Er zijn behoorlijk veel Afghanen naar ons land gekomen, maar er zijn er ook nog best veel achter gebleven, wat een toestand met die Taliban. Vrouwen en meisjes zijn weer de dupe, maar ze schijnen niet te beseffen dat ze die niet kunnen missen. De Afghanen krijgen het eerst een huis in ons land, van een kant is het te begrijpen, maar met die woningnood, wachtten Nederlanders soms ook al jaren. Hopelijk wordt er snel besloten veel betaalbare appartementen te bouwen, zodat er veel mensen gelukkig gemaakt kunnen worden,

Het is wel even wennen aan een digitale agenda, ik kon alles nog zo onthouden, en nu ik op de digitale agenda vertrouwde was ik mijn dagje uit vergeten, nou ja al doende leert men, ik moet gewoon even aangeven dat hij mij moet waarschuwen, Het gaat al weer beter.

Gisteren voor het eerst weer Bingo gedraaid, fijn hoor, wel moesten we nog afstand houden, maar 25 september mogen we gewoon naasr elkaar. We zijn er voor het eerst nog niet vanaf volgens mij.

Ik kan haast geen afstand lopen en dat was vandaag heel goed te merken, want ben met de PC naar de bibliotheek geweest, om nog iets bij te leren, maar de afstand was behoorlijk, want de taxi mag niet voor de deur stoppen.

Misschien toch een klein elektrisch rolstoeltje, maar ik ga volgende week eerst eens met de cardioloog praten, wat het beste is, wel of niet proberen grotere afstanden te doen, met onderweg rusten dan, anders gaat het niet. 300 meter is al teveel.

Tonnie