Verhalen, sprookjes, fabels, mythen, sagen en legenden
welkom!
Problemen Er zijn nogal wat problemen met het lezen van de teksten, daarom volgende tip :
Met de muis links klikken en over de tekst schuiven.
De tekst verschijnt duidelijk leesbaar.
08-09-2009
Spookketting
Spookketting - luchtgeest -
De weg naar een veld werd vaak versperd door een dikke ketting die dwars over de weg was gespannen.
Om door te kunnen, moest men dan zeggen: "Ben je van God, spreek. Ben je van de duivel, breek." Na het uitspreken van die formule, zou de ketting breken zodat de doorgang weer vrij was.
Wie een spook tegenkwam, kon zichzelf beschermen door te zeggen: "Geluk van alle goed naar ziel en lichaam."
Aan de tramhalte stond een klein wit huisje waarin altijd een wit katje kwam zitten. De kinderen waren altijd door het dolle heen als ze met het katje konden spelen.
Een man die het lawaai van de kinderen beu was, besloot de kat de kop af te snijden wanneer ze zich nog eens liet zien. Wanneer de kat de volgende dag naar het witte huisje kwam gelopen, haalde de man uit met zijn mes. Het katje sprong angstig weg op drie poten.
De volgende dag lag er in het dorp een vrouw ziek in bed.
Ze had zogezegd haar been gebroken toen ze van de trap was gevallen, maar de man wist wel beter.
Een man was samen met zijn vrienden in Wallonië naar de kermis geweest. Toen ze naar huis wandelden, was één van de vrienden zo moe dat hij uitriep: "Ik wilde dat ik een paard had om op te zitten!"
Een eindje verderop stond er een gezadeld paard langs de weg. Zonder aarzelen sprong de man erop. Omdat het paard bijzonder snel liep, was de man bang en hij riep: "Och God, och God, waarop zit ik nu!"
Toen zag de angstige man dat hij niet op een paard, maar op de schouders van een man zat. Toen zijn vrienden hem vonden, hebben ze hem naar huis moeten dragen.
Bij het café op de hoek van de Veldstraat, de Euphrasie Beernhaertstraat en de Torhoutsesteenweg kon men om middernacht de waternekker zien. De waternekker was zo groot als een huis en kon binnenkijken in het café.
Na twaalf uur was de nekker verdwenen.
Wie dan nog naar huis moest, raakte meestal verdwaald.
