet terug op ons plooi... de spierpijn viert hoogtij en de bussen refexspray hebben geen tijd om te ademen... onze beste vrienden zijn tegenwoordig... kussens... kussentjes plaids... zetels... relax.. bed... niet ongerust zijn 't lijkt erger dan het is ...
de toestand van onze diepvries is onveranderd... of bijna, ik neem er uit wat vlug klaar is, vanavond kalfslever met ajuin in madeirasaus... maar het konijn, de hazerug, het schapeboutje ...laat ik links liggen...niet dat het niet zou smaken, maar ik ben te " lui" om ze klaar te maken...
onze S ( dochter ) is welgeteld EEN dag gaan werken,na een verlof van drie weken... koorts, hoesten, geen stem... enfin gans het menu... voor haar verlof hetzelfde maar ZONDER koorts.. kwestie van eens af te wisselen...
bij onze kleindochter weten we eindelijk wat haar sinds een tweetal maanden plotseling hoge koorts en andere symtomen gaf... een griep en twee bloedafnamen brachten aan het licht dat ze klierkoorts heeft... sinds gisteren, en op advies van de dokter, is ze terug naar school en koortsvrij sinds enkele dagen... ook dat moet slijten..
zal maar stoppen met zeuren en klagen want dat is niet van mijn gewoonte...
als ik zo de blogjes lees kom ik tot de vaststelling dat jullie allemaal toch ook "klant van ..." zijn..... 't best voor iedereen
en stilaan begint het nieuwe jaar zich in te burgeren... de kerstbomen hebben de kanpvuren aangewakkerd.. staan terug in de tuin bij hun maatjes... opgeplooid in de bergruimte...
zelf het zonnetje is opgedoken, de terraslampjes zijn terug wakker , voeden zich gretig met het licht van haar stralen , zorgen in de vroege avond voor een aangename sfeer..,
ook de vriezeman is in aantocht met een lading pluimzachte vlokken die speels de natuur gaan witten...
de zieken van het eerte uur beginnen stilaan te herstellen van de wekenlange slaaploosheid... het hoesten.. de verstopte neus.. keelpijn... pillen en siroopkes eigenlijk tevergeefs... wel zakdoeken en nog eens zakdoeken...
uitzieken was/is de boodschap...
en jeroen zijn best maar doen om ons wat bij te leren... maar de eetlust was er niet... de diepvries is nog altijd rijkelijk gevuld, tijd om daar een aanslag op te plegen...
vandaag ook weer aan het coconen... maar straks gaan we kijken en luisteren naar het reisverslag van S&D... pas terug van een ontdekkingsreis door Oman..
de drie koningen hebben hun opwachting gemaakt... in antwerpen waren gisteren de worstenbroden en appelbollen weer aan de orde.... verloren maandag zeggen ze dan en eten gans de dag gigantische opgeblazen baksels met één of twee worstjes in gebakken,... als je er met je mes en vork in steekt zak alles als een plumpudding ineen.. en je zit met een bord vol maxi kruimels.. met wat gehakt, wie tegenslag heeft zit met een curryworst... pers en tv zijn bij de pinken om verslag uit te brengen... de bakkers staan klaar om over hun drukste nacht van het jaar te vertellen...tijd ,uur, aantal zijn genoteerd... moeder de vrouw heeft hulp gevraagd aan enkele vriendinnen en met witte short laten ze zich vereeuwigen met het resultaat van hun gebundelde krachten... professioneel verpakt met gebruikaanwijziging en al ....verwarmen in een oven van 180°... en dan vlug naar huis.... genieten !!!!
cuberdons leopold... tijdens mijn internetshoppen kwam ik dit tegen :
Kostbaar kistje : de cuberdons léopold worden behandeld als echte kroonjuwelen. ze worden opgeborgen in een cilindervormig kistje dat met grote zorg en met de hand vervaardigd is; een satijnen lint benadrukt de kostbaarheid..de kistjes met 21 cuberdons worden aangeboden in een kartonnen handtas die fungeert als geschenkverpakking ... (tekst van cuberdonslepold .com) dit alles voor de prijs van VIJENTWINTIG (25) !!!
en daar staat dat kleine meisje :
iedere zondag, na de mis, mochten we een snoepje gaan uitkiezen... we hadden elk EEN FR bij... wat zou het worden... minutenlang stonden we voor het raam van rosalie haar snoepwinkeltje om dan ineens als een zwerm bijen binnen te stormen.... voor mij dit en voor mij dat.... 't menske kwam juist met haar hoofd boven de toog en haar brilletje had moeite in evenwicht te blijven op haar glimmende neus... rustig nam ze een voor een de frankskes aan in ruil voor wat lekkers....degene die "een neus" gekocht had was daar zéér zuinig op, eerst het puntje en dan beetje bij beetje tot aan de "siroop".... dat moest iedereen dan bewonderen.... wisten we veel dat we een cuberdon aan het eten waren !!!!!
4 januari 2013 bijna ... alles weer normaal.......
't is nog niet zover, voor de mensen die nog met verlof zijn wens ik hun dagen van 48u of nog langer tot as maandag... maar ik ben het kotsbeu en wou dat het al zover was....
pas op alle eer aan onze kinderen die voor een fijne nieuwjaarsdag zorgden... nieuwjaarsbrief door A, dochter I assisteerde schoonzoon lief bij het klaar toveren van de gastronomische gerechten... ( en schoonzoon lief gaat mee dingen naar een koks titel op tv,... hij moet daar volgende week al op het matje komen...)
geef toe, te veel van het goed eis ook niet alles !!!! ik heb er al geen inspiratie meer van ....
ik voel mij zeker GEEN MOEDER KLOEK,maar als onze kinderen op reis gaan ben ik PAS gerust als ik weet dat ze aangekomen zijn... dat mag dan 100 km of 9000 km zijn, met de auto, vliegtuig, trein of motorhome...
even een smsje en klaar is kees... van ons verwachten ze hetzelfde.. en zo gaan en komen we, in de loop der jaren is alles veel gemakkerlijker geworden en goedkoper.... want telefoneren vanuit de vakantie bestemming was oh zo leuk, maar als de rekening in de bus viel was het baasje wel minder kontent... maar daar lag ik niet wakker van... maar nu is er skype GRATIS, of bijna, vorig jaar gedurende 10 dagen iedere dag naar italie en meer dan " dag, hoe is't ? "... 2 maar er is nog meer via email volg ik nu het opstijgen en landen, momenteel ben ik verbonden met Abu DHABI airport en als alles goed gaat landen ze nu ongeveer... een uur later terug vliegtuig in naar een andere bestemming.... en zo blijft mamie op de hoogte.... oh neen, ik zou kunnen smsen... neen ze zijn op reis...., maar ik ben toch ook gerustgesteld....!!!!
van kerst hebben we weeral afscheid genomen.. binnenhuis was het harmonieus, de verzamelde kaarsjes gaven een gloed van warmte ,rust, lieten hun vlammetjes dansen op de tonen van de zachte muziek, buiten guur, de regen duidelijk in een slechte bui schrok niet om straat en tuin onder te dompelen .. . de geschenken vonden hun bestemmelingen, de tafel getooid met damast, porselein en zilver... het koud buffet, wachtend op de wandelende gasten ,met veel verfijning klaargemaakt door S&D, voor het dessert had onze kleindochter in haar eentje gezorgd: citroentaart met een bodem van speculaas... fijn en met allure...
en nu zitten we bij wijze van spreken te wachten op nieuw....
't zijn zowat dagen zonder uren.. alles mag niets moet... cjapo voor de mensen die iedere morgen de huiselijke warmte achter hun laten om de " boterhammetjes" te gaan verdienen,waaronder onze jongste.I.. amerika is dan wel het land van de jingle bell , HO HO HO.. christmas hier en christmas daar maar op 2 januari moet er gerapporteerd worden, en hun jingle' s bellen niet als ze geen goede cijfers krijgen.... maar op 1 januari staan de deuren weer wagewijd open bij I.D.A... waar ze de messen al aan 't slijpen zijn....
dit zijn dus de donkerste dagen van het jaar, maar ook de meest sfeervolle,
kaarsjes, lichtjes, open haard, led lampen, oude lampen... ze doen hun uiterste best om de stemming erin te brengen..
zon, maan en sterren te zwak om door het donkere gordijn te dringen... zelfs de regendruppels blijven glinsterend op het raam bengelen... kijken ons gretig aan vol hoop naar binnen te mogen..
minepoes en clepske hebben vrede gesloten en liggen rug aan rug onder de kerstboom ....
de bacillen zijn er nog in geringe getalle, maar ik negeer ze... heb de zoete plakkerige siroop waarvan ik, naar mijn gevoel LITERS naar binnen moest kappen ,en de ganse nacht rondwandelde op 't schap gezet ... ik mag van geluk spreken geen klant te zijn bij de WW... anders had ik het nogal mogen uitleggen waarom ik zoveel POINTS verbruikt had....
dus beste mensen geen "dolorosa" berichten meer... vandaag moesten we de nodige boodschappen doen, neen mijn oorlogsvoorraad is nog intact, maar in het vooruitzicht van de feesten... niet dat er hier veel vreemd volk over te vloer gaat komen...maar een mens mag zichzelf ook al eens wat verwennen.. en zoals in de volksmond gezegd wordt " we mogen onze voeten onder tafel gaan steken bij de kinderen"... met kerstavond bij S&D, nieuwjaarsdag bij I&D1&A....
tijd voor mijn "medicijn" - 1 campari, met gin, ijs, enkele schijfjes appelsien, een vingerhoedje sap....
alles stond klaar, de valiezen van de bacillen waren gepakt,gisteren zouden ze met de eerste bus vertrekken terwijl ik lekker zou niksen ....ipv te vertrekken zijn ze versterking gaan halen...
een nieuwe lading is vannacht aangekomen en heeft van mijn reukorgaan een kraantje gemaakt... hoop deze nacht wat te kunnen rusten, want al zittend slapen is ook geen aanrader... het goede nieuws ? mijn keel is beter maar ik SPREEK ik als SCHUURPAPIER....
als je geen koorts hebt, maar je heb spierpijn, van het puntje van je mooiste krul tot het topje van je kromme teen, rillingen als je op je radiator zit, een keel van schuurpapier, wel dan ben je ook ziek... begin deze week kreeg ik ongevraagd, maar wel aangekondigd door hun bezoek bij mijn dierbaren, een bende bacillen binnen.. .als mijn vader zaliger zich 's avonds moe te rusten legde zei hij dikwijls.. waarom is er nooit een standbeeld gezet voor degene die het bed heeft uitgevonden.... wel dat dacht ik ook maandagavond toen ik daar letterlijk en figuurlijk lag "ziek te zijn"... gans de nacht niet geslapen...enfin na 24 u wat beter, en ik besliste dat het welletjes was geweest.... neusdruppels ,hoestsiroop, paracetamol, pastillen voor de keel zouden me wel door mijn slavenwerk helpen... DAT LUKT DUS NIET... je moet uitzieken zeggen ze ; wel dat ga ik vandaag doen.... ik voel mij te ziek om te werken maar wel goed om me te laten verwennen.....
7 december 2012 KLAAGLIED over een taart, vandaag zou het de dag worden, ingesneeuwd zo hoopte ik, zou ik mij hier eens rustig bezig houden, kan dat natuurlijk iedere dag, maar die sneeuw gaf mij een bijzonder gevoel...aan eten maken ging ik niet veel tijd besteden, kalfslever met een madeira sausje... onmiddelijk klaar... sinds ik dagelijks op de schoolbanken bij jeroen zit, spendeer ik meer tijd in de keuken met mijn huiswerk...
in mijn voorraadkast stond nog een pakje mengsel om een frangipanetaart te maken en in de frigo nog bladerdeeg....dit zou ik wel op 1 2 3 fixen... dacht ik, want alles wat mis kon gaan, ging ook mis............ om te beginnen met de taartvorm, ingesmeerd met boter, zoals mijn moeder mij voordeed, leg ik er de deeg in, druk de zijkanten aan, verwijder het overtollige, prik met een vork de nodige gaatjes.... NEEEEEEEEN de bloem vergeten.... dit krijg ik hier zonder brokken niet uit !!!!! dus maar knoeien en zuchten om de deeg voorzichtig, stukje voor stukje op te tillen en er bloem onder te stoppen... gelukt...
boter smelten en samen met de eieren in de mix... en dan maar de kloppers activeren, eerst traag dan op volle kracht... maar het deeg ging een eigen leven leiden en viel mij aan, ze kroop omhoog langs haar beulen... nooit meegemaakt... vlug alles afgezet anders stond ik daar met een handschoen....
de over op 180 ° geen probleem.... de taartvorm was vlug gevuld... NEEEEEN de perenconfituur met gember( zelf gemaakt) vergeten op de bodem te strijken...maar ik ben een harde en geef niet op... dus nog wat knoeien... niet zonder moeite.... eindelijk kon ik dat misbaksel opsluiten in de oven...
ik laat jullie verbeelding spreken om de toestand van mijn keuken in te schatten, wel dat mijn keukenhulp/plongeur standby was....
ook mijn keukenwekker zei zut... kon de baktijd in mijne glazen bol aflezen...
de taart zelf gaf zich nog niet gewonnen want nu had ze de vorm van een open paraplu aangenomen... kreeg een venijnige donkere kleur.... ik was haar voor en joeg haar, uit mijne mini sauna... gedaan... ze schrok van al die koude en trok haar paraplu dicht en kreeg een normale vorm....ik heb haar oneffenheden weggeschminkt met een laagje glazuur...
nu staat ze daar te pronken..... en ik ben KAPOT...
lui" om ze klaar te maken... 
19 december 2012 terug aan de slag ......
