Vakantie Texel 2012 (deel 3)

Dinsdagmorgen 15 mei was Cees al om 7.00 uur opgestaan, want hij zou harde broodjes en croisants halen in de winkel op het park, dat was de avond ervoor afgesproken.

De vrouwtjes zijn later pas opgestaan. Ik was net aangekleed toen Cees met een grote paraplu thuiskwam. Wat een weer!

We gingen gezellig met ons drietjes de lekkernijen lekker verorbenen en toen dit alles voorbij was en ook de afwas was gedaan, kwam de zon heel schuchter om de hoek kijken.

We gingen naar Ecomare, want daar is het grotendeels ook overdekt, en de regen deerde ons dan niet. Het museum gaat over Texel, de wadden en de zee.

De eerste foto  is een potvis bij Ecomare met Jola en ik.

Cees heeft de foto gemaakt.

De tweede foto is een virtine waar ik achter sta, met de grote  zeevogels.                                              

Er was heel veel te zien, zoals allerhande opgezette vogels, ook een heel groot geraamte van een zeedier.
Vissen, schelpen, en natuurlijk zeehonden, die daar tevens opgevangen worden als ze in nood verkeren, bovendien gewonde vogels.

De derde foto en de vierde foto: 

Hier worden de zeehonden gevoerd en 3 jonkies.

De vijfde foto een vitrine en de zesde foto schelpen

In het Ecomare restaurant soep met brood gegeten (er stond bij; een broodje, maar ik denk dat ze daar niet weten wat een broodje is, want het was een stuk brood.

Onderweg naar huis bij PLUS goed ingeslagen, zodat we niet zo snel zonder zitten, daar was ook een gratis parkeerplaats wat je bijna nergens meer aantreft.

Thuisgekomen eerst koffie/thee gedronken, nadien waste Jola af en waste ze tevens de spinazie, die we gekocht hadden.

Ik braadde het hammetje dat we gekocht hadden en kookte de spinazie, en kookte terwijl verse groentensoep, en ook nog custard.

Toen de spinazie gaar was heb ik er een pakje puree doorgedaan, want Jola en Cees houden niet zo van aardappelen, en zo vonden ze het toch wel lekker.

Dus we aten best uitgebreid, groentensoep, spinazie stamp met een plak gebraden ham, en vanillevla als toetje.

We vonden het allemaal lekker dus wat wil een mens nog meer.

Samen afgewassen en nadien even Jola een zwemles geven, want ze kan niet zwemmen.

Ik haalde het krukje uit de badkamer en ging erop liggen om de slagen voor te doen, Cees deed het vanuit  zijn stoel, z.g. rugzwemmen en de slag met zijn voeten. Wat moest Jola lachen, ik zou haar gedachten wel eens graag gelezen hebben over die twee oude mensen.

 Samen nadien nog gezellig wat gebabbeld en wat op de PC gekeken en ik naar Maartje, de dochter van Cees het verslag in het kort gemaild en toen naar bed. Uitslapen Jola!