Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
zondag 31 december 2010, Het had gisterenavond gesneeuwd, maar volgens mij was er niet veel bijgekomen. De zon kwam toch even en hier achter dooide het wel iets.
De buurman was thuis en dus even gaan bedanken voor jhet sneeuwruimen, ook even binnen en een kopje koffie, even over zijn vrouw en over Sjef en ja hoe hij probeert niet in een gat te vallen, en dat hij nu bezigheden heeft gevonden om avonden enz. door te komen.
Vanmiddag naar Sjef met Christ en Sanda, en nadien naar mijn zus, want die is jariggeweest, dus ben ik er toch even alleen geweest en met de taxi naar huis.
Niet te geloven dat Sjef zo bij de moed is, hij krijgt nu paracetemol in zetpilvorm, 1 gram, 4x per dag en ook nog de antibiotica, maagbeschermers en alles via de infuus.
vanavond met Ronald, Jolanda en Nathalie naar Sjef en hij was weer zo helder en goed hè. Morgen gaan ze eerst contrastvloeistof geven en kijken ze of de mogelijkheid er is om, als ik het goed gehoord heb een sten te plaatsen die de verbinding met de longen stopt. Ik weet eigenlijk helemaal niet of het een zware operatie is, maar ik hoop wel dat het meevalt, Sjef ziet er helemaal niet tegenop, en wilt dat zelf.
Ik ben wel erg benieuwd of hij dan weer iets normaal kan eten, ik hoop het zo voor hem.
Zaterdag 30 januari 2010, het had weer gesneeuwd, onze buurman had onze stoep al geveegd.
Om half tien werd ik wakker gebeld door de oudste kleindochter, dat was maar goed ook, want ja moest toch wel de sneeuw ruimen achter en de oprit, als je het bijhoud is het best om te doen. Daniëlle kwam mij ophalen, om naar het ziekenhuis te gaan. We hebben eerst samen gegeten, en toen naar (opa) Sjef, hij had het niet zo benauwd gelukkig.
Ze hebben een fistel in zijn slokdarm gevonden en die heeft een open verbinding met de longen, vandaar al dat vocht. Hij mag nu niet meer eten en kreeg vanavond vloeibaar voedsel via een nieuw aangelegd infuus iets onder de schouder, de infuus in de arm is verwijderd, want alles kan nu daardoor.
Maandag komt eerst nog een maag/darm specialist en indien mogelijk wordt hij geopereerd, want hij wilt het zelf indien mogelijk. Hij moet wel zelf beslissen, maar ik ben wel wat angstig voor de narcose. Vanavond kwam onze oudste kleinzoon met zijn vriendin mij ophalen, hij had een foto bij zich van Sjef met hem en zijn zus toen ze nog heel klein waren, en hun moeder ziek was. Hij vroeg of ik nog een lijstje had, en ik had er een waar hij toevallig in stond, dus even erin gedaan. Toen ze me thuisgebracht hadden zijn ze gelijk weer naar huis gegaan, want het sneeuwde weer en de sneeuw bleef liggen, helaas.
29 januari 2010, een regenachtige dag, en ze houden voor vannacht of morgen sneeuw.
Gisterenavond had Sjef zo'n pijn en benauwd dat hij het had, echt niet te geloven, ik vroeg of hij nog veel pijn had, nadat ik kort ervoor een zetpil had gegeven, hij zei: "maar zat" (dus volop),Ik zei: "dan bel ik de huisartsenpost" die arts was er ongeveer na 15-20 minuten, denk ik. Hij onderzocht Sjef heel goed en dacht dat er ook nog een ontsteking bij zat. Hij zei: "ik laat u opnemen", Sjef zei wel als ze me maar gelijk helpen anders heeft het geen zin. Ja zei hij aan de Molengracht bij de Eerste Hulp Dienst. Oh zei ik, dan zal ik even wat spullen bij elkaar pakken, nachtgoed en ondergoed, toiletspullen en scheerapparaat +oplader, want het apparaat was toevallig net leeg. Nog even Jolanda gebeld, want ze hoefden niet naar een apothee, maar Jolanda belde Ronald die aan het sporten was, en Ronald zou nadien komen, want ik zei ook, laat eerst toch lekker sporten. Dus Ronald kwam ons achterop.
Toen Sjef net binnen stond bij de Eerste Hulp, zei hij nu begint het gesol, en ja dat zegt hij echt niet met een lelijk gezicht gelukkig.
Ze begonnen met bloedprikken, bloeddrukmeting, heel goed luisteren met de stetescoop, nadien een longfoto, (daar had hij schijnbaar gezegd van een mooi gezicht kun je geen lelijke longfoto maken) of zoiets dergelijks.
Na die thorax duurde het wel een uur voordat er verder gegaan werd, want ja Sjef was niet alleen, toen de longarts in opleiding terugkwam weer hetzelfde ritueel, voor de zekerheid. Ik belde Christ even, want die zou 29 januari met Sjef meegaan om een longfoto te laten maken. Toen kreeg Sjef vocht, maar zei de arts het is niet de bedoeling dat hij dat gaat krijgen, wel om na inbreng van antibiotica via het infuus of bloed het buisje na te spoelen anders krijgt hij nog meer vocht achter de longen. Toen een hartcardiogram met aan 1 vinger een clip, steeds een andere vinger en ook aan het andere hand, polsslag was vaak boven de honder, dan weer 88. Dus tussen 88 en 109 ongeveer. Toen nog enkele met elektroden, ze waren zeer onregelmatig, maar ja wat wil je, met al dat vocht en ontsteking, ook weer een onderzoek met zijn handen waar precies de pijnplaatsen waren, nou ik zag dat gezicht nogal eens vertrekken. Hij kreeg zuurstof en zag al heel snel dat het iets minder werd. Toen probeerde de zuster eerst op zeker 3 plaatsen aan zijn rechterarm een infuus te plaatsen, toen maar aan de linkerkant, ze zei: U heeft zulke mooi aders maar ze rollen zo, en ja eindelijk gelukt. Daar bloedgeprikt, een gewoon buisje van iets groter formaat, en ook nog 4 grote flesjes waar al een bepaalde vloeistof inzat voor bacterieel onderzoek. Ze zeiden weet u waarom u het zo benauwd hebt? U heeft vocht achter de longen maar bovendien een ingeklapte long, nou ja, Sjef vroeg toen wel of je het kon krijgen van de koude in de warmte lopen, want dat had hij zaterdag gedaan toen het is begonnen. Volgens de arts niet.
Sjef had al zuurstof en een infuus voor de medicijnen en andere vloeibare stoffen, en om bloed te prikken. Toen kwam de longarts om een drain te plaatsen, het werd gelukkig wel plaatselijk verdoofd zei Sjef nadien, dus was het reuze meegevallen, een prikje meer niet, met een best grote slang. Het had wel een tijdje geduurd want dat is secuurwerk natuurlijk. Zo nu was hij klaar voor vertrek naar de afdeling. De zuster belde voor een bed en ze liet een andere zuster voor een taxi voor mij bellen, nou die was er vlug, en niet duur, en dat in de nacht. Ik denk dat ik er om 23.00 uur was en om 3.40 uur was ik thuis.
Bovenstaande was het vervolg van gisteren. Vandaag 29 januari 2010. Bij thuiskomst eerst de PC aangezet en een mailtje naar Christ hoe of wat en ook eentje van Annie beantwoord. Toen nog even naar mail gekeken en naar bed. Christ belde me al vroeg wakker, gelukkig had ik een hoortoestel in, anders had ik de telefoon niet gehoord. Hij zou vanmiddag naar zijn vader gaan en zou nadien even aankomen, ga weer maar lekker slapen. Ik zei: "jij bent een mooie, dat zal nu echt niet meer lukken". Dus even naar beneden wat gedronken toch geprobeerd te slapen, lukte niet, en toen heb alles de revue maar even laten passeren. Het bed brachten ze lekker vroeg in de middag en het was heel gemakkelijk, want het werd binnen pas in elkaar gezet, en ook met het ophalen zouden hun het uit elkaar halen. Christ kwam na het bezoek uur, had onze zwager en zijn zus met schoondochter nog ontmoet, want die zwager (zijn oom) zou geopereerd worden aan een van zijn aders ( als ik het goed begrepen heb een kleinere aorta-aneurysma), doch de spullen hadden ze niet en moest hij onverrichterzake naar huis. Ook een zus van Sjef en zwager die voor mij nog een paar kleinere pyama's hadden gehaald kwamen even langs. 's Avonds zou Ronald mij ophalen en bij het ziekenhuis afzetten en nadien weer naar huis en tegen het einde van het bezoek bij het ophalen bracht hij de kleinkinderen mee om zijn vader en hun opa een bezoekje te brengen. Sjef kreeg vandaag 2 zakken bloed, en had het zeer benauwd, dus mocht ik niet veel zeggen, maar nadat hij even rechtop gezeten had en er heel veel vocht van de longen in dat apparaat gegaan was ging het iets beter. Hij had geen pijn meer, geweldig, had ook goed geslapen, en kreeg nu 's morgens en 's avonds 2 paracetemol, maar die antibiotica zal ook wel geholpen hebben en minder vocht achter de longen, zo alles bij elkaar. Heb veel van de familie weer eens gebeld en heb alles uitgelegd, misschien ga ik zondag toch wel even naar mijn zus haar verjaardag vieren. Als met Sjef natuurlijk alles goed gaat naar omstandigheden. Nog even zijn zus gebeld i.v.m. haar man Jan.
Donderdag 28 januari 2010, de zon kwam ook nog tegen de middag en na de middag ook nog een beetje regen.
Zijn zus Trees kwam van middag, maar ze had de mail nog niet gelezen dat Sjef zo achteruitgegaan was.
De dokter had ik voor de middag gebeld en die kwam na de middag, het ziet er niet zo mooi uit, morgen een foto van de longen, want misschien pluritis. Ook moet er bloed geprikt worden alvorens hij pleisters met morfine krijgt. Vooral wat de nieren aangaat en de lever. Een verwijskaart voor een elektrisch hoog/laag bed, eerst moest het betaald worden, maar toen ik zei dat ik een verwijsbrief van de dokter had, nu wordt het in bruikleen. Maar normaal belt de huisarts daarvoor zei ze.
Eten gaat niet en verzorging krijgt hij ook pas als de huisdokter de voorlopige uitslag van de thorax heeft.
1/2 bord brintapap en 1 flesje drinkvoeding, verder niets, wel een beetje drinken.
Woensdag 27 januari 2010, een beetje triestig weer, want de zon wilde zich niet laten zien.-1 en later +1, en momenteel 21.00 uur +4 hier, dat is beter dan in Drente, daar regent het en gaat het vannacht vriezen, dus glijden maar ...
Sjef holt achteruit sinds zaterdag namiddag is het begonnen, mijn vriendin was hier, toen kon je er nog niets aan merken, maar toen die weg was, ging het niet zo best, zondag en maandag 's middags naar bed, en gisteren en vandaag heeft hij zich niet aangekleed, daar was hij te moe voor.
Het eten kan echt in een holle kies, en drinken doet hij ook haast niet. Dikke voeten en zo moe, dat hij niet weet hoe hij moet gaan zitten. Zo mager alles doet hem zeer. Volgens mij is hij tegen uitdroging aan.
Vannacht om 5 uur zaten we samen hier beneden in de bank en ik zei, er moet een bed beneden komen. Hij zei: "waar moet dat staan?"Ik zei: "hier of in de winkel (we hebben een winkel gehad, een uitbouwtje), ja maar dan ben je echt ziek, ik zei ook je bent ook erg ziek. Ik zei ook de auto op straat en de tafel en stoelen in de garage ik op de slaapbank en jij op een tijdelijk bed. Ook heb ik hem even uitgelegd, dat hij mij beneden kan bellen als hij boven is, dat kan met onze telefoon.
Hij schijnt het met zichzelf toch al een beetje eens te zijn want ik zei voordat hij naar boven ging, morgen bel ik de huisdokter, anders krijgen we geen bed beneden, en hij zei niets maar ik zag hem wel denken, de lieverd. Ja je bent helemaal aan de goden overgeleverd als je zo ziek bent. Misschien ook nog wat zorg erbij, we zien wel. Hij was nog geen uur boven en hij belde al, dat vind ik fijn dat hij dat doet, want hij is van naar boven gaan zo moe, hij had maagpijn en wilde 2 paracetemol.
Sjef heeft het volgende gegeten vandaag: 1 bord brintapap, 1 flesje drinkvoeding, 1 klein schaaltje griesmeelpudding (van gisteren), 2 hapjes appelmoes en een klein bekertje pudding.
Mijn zus Coby die in het verpleeghuis woont viert a.s. zondag haar 84e verjaardag, en die houdt er de moed ook maar in, borduurt nog met linkerhand (rechts verlamd) en kan nu met haar nieuwe hoortoestellen volgens de KNO-arts 80 % horen/verstaan, ze heeft nu oticon-epoq, wat fijn zeg, niet te geloven. Ze heeft aan beide zijden ongeveer 30% restgehoor.
Hopelijk kunnen we zondag nog, het is niet ver van ons vandaan, anders bel ik gewoon af, en zing ik weer een liedje zoals vorig jaar, toen was hij te ziek i.v.m. de bestralingen. Ik doe er een mooi foto van haar bij, en heb er maar een lijstje omheen gemaakt.
Dinsdag 26 januari 2010, lekker zonnig weer maar behoorlijke vorst, na de middag -5 graden en nu het bijna 22.00 is is het -8 graden. Zou de elfstedentocht nog door kunnen gaan? Nou als ik Groningen zag heb ik mijn twijfels met al die sneeuw daar.
Sjef werd om 1.00 uur wakker, en heeft veel last van neusverkoudheid, gelukkig geen hoestbuien. Hij wilde zich insmeren met dampo, dus dat was snel gefikst. Ik kon niet in slaap komen en ging tegen 3.00 uur naar beneden voor warme melk, hij kwam ook naar beneden, maar hij wilde graag heet water met dampo, dus even geïnhaleerd en hij vond dat het wel hielp. toen weer naar bed.
Een zetpil hoefde hij nog niet want hij had geen pijn, wel voelt hij altijd wel iets, dus een soort zeurpijn, maar daar neemt hij niks voor.
Hij was zo als altijd vroeg op, nou ik word altijd om half negen wakker en dan begin ik gelijk voor hem met de brinta, en dan de krant, die heeft hij dan al gelezen. Heel de dag heeft Sjef er tegenin gevochten om niet naar bed te gaan maar om de haverklap sliep hij, wel verschillen korte tijden op PC. Voor het eerst heel de dag in pyama, maar dat hindert niet, het is toch geen weer voor buiten.
De apotheek nog even gebeld, want Sjef wil toch weer een creme voor zijn knie en een herhaal recept en nog een van de huisdokter, daar zorgt de apotheek voor en morgen brengen ze het dan. Fijn dat je het zo kunt regelen hoor!
Sjef heeft het volgende gegeten vandaag: 1 bord brintapap, 1 flesje drinkvoeding, 1 boterham met jam, 1 klein bekertje pudding, een klein beetje macaronie en dat was het voor vandaag. De griesmeel ging niet, want hij moest steeds slijm opgeven. Het is ruim 22.00 uur, maar hij kijkt nog TV, hopelijk kan hij dan eens wat rustiger of langere tijd aaneen slapen.
Sjef staat wel altijd vroeg op, leest nog steeds de krant en doet dan de puzzel, nadien spelletjes op de Pc , dan eet hij zijn brinta en gaat dan TV kijken, valt dan meestal al in slaap, even later gaat hij zich aankleden, en als hij weer beneden is zijn flesje drinkvoeding, en soms nog op de PC. Nadat we 's middags gegeten hadden sliep hij even in de bank nadien toch maar naar bed, ruim 2 uur geslapen, hij blijft dan wel langer op. Hij bleef tot 22.00 uur op. We hebben samen naar Spoorloos gekeken.
Sjef heeft het volgende gegeten: 1 bord brintapap, niet zo vol als anders, 1 flesje drinkvoeding, 1/2 boterham met jam, een heel klein beetje macaronie en een beker bouillon, en dat was het voor vandaag, echt veel te weinig.
Langzaam achteruit, dat schrijf ik al langer, maar nu kun je het goed zien, die magere benen, wel dikke voeten, niet iedere dag maar toch.
Ik ben Tonnie van Riel
