Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Het is allemaal wel schrikken geweest hoor, toen ik het hoorde van ome sjef. Gelukkig gaat het nu de goede richting in, zo houden! Vind het wel fijn dat u mijn een beetje op de hoogte houd want ben toch allemaal wel benieuwd hoe het allemaal verder gaat met ome sjef.
Nou tante tonnie hou u taai, het gaat de goede kant op positief blijven denken, is natuurlijk wel makkelijk gezegt dan gedaan maar proberen en wie weet is ie binnenkort weer lekker thuis. succes en tot weder bericht.
Tonnie het is heel fijn dat wij zo op de hoogte worden gehouden, want je denkt er toch bijna heel de dag aan 's morgens als ik wakker wordt begint het al
dus heel hartelijk dank dat je dit wil doen.van ons Lia moet ik jou de groeten doen en heel veel sterkte wensen.
Wij zijn heel blij dat deze stap nu gemaakt is. Dat is inderdaad een heel verschil met gisteren! Hopelijk gaat het steeds een stapje beter. Dit zal jullie in elk geval weer de nodige hoop geven!
Heel veel liefs, Carola en Raymond
Hallo allemaal,
We zijn weer bij Sjef geweest en ze proberen nu zonder nierdialyse, maar wel met plastabletten, hopelijk gaat dat, dan weer een apparaat minder en heb ik meer hoop dat zijn nieren weer naar behoren gaan werken.
Hij krijgt nu al een halve liter sonde voeding via een slangetje in zijn neus naar de maag en 1 1/2 liter via de bloedbaan. Dat was gisteren overdag nog maar een bodempje van een kopje in zijn maag en nu 1/2 liter. Nou ik vind het een hele vooruitgang, in vergelijking met gisteren. Ze leggen tegenwoordig alles best goed uit, en ze houden je niet zo voor de gek, zoals jaren geleden.
Hij heeft weer heel even gereageerd, maar dan slaapt hij gewoon verder, dus het is eigenlijk alleen minder diep slapen, maar dat scheelt al dag en nacht met gisteren.
morgen middag krijgen jullie weer bericht, bedankt voor jullie medeleven, heel fijn hoor, dat doet een mens goed.
Het is niet te geloven, hij heeft omdat hij die voeding ook niet teruggeeft een stapje voorwaarts gezet en hebben ze hem een klein beetje wakker gemaakt, zodat hij mijn stem herkend en hij reageerde door even zijn ogen open te doen. Heb gezegd dat ik de planten water heb gegeven en ik weet dat hij het heeft gehoord.
We zijn niet lang gebleven want hij heeft ontzettend veel rust nodig, en we waren heel blij en een stuk geruster wat de afloop betreft, dus zijn we na enkele minuten weer weggegaan en gaan vanavond weer, want zover hij nu wakker is op dat niveau moet het nu voorlopig even blijven, misschien morgen verder.
Ze kunnen hem niet helemaal wakker maken omdat hij erg schrikachtig is en angstig volgens mij. Straks gaan ze kijken of hij de nierdialyse kan missen, als het niet gaat wordt dat apparaat weer ingeschakeld en zo gaan we dan toch voor mijn gevoel best een grote stap vooruit in vergelijking met gisteren.
Hij kan niet praten vanwege de slang in zijn mond en zijn mond is nog min of meer dichtgebonden met een soort lint, want als zijn tong naar achteren zou vallen zou hij stikken. Ik heb nu het volste vertrouwen dat hij naar verhouding snel op gaat knappen, want het is een doordouwer zoals jullie allen weten.
Echt de verplegers doen er alles aan om het goed te laten verlopen, maar ze kunnen hem niet ineens wakker maken, je moet het zo zien hij reageert even en doet zijn ogen weer dicht en slaapt verder.
Althans zo zie ik het om het aan jullie allen uit te leggen.
Vanavond mail ik weer laat ons afspreken ongeveer 21.00 uur, want Christ gaat weer mee en die blijft nog al eens koffie drinken.
Twee lieve mails nog gekregen van een paar nichtjes en ook een van een neef (die zijn ouders zijn beiden al overleden)
Ik heb via Gerda het bericht ontvangen van ome Sjef. Dat is wel even schrikken. Ik wil u alle sterkte toewensen en heel veel beterschap voor ome Sjef. Veel liefs van Bert en Petra
Hallo Tante Tonnie Ik heb de mail via ons Gerda ontvangen, zei heeft het naar ons allen gestuurd ik schrok er wel van dat het zolang gaat duren, maar dat het goed komt is het belangrijkste, in iedere geval veel sterkte we houden elkaar op de hoogte via de mail. En wij vertellen het wel iedere keer door aan ons Ma. (dat is mijn zus in het verpleeghuis) Groeten Hanny
hartstikke bedankt dat je mij op de hoogte houd. ik hoop dat het allemaal goedkomt en zodra sjefke bezoek mag hebben kom ik gelijk langs. nog veel sterkte groetjes arno. ik ben wel geschrokken van jou bericht maar toch dank jewel. Arno
Hier ben ik weer, maar er is geen nieuws omdat het hetzelfde was als vanmiddag, nog wel even gevraagd of hij al doorgelegen is, maar gelukkig niet, want hij heeft een massage matrasje vanaf het begin af om dit voor te blijven.
Er zijn weinig patiënten en dat vind ik wel fijn want dan hebben ze minder patiënten per verpleger. Momenteel is het 1 op 1,
lieve groet en tot morgen. Het is iets verlaat nu omdat de kinderen even mee naar huis zijn gegaan en nu zitten ze nog buiten, dus ga ik daar weer bij hun zitten
30 juni 2007 (het vorige bericht was van 29 juni.) Lieve mensen,
Hier weer een verslag van ons bezoek aan Sjef.
Vannacht was de bloeddruk weer te laag en dat wordt dan weer met medicijnen verhoogd, Hij krijgt het aantal calorieën die hij nodig heeft in de vorm van vloeistof via de aders, en ze zijn weer begonnen met een klein bodempje van een kopje via een slangetje naar de maag, en dat wordt aangepast al naar gelang hij het verdraagt of niet, als het enigszins kan gaan ze dat heel langzaam verhogen, maar dat lukt nog niet. Ook krijgt hij penicilline, die verdunnen ze en krijgt hij ook via die apparaten. Hij is in een zeer diepe slaap en daarom heeft hij volledige beademing. Zijn hart is af en toe iets onregelmatig. Hij plast zelf iets meer wel via de katheter, maar de nierdialyse werkt ook nog volledig, dus weten ze niet of de afvalstoffen door hetapparaat of door hemzelf in de urine komen. Ook heeft hij vochtafdrijvende medicijnen omdat hij veel vocht vasthoudt.
Alles bij elkaar vind ik iets vooruit, dat wil zeggen iets meer dan niets, hopelijk begrijpen jullie wat ik bedoel, het is heel weinig, maar zo moet het heel langzaam gaan.
Vanavond om ongeveer half negen zal ik weer mailen.
Voor degene die het nog niet weten, en nu een mail krijgen, hij mag twee personen op de IC ontvangen, Ronald en ik, of Christ en ik.
Als ik geen vervoer zou hebben kan er 1 andere persoon i.p.v. Ronald of Christ. Lieve mensen hij kan echt niets zeggen, daar hij in diepe slaap is, en dat vind ik al heel erg, want ja je staat er machteloos toe te zien, hoe alle toeters en bellen werken, rondom zijn bed links en rechts apparatuur met instrumenten en meters, die de medicijnen en berekeningen van hart en pols en nieren en andere zaken waar wij geen verstand van hebben.
Hopelijk begrijpen jullie dat hij toch wel heel heel erg ziek is. Wat heeft hij een lange weg te gaan zeg!!
Zojuist een telefoontje gekregen met voor nu een goed bericht, zie onder.
Hallo allemaal,
Vanmiddag zijn we bij de dokter geweest, want die wilde met ons praten, het gaat niet goed met Sjef zoals het zou moeten gaan.
De nieren werkten al iets minder maar dat is normaal voor zijn leeftijd, maar nu door die operatie is het te erg want de afvalstoffen gaan niet voldoende mee, vandaar nu die nierdialyse.
Ook zijn darmen werken niet en die gaan ze nu vanmiddag onderzoeken en indien ze rose zijn dan gaat hij nog door een scan en anders wordt het misschien een darmoperatie.
Ook zijn zijn aders verkalkt wat eigenlijk wel normaal is voor de leeftijd, maar voor die operatie hebben ze daar klemmen op moeten zetten en breekt die kalk af en kan ook nog een verstopping in de vaten veroorzaken, dus al met al een heel kritieke situatie, ofschoon er niet direct levensgevaar bij is.
Hoe komt hij er uit als hij er uit komt dat is voor mij een heel grote vraag.
Eerlijk gezegd valt het ons nog mee dat ze er nog iets aan doen, en niet vroegen om de apparatuur uit te schakelen. Dus blijven we nog hopen.
Ze hebben hem ook nog een matrasje gegeven voor het doorliggen.
vanavond krijgen jullie weer een mail, dus kijken jullie na 20.30 uur nog even.
Iedere keer als ik geweest ben doe ik een verslag op de PC voor jullie, zodat jullie op de hoogte blijven.
Een bloemetje voor jullie steun.
liefs tonnie
PS ze hebben net gebeld dat zijn darmen er goed uitzien en dus geen operatie, maar dat hij er waarschijnlijk wel langer over moet doen om te genezen. Dat is natuurlijk helemaal niet erg, als hij er maar goed uitkomt.
29 juni 2007 Dit ook naar Jan gestuurd, want die wil nooit mailen, maar volgens mij bedoelt hij die mailtjes die geen inhoud hebben.
Vanmorgen hebben ze hem aan de nierdialyse moeten leggen, want de urine liep niet goed, en zojuist hebben ze van het ziekenhuis gebeld, want de dokter wil een gesprek met ons, want er is schijnbaar nog meer aan de hand.
Jan al is iemand sterk, het gaat erom wat er in dat lichaam gebeurd is is die 8 dagen met twee verkeerde diagnoses. Al die tijd heeft die ader gelekt en volgens mij heeft hij achteraf bloed overgegeven. Toen ze zeiden van een verstopping, dacht ik dat hij ontlasting overgegeven had, maar bij nader inzien is dat bloed geweest.
Jan wij moeten afwachten en staan machteloos, wel fijn dat jij mij probeert veel hoop te geven, maar wij hebben al heel veel meegemaakt, dus kijk ik daar misschien iets anders tegen aan.
Het ziekenhuis heeft gebeld, omdat er nog meer aan de hand is en wil een gesprek met ons, dus vanmiddag ga ik met de kinderen.
Jan ik zal in ieder geval mailen hoe het is, aan jullie allen.
We zijn weer even bij Sjef geweest en het is wel stabiel. De urine loopt iets beter en de bloeddruk wordt met geneesmiddelen op peil gehouden, hij krijgt morfine om in slaap te houden, zuurstof nog steeds omdat hij zelf nog niet goed ademt, eten via een slangetje door de neus wil de maag nog niet aannemen, dat geeft hij direct terug.
Naar omstandigheden gaat het redelijk, en is het wel stabiel, en dat is natuurlijk belangrijk het heeft echt een lange tijd nodig om geheel op te knappen, dus moeten we heel veel geduld hebben, maar als hij maar beter wordt, ben ik heel en heel tevreden, ik zou hem echt niet graag willen missen, de lieverd.
Ik bedank jullie allen voor de steun en de hulp die jullie aan mij geven.
Vanmorgen heb ik het ziekenhuis even gebeld hoe het met Sjef gaat, nou dat was even een tegenvaller, want ze hebben hem aan de nierdialyse gelegd, want de urine die gisteren goed liep was weer niks. Nu een paar uur later heeft Mai Voeten gebeld, want de arts wil een gesprek met ons omdat er meer aan de hand is. De arts is Dr. Geisler. Wat ben ik benieuwd, ik denk vaak het ergste want ze vragen je zo maar niet. Het is toch ook te gek 2x een verkeerde diagnose stellen!! Iemand die nooit ziek is en weinig klaagt, ruim een week laten liggen, oh wat erg dat ik geen 112 heb gebeld!
Ik hoop toch nog zo dat hij er goed uitkomt, maar misschien staan hun nu ook even machteloos, maar zo lang ze er nog iets aan doen moet ik hoop hebben.
Toen Sjef naar de operatiekamer werd gebracht, wenste hij mij nog sterkte en hij moet het ondergaan!! Hij begreep ook wel wat er precies gaande was en zei dan heb ik toch wel een goede engelbewaarder gehad.
Ik belde terwijl de oudste zoon van ons, en of die het aan Ronald door wilde geven en wat denk je, ik had onze schoonzus net gebeld om opgehaald te worden, en daar kwamen onze zorgzame zoons aan, lief vond ik het wel, maar ging natuurlijk niet met hun naar huis, want dan zou Sjef zijn broer en schoonzus voor niks aankomen. Ik had het nog niet gezegd of daar waren ze al, dus met zijn allen naar ons, nadien kwam de oudste kleindochter die toevallig in de stad boodschappen had gedaan, en hebben we samen alles eens overwogen en wat gepraat. Ik was vergeten te eten, dus even later samen met de kleindochter boterhammen opgesmeerd en samen gegeten, toch ondanks de spanningen toch nog best wel leuk. We moesten allen wachten op het bericht vanuit het ziekenhuis. zoals in het vorige bericht al beschreven stond.
Nou dat is niet niks, onze huisdokter had de diagnose van een virus aan de darmen, maar zaterdags 23 juni de weekendarts en die zei een verstopping, dus weer medicijnen voor de verstopping op te lossen, toen 's maandags 25 juni had hij een vreselijke rugpijn en door met een ijszak te deppen, was het een half uur uit te houden, dus de dokter 2x gebeld, en ja nu werd hij dan toch als eerste op de route geschreven. Mijn man vroeg of het niet door iets in zijn buik kwam dat tegen een zenuw aandrukte, dat misschien de pijn kon veroorzaken hij zou medicijnen voorschrijven.
Ook zei mijn man dat de ontlasting bruin was alsof het pure chocolade was, nu toen zei de dokter, ik zal een verwijskaart schrijven die kun je morgen ophalen, en je kunt vandaag een afspraak maken voor woensdag voor foto's van de rug en een echo van de gehele buik.
Aan een bezoek zonder medicijnen heb je weinig, en mijn man werd erg ongeduldig want ja hij verging van de pijn, dus belde ik de apotheek en die zou de dokter bellen, en ja hoor de apotheek bracht de medicijnen gelukkig nog. Het waren voor hem wonderpillen want de pijn werd gelukkig minder.
De andere dag samen met mijn schoonzus even de spullen gehaald, het is niet ver, maar te voet ben ik te lang van huis vind ik. 's woensdags weer een andere schoonzus die ons naar het ziekenhuis bracht, wat lief toch allemaal hè, nou we zeiden ook ga gewoon naar huis, want wij weten niet hoe lang het duurt. Dat was maar goed ook, want met de echo werd er wat geconstateerd en die persoon stuurde ons naar een andere kamer, en ja ze begonnen gelijk met een infuus erin te zetten en bloed te prikken, nou dan weet je genoeg, en ja toen kwamen ze even uitleggen wat er precies aan de hand was, hij had een lekkende ader, een aneurysma, die een doorsnee had van 11,8 cm, nou als die springt ben je er geweest. Dokter Ho, kwam kennis maken en ik vroeg of hij heel goed voor hem wilde zorgen, en Sjef deed er een schepje bovenop, de lieverd, dat hij 80 zou worden en dat we ook 55 jaar getrouwd zijn einde van dit jaar, en dat hij 25 jaar met pensioen is. Al die jaren is er geen bloed geprikt, en dat maken ze niet vaak mee. Mijn lieverd, nooit ziek en nu geveld, heel de week van de pijn in een stoel moeten liggen in bed was niet te harden en dan nog 2x de verkeerde diagnose, hoe bestaat het!!
Hij is woensdag 27 juni dus met spoed geopereerd en na ongeveer 3 uur belde Dokter Ho dat hij wat de operatie betreft wel tevreden was, maar dat de organen wel een grote knauw hadden gehad, daar ligt hij nu als een hoopje ellende met allerlei toeters en bellen in het ziekenhuis. De operatie heeft in totaal 4 uur geduurd. Hij wordt in slaap gehouden en krijgt bloed bij, vocht, medicijnen voor de bloeddruk enz. Hij heeft een lange weg te gaan, maar hij zal het volgens mij redden, omdat hij een doorzetter is. tonnie
Ik ben Tonnie van Riel
