Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Woensdag 23 januari 2008 - TARIN KOWT - Met de aanhouding van een Afghaanse man op Kamp Holland in Uruzgan is mogelijk een aanval tegen Nederlandse militairen voorkomen. De man had volgens het ministerie van Defensie 'materialen' bij zich die duiden op een aanslag. Het ministerie houdt rekening met meer aanhoudingen.
Een woordvoerder van Defensie laat echter weten dat er 'nadrukkelijk geen explosieven of andere wapens in beslag zijn genomen'. Om veiligheidsreden worden geen nadere details gegeven.
Wel is de verdenking volgens Defensie zwaar genoeg om de man voor langere tijd vast te houden.
De opgepakte man maakt deel uit van een groep van zo'n tweehonderd Afghaanse burgers die in Kamp Holland werken.
Zij ondergaan een uitgebreide screening voordat zij het kamp op mogen.
De verdachte is zondag opgepakt, nadat er volgens Defensie geruchten de ronde deden over een dreiging tegen Nederlandse militairen. Na een klopjacht en een doorzoeking van het kamp, werd één man aangehouden. In het kamp blijft de staat van verhoogde paraatheid gelden.
HILVERSUM (ANP) - Op de Nederlandse basis Kamp Holland in Uruzgan is een Afghaanse werknemer aangehouden na een tip over een mogelijke aanslag op het kamp. Volgens een woordvoerder van het ministerie van Defensie vond de aanhouding zondag plaats en zijn er geen explosieven gevonden.
Eerst naar de verjaardag van mijn zus Riet, die 78 wordt. Van daaruit gaan we rechtstreeks naar onze zoon die als het goed is intussen thuis is vanuit Afghanistan. Ja hoor de kinderen hangen aan zijn nek en hij heeft een film over Afghanistan, die een collega gemaakt heeft, op de laptop staan en zit uitleg te geven. Heel leuk zo'n tafereeltje om te zien. Nadat we koffie hebben gedronken en een beetje gekletst hebben gaan we weer, want ze zullen wel blij zijn dat we niet te lang blijven, want hij is ongeveer 3 1/2 maand weggeweest. Dat is niet niks voor zo'n jong gezin.
Woensdag 23 januari 2008 - BREDA - Ron Magielse (42) en Mirjam van Rooij (43) zijn trots op elkaar. Ron, omdat zijn Oosterhoutse vriendin haar ziekte, borstkanker, zo moedig heeft gedragen. Mirjam, omdat haar Bredase vriend met foto's die hij tijdens haar ziekte maakte in de prijzen is gevallen.
Afgelopen zondag kreeg de fotograaf, die onder andere werkt voor BN/DeStem, er de tweede prijs voor in de categorie Dagelijks Nieuws van de Zilveren Camera fotowedstrijd. ,,Dat ik genomineerd was, vond ik al een eer", reageert hij, ,,maar dit is natuurlijk helemaal mooi." Zijn vriendin waarschuwt daarom ook meteen: "U maakt er toch geen kankerverhaal van, hè? Het gaat om de foto's.
Professioneel als Magielse is, zag hij in haar ziekte meteen momenten om te fotograferen. "Er gebeurt zo veel in een relatief korte periode: de diagnose, de operaties, de chemokuur, de bestraling. We hadden al snel het plan om er voor onszelf een fotoboek van te maken."
,,Met teksten van mij", vult Mirjam aan, " zodat ik het een beetje kon verwerken."
In de tussentijd bleef het iets intiems, voor henzelf. ,,Ik heb tijdens het fotograferen nooit de intentie gehad om ze in te sturen", blikt Ron terug. Aarzelde hij daarom aanvankelijk om de beelden mee te laten dingen naar de prestigieuze Zilveren Camera fotowedstrijd, zij vond het meteen een goed idee: ,,Er rust nog steeds een taboe op kanker. Ik vind dat dat doorbroken moet worden."
,,Het was ook anders geweest", vult hij aan, ,,als jij intussen niet een stuk was opgeknapt."
De foto's heeft hij zo puur mogelijk gehouden: ,,Bestaand daglicht, en zo weinig mogelijk in scène gezet, daar hou ik van." ,,Ik wist niet eens dat jij mij in de douche hebt gefotografeerd", vertelt Mirjam.
De beelden zijn gemaakt vanaf de dag in december 2006 dat bij haar ná de borstoperatie een bloeding werd geconstateerd tot en met een uitje met haar vader. Daarmee geeft de serie de indruk van 'eind goed, al goed'.
,,Dat is ook de opzet geweest", zegt Ron. Mirjam: ,,Ik heb er nooit een slecht gevoel bij gehad, nooit het idee gehad dat het slecht zou aflopen. Je moet gewoon maar vertrouwen op de wetenschap."
Ron: ,,Jij vond het alleen maar frustrerend dat je haast niks kon doen." Mirjam, lachend: ,,Misschien dat het kwartje nooit gevallen is, dat zou kunnen."
Het leven gaat intussen op volle kracht door voor het stel dat samen vijf kinderen heeft - hij twee dochters uit een eerdere relatie, zij twee dochters en een zoon.
Ron: ,,We hebben hen vanaf dag één op de hoogte gehouden. Ze zitten altijd op onze lip, dus zomaar wat verhaaltjes eromheen ophangen, dat werkt toch niet."
Bron: BN De Stem Breda (zie voor meer foto's BN De Stem)
Ik ben Tonnie van Riel
