29 januari 2010, een regenachtige dag, en ze houden voor vannacht of morgen sneeuw.
Gisterenavond had Sjef zo'n pijn en benauwd dat hij het had, echt niet te geloven, ik vroeg of hij nog veel pijn had, nadat ik kort ervoor een zetpil had gegeven, hij zei: "maar zat" (dus volop),Ik zei: "dan bel ik de huisartsenpost" die arts was er ongeveer na 15-20 minuten, denk ik.
Hij onderzocht Sjef heel goed en dacht dat er ook nog een ontsteking bij zat. Hij zei: "ik laat u opnemen", Sjef zei wel als ze me maar gelijk helpen anders heeft het geen zin. Ja zei hij aan de Molengracht bij de Eerste Hulp Dienst.
Oh zei ik, dan zal ik even wat spullen bij elkaar pakken, nachtgoed en ondergoed, toiletspullen en scheerapparaat +oplader, want het apparaat was toevallig net leeg.
Nog even Jolanda gebeld, want ze hoefden niet naar een apothee, maar Jolanda belde Ronald die aan het sporten was, en Ronald zou nadien komen, want ik zei ook, laat eerst toch lekker sporten.
Dus Ronald kwam ons achterop.
Toen Sjef net binnen stond bij de Eerste Hulp, zei hij nu begint het gesol, en ja dat zegt hij echt niet met een lelijk gezicht gelukkig.
Ze begonnen met bloedprikken, bloeddrukmeting, heel goed luisteren met de stetescoop, nadien een longfoto, (daar had hij schijnbaar gezegd van een mooi gezicht kun je geen lelijke longfoto maken) of zoiets dergelijks.
Na die thorax duurde het wel een uur voordat er verder gegaan werd, want ja Sjef was niet alleen, toen de longarts in opleiding terugkwam weer hetzelfde ritueel, voor de zekerheid.
Ik belde Christ even, want die zou 29 januari met Sjef meegaan om een longfoto te laten maken.
Toen kreeg Sjef vocht, maar zei de arts het is niet de bedoeling dat hij dat gaat krijgen, wel om na inbreng van antibiotica via het infuus of bloed het buisje na te spoelen anders krijgt hij nog meer vocht achter de longen.
Toen een hartcardiogram met aan 1 vinger een clip, steeds een andere vinger en ook aan het andere hand, polsslag was vaak boven de honder, dan weer 88. Dus tussen 88 en 109 ongeveer.
Toen nog enkele met elektroden, ze waren zeer onregelmatig, maar ja wat wil je, met al dat vocht en ontsteking, ook weer een onderzoek met zijn handen waar precies de pijnplaatsen waren, nou ik zag dat gezicht nogal eens vertrekken.
Hij kreeg zuurstof en zag al heel snel dat het iets minder werd.
Toen probeerde de zuster eerst op zeker 3 plaatsen aan zijn rechterarm een infuus te plaatsen, toen maar aan de linkerkant, ze zei: U heeft zulke mooi aders maar ze rollen zo, en ja eindelijk gelukt. Daar bloedgeprikt, een gewoon buisje van iets groter formaat, en ook nog 4 grote flesjes waar al een bepaalde vloeistof inzat voor bacterieel onderzoek.
Ze zeiden weet u waarom u het zo benauwd hebt? U heeft vocht achter de longen maar bovendien een ingeklapte long, nou ja, Sjef vroeg toen wel of je het kon krijgen van de koude in de warmte lopen, want dat had hij zaterdag gedaan toen het is begonnen. Volgens de arts niet.
Sjef had al zuurstof en een infuus voor de medicijnen en andere vloeibare stoffen, en om bloed te prikken. Toen kwam de longarts om een drain te plaatsen, het werd gelukkig wel plaatselijk verdoofd zei Sjef nadien, dus was het reuze meegevallen, een prikje meer niet, met een best grote slang. Het had wel een tijdje geduurd want dat is secuurwerk natuurlijk.
Zo nu was hij klaar voor vertrek naar de afdeling. De zuster belde voor een bed en ze liet een andere zuster voor een taxi voor mij bellen, nou die was er vlug, en niet duur, en dat in de nacht.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />Ik denk dat ik er om 23.00 uur was en om 3.40 uur was ik thuis.
Bovenstaande was het vervolg van gisteren.
Vandaag 29 januari 2010.
Bij thuiskomst eerst de PC aangezet en een mailtje naar Christ hoe of wat en ook eentje van Annie beantwoord.
Toen nog even naar mail gekeken en naar bed. Christ belde me al vroeg wakker, gelukkig had ik een hoortoestel in, anders had ik de telefoon niet gehoord.
Hij zou vanmiddag naar zijn vader gaan en zou nadien even aankomen, ga weer maar lekker slapen. Ik zei: "jij bent een mooie, dat zal nu echt niet meer lukken". Dus even naar beneden wat gedronken toch geprobeerd te slapen, lukte niet, en toen heb alles de revue maar even laten passeren.
Het bed brachten ze lekker vroeg in de middag en het was heel gemakkelijk, want het werd binnen pas in elkaar gezet, en ook met het ophalen zouden hun het uit elkaar halen.
Christ kwam na het bezoek uur, had onze zwager en zijn zus met schoondochter nog ontmoet, want die zwager (zijn oom) zou geopereerd worden aan een van zijn aders ( als ik het goed begrepen heb een kleinere aorta-aneurysma), doch de spullen hadden ze niet en moest hij onverrichterzake naar huis.
Ook een zus van Sjef en zwager die voor mij nog een paar kleinere pyama's hadden gehaald kwamen even langs.
's Avonds zou Ronald mij ophalen en bij het ziekenhuis afzetten en nadien weer naar huis en tegen het einde van het bezoek bij het ophalen bracht hij de kleinkinderen mee om zijn vader en hun opa een bezoekje te brengen. Sjef kreeg vandaag 2 zakken bloed, en had het zeer benauwd, dus mocht ik niet veel zeggen, maar nadat hij even rechtop gezeten had en er heel veel vocht van de longen in dat apparaat gegaan was ging het iets beter.
Hij had geen pijn meer, geweldig, had ook goed geslapen, en kreeg nu 's morgens en 's avonds 2 paracetemol, maar die antibiotica zal ook wel geholpen hebben en minder vocht achter de longen, zo alles bij elkaar.
Heb veel van de familie weer eens gebeld en heb alles uitgelegd, misschien ga ik zondag toch wel even naar mijn zus haar verjaardag vieren. Als met Sjef natuurlijk alles goed gaat naar omstandigheden.
Nog even zijn zus gebeld i.v.m. haar man Jan.
Tonnie
|
Ik ben Tonnie van Riel
