Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Bedankt voor je leuke mail. Toch denk ik dat je een grotere postbox aan moet vragen, want ik kreeg gisteren 3 mailtjes terug en doe het nu maar even hier. Als je PSP ook nog wilt gaan doen vraagt dat meer opslagruimte bij de postbox. Als je naar Webmail gaat van je provider kun je wel zien hoeveel jij hebt.
Ja je geeft mij wel een pluim, maar jij kent dat volgens mij ook, wel even alles goed lezen en dan gewoon beginnen, als alles goed is krijg je bericht dat het goed verlopen is, of iets van dien aard.
Wat had ik een moeilijk lesje van PSP zeg, en toen het dan klaar was, was ik het kwijt, opgeslagen in een verkeerde map. De PC kon het niet vinden, daar begrijpt ik echt niet van, maar die de PSP-lessen geven die zeiden, je moet op dezelfde manier weer een afbeelding opslaan, en dan gaat hij naar dezelfde map, en inderdaad, daar stond het lesje.
Nu moet ik nog wel een tweede lesje op die zin maken, maar doe deze keer eens rustig aan, dus maar een lesje minder dan deze week, want ik heb er geen twee op tijd af.
Afgelopen dinsdag was er Bingo van de KBO, en ik heb de kaarten verkocht en de nummers roep ik altijd af, we hebben een elektronisch apparaat, dus de slechthorenden kunnen het nummer ook zien. In de pauze verkoop ik nog de loten, samen met Toos.
De opkomst was reuze goed, ik denk 54 personen. Met de Bingo had ik geen prijs, maar met de loten had ik een boodschappenwagentje, nou dat komt goed van pas, als ik eens een keer te voet ga, dan hoef ik mijn tas niet te dragen.
Fijn als er zoveel mensen komen, want ja het wordt georganiseerd en als er dan bijna niemand komt is het niet leuk.
Volgende maand is het weer, maar dan is er eerst een jaarvergadering.
Vrijdag 9 februari 2007 - PRINSENBEEK - Vaste prik op woensdagmiddag: de oudste dames van de Katholieke Bond van Ouderen (KBO) in Prinsenbeek scharen zich de tafels in De Zilverberk en slaan aan het breien.
De dames van de handwerkgroep van de KBO in Prinsenbeek breien truien voor de Derde Wereld. Foto: Johan van Gurp
De Prinsenbeekse handwerkclub bestaat deze week dertig jaar en heeft in die periode karrenvrachten katoenen hemdjes, truitjes en dekens voor de Derde Wereld geproduceerd.
,,Mijn familie staat er versteld van. Dat ik na al dat grove boerenwerk en een gezin met zeven kinderen op latere leeftijd nog zo kan knutselen'', zegt Anneke Akkermans. Met haar 77 jaren is de Prinsenbeekse één van de jongsten in de groep van 25 vrouwen.
Bets Bekers is bijna 90. Zij zit er ook pas bij: "Maar ik ben met pensioen hoor, ik kom alleen voor de gezelligheid."
Hoewel er flink wordt gewerkt en er mooie creaties ontstaan, is het sociale aspect voor de meeste leden van de handwerkgroep de belangrijkste reden om op woensdag samen te komen. Mien Langen bevestigt dit: "We zijn bijna allemaal alleenstaand en dan is het fijn om in groepsverband iets te doen en dit is gewoon gezellig."
Ze komen altijd trouw. "Bijna allemaal met de rollator, maar als het een keer slecht weer is nemen de vrouwen gewoon de taxi", zegt Ria Frijters die de groep leidt.
Zij heeft het stokje een paar jaar geleden overgenomen van Nelly Jongmans (82) die al sinds de begintijd bij de groep betrokken is. Ze vertelt dat de mannen samen kwamen om te biljarten in de oude soos van gemeenschapshuis 'De Looi'. ,"Dan konden de vrouwen nog wel iets meer doen dan alleen gezellig zitten buurten." Eerst breiden de vrouwen vooral voor de Missie.
Maar in de loop der jaren komen er veel meer producten uit de handen van de KBO-vrouwen.
Speldenkussens, boekenleggers, kerstballen, klokken, tasjes en kussens vormen slechts een bescheiden greep uit de vele creaties, die inmiddels ook in De Zilverberk te koop zijn.
Frijters: "In de aangrenzende ruimte is tegelijk met ons een grote groep bridgers actief en die weten de weg al goed te vinden. Voor de prijs hoeven ze het niet te laten. Vooral de geborduurde tafelkleden zijn meestal zo weg."
De opbrengsten zijn voor nieuwe materialen en dezer dagen ook voor de koffietafel die de vrouwen ter gelegenheid van de 30-jarige mijlpaal houden.
Degene die daar links staat is mijn zus van 84, met haar vriendin Ria.
Gisteren voor het eerst eens een goede laag sneeuw. Het was prachtig om te zien en ook heel leuk voor de kinderen, die konden zich eens goed uitleven, en dat is af en toe ook erg nodig in deze moderne tijd, waar alles steeds voller gebouwd wordt.
Alleen even naar de kapper maar voor de rest gewoon lekker thuisgebleven, de boodschappen komen morgen wel, dacht ik, we zaten gelukkig nog niet zonder, ofschoon we wel aan moeten vullen. Dus vandaag eens goed wat inkopen gedaan, wat levensmiddelen betreft, en laat het slechte weer dan maar komen, want ja groenten kun je toch niet voor zo'n heel lange tijd in voorraad nemen.
De kranten komen van lieverlee allemaal met een kleiner formaat krant een z.g. Tabloid. BN De Stem is volgens mij zo trots als een pauw dat ze het afgelopen dinsdag 6 februari ingevoerd hebben. Het is in twee gedeelten vastgeniet, dus als je met zijn tweeën ieder een gedeelte neemt, blijft alles netjes bij elkaar. Volgens mij is het veel overzichtelijker dan dat grote formaat, maar de tijd zal het leren.
Vandaag naar de internist. Een uur daarvoor bloed laten prikken en kreeg de uitslag: Leucocyten 7.6 Hemaglobine 9.2 Hematocriet 0.47 Erytrocyten 5.4 MCV 87 MCHC 19.5 RDW 16.1 Trombocyten 371
De Hematocriet is te hoog en mag als het goed is 0.45 zijn, dus een aderlating zei ze, ik wil dat heel graag, omdat anders het risico op een herseninfarct/of bloeding enigs zins op de loer ligt. Ik kon het gelijk laten doen, en heb daar maar snel in toegestemd, want heel deze week was bezet. Het was een andere verpleegster, als andere keren, ze had nog maar 25 aderlatingen gedaan ongeveer zei ze. Ze heeft 3x met die dikke naald moeten steken, want de zak wilde deze keer niet vollopen, dat heb ik nog nooit gehad. Ze deed het wel voorzichtig, want ze vond het zelf ook vervelend. Uiteindelijk is er toch een halve liter afgetapt en hoop ik dat het over 8 weken toch nog goed is met de medicijnen die ik gebruik.
Volgende keer wordt ook het ijzer nagegaan, want ik heb het gemakkelijk koud, en kan echt niet zonder sokken naar bed. Mijn grote teen is dan wit, dus bloedloos, zo ze dat noemen. Maar ik zie de zonzijde gelukkig. www.MPD-stichting.nl tonnie
Gistern naar de verjaardag van Coby, mijn zus die in het verpleeghuis woont, geweest.
Wat wordt ons groepje klein, er zijn er in totaal al 7 ontvallen, 2 zussen, 2 broers en 3 zwagers. Het was erg gezellig en ons Coby is een oh zo tevreden mens, die met haar linker hand nog borduurt, omdat ze rechts geheel verlamd is. Ze kan nog niet één stap zetten. Wat een doorzettingvermogen. Twee lieve dochters van haar zorgden voor ons met het geven van de koffie met gebak en hapjes en drankjes. We hebben ook weer eens lekker bij kunnen kletsen.
Wat een schatten van kinderen heeft ze gelukkig, zo vind je het volgens mij haast nooit. Voor het naar huis gaan kregen we weer koffie met broodjes, dus thuis waren we gelijk klaar, hoefden we niet meer te eten.
Ik ben Tonnie van Riel
Gisteren voor het eerst eens een goede laag sneeuw. Het was prachtig om te zien en ook heel leuk voor de kinderen, die konden zich eens goed uitleven, en dat is af en toe ook erg nodig in deze moderne tijd, waar alles steeds voller gebouwd wordt.
