Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Dinsdagmorgen 15 mei was Cees al om 7.00 uur opgestaan, want hij zou harde broodjes en croisants halen in de winkel op het park, dat was de avond ervoor afgesproken.
De vrouwtjes zijn later pas opgestaan. Ik was net aangekleed toen Cees met een grote paraplu thuiskwam. Wat een weer!
We gingen gezellig met ons drietjes de lekkernijen lekker verorbenen en toen dit alles voorbij was en ook de afwas was gedaan, kwam de zon heel schuchter om de hoek kijken.
We gingen naar Ecomare, want daar is het grotendeels ook overdekt, en de regen deerde ons dan niet. Het museum gaat over Texel, de wadden en de zee.
De eerste foto is een potvis bij Ecomare met Jola en ik.
Cees heeft de foto gemaakt.
De tweede foto is een virtine waar ik achter sta, met de grote zeevogels.
Er was heel veel te zien, zoals allerhande opgezette vogels, ook een heel groot geraamte van een zeedier. Vissen, schelpen, en natuurlijk zeehonden, die daar tevens opgevangen worden als ze in nood verkeren, bovendien gewonde vogels.
De derde foto en de vierde foto:
Hier worden de zeehonden gevoerd en 3 jonkies.
De vijfde foto een vitrine en de zesde foto schelpen
In het Ecomare restaurant soep met brood gegeten (er stond bij; een broodje, maar ik denk dat ze daar niet weten wat een broodje is, want het was een stuk brood.
Onderweg naar huis bij PLUS goed ingeslagen, zodat we niet zo snel zonder zitten, daar was ook een gratis parkeerplaats wat je bijna nergens meer aantreft.
Thuisgekomen eerst koffie/thee gedronken, nadien waste Jola af en waste ze tevens de spinazie, die we gekocht hadden.
Ik braadde het hammetje dat we gekocht hadden en kookte de spinazie, en kookte terwijl verse groentensoep, en ook nog custard.
Toen de spinazie gaar was heb ik er een pakje puree doorgedaan, want Jola en Cees houden niet zo van aardappelen, en zo vonden ze het toch wel lekker.
Dus we aten best uitgebreid, groentensoep, spinazie stamp met een plak gebraden ham, en vanillevla als toetje.
We vonden het allemaal lekker dus wat wil een mens nog meer.
Samen afgewassen en nadien even Jola een zwemles geven, want ze kan niet zwemmen.
Ik haalde het krukje uit de badkamer en ging erop liggen om de slagen voor te doen, Cees deed het vanuitzijn stoel, z.g. rugzwemmen en de slag met zijn voeten. Wat moest Jola lachen, ik zou haar gedachten wel eens graag gelezen hebben over die twee oude mensen.
Samen nadien nog gezellig wat gebabbeld en wat op de PC gekeken en ik naar Maartje, de dochter van Cees het verslag in het kort gemaild en toen naar bed. Uitslapen Jola!
Zaterdag 12 mei 2012, had ik Jola mijn presentjes ook alvast gegeven, een lederen A4-tas, een groot boek over Madagaskar in het Pools, veel te moeilijk voor mij, een blauwe koffermodeltas, 2 kop en schotels, en 1 tegeltje. Ook Cees had nog een tegeltje dat ik vorig jaar al aan hem gegeven had voor Jola.
In Raamsdonksveer aangekomen eerst lekker weer wat gebabbeld en nadien hebben we samen zakjes met snoepjes gevuld voor de winkel van Cees zijn schoondochter.
Na het middageten zijn we naar die schoondochter van Cees gegaan, omdat die dinsdags 15 mei jarig is, en wij dan niet thuis zouden zijn. Ook enkele familieleden van haar vanuit Limburg waren overgekomen, en het was gezellig.
Nadien gingen we naar de chinees voor een menutje, maar Jola en ik bleven in de auto wat in het Pools en Nederlands kletsen. We hebben het over van alles gehad en natuurlijk het woordenboek erbij.
Na gezellig na het eten nog wat nagekletst te hebben kwam Maartje, de dochter van Cees, om Jola te begroeten en alvast afscheid van ons te nemen voor de vakantie.
Ze is erg bezorgd om haar vader, en ik moet goed voor hem zorgen zegt ze altijd.
Ik begrijp haar heel goed, want ze was thuisgebleven toen haar moeder op het vakantieadres in 2009 was overleden, ze had er niet bij stilgestaan dat het zo erg met haar moeder gesteld was, en ze dacht haar thuis te kunnen verwelkomen.
Jola en ik hadden een Jägermeistertje genomen en sliepen snel in.
Maandag 14 mei s morgens was Cees natuurlijk weer de eerste vroege vogel, en had voor ons allen het ontbijt al klaar.
Nadien werden de spullen bij elkaar gezet en laadde Cees alles in de auto en dan op naar Texel.
Het was stralend weer , niet al te warm maar wel fijn zo. De TomTom zat er volgens Cees enkele keren naast, maar dat zal wel aan onze onkunde gelegen hebben. Alles moet je leren. Het ging al stukken beter dan de eerste keer.
We hadden een fijne rit zonder file, onderweg dronken we koffie/thee bij Cheque Point Charlie
U zult zich afvragen Cheque Point Charlie op de weg naar den Helder?
De kwestie is dat we vanwege de interesse van Jola, voor het waterige Nederland met zijn bijzondere waterwerken een ommetje hebben gemaakt. Niet de weg langs Amsterdam Alkmaar- den Helder, maar via Lelystad over de Houtribdijk naar Enkhuizen, en door de Beemster naar den Helder. Halverwege Tussen het IJselmeer en het Markermeer is op de oude werkhaven Cheque Point Charlie.
Het was een eenvoudige koffietent, waar je wel je auto in de gaten kon houden, en de koffie/thee smaakte heel goed.
De reis werd voortgezet naar Den Helder, daar moesten we een half uur wachten voordat we op de boot konden. Jola en ik gingen op zoek naar een toilet, maar dat was een behoorlijk end lopen, en Cees zou nadien wel naar ons uitkijken op de boot.
We zagen hem de boot oprijden, maar wij als voetgangers moesten een aparte strook nemen en naar beneden, op de boot gingen we naar boven en even later zagen we die lieverd al zwaaiend naast zijn auto staan. Wij ernaar toe en Jola en Cees gingen even terug naar boven om enkele fotos te kunnen nemen. Ik bleef liever bij de auto, i.v.m. al onze spullen die ze zo zagen liggen.
Kort nadien toen hun nog maar net terug waren konden we al van de boot en Cees wist de weg naar ons huisje op zijn duimpje, dus binnen niet al te lange tijd waren we bij Landal, en Cees ging even naar de receptie voor de sleutel van ons huisje. Wij kregen nummer 189.
De kamers waren ongeveer even groot, maar een had een wastafel, die gaven we maar aan Jola, want je kon net zo goed in de badkamer terecht.
Daar was een bad, douche en wastafel.
De tassen werden uitgepakt en we deden alles in de kasten, de bedden werden door Jola en mij opgemaakt.
Ik maakte rijst klaar, bakte enkele uien en vlees erbij, een pakje nasigroenten, als toetje een puddinkje die we nog over hadden van onderweg, en dat was onze eerste maaltijd. Na het eten zijn we op het park bij De Spar boodschappen gaan doen en Cees liet ons de wilde zee zien, doch wij wilden wel naar ons huisje, want het goot en waaide, het was erg koud.
Thuisgekomen een skuumkoppe (dit is Texels bier)gelijk uitgeprobeerd. Jola en ik ook een klein glaasje, Cees een flesje.
Na zdrowie Dziadek (opa Tez na zdrowie Jola en Tonnie
Nog even een paar mailtjes op Cees zijn laptop gelezen en verzonden en toen naar bed.
Via de mails, hadden we met Jola afgesproken welke tijd we naar Texel zouden gaan, en natuurlijk als het haar uitkwam, want zij werkt tenslotte en wij zijn vrij in tijden, we hebben immers altijd vakantie.
Vrijdag kwam Cees naar mij, en deden we wat boodschappen, en zaterdag 12 mei zou Jola komen. Omdat ze in Breda aan zou komen gingen we ze van mij uit ophalen, en Jola was daar van op de hoogte, zodat ze mij een berichtje kon sturen via de mobiel.
Zaterdag 12 mei berichtte ze vanuit Enschede, dat ze in Nederland was en nadien vanuit Amsterdam, dat ze om 13.30 in Breda zou zijn. We hoorden niets meer, ik zei tegen Cees, volgens mij is ze al in Breda en gaat ze er vanuit dat we dat weten.
Daar het intussen half twee was berichtte ik gdzie jestes? Waar ben je? Ze berichtte in Breda, dus belde ik maar even, en zei: we komen eraan .
Wij direct er naar toe, dat is gelukkig maar 10 minuten rijden, dus was er nog geen paniek hoor.
Die lieve meid stond daar moederziel alleen op ons te wachten.
Koffer erin en wij, nadat we natuurlijk wat kusjes hadden uitgedeeld en op naar mijn huis. Je mag daar niet parkeren, zie je.
De koffer naar binnen, thee en koffie gezet en even gezellig wat gebabbeld samen, daarna mijn tuin en prachtige bank bezichtigd, wat allemaal het werk van Cees (dziadek=opa) is.
Het huis ook even doorlopen, zodat ze wist waar wij en waar zij kon slapen. In onze kamer het kastje en de 3 aquarelletjes die Cees gemaakt even geshowd, nadien al het spul dat bij mij hangt en staat dat van Poolse afkomst is.
Jola verwende ons met presentjes, maar we hadden het tevens over de Mis, want ze wilde naar de Mis had ze geschreven, en dat kwam goed uit, want in Breda was er zondags om 9.15 uur een H.Mis in het Pools.
Cees vond het ook een goed idee, want in Raamsdonksveer is dat moeilijker.
s Avonds samen friet gehaald, zodat ze het kleine Poolse winkeltje even kon bekijken, dat daar tegenover is.
We zijn niet al te laat naar bed gegaan, want we wilden wel op tijd in de kerk zijn.
s Zondags wel met de auto naar de Poolse Mis, de kerk zat helemaal vol, echt niet te geloven, daar kunnen de Nederlandse priesters jaloers op zijn. Hieronder Sacramentskerk Breda Ginnekenweg 333.
Nadat ik de afwas gedaan had (in de machine hoor!) zijn we naar Raamsdonkveer gereden.
Woensdag 9 mei 2012 naar de internist, ze was tevreden met de bloeduitslagen, maar omdat ik mijn been opengestoten had, mag ik nu 1 Hydrea i.p.v. 2. Inderdaad was het snel genezen nadien. Christ kwam ook nog even en wil de heg knippen op zich nemen, omdat het te zwaar is voor Cees. Wel koop ik een betere heggenschaar daar hij hem inkort, omdat de heg wat doodsw is, en een schutting aan de straat is zo kistachtig vind ik.
Donderdag 10 mei, Ronald met zijn gezin kwam nog even op visite voordat we op vakantie gaan.
Vrijdag 11 mei, cees heeft het gras gemaaid en samen hebben we boodschappen gedaan.
Zaterdag 12 mei Jolanda van de bus opgehaald, alles was zeer goed verlopen.
Zondag 13 mei, met al onze spullen voor de vakantie naar R'veer.
Maandag 14 mei naar Texel met ons drietjes.
Vrijdag 18 mei heeft Chrisat de heg geknipt en gekortwiekt, ook al veel afval opgeruimd en er stonden nog 2 hele grote plastic zakken.
Maandag 21 mei naar Marknesse om de Orchideeën Hoeve te bezoeken.
Woensdag 23 mei weer thuis in Raamsdonkveer. Alles gewassen, en opgevouwen. 's avonds kwam de hulp van Cees no even, want dat is ook een Poolse van origine.
Donderdagmorgen 24 mei kwam Maartje de dochter van Cees. 's middags naar Monika, de Poolse hulp, zodat Jola eens Pools kan kletsen met haar. 's avonds naar Breda met Jola en Cees.
Vrijdag 25 mei heeft Cees de bank een keer geverfd, doch omdat ze hier in de buurt heel de trottoir open hebben liggen, was er best veel stof op gekomen, dus nog een keer overdoen. 's avonds hebben we samen enkele Poolse gedenktekenen bezocht en bekeken. De tank, Matka Boska en nog een met de Poolse Adelaar erop.
Zaterdag 26 mei hebben we Jola tijdig naar de bushalte gebracht en hebben we gewacht totdat ze in kon stappen.
Zondag 27 mei, kwam Ronald en Jolanda ons een bezoekje brengen. Mijn muis werkt niet al tegoed en ook de luidspreker is kapot, die zal hij voor mij gaan halen. De luidspreker is wel tijdelijk gemaakt, maar kan hem niet uit zetten. 's avonds naar Raamsdonkveer, want Correke wilde een bezoekje brengen.
Maandag 28 mei kwam Correke, ze ging voor mij nog haakgaren halen. 's avonds naar huis.
Dinsdag 29 mei was ik erg lui, snap er niets van, om 10.00 uur naar bed gegaan.
Woensdag 30 mei, nog met mijn oudste zus gemaild. Mijn vriendin belde ook nog, of alles goed gegaan was. Haar hulp heeft haar al 3 weken in de steek gelaten, niet leuk dus.
Donderdag 31 mei gewoon thuis wat zitten haken en wat gecomputerd. Ik ben ook bezig verslagen te maken over Texel. Tijdens de vakantie had ik het al in het kort naar de dochter van Cees gedaan.
Ten dzjiecie jest od rok temu, kiedy bylas u dziadek. Rzem ja e-mail po Polsku i dziadek po Niderlandzkie, to jest bardzo dobrze, ty juz znasz duzo po Holenderskie, i ja troche po Polsku. Ten rok my pojedziemy razem do Texel, mam nadzieje to mamy bardzo fajne czas
Nastepny dzjecie jest nie od Breda ale od Lezajsku.
Woensdag 4 april naar handwerken Prinsenbeek nadien naar mijn zus, 20.00 uur naar huis. Donderdag 5 april naar Corry. Vrijdag 6 april Naar Cees Zaterdag 7 april met Cees naar Nanda en Kiske in Made, we hebben er gezellig gebabbeld.
Zondag 8 april met Cees naar Hoge- en Lage Zwaluwe gereden, het regende dus alleen goed rondgekeken. Maandag 9 april, tweede paasdag, naar huis, Cees kon het niet laten om in de tuin te werken en heeft er heel veel wortels verwijderd, van onze voormalige pruimenboom. Het regende iedere keer, dus met een smoesje van koffie etc. maar weer even binnen. Dinsdag 10 april naar Heksenwiel. Woensdag 11 april kwam mijn zus Jo hier, gezellig wat zitten frutsen. Donderdag 12 april naar Corry. Vrijdag 13 april, Sjef zijn zus Jo is jarig maar heeft de verjaardag verzet, 's middags kwam Cees en heeft weer in de tuin gewerkt, hier en daar wat tegels eruit, om het aan te vullen waar de bank, die hij aan het maken is komt te staan, dus wat meer bloemenruimte. Zaterdag 14 april en zondag 15 april ging hij nog verder met de tuin, want volgende week wil hij grasmatten leggen in de vorm van een circel.
Maandag 16 april kwam mijn hulp weer. Dinsdag 17 april Bingo, een heel gezellige middag was het, met ook redelijk weer. Donderdag 19 april Corry bezocht en tevens boodschappen gedaan. Vrijdag 20 april heeft Cees waar er kleine stukjes van de tegels af waren opgevuld met een beetje cement, nadien naar zijn huis. Zaterdag 21 april Met Cees naar de Avri alvast kijken voor grasmatten en naar de Gamma om verf voor de bank te kopen. Zondag 22 april naar huis en we waren nog niet zo lang thuis toen kwam Jolanda en Ronald, hij heeft Cees ook nog even geholpen met de tomtom. Ik moest om 13.00 naar Oud-Gastel, want mijn jongste zus was jarig geweest.
Maandag 23 april kwam mijn hulp weer. Dinsdag 24 april naar Heksenwiel. Woensdag 25 april naar mijn zus Jo. Donderdag 26 april naar de podotherapeut en laat in de middag bracht de zoon van Cees de bank met zijn busje, want die is niet zo klein. Vrijdag 27 april is Cees de graszoden gaan halen en ook een grasroller voor een weekend gehuurd. Zaterdag was er een gouden bruiloft van mijn zus Riet en zwager Kees, mijn nicht Carola kwam vanuit Purmerend mij ophalen, helaas was haar vriend ziek, eerst gezellig samen bijgekletst, en toen naar Prinsenbeek, het was heel gezellig. Kees de bruidegom kon wel heel slecht lopen, want nadat hij voor borstkanker geholpen is en nog steeds medicijnen daarvoor, kreeg hij bovendien spierreuma, dat is niet niks hoor!
Zondag 29 april kwam de aangetrouwde kleinzoon Huub met Cees om samen die graszoden vakkundig te leggen, wat een werkers, die voor mij klaar staan, waar vind je het? De zoon brengt de bank de kleinzoon helpt met de tuin! Maandag 30 april Koninginnedag naar Cees, want zijn nichtje Joke uit Rotterdag kwam met haar man Henk. Hij nodigde zijn zoon Cees en schoondochter Annie ook uit, hij had stokbrood om af te bakken en diverse kaasjes. Ik had 2 schalen koude schotel gemaakt en dat ging er gelukkig heel goed in. Juultje, een kleindochter was er ook bij, maar hoefde geen eten. Dinsdag 1 mei, naar huis en heb ik de Heksenwiel afgebeld. Woensdag 2 mei, lekker thuis wat gefrutseld. Vrijdag 4 mei, eerst met de taxi naar Lidll, nadien naar Sjef zijn zus Annie en haar man Piet, voor hun verjaardag, want ze vieren het altijd tegelijk, daar ze kort op elkaar jarig zijn. Sjef zijn zus Riet was er ook, maar met haar man ging het heel slecht, ofschoon hij nog wel naar de dagopvang was gegaan. Prostaatkanker heeft hij, en alles uitgezaaid schijnbaar en heel veel pijn.Cees kwam na de middag t/m zondag. Zondag 6 mei hebben we een heel fijne wandeling gemaakt, het was wel erg fris, maar droog en dat is al een wonder tegenwoordig. Maandag 7 mei kwam mijn hulp.
Dinsdag 21 februari kreeg ik bij de Heksenwiel ritsen om cadeautjes te maken voor de Sint, ze deed er niets meer mee. Die MW. heeft altijd veel knopen nodig en die had ze van mij gekregen, zo helpen we elkaar met tweedehands materiaal.
Donderdag 23 februari kreeg ik mijn eerste elastische kousen, gelukkig ook een hulpmiddel erbij om aan- en uit te doen. Ook naar mijn vriendin geweest. 's avonds kwamen ze mijn kousen uit doen, maar ik had het zelf kunnen doen met het hulpmiddel, gelukkig. Ze komen nog een paar keer om het goed te leren en dan kan ik het zelf, en hoeven ze gelukkig geen 2x per dag te komen.
Vrijdagmiddag 24 februari kwam Cees me ophalen en zondag zijn we ook naar mijn zus Jo geweest, alvorens hij me weer naar huis bracht.
Maandagavond 27 februari kwamen ze voor mijn kousen uit te doen.
Dinsdag 28 februari weer naar Heksenwiel om te handwerken.
Woensdag 29 februari naar Prinsenbeek handwerken nadien naar huis, daar ze nog komen voor die kousen, totdat ze een formulier hebben, dat ik moet ondertekenen.
Donderdag 1 maart 2012 kwam de thuiszorg weer.
Vrijdag 2 maart Cees kwam hier, en ook kreeg ik visite van Annie en Piet G.
Zaterdag 3 maart kwam mijn vriendin Corry.
Zondag 4 maart kwam onze Ronald met Jolanda en Nathalie, ook ons Jo. Cees ging om 19.00 uur naar huis.
Maandag 5 maart kwam de hulp voor het huishoudelijk werk.
Dinsdag 6 maart kwam de thuiszorg voor de kousen voor het laatst en nam de map mee. Ook een enquete, of je tevreden was.
Woensdag 7 maart naar Prinsenbeek en 9.00 betaald als steunlid van de KBO, na het handwerken naar mijn zus Jo en haar belastingen grotendeels ingevuld, want de taxi kwam, volgende week verder.
Donderdag 8 maart eerst naar de Podotherapeut en dan naar mijn vriendin om de belastingen in te vullen, want een zwager die jarig was, was ziek.
Vrijdag 9 maart kwam Cees mij ophalen.
Zaterdag 10 maart naar het Biesbosche museum, heel uitgebreid was het daar.
Zondag 11 maart naar het kasteel Slot Loevestein. alles was interessant, dus een fijn weekend.
Maandag 12 maart eerst naar mijn zwager Kees en mijn zus Riet, van daaruit naar ons Jo, om de belastingen verder in te vullen, en ook de administratie op te bergen in een nieuwe ordner.
Dinsdag 13 maart Bingokaarten verkocht en ook de bingo afgeroepen. Ik kreeg totaal 4 tassen met wol en katoen, dus kan ik er maar tegen. Ria gebeld i.v.m. de verjaardag van een zus van Sjef.
Woensdag 14 maart kwam Christ en Ria mij ophalen voor de verjaardag.
Vrijdag 16 maart kwam Christ het kasje afbreken en Cees kwam de coniferen uitdoen. Gerda en José kwamen nopg op de koffie, echt gezellig zo. Cees had een paar ribben gekneusd, dat deed goed pijn.
Zaterdag 17 maart kwam mijn vriendin.
Zondag 18 maart kwam mijn zus Jo hier en zijn we samen met Cees naar de Vianden geweest, daar was hobby tentoonstelling. Nog even gekletst met een overbuurvrouw.
Maandag 19 maart 's avonds voor mezelf de belastingen ingevuld, 'smiddags veel papperassen opgeruimd.
Dinsdag 20 maart naar de Heksenwiel handwerken.
Woensdag 21 maart naar Prinsenbeek handwerken, nadien naar ons Jo en boodschappen gehaald. Christ belde, dat hij het kasje had verkocht en dat ze dat de andere dag, dus donderdag zouden komen halen.
Donderdag 22 maart kwamen ze inderdaad het kasje ophalen.
Vrijdag 23 maart kwam Cees mij ophalen. Daar hebben we zondags een wandeling gemaakt.
Dinsdag 27 maart naar een info van Beter Horen in de Vianden. KBO had dit geregeld.
Woensdag 28 maart naar handwerken en naar ons Jo
Donderdag 29 maart naar de kapper, want mijn haar moest behoorlijk gekjortwiekt worden. 's middag naar mijn buurman, die had een verslag en films gemaakt van zijn reis naar Argentinië, een overbuurvrouw had hij ook gevraagd, die durft vaak niet te komen, daar ze bang is voor praatjes, maar ik had haar een keer ontmoet en zei, wat de mensen denken moet je boven staan. Nou ja helaas kon ze niet gelijk met mij, daar ze eters kreeg.
Vrijdag 30 maart kwam Cees, heel veel gewerkt in de tuin, ook twee leuke puntmanden tegen de schutting en een stenen pot op het muurtje tussen de buren.
Zaterdag 31 maart kwam mijn vriendin. Zondag 1 april met Cees naar "kom in de kas" in Made. Het was leuk, maar buiten een erg gure wind.
Maandagmiddag 2 April naar Trees haar verjaardag, van de kant van van Riel waren we maar met 3 personen, daar ze afgezegd hadden, wel nog enkele kennissen en een schoonzus.
Dinsdag 3 april, naar Heksenwiel. Er was een mevrouw die sjaaltjes op te ruimen had, kantjes, en een leesboek. De smalle kantjes heb ik en het boek, een andere brede kant wilde een andere mevrouw hebben. Veel sjaaltjes wisselden van eigenaar en de rest ging in de kledingbak.
Maandag 16 januari 2012 komt de Duitse verpleegster zwachtelen en we spreken weer Engels, ook de huish, hulp doet mee, heel leuk, zo samen. Zo leert ze elke keer wel enkele woordjes zei ze.
Wij, Cees en ik, gaan om de beurt een gedeelte van onze kennismaking etc, op de list van "Harthorend" zetten. Wij willen zo anderen alleenstaanden stimuleren.
Dinsdag 17 januari 2012, eerst naar de kapper bij Heksenwiel "De Kroon", dat is een schoolopleiding, nadien handwerken, ik ben maar alleen, want mijn zus Coby woont tijdelijk in Lucia, daar het gebouw van de verpleegafdeling gerenoveerd moet worden, een nieuw dak, want het plafond was omlaag gekomen.
Woensdag 18 januari 2012, weer Engels tijdens het zwachtelen.
Donderdag 19 januari 2012, wat extra naaiwerk gedaan.
Vrijdag Cees komt en doet wat karweitjes en Corry, mijn vriendin komt morgen, zaterdag.
Zondag 22 januari ga ik naar mijn zus haar 82e verjaardag.
Maandag 23 januari komt mijn hulp en ze komen weer zwachtelen.
Dinsdag 24 januari handwerken in Heksenwiel.
Woensdag 25 januari Engels tijdens zwachtelen en wat administratie gedaan.
Donderdag 26 januari mijn haar laten permanenten en na de middag naar mijn vriendin Corry
Vrijdag 27 januari zwachtelen en nadien naar Cees
Zondag 29 januari, ga ik naar mijn zus Coby die 86 jaar wordt, nu in de Liesboslaan, in Lucia.
Maandag de hulp en de verpleegster.
Dinsdag 31 januari Hanwerken in Heksenwiel.
Woensdag 1 febr, zwachtelen en 's middags naar vergadering in Prinsenbeek van de afd. Handwerken, we worden verwend met gebak en bonbons, en tevens uitgenodigd voor een etentje in Mei.
Donderdag 2 februari komt er een MW. van de gemeente, ik houd wel de 3 uur, maar ik had eigenlijk 3.9 uur en die 0.9 uur hebben ze eraf gehaald, nou ja ik ben tevreden met 3 uur. 's middag ga ik naar Corry mijn vriendin.
Vrijdag 3 februari, zwachtelen en na de middag komt Cees, hij heeft een heel mooi schilderijtje zelf geschilderd, een roodborstje met sneeuw.
Zaterdag 4 februari, belde Corry af, omdat er sneeuw lag, en zijn Cees en ik wezen wandelen. De stoepen waren praktisch vrij van sneeuw en de fietspaden waren vrijgemaakt.
Zondag 5 Februari zijn we v.m. mijn zus Jo op wezen halen en Cees heeft pannenkoeken voor ons gebakken en nadien hebben we dia's bekeken van een vakantie van hem met Mientje. Ook hebben we foto's over Polen bekeken, van Cees, want die gingen ook vaak naar Polen.
Maandag 6 februari was mijn hulp ziek. Ik ben heel de dag thuis gebleven. Ze kwamen wel zwachtelen.
Dinsdag 7 februari 2012 naar de Bingo en nadien naar de Rooi Pannen uit eten, gezellig was het.
Woensdag 8 februari zou aan het eind van de ochtend mijn internist bellen , doch het werd ongeveer half vijf, maar mijn bloed was gelukkig goed.
Ons Riet belde, dat haar zoon Hans een bedrijfsongeval had gehad, zijn voet is verbrijzeld.
Donderdag 9 februari zijn ze van Essent komen kijken want we krijgen een nieuwe gasmeter en de stoep moet ook open gebroken worden, berich wanneer volgt.
Vrijdag 10 februari naar Cees
Zondag 12 februari naar ons Jo met Cees, hij brengt me naar huis en gaat vroeg weg, het is de overlijdensdag van Sjef, Ze verwachten ijzel, dus is het toch wel goed dat Cees tijdig naar huis gaat.
Maandag 13 februari is mij hulp gelukkig weer beter.
Dinsdag 14 februari ga ik eerst naar handwerken in Heksenwiel en van daaruit naar ons Coby. In Heksenwiel is er een dochter van MW. Eenennaam om foto's van ons te maken en de week erop zal ze die ook aan ons afgeven, die ze heeft doorgegeven aan Kruidvat. Ze kosten 25 cent per stuk. On Coby zit aan tafel in haar rolstoel te slapen, en die naast haar zit ook te dutten. Wat is het daar klein zeg.
Woensdag 15 februari naar Prinsenbeek naar het handwerken en nadien naar ons Jo.
Donderdag 16 februari kwamen ze mijn elastische kousen aanmeten en heeft ze de zwachtels er weer aangedaan.
Vrijdag 17 februari zwachtelen en Cees moet bloed laten prikken i.v.m. trombosedienst en over 4 weken weer, dus dat valt wel even mee.
Zaterdag 18 februari is Cees hier en Corry komt ook.
Zondag 19 februari zouden we naar de optocht gaan in Prinsenbeek, doch het sneeuwt en hagelt en zodoende hebben we maar afgezegd. Cees gaat niet al te laat naar huis, direct na het eten gaat hij daar ze slecht weer verwachten.
Zaterdag 24 december waren we uitgenodigd bij Christ, voor het kerstavond diner, we waren met 9 personen, heel gezellig. We, Cees en ik, waren met de taxi gegaan en zouden om 11 uur weer naar huis gaan. Christ had een menu samengesteld uit 6 gangen, en allemaal dingen die we nog nooit op hadden, kleine hapjes ook erbij. Mijn kinderen kunnen beiden heel goed koken omdat ze als vakantie- en weekendwerk in restaurants gewerkt hebben.
Zondag 25 december bij de kleindochter van Cees, en zijn dochter Maartje was er ook, die is 1e kerstdag jarig. Er werd gegourmet met allerhande salades, ook heel gezellig en lekker.
Maandag 26 december eerst samen met Cees jr en zijn vrouw een boswandeling gemaakt en nadien bij de zoon van Cees, gezellig koffie gedronken en nadien kookte zijn zoon ook, die gaat zelfs 1x per maand bij een restaurant koken en als het klaar is komen de vrouwen het mee opeten, dus ook daar actief met koken. Ook daar weer lekker gegeten, met kleine hapjes erbij.
Dinsdag 27 december het ziekenhuis gebeld of ik bloed mocht laten prikken, omdat ik na de val van 2 weken geleden een erg dik been had met een wondje, en dan kunnen de trombocyten erg stijgen.
Woensdag 28 december kreeg ik de uitslag al, dat het ongeveer hetzelfde was dus hetzelfde aantal medicijnen blijven gebruiken.
Donderdag 29 december, dat was onze trouwdag, en 6 jaar geleden de crematie dag van mijn zus Annie.
Vrijdag 30 december een tijdje met Piet gechat, die was erg nieuwsgierig naar Cees, maar dat mag.
Zaterdag 31 december kwam Cees mij ophalen en zijn we samen naar hem gegaan, want daar steken ze voor duizenden euro's vuurwerk af, de andere morgen was heel de straat versperd met dozen van het vuurwerk, en waren ze het aan het opruimen. Cees had oliebollen en appelbeigné's gekocht bij het restaurant van de buren.
Zondag 1 januari 2012 kwamen mijn kinderen en kleinkinderen en hebben we samen friet gegeten, onze Christ had terwijl Cees en ik friet gehaald hadden de helft van de tafel gedekt en daar kon je een bord met friet en iets erbij, wat je besteld had van hem aannemen. Drank had hij ook voor de dag gehaald met glazen erbij, dus dat was even gemakkelijk geregeld. Gewoon je bord op je schoot vandaag, want we waren met z'n elven. Toch was het gezellig. Daniëlle en Tom konden niet komen, en Marcel, die is oh zo moeilijk, die had schijnbaar geen zin, want ook al zou Christ hem ophalen, kwam hij niet. Ook kan hij zelf autorijden, dus dat is geen punt.
Maandag 2 januari kreeg ik geen hulp. Ik heb een afspraak gemaakt met de nieuwe arts Wilms omdat mijn been heel erg dik was en een wondje, dus dat is uitkijken. Ik moest zwachtelen, en over ongeveer 10 dagen terugkomen.
Dinsdag 3 januari kwamen ze zwachtelen. Ze komen 3 keer per week. Deze week 2x. Woensdag 4 januari samen met Cees naar Ronald zijn verjaardag, hij vierde het eigenlijk zondags erop, maar omdat we beiden slecht horen is het misschien voor ons leuker op de dag zelf, zo gedaan, en lekker ook samen gekletst.
Cees gaat vrijdag 6 januari naar huis en komt zaterdag een kastje dat hij gemaakt heeft brengen en verft het af bij mij, daarna gaat hij naar huis, want 's middags ga ik naar de receptie van onze huisdokter, die met pensioen gaat en onze nieuwe huisdokter is daar tevens aanwezig. Ik laat Dr. Wilms de zwachtel zien, want dat ziet er niet uit, ik wilde het zelf doen, maar dat vond hij niks, dus dacht hij dat ik het zelf gedaan had, ik zei nee dit is nou "vakwerk" .
Zondag 8 januari komt mijn zus Jo. Maandag 9 januari komt mijn nieuwe hulp, die enkele dagen ervoor gebeld heeft. Ze woont bij ons om de hoek in die straat. Dinsdag 10 januari is er weer Bingo, en Nieuwejaars wensen overbrengen aan elkaar, echt gezellig. Woensdag 11 januari weer zwachtelen. Donderdag 12 januari naar de Podotherapeut en de huisdokter komt aan huis voor controle van mijn been. Vrijdag 13 januari weer zwachtelen en dan naar R'veer, want Cees jr. is jarig, daar gaan we zaterdag naar toe. Zaterdag 14 januari naar Cees jr, zijn verjaardag vieren. Gezellig was het er, en Laura laat veel tekeningen zien. Binnenkort gaan we naar Boxel kijken waar Laura hoopt te kunnen komen nadat ze bij DE KEI een diploma heeft gehaald. Zondag 15 januari gaan Cees en ik naar ons Jo en na het eten gaat Cees weer naar huis.
Dinsdag 29 november 2011 naar mijn zus Coby in het verpleeghuis.
Woensdag 30 november Cees kwam om de schutting verder af te maken.
Donderdag 1 december, dat was de verjaardag van mijn overleden Sjef. Zijn zus Trees kwam en ook zijn broer met zijn vrouw, heel lief. Cees was er ook, maar die wil altijd werken, dus maakte hij de poort van de schutting in orde en de tuin ook nog enkele planten erbij gezet.
Dinsdag 6 december naar Coby
Donderdag 8 december kwam Cees, hij zocht weer werkjes uit de hoek, buiten en een beetje in de garage.
Zaterdag 10 december naar Corry
Zondag 11 december naar de verjaardag van mijn zwager Kees in Prinsenbeek.
Maandagt 12 december, melde mijn hulp zich ziek. Cees en ik heb samen de Kerstkaart gemaakt, die hij naar zijn familie en kennissen en naar mijn kinderen heeft gestuurd. Dat ging op afstand, echt geweldig.
Woensdag 14 december werd ik gebeld door ICS-VDA (ik had CDA verstaan, nou ja maakt niet uit) ik wist waar het over ging. Dat is de nieuwe thuiszorgorganisatie.
Zaterdag 17 december heeft Cees in de slaapkamer de TV van de muur gehaald, ik kijk toch nooit, en die gaat naar de Kringloop. Cees vroeg gelijk, zal ik een kastje maken? Nou niet tegen een dove ( wel tegen een slechthorende) gezegd. Ik heb nog een grote plaat staan van multiplex, en die gebruikt hij ervoor.
Zondag 18 december met de deeltaxi naar Sjef zijn broer, die zijn verjaardag vierde, het was erg slecht weer, en het duurde een eeuwigheid voordat die er was, maar toen moest ze ook nog mensen ophalen, 's avonds gelukkig met Sjef zijn zus Annie en haar man mee kunnen rijden, want 's avonds kwam een vriendin F met overgordijnen om korter te maken.
Maandag 19 december kwam mijn hulp, heel de morgen een gezeur over de nieuwe regeling, ook na de koffie wilde ze me nog iets uitleggen, maar ik zei, dat ik het beu was, nou toen zei ze: "ik neem een half uur vrij, want ik moet mijn uren toch opmaken". Ik vroeg haar het tel.nummer van Thebe, waar ze nu nog ondervalt, maar nee dat had ze niet, ik zei: "toch wel op je mobiel", maar ze wilde beweren van niet, nou toen Google maar geraadpleegd, en een mail verstuurd, en nu afwachten. Nademiddag de papierbak van de straat, maar ik viel met bak en al, een zeer dikke knie rechts, en beide benen zijn dikker, ik denk dat de trombocyten erg gestegen zijn, dus misschien eerder naar de internist, i.v.m. mijn bloed?
Dinsdag 20 december een gezellige Kerstviering bij de KBO, we hadden echt een grappenmaakster aan tafel, dus hebben we eens goed gelachen en veel gegeten, want anders wordt het toch weggegooid zeiden wij. Een heel kerstbrood met ons 8 personen, buiten de rest natuurlijk.
Woensdag 21 december naar Kitty N. haar kerstspullen die ze allemaal zelf gemaakt heeft wezen bezichtigen, ja ze heeft er wel 2 jaar over gedaan, maar die boom hangt dan ook barstens vol, plat uitgedrukt. Op TV was de lancering in Rusland met 3 astronauten, een Nederlander, André Kuiper, wat geweldig hè. Gelukkig is alles goed verlopen, want wat komt daar veel bij kijken, toch niet te geloven dat mensen tot het bedenken van zoiets in staat zijn. Vrijdag 23 november het vervolg, direct contact met de drie astronauten.
Donderdag 22 december belde Thebe mij, en ik zei dat Lydia liever in de aanleunwoningen wilde werken, en ook vroeg ze nog hoeveel eerder ze was weggegaan. Lydia heeft het er moeilijk mee zei ze, want ze moet alles plannen, nou dat is toch niet zo moeilijk. Ja je moet er wel even voor gaan zitten, want daar hebben er veel maar 1 of 2 uur en sommige om de veertien dagen. Ze zei dan kunt u het beste de WMO bellen, zogezegd, zo gedaan, die verwees me naar VDA, maar die mevrouw zei, dat Lydia dat niet zelf mocht regelen, ik zei maar nu heb ik toch liever een andere hoor. Ze doet haar best, misschien kan de nieuwe zich dan niet eerst voorstellen, maar dat vind ik niet erg, want nadat iemand zich voorgesteld heeft moet je ze toch vaak nemen.
Dinsdag 8 november waren we te laat om op te geven voor een wandeling met de KBO, achteraf niet erg, want de groep was ongeveer 75 personen, toen zijn we, Sjef zijn zus Annie met haar man en ik gewoon samen wezen wandelen in het Mastbos, het was heerl;ijk weer, dus lekker genoten, onderweg samen even koffie gedronken en na de wandeling ook nog even bij mij, dus was het weer een gezellige middag.
Maandag 14 november kwam mijn hulp niet en ze hadden niet gebeld, dus geen vervangster, maar om 13.00 uur werd er gebeld en was het een vervangster, een studente die uitgeloot was om voor arts te studeren, wat een gedoe tegenwoordig, nou ze doet dit werk nu voor 1 schooljaar en probeert dan volgend jaar opnieuw.
Dinsdag 15 november Sint Nicolaasmiddag en Bingo voor de KBO. We beginnen een half uur eerder, want ik speel voor de Sint, ze noemen me Sintertonnie, en ik heb voor elk lid een cadeautje gemaakt, zoals een broodzak voor 2 stokbroden, place mats, ovenwanten, pannenlappen vierkant en rond gehaakt, mutsen, sloffen, 3 sjaals, en nog 1 stel van stof gemaakte pannenlappen. Helaas was ik mijn mijter vergeten en de baard was niet in bedwang te houden. De mijter werd vervangen door een door mij gebreide muts en de baard werd gewoon wat vastgehouden. Dus het was aan lachen geen gebrek, en dat doet een mens toch goed? Nog een heel leuke rijm werd er voorgelezen door de secretaris. De cadeautjes werden nadien verloot, om geen verschil te hoeven maken. Bij binnenkomst hadden ze een extra bonnetje gekregn. Ze waren allen zeer verrast door het cadeautje dat ze kregen.
Donderdag 17 november vierde ik mijn 80e verjaardag voor mijn kinderen en al de aanhang en mijn maatje was er ook. Ik had koudbuffet gemaakt.
Vrijdag 18 november had ik mijn kant uitgenodigd en weer koudbuffet gemaakt, want elk lustrum doen we wel iets extra's Het bestelde houtwerk en poort voor de tuin kwamen ze bezorgen, dus kan Cees aan het werk, als het hem uitkomt.
Zaterdag 19 november de familie van mijn overleden man zijn kant en voor de derde keer koud buffet met een klein beetje veranderingen, want hun hebben graag rauwkost.
Zondag 20 november kwam Cees en zijnwe naar De Kei wezen kijken waar zijn kleindochter Laura behandeld wordt en teven les krijgt. Het was wel triestig weer maar niet koud. 's Avonds kwam mijn oudste kleindochter met haar vriend en hebben we gezellig kunnen babbelen. Ze hebben het altijd reuze druk omdat ze beiden in het theater werken. Licht en geluid.
Dinsdag 22 november Sint gevierd bij de handwerkafdeling en bij de verpleegafdeling kregen ze kruidnootjes en schuimpjes. Dat kun je lezen in het verpleeghuis verslag.
Donderdag 24 november heeft Cees de poort geplaatst en 2 palen, 1 in de grond met grind en cement, nadat hij 2 coniferen had verwijderd.
Vrijdag 25 november alle coniferen (nog 8) verwijderd en 2 schermen geplaatst. Ik heb de gemeente gebeld en a.s. maandag komen ze de bomen ophalen, doch ze mogen niet vanaf de oprit opgehaald worden, maar moeten aan de voorkant liggen. Te gek voor woorden, maar ja we hebben geen keus.
Zaterdag 26 november bij Correke en Chris op de koffie. Zondag 27 november kwam mijn zus niet, omdat ze naar de verjaardatg van haar oudste zoon ging. Wij naar Avrie-kerstmarkt en naar Cees jr. en gezellig met Laura gebabbeld. 's avonds bij Cees sr. nog even wat foto's in de goede mappen geplaatst en nadien naar Triangel uit eten en van daar uit, bracht Cees me naar huis.
Vandaag dinsdag 22 november weer met de deeltaxi naar mijn zus Coby.
De Sinterklaasspullen meegenomen en voor de handwerkafdeling, ieder een cadeautje en voor de verpleegafdeling kruidnootjes en schuimpjes.
Bij binnenkomst een vriendelijke groet van een verzorgster. Mijn zus eerst even de solo omgehangen, omdat ze oh zo zacht spreekt, even aan de verpleegster gevraagd of mijn zus klaar was om mee te gaan, maar nee eerst nog even naar toilet, ik hoorde zeggen wat is dit? ik snel er naar toe, maar mijn zus gaf gelukkig al antwoord, ik zei dan kan ik haar beter verstaan. Mw. Smits moest nog naar de therapie en wij gingen naar het handwerken, nadat ik mijn zus al ingelicht had dat ik Sinterklaas zou spelen, maar dat zij maar een heel klein cadeautje zou krijgen, omdat haar kamer al te vol staat.
Ik zette mijn zus met de rolstoel eerst bij het handwerken en ging me nadien verkleden, bij binnenkomst lagen ze zowat in een deuk, en begonnen te zingen, nadien even het gedicht voorgelezen:
(Tonnie gaat Sinterklaasje spelen) Het complex heet Heksenwiel, vandaar,
Lieve heksen meisjes, Het zal jullie harten strelen, Ik tracteer niet op snoep of koek (ik was jarig geweest) Want daar is het einde dan van zoek, Een klein presentje doet ook wel deugd, En geeft ook zeker wel wat vreugd, Onze meisjes Ineke, Jeanneke en Toos, Die zijn voor mij de Bolleboos!
Nadien ging ik de grote tafel langs om ieder een cadeautje te geven, zoals: ronde pannenlappen en vierkante pannenlappen gehaakt, een tasje voor de mobiel, of een stukje zeep dat in een haakwerkje zit, een gehaakt tafelkleedje zowel rond als vierkant, en jawel er was nog een grijze muts bij en een klein sjaaltje gebreid, ook enkele hoedjes, als speldenkussentje. en een schildpad gehaakt en een klein hondje gebreid, dat was voor mijn zus, het is werkelijk een mini hoor.
Nadien weer verkleed en weer allen aan het handwerken.
Na het handwerken ben ik met mijn zus weer tijdig naar de verpleegafdeling gegaan. Eerst mijn tas met verkleedspullen in haar kamer gezet en toen mijn zus in de huiskamer op haar vaste plek gezet. Nadat ik me verkleed had, ging ik naar de huiskamer en de dame bij de knoppen begon te zingen en had er duidelijk plezier in. Ik had een knapzakje met kruidnoten en schuimpjes en bracht het bij de mensen aan tafel. Ik miste Mw. Tonnie Pemen, ik schrok liever gezegd, want dacht al ze is toch zeker niet overleden? Toen ik het aan de verpleegster vroeg, zei ze: Ze heeft een heup gebroken en ligt in haar kamer. Ze was afgelopen zaterdag gevallen en geopereerd, en nu al weer in het verpleeghuis. Ze weet dat ik Tonnie heet en zei ik ben Sinter Tonnie (zo noemen ze me bij de KBO ook) en ze herkende me weer wel. ik heb haar wat in haar hand gegeven en de rest op haar nachtkastje, want ze heeft ook nog Parkinson, heel erg. Toen ik me weer verkleed had, kwam ik er achter dat ernaast, waar ik nooit kom ook een huiskamer is, dus die ook wat gegeven en die MW op de gang, en ze sprak even met me, dat ze dacht dat ik haar vergat, dus ze wil er toch wel graag bijhoren. Mw. Smits was aan het lezen , maar ze wist nog niet of het een mooi boek was, als het niks is breng ik het gewoon terug. De gil mevrouw was redelijk rustig, ze schijnt uit Iran te komen, en kan wel Nederlands spreken, maar waarschijnlijk haalt ze alles nu door elkaar, ze is nog maar goed 60 jaar.
Op de hoek van de tafel naast mijn zus was nu stokdoof, aan eeen kant helemaal doof en nu een ontsteking an de andere kant, ze kan een heel kleinbeetje liplezen of spraakafzien zoals ze dat tegenwoordig noemen, maar je moet alles opschrijven zei ze, en had een bloknootje bij zich.
16.10 uur begonnen ze al met de tafel te dekken, want er zou vanavond een vergadering zijn i.v.m. verbouwing, de dove Mw. zei ik ga er niet naar toe want ik hoor toch niet, ik schreef dat de verpleegster gezegd had dat ze allemaal moesten en dat je folders kreeg. Nou zei ze, dan hoef ik helemaal niet te gaan, die kan ik lezen. Als ik toch hier weg moet wil ik naar Dongen, want daar woont mijn familie. De forse dame in de rolstoel, die vorige keer ook bij het handwerken was, die lag op bed, zei haar buurvrouw, dat doet ze wel meer, ze zal het nodig hebben.
Het tafeldekken ging intussen door als volgt, die een kop en schotel, die een dlas, die een aangepast glas, en een meneer aan de ronde tafel een theeglas, dat op een hoge pot geplaatst werd.
Ondertussen kwam er een verzorgster boterhammen brengen en opsmeren en er werd gevraagd hoeveel en wat erop moest. Het schijnt dat de mensen om beurten eerst aan de beurt zijn, wel een gedoe dus. De thee, koffie en melk werd ingeschonken bij degene die al boterhammen hadden, en die meneer aan de ronde tafel had koffie met melk en had een rietje gekregen, en hij probeerde het in zijn mond te mikken, want zijn handen trilden erg, uiteindelijk gelukt en eerst blies hij in de koffie, volgens mij om de melk door de koffie te krijgen, toen bleef het rietje in de koffie en als hij een slokje wilde hebben moest hij in zijn rolstoel zich naar voren buigen. Wat een ellende zeg! Zijn boterham had hij maar dubbelgevouwen om zo er steeds wat van af te bijten.
Alle mensen hadden nog geen boterhammen, toen een verzorgster riep: "Uw taxi", dank je wel, en ik weg.
Zaterdag 15 oktober 2011, High Tea bij de Kogelvanger, met de zussen van Sjef en zijn broer en de aanhang. Riet en Woput hadden verstek laten gaan, want hij heeft prostaatkanker, echt erg hoor. Ook Jan en Jo, die vonden er niet zoveel aan, nou ja, het is altijd vrijblijvend. De uitbaatster komt uit Raamsdonkveer, dus ik schijn tegenwoordig toch iets met Raamsdonkveer te hebben.
Zondag 16 oktober samen met Cees naar het openluchtmuseum, een heel zonnige dag in alle opzichten. Onderweg nog een etentje en toen heeft hij me thuis gebracht.
Woensdag 19 oktober naar Corry die 81 jaar wordt. Ze wil nooit iets, maar ik had een leuk doosje geborduurd voor over een doosje tissues, en ja daar was ze blij mee.
Donderdag 20 oktober kwam Cees weer aan de tuin werken, het schiet gelukkig al op, het ziet er echt al goed uit, met veel plantjes uit zijn tuin.
Dinsdag 1 november, naar Cees zijn verjaardag, met de taxi en ook met de taxi terug.
Donderdag 3 november, eerst naar tuincentrum tuinhout besteld met een poort van 1mtr breed. 1 week levertijd, dus ben wel benieuwd of het tijdig komt, want Cees wilt dit nog voor de winter plaatsen.
Nadien naar Oosterhout kijken voor een demo solo-apparaat. Eerst bij Schoonenberg, maar die konden niets voor hem doen, omdat ze haast geen zaken met Phonak doen en een ander was voor hem ook niets, omdat zijn gehoor te slecht is, dus wachten tot volgend jaar als je nieuwe toestellen kunt nemen van de verzekering, was het antwoord. Zo wordt je lekker in de grond getrapt, zijn ze helemaal gek. Volgens mij moest het helpen, met Phonak dus .... Wij naar Beter Horen, en ja ze waren heel vriendelijk en het hielp gelijk, eerst echo, maar nadat ze in de winkel de ringleiding afgezet had was het al een stuk beter, van dichtbij wel te hard, maar dat kan misschien nog bijgesteld worden. De batterijen waren wel snel leeg, dus wij vrijdag 4 november terug, want we wisten niet hoe we de halslus op konden laden, achteraf gaat het met hetzelfde snoertje dan de zender. Cees gaat het nog even uitproberen en donderdag gaan we er een ophalen.
Zaterdag 5 november, belde onze Christ, om de regenton met bijbehorenden op te halen, dus mijn vriendin even gevraagd of ze hier naar toe wilde komen, en ze bracht gelijk een mobieltje mee, maar dat was een nieuw en nog niet opgeladen, dus zei Christ, laadt het eerst maar goed op, dan zal ik de volgende keer alles erinzetten.
Bij binnenkomst werd ik al verwelkomd door de gilster, die schijnbaar maar op de gang gezet was. Ik vroeg waarom ze zo gilde, doch ze gilde gewoon verder, maar ze riep terwijl iets onverstaanbaars, maar een zuster ging er even naar toe en toen werd het toch stil, een beetje verder in de gang , waar het breder wordt, zit er altijd een Indische mevrouw, die is daar neergezet, omdat ze tegen niemand wil spreken. Het lijk me wel een eenzaam gevoel, maar ze kan wel met een rollater lopen, want die staat geheid bij haar voeten.
Ik zei goede middag en ze antwoordde, en dat is nog niet vaak gebeurd, maar ik blijf volhouden.
In die hal is er een TV met groot plat beeldscherm, ook een PC voor de patiënten, maar niemand gebruikt die schijnbaar, omdat degene die 1x per week kwam het om gezondheidsredenen heeft moeten opzeggen.
In de huiskamer aangekomen zeg ik goede middag allemaal, de mevrouw bij de knoppen zegt: allemaal? Ik zeg ja: zo heb ik jullie allen goeden dag gezegd, ze denkt even na en zegt dan ja .
Ze kijkt wat zuur, en daarom zeg ik met een lachje, niet zo lelijk kijken naar mij hoor, er komt een glimlach, en ze zegt nee ik kijk niet lelijk hoor.
Ik zeg goedzo.
Degene die naar bed wilden zijn al weg en ook Mw. Smit is al naar de therapie.
Ik ga weer met mijn zus op pad, nadat ik haar handwerk weer gepakt heb, bij de receptie kom ik een van de dames van de ronde tafel tegen, die komt vandaag schijnbaar ook op handwerken, ze maakt even plaats voor ons, want ze heeft een rolstoel, die heel veel plaats inneemt, omdat beide benen in beugels zitten.
Als wij al op onze plaats zijn, komt ze binnen, doch er moet eerst een tafeltje bijgezet worden, want zij en mijn zus hebben samen best veel ruimte nodig, ook wil die mevrouw echt niet te ver van de deur, want ze is oh zo bang dat er brand komt en je er dan niet uit kunt, dat heeft ze me vorige keer verteld.
Als we ons eerste kopje koffie/thee op hebben is ze weer weg en haar thee staat er nog, oh ze schijnt iets vergeten te zijn, maar of ze terugkomt?? Inderdaad ze komt terug.
Intussen is er ook een man en vrouw binnengekomen, want die willen eens kijken hoe het er bij ons naar toe gaat. De vrouw schijn een Afghaanse te zijn en echt geen doekje of iets op of aan hoor. Ik zie de man ook bezig met een kaart maken, hij zit samen met zijn vrouw helemaal aan het einde, omdat ze goed ter been zijn en nog best jong.
De mw met de rolstoel wordt weer verwelkomd door Jeanneke, die links van haar zit, ik sta dicht bij haar, omdat ik de roelstoel van ons Coby iets moet verzetten, wil zij ook een goed plekje hebben.
Ze begint over haar rolstoel, dat ze een nieuwe krijgt met opblaasbare kussens, omdat ze niet recht kan zitten, ze zit in een ongemakkelijke houding helemaal naar achteren en het is een groot grof iemand, meer dan 100kg denk ik. Ze zegt: dan kan ik mijn jassen niet aan, dus krijg ik er kleding bij. Ik zeg nou, dat valt dan niet tegen in de tijd van bezuinigingen, hoe krijg je dat voor elkaar? Ja je moet je mond open doen, en ik heb naar de Eerste Kamer geschreven, ja dat doe ik wel meer. Ik had een keer 3500 euro moeten betalen voor thuiszorg, want ze hadden van 4 uur 40 uur per week gemaakt, maar kwam maar niet in orde, en toen heb ik het toch teruggekregen, door te schrijven naar de Eerste Kamer en ook naar de Voorzitter.
Nu voor die giller in onze huiskamer heb ik de cliëntenraad ingeschakeld, want ze vragen ons niets en voor ons is het echt vreselijk, heel de dag dat gegil.
Ik vroeg of ze wel eens computert,want ze schijnt directrice van een kleuterschool geweest te zijn, nee,zegt ze, ik zeg dat is jammer, want ik heb vorige keer een leuk verhaaltje gemaakt over jullie, toen jullie het over de politiek hadden.
Ja zei ze, wij zijn wat de geest betreft de beste van het stel, maar die man bij ons aan tafel heeft een hekel aan kinderen, maar hij weet het al, niet erg als je geen kinderen wilde, maar wij zijn er heel blij mee hoor, dus geen gescheld enz. over kinderen. Wij zijn blij dat ze af en toe komen.
Zo nog wat gekwebbelt en dan zegt ze ineens: Wat heb ik veel gedaan hè!ze lacht erbij.
Ze had ook nog een heel verhaal v erteld over een toestand toen ze op een 2 persoonskamer lag, maar dat wordt een apart verhaal, en ik zei, ja zo kan ik natuurlijk niet alles onthouden.
Ik vertel haar ook het een en ander over mijn schoolopleiding en beroep
en dat ik in de oorlog een jaar tevoet van Prinsenbeek naar Breda moest ja zegt ze dat kan de jeugd niet meer hoor.
Ja, maar, zeg ik het was ook oorlog en een heel andere tijd.
Intussen was het bijna tijd om weer weg te gaan, maar mijn zus wil nog thee, ofschoon ze al 2 glazen op heeft. Ze krijgt nog een glas heet water en nadien een theezakje erin en klaar, ze drinkt dit ook helemaal leeg en ze zegt: ze zeggen dat ik het goed doe Ik zei: ja dat geloof ik ook wel Ze moet namelijk veel drinken omdat ze het aan de nieren heeft.
Alleen door dat pluimpje drinkt ze nu toch meer, omdat ze zich dan misschien ook wat beter voelt.
Nadat ze haar thee op heeft zegt de andere dame, als je met je zus even de rolstoel naar achteren zet, ga ik naar voren en kun je eruit, zo gezegd zo gedaan, succes met je verhaal hoor zegt de dame in de roelstoel nog en dan op naar de huiskamer.
In de hal de dame weer goeden dag gezegd en haar goed aankijkend krijg ik weer antwoord, de mensen zijn al weer uit bed, dus lekker druk bezet weer.
Smit zwaait even vanaf de andere kant van de tafel, ze was weer naar de therapie geweest en ze kon al een beetje alleen lopen, ze glunderde toen ze het verteld, want ze werkt hard om naar huis te mogen.
Nog even naar deze en gene mijn hand opgestoken en toen ging de telefoon, tijd voor vertrek naar huis dus.
Dag allemaal, doei! Ik kreeg van verschillende antwoord.
Dinsdag 6 september, brengen Christ en Ria boodschappen voor mij.
Vrijdag 9 sept. C naar z.v.o.nr.1
Zaterdag 17 september naar Raamsdonkveer, daar was een soort bradderie.
Dinsdag 20 september C griep. Christ en Ria brengen een bezoekje, want ik heb het water opgenomen, maar kan het deksel van de put niet goed sluiten. Voor Christ was het een fluitje van een cent.
woensdag 21 met de taxi weg.
Zaterdag 24 september ga ik naar Corry.
Zondag 25 september komt bij C een nicht Joke met haar man uit Rotterdam.
Maandag 26 september geen hulp, ze moet haar uren opnemen.
Woensdag 28 september brengt Trees een bezoekje, ik ben gelukkig thuis.
30 september naar Beter Horen, want de toestellen doen het goed, en ik heb nog een bon van 150 euro, dus gelijk inleveren. Gekregen van iemand van de HH.
1 oktober 2011 naar het handwerfken in Prinsenbeek. Open dag was dat. 2 okt. naar schoonzus Naan, voor haar verjaardag. 5 okt. naar C. 8 okt. kwam mijn vriendin Corry. 9 okt. naar mijn oudste zus Jo, die haar 89e verjaardag viert. 10 okt. de hulp gaat 45 minuten eerder weg om naar de tandarts te gaan. 12 okt. bij Coby handwerken Heksenwiel. 13 oktober naar handwerken Prinsenbeek en naar ons Jo en boodschappen gedaan.
Bezoek aan mijn zus Coby, en even aandacht voor de anderen.
Als ik binnenkom hebben ze zojuist hun middageten op en zijn de tafels al opgeruimd. Eerst ga ik mijn zus begroeten, en vraag om haar deeltaxipasje, want leg ik uit, de chauffeur heeftzondag de pasjes per abuis verwisseld.
Oh, dat zit niet in dit tasje (aan de rolstoel) maar in het andere. Inderdaad in haar kamer zit het mijne in haar tas en ruil ik ze even om.
Ook neem ik haar handwerk alvast mee, en ze begint gelijk eraan te werken, alsof haar leven ervan afhangt.
De mevrouw van "de knoppen" zit nu met een krant aan de lange tafel en ik zie dat ze een klein stukje aan het lezen is, voor zover het gaat, ze is nl. dementerende, als ze bij de pagina van de TV programma's aangeland is, geeft ze krant aan haar buurvrouw, die met haar speelgoedhondje in haar handtasje, en zegt: "hier kun je ook wat lezen, dan kun je zien wat er op TV komt " en slaat met haar platte hand op de TV programma's.
Ze gaat met de rolstoel, die ze met haar voeten voortbeweegt weg.
Die mevrouw die nu de krant heeft kijkt me eens aan, en ik ga er even naar toe, ze wijst onderaan de TV programma's, daar staat iets wat 's avonds komt. Wat is dit, vraagt ze? Ik zeg: Oh, dat is een kinderprogramma. Dat komt vanavond op TV.
Nadien ga ik naar Trees, even goedendag zeggen, die alleen maar "Ja" zegt, en erbij knikt.
Er is een "nieuwe" mevrouw bijgekomen, die heel de tijd gilt, echt erg, maar niks aan te doen.
De zusters zijn bezig de mensen naar toilet te laten gaan die nadien naar bed willen. Langzaam schuivelt een vrouw achter de rollater met daarachter een verzorgster om naar toilet te gaan.
Ik vraag even of mijn zus ook nog geholpen moet worden voordat we naar handwerken gaan, en ja ik kijk direct wel of het nodig is. Fijn, dank je wel, zeg ik.
Aan een ronde tafel aan de rechterzijde van mijn zus zit er een man en twee vrouwen, alle drie in een rolstoel,druk te discuseren over de politiek, als ze weer ieder in hun eigen wereldje na zitten te denken, vraag ik aan een van de dames of ik de stola ( zo noem ik het maar), die ze gebreid heeft mag zien, want dat is er een met mouwen volgens mijn nicht zeg ik tegen haar, nee zegt ze helemaal niet met mouwen, gewoon met manchetten, daar ligt hij, kijk maar. Het is heel eenvoudig, maar volgens mij ideaal, als je in een rolstoel moet zitten. Ik meet de breedte even aan mijn taille, waarop de naast gezeten dame zegt, zo moet je die niet aan hoor, nee zeg ik, maar dat is de breedte dus van deze shawl/stola.
Intussen is mijn zus ook geholpen en gaan we samen naar het handwerken, nadat ik bij de receptie 2 theebonnetjes heb gevraagd en gekregen. Onderweg in de gang zit mw. Smit, ik rijd voorzichtig, maar ze zegt het gaat wel hoor! Ik wacht op de therapeut, die komt me hier direct halen.
Als het handwerken afgelopen is ga ik weer naar de huiskamer. De knoppen mevrouw zit midden in de kamer in de rolstoel,
een man met een rolstoel komt van de andere kant binnen en blijft in de deuropening en vraagt aan mij, zit haar haar niet netjes, ja inderdaad, ja zegt ze, mijn dochter had al opgegeven dat het geverfd moest worden, want ze wil me niet met grijze haren zien.
De man lacht en zegt je bent nu wel een dubbeltje meer waard, waarop de vrouw zegt, nou een gulden zeiden ze vroeger, maar het kostte wel 40 euro, dus ze had even een helder ogenblik.
Achter de man komt mw Smit, ik zeg versperring, ja ik heb tijd genoeg hoor, je verveelt je hier rot, maar ik kan niks met mijn linkerkant. De therapeut heeft me goed bijgewerkt, dat merk je wel hoor.
Beiden gaan naar hun vaste plaats en ik weer naar mijn zus, nadat ik haar handwerk in haar kamer heb gelegd.
Dat handwerk moet op een kussen gespeld worden, anders kan ze helemaal niets uitvoeren met haar linkerhand.
Als ik terugkom, wijst mijn zus naar een mw, die parkinson heeft, ze zegt:
"zij heet ook Tonnie" ik ga er even naar toe want ik kan haar niet verstaan, ze praat heel erg zacht, ben jij ook Tonnie?
Ik zeg ja. Ze komt ook uit Prinsenbeek, waar ik oorspronkelijk vandaan kom, een zoon van haar is ongeveer 1 1/2 jaar geleden overleden aan een hartstilstand, nadien vliegt ze achteruit.
Bijna alle patiënten komen uit Prinsenbeek of afkomstig uit vroeger jaren, zoals mijn zus.
Lieve mensen ik ga mijn belevenissen bij mijn zus Coby voortaan hier in mijn Blog zetten.
Ik probeer wel wat namen te krijgen, zodat het duidelijk is voor iedereen, die het leest.
Hallo lieve mensen, 4 okt.2011
Zoals meestal dinsdags, weer met mijn zus Coby vanuit de verpleegafdeling naar de handwerkafdeling.
Ze is half verlamd en handwerkt nog met een hand, echt niet te geloven. Ze zit gevangen in haar eigen rolstoel, sinds haar 78e en is nu 85, maar de optimist zelve.
Ze moest eigenlijk aan de nierdialyse, maar ze zei, dat ga ik niet doen hoor! Ze moet met een liftje in en uit bed, dus zag ze het niet zitten volgens mij. Ondanks alles, gaat het nog steeds ( we zijn nu al wel 9 maanden verder) redelijk, ik zit als een kloek achter haar dat ze wel 2 glazen thee drinkt tijdens het handwerken, want ze zeggen dat ze te weinig drinkt.
Met het terugbrengen had ik tijd over, omdat de taxi er nog niet was, en heb ik alles eens even in me opgenomen, hoe en wat het daar aan toegaat.
Eerst zet ik haar in de huiskamer op haar vaste plek, dan naar de kamer van mijn zus, want het handwerk leg ik dan daar neer en er sond een in stukjes gesneden peer voor haar klaar (een van haar dochters was nog geweest), dat meegenomen naar de "huiskamer", ze at er van maar ongeziens deelde ze toch wat met haar buurvrouw, en omdat het toch wel teveel was, heb ik de rest ingepakt voor vanavond bij de TV op haar kamer.
In een hoek zat een mevrouw die steeds iets vroeg, waarop ik maar antwoordde, ze deed onverwachts het licht uit, want ze zat bij de knoppen, een ander riep, hè, het is donker hoor, zo zie ik niets. Een ander pakte een hondje uit haar handtas en hield het als een baby vast en zei: "mooi hè?", ja zei ik maar, toen zette ze het hondje op tafel, en wilde aandacht van haar overbuurvrouw, hetgeen niet lukte met haar poging door steeds het hondje iets verder naar die mevrouw te verplaatsen, zoals je bij een klein kind doet.
Een andere mevrouw met een heel klein mondjezonder gebit, riep altijd constant ja, ja..., maar nu knikt ze tegenwoordig alleen maar.
Er komt een vrouw voorbij die haar hond uitlaat, en die zwaait. Er is water met daarin eenden, dus dat is hun uitzicht.
Even later komt een mevrouw binnen die geestelijk goed is, doch in rolstoel en verlamde arm, die heeft een staande plankje voor een leesboek, zodat het boek op de pagina waar ze is gebleven open blijft staan. Ze komt van Prinsenbeek, waar ik oorspronkelijk ook vandaan kom, dus kent ze mijn zussen, en ik ga even een praatje met haar maken, ja ze leest, af en toe, maar ja het is moeilijk, ik kan niks met die arm en heeft dikke vingers aan die kant, dus die standaard brengt wel uitkomst.
Dan gaat mijn mobiel af, omdat de taxi in aantocht is, ik ga mijn zus goedendag zeggen en ga naar buiten, met allerhande gedachten in mijn hoofd, vooral dat het niet te begrijpen is, dat er mensen bij zijn die nog zo positief kunnen zijn.
Lieve mensen misschien geen leuk verhaal, maar dan mogen de meesten van ons nog niet mopperen, want ik denk wel, dat we allen nog op ons zelf wonen, er komt geen verpleeghuis aan te pas.
Op de foto Coby, met links op de stoep een dochter en achter de rolstoel. Avond 4 daagse.
Donderdag 11 augstus 2011 met Cees naar de KMA en nadien naar de Boerenstamppot, daar was ik nog nooit geweest, je kunt er goedkoop eten. Het is echt allemaal geen stamppot, hoor!
Vrijdag 12 augustus zijn we naar het leuke haven plaatsje Heusden geweest en hebben in Havenzicht gegeten, nadien zijn we naar zijn zoon Cees en Annie koffie wezen drinken. Het leuke bankje dat Cees gemaakt heeft stond al in de kamer, maar moet nog naar boven, nadat er gewit is.
Zaterdag 13 augustus kwam mijn vriendin Corry, en zondag 14 aug. mijn zus Jo.
Dinsdag 16 augustus met Cees een bootreisje vanaf Oosterhout naar de havens in Rotterdam, alles schijnt veranderd te zijn, volgens Cees en ook andere oud Rotterdammers die bij ons aan tafel zaten, het was prachtig weer, ook was er koudbuffet aan boord, echt lekker.
Zaterdag 20 augustus ben ik naar mijn vriendin Corry geweest. Ceessie kwam nadien nog even.
Zondag 21 augustus ben ik naar mijn zus Jo gegaan en samen naar onze zus Riet en haar man Kees, ook was er onze jongste zus Adrie met haar man Jos, dus dat leek bijna een kleine reünie. Wel fijn zo weer even bij elkaar. Ons Coby zie ik bijna elke week.
Zaterdag 27 augustus kwam mijn vriendin naar mij, als het kan doen we het om beurten.
Zondag 28 augustus Ceessie eerst wat in de tuin gewerkt nadien naar Ronald en Jolanda kennismaken en barbecuen, want ze vierden de verjaardagen van de kinderen nog.
Dinsdag 30 augustus naar ons Coby, 's avonds bracht Cees en zijn Zoon tegels bij mij, die ze samen in Oosterhout opgehaald hadden, geen tijd voor koffie.
Donderdag 1 september heeft Cees in de tuin gewerkt bij mij,
Vrijdag 2 september moest Cees een karweitje bij zijn dochter Maartje doen en ik ben meegegaan, ik werd verwelkomd met "Wat een verrassing", eerst samen koffie gedronken, gebak was er ook bij, toen deed Cees het karweitje en ik kon gezellig met Maartje en intussen haar aangekomen dochter en kleindochtertje lekker kletsen, nadien een boterham bij haar gegeten en Cees en ik zijn toen naar het winkel centrum in Oosterhout gegaan en hebben daar lekker rustig gewandeld en een ijsje gegeten. Wat zie je daar veel mensen met rolstoel of rollater! Nou dan pak ik weer naar mijn eigen handicap, toch maar liever slecht horen dan.
Zaterdag 3 september kwam Cees de tegels leggen en daarom maar aan Corry gevraagd of ze naar mij kwam. Het was heel erg warm. Na het eten en wat gerust te hebben is Cees naar huis gegaan, hij was natuurlijk moe en wilde vroeger naar bed.
Zondag 4 september kwam mijn zus Jo en samen zijn we wel naar Het Valkeniersplein gelopen, een paar boodschappen gedaan. Het was wel regen dreigend, maar het viel mee.
Dinsdag 6 september kwam Christ en Ria enkele boodschappen brengen, die ik een wek ervoor opgegeven had aan haar, zwaardere dingen, nou fijn hoor, kan ik er weer tegen. Nadien naar ons Coby, maar dat wisten ze al.
Woensdag 7 september nog enkele cadeautjes gemaakt voor de Sint.
Donderdag 8 september naar het Audiologisch Centrum. De toestellen een klein beetje bijgesteld i.v.m. het geluid van mijn eigen stem. De taxi was iets te vroeg maar hij wachtte toch gelukkig. Even naar Beter Horen gebeld, omdat een lotgenoot 2 tegoedbonnen heeft gekregen en ik niet. Ik was de middagafspraak vergeten, nu een andere afspraak gemaakt.
Dinsdag 19-07-2011 naar Beter Horen i.v.m. bestellen nieuwe hoortoestellen en tevens afdrukken laten nemen voor nieuwe oorstukjes.
Vrijdag 22 juli een ramp voltrok zich in Noorwegen. Anders Breivik doodde in de hoofdstad Oslo met een bomaanslag 8 mensen, en nadien ging hij met een veerboot naar het eiland Utoya en doodde 69 vooral jonge mensen.
Met C met de fluisterboot, die geheel op zonnepanelen werkt over de Biesbosch gevaren, het was gelukkig goed weer, en we waren in totaal met 6 personen, het vwas bijna een privé tochtje. De boerderijen zijn daar verdwenen en alles is teruggegeven aan de natuur. Nadien bij C foto's van de laptop op een stick gezet, zodat hij ze op zijn andere PC kan zetten. Wij zijn gaan eten in een restaurant dat beheerd wordt door zijn buren, een klein leuk restaurantje.
Zaterdag 23 juli kwam Corry, mijn vriendin, 's avonds gordijnen gemaakt voor een andere vriendin.
Zondag 24 juli ben ik naar mijn zus Jo geweest.
Woensdag 27 juli naar Ria, haar verjaardag en tevens gezegd dat ik een maatje heb.
Vrijdag 29 juli wilde ik Corry bezoeken i.p.v. zaterdag, doch ze moest toevallig met Annemiek naar de stad om een mobiel aan te schaffen.
Zaterdag 30 juli kwam C en hebben we samen foto's bekeken, nadien naar Oosterhout, en heeft hij me ook weer thuisgebracht.
Zondag 31 juli kwam ons Jo hier.
Donderdag 4 augustus met C naar de tuinen van Bouvigne en nadien heb ik mosselen klaargemaakt, met sla, stokbrood met kruidenboter, paprika, tomaat en komkommer. De overige moselen heb ik de andere dag gebakken met preiringen, smaakte ook heel goed.
Vrijdag 5 augustus naar de markt en naar Beter Horen om de nieuwe toestellen in te laten stellen en gelijk in te houden. Bij deze toestellen zijn de schoentjes als het ware al ingebouwd. Nog even een paar boodschappen in het centrum en toen naar huis. Ons Riet gebeld hoe het afgelopen was met de hulp in de toekomst. Het wordt PGB, maar dat is dan Alfa-hulp.
Zaterdag 6 augustus naar Corry, ik wilde met de taxi omdat het spoelde, doch 8 minuten wachttijd, toen werd het droog en tevoet naar Corry gegaan.
Zondag 7 augustus ben ik naar ons Jo gegaan, en weer veel geknutseld.
Ik ben Tonnie van Riel
Lieve mensen ik ga mijn belevenissen bij mijn zus Coby voortaan hier in mijn Blog zetten.
