Zaterdag 16 november had ik ook een High Tea voor 8 personen besteld bij de Kogelvanger, dit heb ik gewoon door laten gaan.

Ook voor hun had ik een klein cadeautje, dat ik zelf gemaakt had.

Na die droevige dag, konden we eens ergens anders over praten, ofschoon Gerda natuurlijk ook ter sprake kwam.

Zondag 17 november vierde Jos, mijn zwager zijn verjaardag, maar ik had er totaal geen zin in, en ben toen niet gegaan, maar boven verwachting was mijn zwager die borstkanker heeft en lymfklierkanker wel gegaan, maar dan met de taxi. Hij wilde voor de laatste keer nog eens naar Jos.

Zondag 24 november wilde ik mijn verjaardag eigenlijk niet vieren, daar we maar met enkele mensen over zijn en ik liever gewoon tussendoor een bezoekje wil brengen.

Mijn zwager wilde ook nog een keer bij mij op visite komen, dus heb ik het toch door laten gaan.

Dus was er mijn oudste zus Jo, mijn zus Riet met haar zieke man, en mijn schoonzus Naan. Mijn zus Adrie belde af, haar man is aan het dementeren en haar zoon wilde wel rijden , maar Jos wilde niet graag gaan.

Mijn zus Adrie sprak gelijk met me af, omdat ik graag tussendoor wilde komen, en donderdag 28 november ben ik naar Oud-Gastel gegaan met de deeltaxi.

Het was erg gezellig en ze liet me natuurlijk al haar creatieve uitspattingen zien, ze is heel erg handig.

Samen nog een bloem gemaakt op een "rekje", en ik kon er twee van haar overnemen, leuk, dan kan ik dat ook weer eens uit gaan proberen.

Het is voor herhaling vatbaar.

Tonnie

Met Gerda gaat het erg achteruit, ze ligt in Brussel en Henk en één van hun zoon blijven daar slapen en waken.

"s morgen om 5 uur d.d. 11 november is ze overleden en zaterdag 16 november gecremeerd, heel verdrietig was alles. Ondanks dat het in de Ardennen was, was het best druk met het afscheid.

Carola was vrijdag al naar mij gekomen en hier heeft ze geslapen en 's zaterdags reed zij met Christ, mijn zoon, en Cees en ik naar de Ardennen, fijn  hoor dat ze dat wilde doen, maar ze wilde zelf ook afscheid nemen, dus ging het wel in één moeite door, maar ze moet het maar willen doen.

Mijn zoon Christ was juist terug van een zeiltocht die niet over rozen was gegaan, maar hij was gelukkig al bij al toch weer heelhuids teruggekomen.

Zondag 10 november gaven Cees en ik een etentje voor onze verjaardagen aan onze kinderen, kleinkinderen en de achterkleinkinderen van Cees.

Het was heel gezellig en dit alles in een café in Prinsenbeek, zodat je in de zaal echt met je eigen familie was. Ik had voor allemaal een cadeautje gemaakt, voor de meeste mannen ovenwanten en voor de anderen pannenlappen, speldenkussens, en voor de kleintjes een placemat en eierwarmer, ook leuk voor Pasen.

Allen gingen tevreden naar huis en daar ging het om.

Tonnie