Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Dinsdag 8 november waren we te laat om op te geven voor een wandeling met de KBO, achteraf niet erg, want de groep was ongeveer 75 personen, toen zijn we, Sjef zijn zus Annie met haar man en ik gewoon samen wezen wandelen in het Mastbos, het was heerl;ijk weer, dus lekker genoten, onderweg samen even koffie gedronken en na de wandeling ook nog even bij mij, dus was het weer een gezellige middag.
Maandag 14 november kwam mijn hulp niet en ze hadden niet gebeld, dus geen vervangster, maar om 13.00 uur werd er gebeld en was het een vervangster, een studente die uitgeloot was om voor arts te studeren, wat een gedoe tegenwoordig, nou ze doet dit werk nu voor 1 schooljaar en probeert dan volgend jaar opnieuw.
Dinsdag 15 november Sint Nicolaasmiddag en Bingo voor de KBO. We beginnen een half uur eerder, want ik speel voor de Sint, ze noemen me Sintertonnie, en ik heb voor elk lid een cadeautje gemaakt, zoals een broodzak voor 2 stokbroden, place mats, ovenwanten, pannenlappen vierkant en rond gehaakt, mutsen, sloffen, 3 sjaals, en nog 1 stel van stof gemaakte pannenlappen. Helaas was ik mijn mijter vergeten en de baard was niet in bedwang te houden. De mijter werd vervangen door een door mij gebreide muts en de baard werd gewoon wat vastgehouden. Dus het was aan lachen geen gebrek, en dat doet een mens toch goed? Nog een heel leuke rijm werd er voorgelezen door de secretaris. De cadeautjes werden nadien verloot, om geen verschil te hoeven maken. Bij binnenkomst hadden ze een extra bonnetje gekregn. Ze waren allen zeer verrast door het cadeautje dat ze kregen.
Donderdag 17 november vierde ik mijn 80e verjaardag voor mijn kinderen en al de aanhang en mijn maatje was er ook. Ik had koudbuffet gemaakt.
Vrijdag 18 november had ik mijn kant uitgenodigd en weer koudbuffet gemaakt, want elk lustrum doen we wel iets extra's Het bestelde houtwerk en poort voor de tuin kwamen ze bezorgen, dus kan Cees aan het werk, als het hem uitkomt.
Zaterdag 19 november de familie van mijn overleden man zijn kant en voor de derde keer koud buffet met een klein beetje veranderingen, want hun hebben graag rauwkost.
Zondag 20 november kwam Cees en zijnwe naar De Kei wezen kijken waar zijn kleindochter Laura behandeld wordt en teven les krijgt. Het was wel triestig weer maar niet koud. 's Avonds kwam mijn oudste kleindochter met haar vriend en hebben we gezellig kunnen babbelen. Ze hebben het altijd reuze druk omdat ze beiden in het theater werken. Licht en geluid.
Dinsdag 22 november Sint gevierd bij de handwerkafdeling en bij de verpleegafdeling kregen ze kruidnootjes en schuimpjes. Dat kun je lezen in het verpleeghuis verslag.
Donderdag 24 november heeft Cees de poort geplaatst en 2 palen, 1 in de grond met grind en cement, nadat hij 2 coniferen had verwijderd.
Vrijdag 25 november alle coniferen (nog 8) verwijderd en 2 schermen geplaatst. Ik heb de gemeente gebeld en a.s. maandag komen ze de bomen ophalen, doch ze mogen niet vanaf de oprit opgehaald worden, maar moeten aan de voorkant liggen. Te gek voor woorden, maar ja we hebben geen keus.
Zaterdag 26 november bij Correke en Chris op de koffie. Zondag 27 november kwam mijn zus niet, omdat ze naar de verjaardatg van haar oudste zoon ging. Wij naar Avrie-kerstmarkt en naar Cees jr. en gezellig met Laura gebabbeld. 's avonds bij Cees sr. nog even wat foto's in de goede mappen geplaatst en nadien naar Triangel uit eten en van daar uit, bracht Cees me naar huis.
Vandaag dinsdag 22 november weer met de deeltaxi naar mijn zus Coby.
De Sinterklaasspullen meegenomen en voor de handwerkafdeling, ieder een cadeautje en voor de verpleegafdeling kruidnootjes en schuimpjes.
Bij binnenkomst een vriendelijke groet van een verzorgster. Mijn zus eerst even de solo omgehangen, omdat ze oh zo zacht spreekt, even aan de verpleegster gevraagd of mijn zus klaar was om mee te gaan, maar nee eerst nog even naar toilet, ik hoorde zeggen wat is dit? ik snel er naar toe, maar mijn zus gaf gelukkig al antwoord, ik zei dan kan ik haar beter verstaan. Mw. Smits moest nog naar de therapie en wij gingen naar het handwerken, nadat ik mijn zus al ingelicht had dat ik Sinterklaas zou spelen, maar dat zij maar een heel klein cadeautje zou krijgen, omdat haar kamer al te vol staat.
Ik zette mijn zus met de rolstoel eerst bij het handwerken en ging me nadien verkleden, bij binnenkomst lagen ze zowat in een deuk, en begonnen te zingen, nadien even het gedicht voorgelezen:
(Tonnie gaat Sinterklaasje spelen) Het complex heet Heksenwiel, vandaar,
Lieve heksen meisjes, Het zal jullie harten strelen, Ik tracteer niet op snoep of koek (ik was jarig geweest) Want daar is het einde dan van zoek, Een klein presentje doet ook wel deugd, En geeft ook zeker wel wat vreugd, Onze meisjes Ineke, Jeanneke en Toos, Die zijn voor mij de Bolleboos!
Nadien ging ik de grote tafel langs om ieder een cadeautje te geven, zoals: ronde pannenlappen en vierkante pannenlappen gehaakt, een tasje voor de mobiel, of een stukje zeep dat in een haakwerkje zit, een gehaakt tafelkleedje zowel rond als vierkant, en jawel er was nog een grijze muts bij en een klein sjaaltje gebreid, ook enkele hoedjes, als speldenkussentje. en een schildpad gehaakt en een klein hondje gebreid, dat was voor mijn zus, het is werkelijk een mini hoor.
Nadien weer verkleed en weer allen aan het handwerken.
Na het handwerken ben ik met mijn zus weer tijdig naar de verpleegafdeling gegaan. Eerst mijn tas met verkleedspullen in haar kamer gezet en toen mijn zus in de huiskamer op haar vaste plek gezet. Nadat ik me verkleed had, ging ik naar de huiskamer en de dame bij de knoppen begon te zingen en had er duidelijk plezier in. Ik had een knapzakje met kruidnoten en schuimpjes en bracht het bij de mensen aan tafel. Ik miste Mw. Tonnie Pemen, ik schrok liever gezegd, want dacht al ze is toch zeker niet overleden? Toen ik het aan de verpleegster vroeg, zei ze: Ze heeft een heup gebroken en ligt in haar kamer. Ze was afgelopen zaterdag gevallen en geopereerd, en nu al weer in het verpleeghuis. Ze weet dat ik Tonnie heet en zei ik ben Sinter Tonnie (zo noemen ze me bij de KBO ook) en ze herkende me weer wel. ik heb haar wat in haar hand gegeven en de rest op haar nachtkastje, want ze heeft ook nog Parkinson, heel erg. Toen ik me weer verkleed had, kwam ik er achter dat ernaast, waar ik nooit kom ook een huiskamer is, dus die ook wat gegeven en die MW op de gang, en ze sprak even met me, dat ze dacht dat ik haar vergat, dus ze wil er toch wel graag bijhoren. Mw. Smits was aan het lezen , maar ze wist nog niet of het een mooi boek was, als het niks is breng ik het gewoon terug. De gil mevrouw was redelijk rustig, ze schijnt uit Iran te komen, en kan wel Nederlands spreken, maar waarschijnlijk haalt ze alles nu door elkaar, ze is nog maar goed 60 jaar.
Op de hoek van de tafel naast mijn zus was nu stokdoof, aan eeen kant helemaal doof en nu een ontsteking an de andere kant, ze kan een heel kleinbeetje liplezen of spraakafzien zoals ze dat tegenwoordig noemen, maar je moet alles opschrijven zei ze, en had een bloknootje bij zich.
16.10 uur begonnen ze al met de tafel te dekken, want er zou vanavond een vergadering zijn i.v.m. verbouwing, de dove Mw. zei ik ga er niet naar toe want ik hoor toch niet, ik schreef dat de verpleegster gezegd had dat ze allemaal moesten en dat je folders kreeg. Nou zei ze, dan hoef ik helemaal niet te gaan, die kan ik lezen. Als ik toch hier weg moet wil ik naar Dongen, want daar woont mijn familie. De forse dame in de rolstoel, die vorige keer ook bij het handwerken was, die lag op bed, zei haar buurvrouw, dat doet ze wel meer, ze zal het nodig hebben.
Het tafeldekken ging intussen door als volgt, die een kop en schotel, die een dlas, die een aangepast glas, en een meneer aan de ronde tafel een theeglas, dat op een hoge pot geplaatst werd.
Ondertussen kwam er een verzorgster boterhammen brengen en opsmeren en er werd gevraagd hoeveel en wat erop moest. Het schijnt dat de mensen om beurten eerst aan de beurt zijn, wel een gedoe dus. De thee, koffie en melk werd ingeschonken bij degene die al boterhammen hadden, en die meneer aan de ronde tafel had koffie met melk en had een rietje gekregen, en hij probeerde het in zijn mond te mikken, want zijn handen trilden erg, uiteindelijk gelukt en eerst blies hij in de koffie, volgens mij om de melk door de koffie te krijgen, toen bleef het rietje in de koffie en als hij een slokje wilde hebben moest hij in zijn rolstoel zich naar voren buigen. Wat een ellende zeg! Zijn boterham had hij maar dubbelgevouwen om zo er steeds wat van af te bijten.
Alle mensen hadden nog geen boterhammen, toen een verzorgster riep: "Uw taxi", dank je wel, en ik weg.
Zaterdag 15 oktober 2011, High Tea bij de Kogelvanger, met de zussen van Sjef en zijn broer en de aanhang. Riet en Woput hadden verstek laten gaan, want hij heeft prostaatkanker, echt erg hoor. Ook Jan en Jo, die vonden er niet zoveel aan, nou ja, het is altijd vrijblijvend. De uitbaatster komt uit Raamsdonkveer, dus ik schijn tegenwoordig toch iets met Raamsdonkveer te hebben.
Zondag 16 oktober samen met Cees naar het openluchtmuseum, een heel zonnige dag in alle opzichten. Onderweg nog een etentje en toen heeft hij me thuis gebracht.
Woensdag 19 oktober naar Corry die 81 jaar wordt. Ze wil nooit iets, maar ik had een leuk doosje geborduurd voor over een doosje tissues, en ja daar was ze blij mee.
Donderdag 20 oktober kwam Cees weer aan de tuin werken, het schiet gelukkig al op, het ziet er echt al goed uit, met veel plantjes uit zijn tuin.
Dinsdag 1 november, naar Cees zijn verjaardag, met de taxi en ook met de taxi terug.
Donderdag 3 november, eerst naar tuincentrum tuinhout besteld met een poort van 1mtr breed. 1 week levertijd, dus ben wel benieuwd of het tijdig komt, want Cees wilt dit nog voor de winter plaatsen.
Nadien naar Oosterhout kijken voor een demo solo-apparaat. Eerst bij Schoonenberg, maar die konden niets voor hem doen, omdat ze haast geen zaken met Phonak doen en een ander was voor hem ook niets, omdat zijn gehoor te slecht is, dus wachten tot volgend jaar als je nieuwe toestellen kunt nemen van de verzekering, was het antwoord. Zo wordt je lekker in de grond getrapt, zijn ze helemaal gek. Volgens mij moest het helpen, met Phonak dus .... Wij naar Beter Horen, en ja ze waren heel vriendelijk en het hielp gelijk, eerst echo, maar nadat ze in de winkel de ringleiding afgezet had was het al een stuk beter, van dichtbij wel te hard, maar dat kan misschien nog bijgesteld worden. De batterijen waren wel snel leeg, dus wij vrijdag 4 november terug, want we wisten niet hoe we de halslus op konden laden, achteraf gaat het met hetzelfde snoertje dan de zender. Cees gaat het nog even uitproberen en donderdag gaan we er een ophalen.
Zaterdag 5 november, belde onze Christ, om de regenton met bijbehorenden op te halen, dus mijn vriendin even gevraagd of ze hier naar toe wilde komen, en ze bracht gelijk een mobieltje mee, maar dat was een nieuw en nog niet opgeladen, dus zei Christ, laadt het eerst maar goed op, dan zal ik de volgende keer alles erinzetten.
Ik ben Tonnie van Riel
