Sterke gedachten


's Avonds wanneer men zit te dromen
wordt menig gedicht geboren
Een inhoud rijpt
door klank, geur en schijn
Gedachten een kostbaar evenwicht
tussen hart en ziel
laten het geheim van mensheid zien

En als ik morgen


En als ik morgen
wakker word
zal ik
zonder aarzeling
zonder rem
lachend
huizen
met mijn droom
in jouw dag

Ik wou


Als de nachtegalen zingen
en vlierbloesems bloeien
kom dan en fluister lieve dingen
en laat mijn liefde voor jou groeien

lieve, zachte ruisende winden
er is leven in wat jij laat bewegen
bij jou lispelen herinneringen
en zingen dromen van jou gekregen

als windekind wil ik herboren worden
om mij naar een plek te laten drijven
waar ik immer kan verblijven

één klank, één geluid ben ik geworden
een eenzaam gelukkig kind
dansend met de wind

Een duikvlucht


Een duikvlucht
gekscherend naar beneden
het landen
zacht en teder
het laat me herleven
waar droomkleuren
de wereld overheersen
en heldere momenten
licht ontvlammen

Alleen


Dwalend in lege kamers
zoek ik blind naar jou
langs schaduwen die
geen namen dragen

Uitzicht donkert verder zwarter
vind geen deuren op een kier
cirkel sluit me binnen
in een ruimte zonder sier

Gelaten hurk ik neer
bewegen heeft geen zin meer

De herfstequinox


Wanneer de zon
de evenaar kruist
op weg naar het zuiden

dag en nacht juist
evenlang huizen
in totaal evenwicht

licht verslagen wordt door duister
met de tweede oogst in zich
dan strooien wij zaden voor vogels rond

want ze zullen de hele winter
ons met geluk verbinden

Afscheid


Haar fantasie speelt
emotieloos kil
het eeuwig scheiden in

Het publiek wil
blijvend gerucht, warm gewoel
een mensenwil

Doch het doek valt
het geluid versterft
en 't wordt doodstil

Het zwijgend losmaken
van een enkeling

Goudsbloemen


Later dan normaal gezaaid
staan ze nu reikhalzend te bloeien
één van mijn lievelingsbloemen

Terwijl ze ruisen, zuchten, suisen
in oranje gloed
kan ik ze kozen met teder gemoed

In mijn hart dat graag bemint
het mooie van de wereld
staat hun beeld zacht getint

Een nieuw gedicht


Bewerk mijn gedicht met dromen
schijn draagt het met zich mee
de inhoud laat verscholen woorden
beeldspraak toveren

Tot het me kwam vragen
of ik mee wou naar vandaag
om in reële zinnen
echte liefde te beminnen

Liefdeslied


Notenbalkendwalend
vindt muziek
de inhoud van een lied

Klanken vleien
schoorvoetend, tastend
raken diepgang

Ontdekken het samenspel
en neigen teder
in warme toonaarden

Bij 't slotakkoord
nestelt liefde zich
in een romantisch geheel

Er was eens


Hij rook naar bos en veld
leek door de natuur geleid
aanschouwde de kracht met hart

Waar ook de stroom hem dreef
met gevoel en liefde ging hij heen
gerijpt in wilde schoonheid

Een slapeloze nacht



Ik haat het koude

het alleen voelen

in het eindeloze

het verstrikt raken

in het ijle

het huilen

in diepe verten

Bindend mooi


Toen een fonkelende hemel
in donker zacht blauw
de aarde omfloerste
in tedere omhelzing

Schaduwen rezen
in het abstracte
om 's werelds heerlijkheid
weer te geven

Stilte uitbarstte
tot een bloeiende wel
met stijgend
gouden schijngezang

Besefte ik
in deze saamhorigheid
mijn één worden
met het mooie

De Zee


Oneindig is de zee
zacht ruisende golven
omvatten de aarde
als een moeder haar kind.
Ze vormt kleine stroompjes
en dringt de oever in,
bevloeiend ontluikende bloemen,
veroverend het strand,
om het weer vrij te geven,
getooid met schelpenpracht.
Altijd weer, steeds weer
tot die ijle gave vlakte
vol parels ruisend neerknielt,
wanneer de laatste felle zonnestralen
het zuivere kristal meenemen
in de wereld van de nacht,
in een eeuwig ritme

Een liefdesnacht


Terwijl de nacht spookachtig zwijgt
de deuren zijn vergrendeld
lig ik te wachten op een hand
die koestert, streelt, emoties neemt

Diep in mijn verbeelding stromen
ijle hunkeringen als hoge golven
en op het toppunt van geluk
adem ik jou in als rozengeur

Haast je en geniet van liefde
van komen en weer gaan
opdat wij niet zullen verdwalen
in het witte, verstilde morgenlicht

Diep voelen


Voel lieflijk leven in bloei

de warmte in mijn hart vloeit

jouw innerlijke gloed zacht tegemoet

Ons leven eindigt in zomerbloei

dartelend, dwalend, zoet

stroomafwaarts ineengevlijd

meedrijvend in nooit eindigende zonnegloed

Zomertijd


Ondergedompeld in de lach
van zoete bloemengeur
barst mijn zomertijd open

Geluk kiest geparfumeerde kleur
ontboezemd windstille dromen
haalt wolken uit elkaar

In zacht draaiende bogen
vinden wij elkaar
op de noten van Bach

Voeten licht de aarde rakend
brengt de passie nakend

Kortgewiekt


En geluiden stopten
veel langer dan een moment
toen ik mijn hart gaf

Doch de wereld drong zich tussenbeide
nam me mijn vleugels af
kortgewiekt mijn vliegen in verlangen

Er rest mij enkel
een verhaal met open einde
te lezen in de nacht

Bomen wachten stil nabije winter
nu nog gekleed in groen
weldra in stervend geel

Wind golft, zoent
licht leven weg
uit het bladerdek

Dwarrelend zweven bladeren
door de lucht, vlekken
even de grijze hemel

Mijn lijf geurt
de verderglijdende tijd

Stilte en poëzie


Woorden zoeken die laten zwijgen
genoeg om een wereld te laten dromen
is zwaar werk
bang om te kiezen en te verliezen
maar het is beter
dan nooit iets te hebben gehad
ze komen uit het donker
geluidloos uit een hart
zo weinig wordt soms zoveel
het einddoel onverwacht