Donderdag 1 juni moest Cees naar de dermatoloog en hebben we heel het ziekenhuis nog afgelopen, dat ging heel goed, omdat we heel langzaam liepen.
Vrijdag 2 juni was Laura thuis om haar verjaardag te vieren, 's middags zijn we op de koffie geweest.
Met Laura ging het naar omstandigheden heel goed, heel fijn.
Toen we naar huis gingen werd Cees in de suto heel even bewusteloos, en Hebben ze ons naar huis gebracht, heel lief van de visite uit Limburg. Ik had gelukkig mijn telefoontje bij me zodat ik kon bellen en roepen help we zitten in de auto.
4 Juni kwamen Annie en Cees, Laura en Mark op visite bij Opa (Cees)
Cees Sr.was om de haverklap heel erg moe en had hij ademnood, dat was niet leuk. Hij had voor Pasen al op zolder gelegen en werd toen met de ziekenwagen naar het ziekenhuis vervoerd en ook toen hij bij de Gamma gevallen was. Drie lekken aan zijn hart begonnen op te spelen, heel erg.
9 juni moest hij naar de cardioloog, maar de huisarts had al gezegd je moet je er maar niet bij voorstellen, want hij kan ook niet veel meer doen. De cardioloog wilde nog Katheteriseren en direct daarna dotteren, hij zette alles snel in gang, zoals echo, bloedonderzoek en noem maar op. Veroniek had contact opgenomen met de huisarts, zodoende konden we snel voor een consult. We gingen van mij uit met de deeltaxi, maar ik moest wel een rolstoel nemen en hij wilde er deze keer maar wat graag snel in, hij was doodmoe en het was bloedheet die dag.
9 juni namiddag kwam de vrijwilliger mijn heg knippen en is zaterdag verder gegaan, want hij was erg lang, maar hij had het fantastisch gedaan.
15 juni zijn we nog naar het audiologisch Centrum geweest en hebben ze een heel goede hoortest gedaan, en Cees maakte alvast een afspraak bij de audicien in Oosterhout bij Krijnen.
15 juni was het vaderdag en kwamen de kinderen en ook enkele klein en achterkleinkindern heel gezellig, maar wel iets te druk voor hem.
19 juni moest Laura voor onderzoek en Cees werd opgenomen voor een Katheterisatie en dottering, doch het werd heel de dag maar uitgestel en uiteindelijk moest hij een nacht blijven, ik vertrouwde het al niet en helaas bleek de andere morgen op 20 juni dat de dokter het niet aan durfde, want dat hij het er niet levend af zou brengen. Toen ben ik hem op wezen halen met de deeltaxi en heeft hij bij mij één nachtje beneden geslapen, want naar boven was te vermoeiend.
21 juni naar Cees zijn huis en ik zou tot zondag blijven, doch hij ging zo achteruit dat ik gewoon bleef.
23 juni kwamen er 2 artsen, ze vroegen ook of hij euthanasie wilde, maar nee dat wilde hij niet, doch 1 dag later, ze hadden intussen al een bed, rolstoel en postoel verzorgd (Cees jr en Maartje) kreeg hij morfine tabletjes en spray, ik bracht hem met de rolstoel naar het toilet.
zaterdag 24 juni was hij zo slecht dat hij 3x in 15 minuten een verstikkingsgevoel had, en dat was zo vermoeiend, dat de dokter hem wel een slaap spuit wilde laten geven en de andere dag zou hij een pompje met morfine bevestigen. Cees dacht dat hij niet meer wakker zou worden, maar hij werd nog 2x wakker, nadat de dokter de volgende ochtend een pompje bevestigd had is hij niet meer wakker geworden en is na enkele dagen al rustig ingeslapen.
Zondag 25 juni kwam zijn arts het pompje dus aansluiten.
Maandag 26 juni kwam mijn hulp voor niks aan de deur, want ik was daar gebleven
Dinsdag 27 juni overleed hij om 8.17 uur. Cees jr. was erbij. Annie en ik lagen nog op bed.
Het was de verjaardag van Silvin heel erg voor hem, maar gelukkig kreeg hij nog wel het envelopje en een rijm van mij i.p.v. Opa.
's avonds zijn we toch nog even naar Silvin geweest, want ja hij was heel verdrietig om Opa.
Tonnie
|