Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Onze zoon moet het nog een week of 4 volhouden daar, en dan komen ze na ruim 3 maanden eindelijk weer naar huis naar hun gezinnetje. Heel erg vind ik het ook voor de kinderen van hun. Ze snappen het al wel iets beter, maar stel dat er iets ernstigs zou gebeuren, ja daar kun je die kleintjes toch voordien nog niet mee opzadelen, ofschoon het wel in ons achterhoofd zit. Ze worden volgende maand 8 en 10 jaar.
Voor die enkele weken moeten ze nog van de tenten naar de containers, want de nieuwkomers moeten in die 'kamertjes' in de tenten, alles is van hout, wel brandgevaarlijk, maar ja het is niet anders. De nieuwelingen moeten met zijn tweeën in zo'n kamertje, maar wel moeten degene die eind juli naar huis gaan nu met zijn tweeën in een containerkamertje, maar ze werken 12 uur per dag, dus valt het met de privacy wel mee schreef onze zoon. Ze kunnen daar helemaal nergens naar toe en mogen het terrein niet af, daarom heeft hij maar wat te leren meegenomen, een schriftelijke cursus. Eerst hadden ze 1 keer per 3 weken een raket aanval, maar nu 3 per week, daarom houd ik mijn hart vast hoor!!
Ja nu moet ik toch echt het ministerie weer gaan beantwoorden, want ze ontwijkt alles, waar ik over schrijf, i.v.m. mijn klachten over de thuiszorg en tevens dat iemand voor dezelfde hoortoestellen 1000 euro meer bijdrage van zijn ziekenfonds verzekering in het jaar 2005 heeft gekregen dan ik. Nu schrijven ze alsog ik geen vergoeding heb gehad, nou dat weet ik ook wel, hoeveel of we krijgen.
De berekening van de eigen bijdrage voor de thuiszorg klopt ook van geen kanten. Als een alleenstaande evenveel verdient dan een echtpaar betalen ze evenveel als bijdrage voor de thuiszorg, dus de tweede persoon heeft niets nodig, volgens hun berekening.
De overheid moet maar eens goed alles onder de loep gaan nemen, over normen en waarden, want dit lijkt echt op discriminatie.
Vandaag antwoord op mijn brief gekregen, die ik naar haar gestuurd had. Nou zeg ze denken daar echt dat de ouderen niks weten volgens mij, maar ik weet wel, dat degene die mijn brief heeft moeten beantwoorden in ieder geval geen hoortoestellen draagt en er ook niets van af weet. Als je schrijft dat je voor dezelfde toestellen 1000 euro meer hebt bij moeten betalen, maken ze ervan dat ik geen vergoeding heb gehad, maar dat is helemaal niet waar. Hans Anders die heeft goede toestellen waar je niets bij hoeft te betalen, nou gaat daar als zeer slecht horende maar eens naar toe! Allereerst hebben ze geen toestel in de winkel, als je mankementen aan de toestellen hebt moet je wachten totdat degene die over de hoortoestellen gaat een een keer komt, nou die apparaten houden daar geen rekening mee, dus zit je misschien wel een week of langer zonder, en iedere keer maar terugkomen. Ik hoop eigenlijk dat die persoon er ook eens een half jaar nodig heeft, met de oren van mij, nadien mag ze best weer goed horen, maar dan weet ze van de hoed en de rand.
Alles omzeilen, dat werd in de brief ook gedaan, zoals je vaak in een gesprek op TV ziet.
Ja daar moet weer een nieuwe brief naar toe, zodat ze weten hoe ik er over denk. Nog even en dan moet ik dat hulpmiddel ook nog hebben voor de wekker. tonnie
10-juni 2006 Mijn cholesterol is 8, dus te hoog. Even een cholesterolarm diëet bij de doktersassistente gaan vragen en tevens de bloeddruk op laten meten. De laatste keer was de onderdruk 70, maar nu ineens 100, nou dat is niet al te best. Heel lang heb ik tussen de 60 en 70 onderdruk gehad, hoe kan dat nou??
Nou ja, even voorzichtig aan en opletten met eten, wat en de samenstelling, dat helpt alvast voor de cholesterol, want ik heb het met mijn internist besproken en zij snapt het ook niet want dat was 5,4 en 4,4 een keer, dus als ik weer naar haar toe moet het bloed enkele dagen ervoor laten prikken.
Volgende week bij de huisdokter weer even de bloeddruk laten meten. Misschien laat ik het deze week nog even doen, want over ruim een week gaat hij met vacantie.
Vandaag 17 juni weer thuis van een bezoek van enkele dagen bij een nicht van mijn man in de Ardennen. Heerlijk weer was het, niet zo heet, zoals bij ons thuis was, gelukkig. We hebben eens lekker bij kunnen kletsen, en hij heeft overal in de omgeving rondgereden met de jeep. Ik ben al een behoorlijke stijve hark, dus moesten ze me een duwtje geven om in de jeep te kunnen stappen, maar ja eruit is gemakkelijker, je laat je gewoon naar beneden zakken. Heel leuk, en mooi zo te kijken naar het heuvelachtige landschap. Ergens heerlijk gegeten, onderweg en dan voldaan naar hun huisje. Zij gaan vaak naar Portugal en over een maand zitten ze in Schooten bij Antwerpen bij hun dochter om voor de dieren te zorgen en nadien bij de zoon, ja als je het bij de ene doet moet je het ook bij de andere doen, zo gaat dat. Och ze hebben ook maar twee kinderen, en je moet blij zijn dat je het als oudere nog kunt.
De mannen kunnen heel goed met elkaar overeen, ze kwebbelen ook wat af, over geschiedenis en techniek, dus hebben ze elkaar ook goed gevonden.
Als ze in Schooten zijn gaan we ze ook een keer bezoeken en zij komen ook nog een paar keer heb ik gevraagd naar ons. Jammer ze hebben geen computer, anders konden we ook mailen samen, helaas...
Gisteren fijn een dagje weggeweest. Eerst naar Vlissingen en nadien nog naar Zoutelanden en via Veere weer naar huis. In Zoutelanden samen gegeten en er was markt dus ook even gekeken natuurlijk. Overal is gratis parkeren in Vlissingen maar ook in Zoutelanden tegenwoordig.
Mijn vriendin die helemaal alleen is en eigenlijk nooit ergens komt hadden we meegenomen, nou gelukkig heeft ze ook genoten. Ze is wel wat moeilijk ter been, maar ja, vandaag is zij het en morgen kun je het zelf hebben hoor, zo denk ik maar.
's avonds belde onze kleindochter of ze mocht komen slapen, maar toen ze hier was, had ze ineens buikpijn en is ze toch weer met haar moeder naar huis gegaan, jammer, want ze had het er zo op staan, de lieverd. Ze hebben morgen vrij, nou ja volgende keer beter.
Het GOBO (Gezamelijk Overleg Bonden van Ouderen) gaf gisteren een uiteenzetting van die nieuwe WMO (Wet Maarschappelijke Ondersteuning) die moet vanaf 1 januari 2007 ingaan en de Gemeente moet het uitvoeren. Het heeft te maken met gezinszorg en verstrekkingen aan mensen met een beperking, zowel jong als oud.
Het is natuurlijk afwachten met alles, maar de rekeningen blijven bij het Cak.
De Gemeente maakt in het vervolg uit of je in aanmerking komt voor huishoudelijke hulp en andere hulpmiddelen. Ook is het in Breda de bedoe;ing dat er één loket komt voor de vragen, ook voor Bijstand en de Bijzondere Bijstand. Of dat allemaal lukt is de vraag, omdatéen en dezelfde persoon dan overal alles vanaf moet weten.
De toekomst zal het uitwijzen. We krijgen in ieder geval alles op papier, dus kunnen we het nog eens nalezen.
Zus en zwager van Sjef waren 55 jaar getrouwd op 31 mei 2006. Ze vieren het niet maar dat wil niet zeggen dat je niet even je gelukwensen kunt brengen. Even een bloemetje en wat kletsen, heel gezellig en leuk voor hun, dat we ze niet vergeten zijn, want we hebben heel veel goede en slechte herinneringen samen.
Samen, eerst met ons gezinnen en nadien zonder kinderen 10 jaar op vakantie geweest, eerst in een puntdak tent, nadien een bungelowtent, zoals dat zo mooi wordt gezegd, toen in een pensioen, en in een huis aan de LagoMagore.
Met de kinderen ging het samen ook heel goed, dus wat wil je nog meer. Toen haar kinderen vriendjes kregen regenden we in Duitsland aan de MöneSee de tent uit. Annie was maar wat blij dat we naar huis gingen, want er was een dochter in Nederland gebleven, en daar op vakantie in een Jeugdherberg. We gingen er de andere dag al naar toe, volgens mij voelde ik precies hetzelfde als zij, want wat was het in die tijd nog moeilijk je kinderen los te laten.
Vrijdag 2 juni 2006 - BREDA Commandos van het Korps Commandotroepen uit Roosendaal en Apache-gevechtshelikopters van de vliegbasis Gilze-Rijen zijn gisteren in gevecht geraakt met talibanstrijders in het noorden van de Afghaanse provincie Uruzgan. Er vielen geen Nederlandse slachtoffers.
Of er aan vijandelijke kant slachtoffers zijn gevallen tijdens het twee uur durende gevecht, is onduidelijk, maar wordt niet uitgesloten.
Hoeveel militairen bij de gevechten waren betrokken, wil defensie niet zeggen. Woordvoerder Nico van der Zee meldt alleen dat het materieel van de Nederlandse strijdkrachten niet beschadigd is. Het was voor het eerst dat de Apaches in Uruzgan in actie kwamen.
Het is de laatste tijd erg onrustig in de Afghaanse provincie, waar op dit moment de bases worden gebouwd voor de vijftienhonderd Nederlandse militairen die er in augustus arriveren.
Generaal Dick Berlijn, de hoogste baas van de strijdkrachten, liet gisteren weten dan ook niet uit te sluiten dat het aantal militairen dat naar Uruzgan wordt gestuurd verder omhoog zal gaan.
Defensie ontving gisteren diverse telefoontjes van ongeruste familieleden. Voor hen zijn er speciale informatienummers.
Er was gisteren geen sprake van ongerustheid bij het hoofdkwartier van defensie. Van der Zee: Het is altijd erg als er geschoten wordt. Maar het gaat om een beroepsleger en onze mensen weten heel goed waar ze aan zijn begonnen. Dus of wij hier van schrikken? Eerlijk gezegd niet.
Als in augustus alle Nederlandse militairen in Uruzgan zijn, zal het aantal schietincidenten toenemen, is de verwachting. Van der Zee: Als dat straks dagelijks aan de orde is, waar we wel rekening mee houden, dan zullen we een weekoverzicht maken van dit soort incidenten. Alleen de ernstige zaken melden we dan nog apart. Dat voorkomt onnodige onrust bij familie, zegt hij. Het beeld dat op elke militair wordt geschoten die zijn hoofd boven een kamp in Uruzgan uitsteekt, is echt volstrekt onjuist.
Hij benadrukt dat de missie van de Nederlandse militairen heel anders is dan die van de Engelsen en de Amerikanen die in OEF-verband (Operation Enjoy Freedom) werken. De Nederlandse militairen gaan in Afghanistan helpen bij de wederopbouw. Bron:BNDeStem
PS. als je zoon daar bij behoort, ben je toch af en toe wel bang hoor!
Ik ben Tonnie van Riel
