Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Voordat we met de metro meegingen hadden we eerst gegeten in de Kaiser Friederichstrasze. Een van onze medereizigers is doof geboren en had een fiets gehuurd, die kwam precies op tijd daar aan om mee te dineren, echt geweldig. Hij had 20 km gefietst. De fiets ging gelijk in de bagageruimte van de bus, zodat hij verder de avond met ons samen kon doorbrengen. Hier bekijken we het dak dat gesponsord is door Sony, de kleuren veranderen steeds en om te reizen is het in Berlijn echt geweldig, daar kan Nederland nog iets van leren. We hadden een kaartje waar 8,80 op stond, maar bovenaan stond 1 van 4, dat betekend dat je 4 kaartjes krijgt voor 8,80, dus voor 2,20 kun je de gehele avond met metro, S-baan of andere trein en bus mee. Hier nog even een andere kleur. Cees is een hele goede fotograaf zoals jullie zien, hij was dan ook vaak nergens te bekennen, maar hoorde wel alles met zijn solo, omdat de gids het gedeelte dat het geluid door moet geven om zijn hals had hangen. Hij kende het niet, want was eerst wat wantrouwig, doch toen ik zei voor de slechthorenden, toen deed hij het om. Dit is in de omgeving van de DOM, waar we woensdag 28 augustus 's morgens om 9.00 naar toe werden gebracht door onze chauffeur, er we konden op eigen tempo de Dom en omstreken bezichtigen. Ook zijn er musea in de buurt, doch wij hebben ons beprekt op de Dom, daar was genoeg te zien zowel binnen als buiten.
Dit is het prachtige orgel in de DOM Links het orgel weer en rechts de prachtige gebrandschilderde ramen en in het midden zie je de preekstoel die prachtig met houtsnijwerk is bewerkt. Dit is van boven af gezien, want wij waren nog 2 trappen opgegaan, daar kon je ook gaan zitten. Hier weer de preekstoel Hieronder een maquette van de DOM. Ook heel mooi.
Dinsdag 27 augustus 2013 (vervolg 3 nog steeds dezelfde dag)
Der Brandenburger Tor vanuit het westen gezien. Je kijkt tegen de kont van het paard.
Vanuit het Oosten gezien kijk je tegen de Griekse Strijdwagen met Victoria. Het is een vroegere stadspoort, die bewaard gebleven is, ofschoon die in Oost-Berlijn stond achter de muur
Deze bronzen Gedenksteen is een aandenken aan Gorbatschow, omdat hij hier de muur geopend heeft. Dit stond ook in de buurt Hier gaan we naar de metro, met de groep, zo te zien werken mijn "oorbellen" niet al te best, dus weer even bijstellen. Hier weer wat uitleg van onze gids. Cees is weer niet te zien, blijft weer achter om ons te vereeuwigen, zoals je hier op dit plaatje ziet. Dan naar de roltrappen, maar Cees heeft nog ergen een aanplakfoto gezien, zie hieronder.
Dan met heel de ghroep de roltrappen op, het vervolg wordt vervolgd, ha ha ha.
Dinsdag 27 augustus 2013 (vervolg 2 van dezelfde dag) zie boven.
Dit is een monument dat een aandenken is aan de tijd toen West-Berlijn van alles afgesloten was "blokkade" en uiteindelijk alles via de lucht moest doen. De mensen hadden geen voedsel in West Berlijn omdat de Russen geen toegang meer verleenden om via de DDR het gedeelte West-Berlijn te bevoorraden. Dit alles was het gevolg doordat De Bonds Republiek de D-Mark invoerde, die meer waard was dan de Mark, die in de DDR gebezigd werd. Deze stukken muur staan bij het oude Check Point Charlie, heel jammer dat ze alles hebben veranderd en dat gedeelte niet bij het oude hebben gelaten, want het is één reclamezuil. Niet te geloven. Het lijkt erop dat ze het te laat als aandenken hebben aangemerkt, waarschijnlijk omdat de toeristen natuurlijk verschillende dingen vroegen over hoe het was,in die tijd. Dit was het oorspronkelijke Check Point Charlie. Deze stukken muur fungeren allemaal als reclamezuil in de buurt van Check Point Charlie Deze foto is op een ander stuk muur geplakt aan de overzijde van de straat Hier staan Cees en mijn voeten voor de toen malige muur. Door heel de stad lopen 2 rijen kinderkoppen waar de muur precies gestaan heeft. Bovenstaande is een aandenken aan de Holocaust, het zijn 2711 betonblokken van diverse afmetingen, het is natuurlijk wel een triest aangezicht al dat grauwe gedoe. Je moet er maar opkomen. Dit moeten overblijfselen betekenen van de bunker van Hitler, die enkele meters er vandaan, gestaan heeft, maar waar nu zakenpanden in gevestigd zijn.
Deze lange rechte autobaan leidt naar het verkeersknooppunt Der Groszer Stern in Tiergarten. Je kijkt in de verte naar de Overwinningszuil die versiert is met 3 overwinnings randen en omdat de bovenste rand (de 4e dus) al aan de zuil bevestigd was, is die z.g. voor de verjaardag van Hitler, want de oorlog was verloren. zodoende.
Er komt nog een vervolg van dezelfde dag, het was een heel druk programma, maar de bus bracht ons overal naar toe, heel fijn.
Nadat we het grote warenhuis bezocht hadden gingen we even "Beelden kijken"zoals jullie zien, Cees ook maar eens op de plaat vereeuwigd, want als je de foto's maakt, sta je er zelf vaak niet of maar enkele keren op. Niet ver vanaf de beelden gingen we op een bankje zitten, waar we de uitkijk hadden op de eksters die een rat probeerden te verorbenen, en tevens zagen we dat ook Berlijn niet zonder daklozen is. Die meneer zit nog met zijn slaapzak om, en begint een beetje wakker te worden. Zijn "maat" is volgens mij al op zoek naar eten in de vuilnisbakken, want die hebben we in die dagen op verschillende plaatsen gezien, vooral bij eetgelegenheden, wat een toestand in deze moderne tijd, niet te geloven.
Hier is een mede reizigster foto's vanaf de boot aan het maken. Hieronder is een foto van de TV zendmast, later meer daarover. Nadat we weer een ritje met de bus gemaakt hadden kwamen we bij een gedeelte van de muur die er nog staat. De volgende foto is aan de andere kant van de muur
Dit is ook een gedeelte van de muur die is blijven staan met daarop een straatje geschilderd van een ander land, zo waren er meerderen, van landen waar weinig of geen vrijheid heerst. Het lijkt net echt, en ik sta bij dat straatje alsof ik in het echte straatje ben, maar in feite sta ik gewoon voor die muur.
Na ons ontbijt verwachtte de chauffeur ons om 9.00 uur. 's Morgens om 9.00 uur bracht de bus ons naar Centrum West naar het grote warenhuis Ka De We Het heeft 12 verdiepingen en een verkoopoppervlakte van 60 Hectare, echt niet te geloven. Hier is alles te koop van porcelijn, kleding, etenswaren, wijnen, boeken en noem maar op. Je kijkt je ogen uit, maar je portemonnee is hier ook zo leeg hoor. De prijzen vliegen de pan uit. Dir is in de omgeving van dat inmense gebouw. Dit zijn enkele van de goedkoopste artikelen die er te koop zijn.
Dit is de afdeling wijnen, zo heb je ook een afdeling met allerhande salades, waarbij ik me afvroeg, hoe lang blijft dat goed, want er is haast geen klant te bekennen, die iets koopt, ja kijkers zijn er meer zoals onze medereizigers, maar ik heb niet gehoord dat ook maar iemand daar iets gekocht heeft. Wij hebben het bezichtigd tot en met de zevende verdieping en toen vonden we het wel welletjes. Het was gelukkig wel met de roltrap heen en terug, dus moe werd je er niet zo van. Nadat we dat alles bezichtigd hadden hebben we eerst nog wat mensen ge/bekeken en nadien moesten we weer tijdig in de bus aanwezig zijn voor een rondvaart met de boot. Niet te geloven dat de naam "Der Fliegende Holländer" is. Wij hadden een lunch besteld en die was voortreffelijk. De boot was overdekt met plastic bogen, zodat we wel eerst het vlees van de schaal moesten nemen i.v.m. de zon, die er op stond. Niet getreurd er was nog meer te verhabbezakken, dan alleen vlees. We kwamen ruim voldoende aan onze trekken en koffie konden we zelfs bijbestellen. Dit alles had ook onze gids Ben besproken dus weet hij van wanten. Onderweg zagen we dit gebouw, dat is de achterkant van de Dom waar we morgen naar toegebracht worden.
Onderweg hebben we vele monumentale gebouwen gezien, het was eten en kijken, of kijken en eten hoe je het noemen wilt. Alles bij elkaar echt geweldig, zoveel mogelijk met de bus van het ene te bezichtigen moois naar het andere. Wij waren de oudste van de mede reizigers, en de bus was niet vol, slechts 19 personen en een selectief gezelschap, vanaf 15 jaar tot 83 en dat alles ging echt geweldig met elkaar om. Er waren zelfs enkele studenten die af en toe vroegen gaat het nog?
26 augustus t/m 30 augustus 2013 Berlijn is zo groot als onze provincie Utrecht, dus ben je zo maar niet uitgekeken.
Hier staan de hokjes van een andere kant bekeken. Bij al die hokjes stonden rijen met auto's als we naar Polen gingen, je kunt zien dat de rijrichting naar rechts gaat. Even wat kletsen met een van de medereizigers. Nadien rijden we naar een eetgelegenheid in Berlijn.
Hierboven ziet u waar we gegeten hebben. Friedrichstrasze 106 Ze hadden voor ons aan het water gereserveerd en het was eigenlijk geweldig, ware het niet dat we weggepest werden door de wespen. Ze kropen gewoon in de suikerpot, niet te geloven. We hadden gelukkig alleen nog maar ons eten besteld, we hadden een A-4tje gekregen met keuzes, Cees had een groot glas appelsap voor mij klaarstaan, nadat ik naar toilet geweest was. Dat was een hele onderneming om bij de toiletten te komen, je moest een trap op en enkele gangen door voordat je daar aankwam en dan nog terug. Dus gingen we met z'n allen naar binnen verhuizen, met glas in de hand. We hebben er heerlijk gegeten. Nadien kregen we een grote rondrit door Berlijn en tegen 21.00 uur denk ik richting ons Hotel. Het waren 3 hoge gebouwen van 14 hoog volgens mij en we kregen een kamer in gebouw 3 op de 7e verdieping. Het was eenvoudig ingericht met alles wat je nodig hebt. Een gemakkelijke stoel en een eetkamerstoel aan een tafeltje.En natuurlijk een badkamer met douche, toilet en wastafel.
Nadat we heerlijk geslapen hadden, gingen we naar het eerste gebouw waar er een ontbijtbuffet was. Je kon van alles pakken gekookte en roerbakeieren, gehaktballetjes, vlees, kaas, ook vers fruit en sapjes, de inrichting was heel eenvoudig, geen kleedje of zo op tafel, maar ja je kunt niet alles hebben. Na het eten naar buiten totdat de bus arriveerde. Er werd extra gekeken naar de trabant en de trialmotor. De bus kwam om 9.00 uur en bracht ons naar het centrum West.
26 augustus 2013 vertrek naar Berlijn s Morgens om half zes kwam mijn zoon Christ ons ophalen om naar de opstapplaats in Prinsenbeek te brengen, oorspronkelijk was het Breda, doch daar ze daar alles aan het veranderen zijn en het één bouwput is, was het verplaatst naar Prinsenbeek. De bus vertrok iets eerder dan 7.15 uur, toen de instappers aanwezig waren, toen naar Den Bosch, overal stonden mensen dus de chauffeur moest even zoeken, en jawel daar kwam een echtpaar aan. Onze weg werd vervolgd naar de volgende opstap in Arnhem, meen ik, opstapplaats parkeerplaats Rijnsburg, van daar uit werden we naar het verzamelpunt gebracht in Apeldoorn. We hadden een bon bij onze tickets gekregen daar kon je bij aankoop van een kopje koffie/thee een gebakje voor krijgen. Onze bagage was in de bus gebleven, alleen de handbagage moesten we meenemen, omdat we nadien met een andere bus naar Berlijn zouden rijden. Ook een andere chauffeur. Het toilet kostte daar 30 cent, wat heel wat achteraf gemakkelijker bleek dan onderweg bij de benzine stations. Tegen 10.30 vertrok de bus richting Hannover, waar we met zijn allen ook gebruik konden maken van het toilet, je moest 0,70 betalen en dan kreeg je een bonnetje van 050 terug, doch alleen als je iets kocht kon je dat besteden, ik noem het koppelverkoop, volgens mij in Nederland verboden. Onze weg werd vervolgd om 14.30 uur en er werd weer gestopt bij de vroegere DDR-overgang. Ik kan het me nog heel goed herinneren, want onze pasoorten gingen eerst een een heel smalle "pijp", het leek op een stuk vangrail, en kwam bij de hokjes, zoals ik ze noem uit.
Hier stapte onze gids ook in. Dhr. Ben Hieronder de "hokjes" waar de auto's langs moesten rijden om de grens te kunnen passeren, dat kon wel eens 1 tot 2 uur duren. Onze gids gaf ook uitleg voor degene die er nog nooit geweest waren. Cees en ik weten het wel, want toevallig zijn hij met Mientje en ik met Sjef enkele malen naar Polen geweest.
Ik ben Tonnie van Riel
Dinsdag 27 augustus 2013
Nadat we dat alles bezichtigd hadden hebben we eerst nog wat mensen ge/bekeken en nadien moesten we weer tijdig in de bus aanwezig zijn voor een rondvaart met de boot. Niet te geloven dat de naam "Der Fliegende Holländer" is. Wij hadden een lunch besteld en die was voortreffelijk.
