Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
29 juli kregen we een brief van het ziekenhuis, of mijn man met mij een twee-daagse bijeenkomst bij wilden wonen, dit is speciaal voor de pré-dialyse patiënten. Het duurt waarschijnlijk nog meer dan een jaar dat hij aan de dialyse hoeft, en in die tijd wil hij daar niet mee geconfronteerd worden. Mijn man kan het gewoon niet hebben, als je jezelf goed voelt en ze komen met al dergelijke dingen. Hij zei: "als je niet ziek bent dan maken ze je het wel" . Elke mens is natuurlijk verschillend, en ook hij is 80, dan heb je al niet zo heel veel jaren meer "tegoed" , dat scheelt ook natuurlijk, want er zijn jonge mensen bij en ja die wachten op een niertransplantatie, dat is iets heel anders. Ik denk wel dat die eerder gaan, want door die contacten troosten ze elkaar, volgens mij.
zondag 27 juli 2008 zijn we even een rondje wezen rijden, over Galder en Hoogstraaten en zo naar onze Christ, die was thuis, hij zette gelijk koffie, was weer met van alles en nog wat bezig. Fijn dat hij altijd actief is. Nu maakt hij voorbereidingen om op vakantie te gaan, hopelijk hebben ze goed weer, hij en zijn vriendin, zodat ze beiden wat kunnen genieten.
24 juli 2008 even onze Ronald gebeld, en gevraagd of we wel in de omgeving met zijn auto konden rijden, dat was bevestigend, nou als jullie willen mogen jullie dan de auto van ons gebruiken. Hij vond het een heel mooi aanbod en even later stonden ze hier met het hele gezin, blij dat ze een goede wagen hadden om op vakantie te gaan. Wij gaan toch practisch niet weg, dus het is voor een boodschap en ziekenhuis/apotheek en een bezoekje naar onze oudste zoon misschien. 25 juli zijn ze vertrokken en 26 juli belde hij om 17.30, dat ze om 17.00 op de plaats van bestemming waren aangekomen en aan de Lago Magore overnacht hadden. Wij waren net thuis van een klein ritje met zijn wagen, want het was al maanden geleden maar nu aten we nog eens een keer friet, wat niet al te dikwijls kan i.v.m. Sjef zijn nieren. Dat zei ik en hij vroeg of zijn vader het toch niet al te moeilijk vond met die zware bak. Ook al is mijn man 80 hij rijdt nog heel goed gelukkig. Heel fijn dat de kinderen heelhuids daar aangekomen zijn, want het was stervens druk op de wegen en kilometers file was op TV gezegd. Fijn dat je je kinderen kunt helpen, zelf helpen ze ons ook indien nodig. Tonnie
23 juli 2008 Nathalie kwam, want Ronald moest proberen zijn auto voor de vakantie in orde te krijgen. 's avonds kwam Ronald haar ophalen, helaas was de auto nog niet in orde, hij wist even niet wat hij moest doen, en we lieten hem maar eens even goed nadenken, ofschoon Nathalie wel "de oplossing" had, nl. met onze auto.
Dat komt omdat vanuit Limburg ook met onze auto opgehaald zijn.
Toen ze weg waren hebben we er samen eens over gepraat, en als wij hier korte afstanden toch met zijn auto kunnen doen, nou dan was het een goede oplossing voor een keer, want zijn auto is wel een BMW, maar 17 jaar oud.
15-07-08 De maatschappelijkwerkster van de interne geneeskunde belde, of ik nog behoefte had voor een gesprek met het hoofd van de afdeling. Nou ik heb gezegd dat ze weten hoe ik er over denk en dat de internist al gebeld had, daar wisten hun niks van. Ook dat mijn man er doodziek van wordt al dat gedoe over dialyse in dit stadium, nu nog niemand weet wanneer hij aan dat apparaat zal moeten. We proberen zolang mogelijk het met dieet tegen te houden, ook al valt dat niet altijd mee.
Hij voelt zich goed, is nog actief, nou wat wil een mens nog meer als hij 80 is? Wijsamen zijn tevreden, zolang hij maar van dat apparaat af kan blijven.
13 juli 2008 samen met mijn oudste zus van 85, het Park in Prinsenbeek wezen bekijken. Op het viaduct staan bomen, dat hebben ze in Frankrijk afgekeken stond er in de krant. Alles is zeer ruim van opzet, en als die bomen die er allemaal staan wat ouder zijn, dan kun je daar eigenlijk pas echt genieten, want in de schaduw is het meestal het fijnst als het echt zomer is.
10 juli kwam Ronald of hij de auto mocht hebben, want die van hem was kapot en het onderdeel moest besteld worden. De kinderen waren in Limburg bij hun oom en tante, die hadden hun bezocht, en ze mochten blijven slapen, nou wat is er leuker dan met een stel kinderen bij elkaar. Ze kunnen zo fijn spelen met elkaar. Nou, wij bleven toch thuis, dus dat was geen ramp. De andere dag kwam hij weer even, zijn auto reed nog wel, maar hij was hem in orde aan het maken voor de vakantie, omdat hij nog al sputterde.Hij mocht hem nog best hebben, maar zaterdag wilden we de auto wel graag terug om boodschappen te doen eventueel. Fijn dat je zo je kinderen kunt helpen, vinden wij, want ze maken er geen misbruik van, en dat is fijn, dan help je graag.
9 juli 2007, naar Daan en Jo geweest. Jo had gebeld dat we 's avonds mochten komen. Haar man Daan is opgegeven en dus ga je natuurlijk alleen als hij zich behoorlijk goed voelt. Hij is wel 81 maar het is wel haar man, en als je ouder wordt kun je elkaar steeds slechter missen.
Hij heeft longkanker, maar zag er nog heel goed uit en hij zei dat ze hem nog een maand of 4 gaven, ik zei gelukkig weet dat niemand, je ziet er nog heel goed uit, en dat was ook zo, anders had ik liever niks gezegd. Iemand die hun ook kenden, die hadden ze drie weken gegeven, dus zei ik weet je dat nog? Die heeft toen nog 20 maanden geleefd. Ik hoop zo dat Jo nog even van hem mag genieten, ze wagen het erop om nog een weekje met de boot van de Zonnebloem mee te gaan, daar is hij lang voorzitter geweest, als vrijwilliger, dus mag hij nu ook wel eens ervan genieten, zover er nog iets te genieten valt. Hij zei wel dat is het beste dat je kunt doen als je niet meer zo goed uit de voeten kunt, een bootreisje, want je ziet van alles voorbijkomen en je hoeft niet te lopen, eten en drinken en alles is er aan boord, dus wat wil je nog meer. Hij is toevallig ook aan een aneurysma geopereerd, maar die was maar 5 cm en dat had de specialist op tijd gezien. Maar zo zie je, je denkt ziezo dat heb ik toch maar eens overleefd, en dan krijg je dit. Na een paar kopjes koffie met wat lekker, kon je zien dat hij moe werd en zijn we naar huis gereden. Je gedachten gaan dan wel even, wat heb ik, (met Sjef) vorig jaar geluk gehad, hij is er in ieder geval nog en hij voelt zich goed, ook al zal hij na een jaar of 1 1/2 misschien aan de dialyse moeten. We wachten gewoon af. Tonnie
zaterdag 5 juli 2007, met Nick en onze Ronald naar de winkel voor een laptop, hij kan erg goed leren en gaat naar het Stedelijk Gymnasium, hopelijk valt het niet tegen, want 6 talen dat is nogal wat. Hij heeft er zin in zei hij, dus hopelijk houdt hij dat vol. Ze gaan met 7 uit zijn klas daar naar toe en alle 7 nemen ze ook nog eens Cambridge Engels, daar moeten ze ook nog voor naar Engeland, ze hebben een testje moeten doen of ze er voor in aanmerking kwamen en dat viel goed uit, dus nu maar hopen dat het allemaal lukt. Morgen naar de viering van de verjaardagen, want Nick is 6 juli jarig en Nathalie 9 juli, maar dat vieren ze gelijk.
3 juli 2007 Nick thuis opgehaald en Nathalie kon bij ons uit de schoolbus stappen. Eerst een cadeautje voor Nathalie haar verjaardag gehaald, want ze gaat paardrijden en krijgt een cap van ons, ze doet zo haar best op school, dus heeft ze het wel verdiend. Ze hebben lekker warm gegeten bij ons en nadien hebben we nog spelletjes gedaan.
Het was de laatste schooldag, dus nu een lange vakantie.
1 julie naar Kalkar geweest, het was een heel fijne zonnige dag, en hier thuis was het schijnbaar bloedheet.
We hebben er niets van gemerkt. We hadden nachtspullen meegenomen in geval dat het voor Sjef teveel zou zijn om op 1 dag op en neer te rijden, maar nee hij wilde gewoon terugrijden.
Het is bijzonder goed gegaan gelukkig.
Het is fantastisch om er met kinderen en ook voor jongeren is er veel te doen, voor ons ouderen is het meer wandelen en het museum en lekker rustig genieten met een kopje koffie of fris.
Bij de entree van 17,00 via anwb is parkeren, koffie, thee, choco, en enkele soorten fris, ook nog friet en ijs allemaal gratis. Dat is dus best eens om te doen.
Ik ben Tonnie van Riel
