Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Zondag 7 februari 2010, droog maar somber weer, de zon niet gezien.
Eindelijk een mailtje van Jadwiga, dus haar ook even geantwoord.
Vanmiddag met Daniëlle en vanavond met Marcel en zijn vriendin. (de 2 oudste kleinkinderen) Mijn oudste zus Jo was met de taxi gekomen, lief hoor!
Morgenmiddag met zwager Jos en zus Adrie en 's avonds met Ronald, dus gemakkelijk geregeld.
Sjef doet alsof er niet veel aan de hand is, maar vanavond zei hij wel, nu is het wel genoeg, dus hij wilde gaan rusten, ja die kalium hebben ze nog steeds niet onder de knie, om dat op te lossen hangt er een flesje met 50% glucose, nou ja afwachten, maar dat gaatje is volgens mij niet dicht want in de pomp komt steeds vocht bij, ik weet niet precies hoeveel, maar ik denk 1/2 liter per dag en dat is niet niks. Ik laat het maar aan de experts op die afdeling over hoeveel het precies is, dat zeggen ze wel. Voor de rest alles bij hetzelfde, wat medicijnen betreft, want ja weekend, wordt er verder niet veel gedaan.
Zaterdag 6 februari 2010, heel heïg en 's avonds motregen.
Vanmiddag met de taxi en vanavond met onze Christ.
Zijn zus Riet met haar man kwamen 's middags ook op bezoek. Hij had voor de middag de 2e zak bloed al ontvangen. Dat teveel aan kalium wordt ook mede opgevangen door via de infuus glucose te geven. Hij merkt er niet veel van zei hij, nou ja wie weet hoe snel alles weer verdwijnt. Die injecties met korreltje opgelost in water krijgt hij in zijn bil, als ik het goed begrepen heb, ook om het teveel aan kalium te binden. Nou ja, ik zal het maandag wel eens uitgebreid vragen, maar toch maar geen afspraak met de dokter, veel te omslachtig en de kinderen hebben heel weinig tijd.
Sjef ziet er voor een buitenstaander nog redelijk goed uit, en hij kwebbelt gewoon mee.
Vrijdag 4 februari 2010, vanmorgen motregen, maar later gelukkig droog weer.
Vanmiddag met de taxi naar Sjef en vanavond met Ronald. Ik had mijn tasje in de taxi laten liggen, maar gelukkig heeft de chauffeur die bij receptie afgegeven. José bezocht haar oom ook, zij was met haar brommer. Nou ja, zo gaat dat, je hersenen werken niet normaal, ook al denk je het.
Nou alles viel me wel tegen. De stent zat wel goed, maar het sloot de opening niet geheel af, daarom krijgt hij geen sondevoeding, maar nog gewoon via infuus, ook mag hij alleen zijn mond spoelen, en niks doorslikken.
Kalium was 2 gestegen, dat is in die 2 1/2 jaar na de aneurysma nog niet gebeurd, de apotheek moet er nu de kalium uithalen. Ook krijgt hij een flesje vloeistof via de infuus om de kalium te binden, teven 3 klisma's rectaal (poeder aangemengd met water) om de kalium via ontlasting uit het lichaam te halen. Ook nog vloeibaar plasmiddel via de infuus om zo weinig mogelijk vocht vast te houden.
Weer 2 zakken bloed nodig, en dat binnen een week, dat is niet niks, dus hij maakt geen nieuw bloed aan, dat alles heeft met de nieren te maken.
Volgens mij kan hij alleen nog naar huis om eventueel thuis te sterven. Als hij sonde voeding zou kunnen hebben kan hij naar huis, maar via dat infuus is echt ingewikkeld en mag maar bepaalde uren uit de koelkast zijn, dus ook al is die zak niet leeg, dan wordt hij toch verwisseld.
Hij heeft gelukkig geen pijn, omdat hij 3 x 2 zetpillen krijgt. 2 trammal (sterkte weet ik niet) 2 x 1 gram paracetemol en 2 x 50 mg diclofenac.
Ze zorgen echt geweldig voor hem, maar ze kunnen geen ijzer met handen breken.
Donderdag 4 februari 2010, goed weer voor de tijd van het jaar, en ongeveer 10 graden boven nul.
Vanmiddag met de taxi en vanavond met Christ. Ze hebben het buisje nog niet gecontroleerd, maar er is een arts geweest voor zijn knie en zijn nefroloog is ook al aan bed geweest. De dokter die het buisje na zou kijken kwam zich verontschuldigen omdat het zo druk was.
Voor het eerst pijnvrij, dus dat is echt een pluspunt, hij krijgt nu 3 soorten zetpillen. Morgen krijgt hij een slangetje door zijn neus en dan sondevoeding.
Mijn zus Riet en haar man waren er vanmiddag ook.
Hij bengelt regelmatig met de benen, op het bed zittend, en gaat ook regelmatig naast zijn bed staan zei hij, maar als de pomp eraf is, kan ik zelf naar toilet en een beetje lopen.
Woensdag 3 februari 2010, redelijk weer, de sneeuw praktisch overal weg, hele kleine beetjes lagen er nog.
Vandaag zouden ze de stent zetten, hij was zonder zuurstof, dus kon het doorgaan, om elf uur waren ze hem net halen, dus was ik iets te vroeg met bellen, heb maar niet meer gebeld, want de verpleegsters hebben het heel erg druk.
De maatschappelijkwerkster nog even gebeld en die zou terugbellen, ook de diëtiste, echt geweldig. Nadien belde de maatschappelijk werkster terug en ik zei, dat ik als Sjef naar huis mag ik graag verzorging voor hem heb, maar ik moet het op de afdeling waar hij nu is doorgeven, en dat heb ik vanmiddag maar gelijk gedaan, want ik zei ook, heb ook wat mankementen en 78 jaar, anders kan ik dat niet volhouden.
Vanmiddag kon ik met zijn zus Annie en haar man Piet meerijden. Sjef was wel geholpen, maar was wat verward, want hij zei dat ze net het buisje geplaatst hadden, maar het was een klisma, en hij zat op een po-stoel, hij ging op bed liggen, want er kwam toch niets, en zo moe. We zijn niet zo lang gebleven en Annie en Piet gingen nog even naar hun schoonzus, die ook erg ziek is, maar op een andere verdieping.
Vanavond met Marcel en Kim meegereden, we zijn maar tot 19.00 uur gebleven, want Sjef was zo lui, hij vond het volgens mij fijn dat we weggingen, zodat hij kon slapen.
Dinsdag 2 februari 2010, wat een weer zeg! Heel de dag regen, maar wel lekker de sneeuw opgeruimd, dus hopelijk gaat het nu niet vriezen. Vanavond vanuit het ziekenhuis was het +6
Zijn zus Jo belde nog om te vragen hoe het ging. Haar man zit op een oproep te wachten, want vorige week zou hij aan een aneurysma geholpen worden, maar de spullen waren er niet, hopelijk gaat het nu snel gebeuren, want daar wordt je echt zenuwachtig van.
De stent zetten is niet doorgegaan, en de taxi kwam veel te laat, maar ja het weer was erg slecht en in de zijstraten is niet gestrooid, zodoende.
Mijn zus met haar man zouden komen, maar ze vonden het weer te slecht.
Sjef was weer vol goede moed, want de zuurstof was er af, dat had de avond ervoor gemogen, maar hij stelde voor om het 's morgens pas te doen. Hij zei tegen mij, 's nachts zijn er minder verpleegsters en ze maken ook zijn "buurman" wakker, als hij het weer nodig gehad zou moeten hebben.
"Morgen zetten ze de stent" zei hij, hij dacht plaatselijke verdoving en dat hoop ik ook, want narcose is slecht als je al 82 bent, maar ja soms heb je geen keus.
Hij was al aan het uitrekenen wanneer hij naar huis zou kunnen, maar ik wil voor hem thuis verzorging, anders kan ik het niet vol houden.
's avonds kwam onze Ronald mij ophalen, en ging na een tijd even naar huis, want hij moest Nick naar Nac brengen, die ging met zijn oom naar Nac kijken, heel leuk hoor. Om 20.00 uur kwam hij me weer ophalen.
Maandag 1 februari, oh er lag een flinke laag sneeuw en het sneeuwde nog. Later heeft de buurman de stoep geveegd. Ik grotendeels hierachter, en nadien een groot gedeelte van de oprit, net voordat een broer van Sjef met zijn vrouw me op kwam halen om naar het ziekenhuis te gaan.
Heb de huisdokter even gebeld om te zeggen wat Sjef allemaal heeft, want die fistel in de slokdarm wist hij volgens mij nog niet. Ik heb gevraagd of we in het vervolg a.u.b. eerder een verwijskaart krijgen, want als Sjef de andere dag 's middag pas een thorax (foto van de longen)had laten maken, was hij volgens mij overleden. 's Avonds was het misschien wel iets erger, maar toch met zo'n benauwdheid en pijn, is niet niks voor iemand die niet snel klaagt.
Ja de operatie is toch nog best moeilijk, want het moet precies passen om de opening te kunnen dichten, en dan met die kanker bij Sjef is het ook nog anders dan wanneer er verder niet aan de hand zou zijn.
Ik heb gezegd dat ik nu echt op alles voorbereid ben, want dat Sjef er heel slecht aan toe is, met een dichtgeklapte long, ontsteking, vocht achter de longen, en die fistel.
Zoiets gaat echt niet zo gemakkelijk, want eerst moeten er weer onderzoeken gedaan worden. Sjef kwam iets later terug dan het bezoek begon, Mijn zus Jo was er ook en ik had met zijn broer en schoonzus mee kunnen rijden.
Mijn zus was met de deeltaxi en ging daar ook weer mee naar huis.
Christ en Ria, mee koffie derinken, wat kletsen over boodschappen, die zij vanuit het centrum voor mij meebrengt, en Christ heeft de oprit en de aansluitende stoep verder sneeuwvrij gemaakt.
's Avonds heeft onze zoon Christ gereden, allemaal naamgenoten, het is wat. Sjef hield er de moed in en dacht weer dat ze dinsdag een stent zouden zetten.
Ik ben Tonnie van Riel
Zaterdag 6 februari 2010, heel heïg en 's avonds motregen.
Vrijdag 4 februari 2010, vanmorgen motregen, maar later gelukkig droog weer.
Donderdag 4 februari 2010, goed weer voor de tijd van het jaar, en ongeveer 10 graden boven nul.
Woensdag 3 februari 2010, redelijk weer, de sneeuw praktisch overal weg, hele kleine beetjes lagen er nog.
Dinsdag 2 februari 2010, wat een weer zeg! Heel de dag regen, maar wel lekker de sneeuw opgeruimd, dus hopelijk gaat het nu niet vriezen. Vanavond vanuit het ziekenhuis was het +6
Maandag 1 februari, oh er lag een flinke laag sneeuw en het sneeuwde nog. Later heeft de buurman de stoep geveegd. Ik grotendeels hierachter, en nadien een groot gedeelte van de oprit, net voordat een broer van Sjef met zijn vrouw me op kwam halen om naar het ziekenhuis te gaan.
