Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Onze zoon zit alweer bijna 3 weken inAfghanistan, nu weer een andere plaats als voorheen, gisteren belde hij en vandaag mailde hij zeer positief en vrolijk met foto's en dat doet een mens goed, want ze zijn behoorlijk ver weg en in een oorloggebied kun je wel zeggen. Ze worden wel zo goed mogelijk beveiligd, maar je kunt niet alles tegen houden. In Kandahar waren het tenten en daarin houten "kamertjes" maar nu is alles wel stukken steviger, geen hotels, want die zijn natuurlijk ook niet veilig. Ook waren ze volop met gekheid bezig toen de anderen naar huis gingen, och ja zo proberen ze er de moed in te houden, denk ik dan maar.
Hopelijk gaat de tijd snel voorbij, en kunnen we hem in januari weer in ons armen sluiten.
Mijn reactie op die scheve schedels. Nou zeg, als de wetenschappers zelf eens een hele dag in zo'n helm gingen liggen? Die kinderen (baby's) moeten ook zowat heel de dag liggen. Onze oudste had van het op zijn zij liggen, dat toen om beurten moest, een heel scheef gezicht aan de voorzijde, maar is helemaal beter geworden door extra Vitamine D en na de laatste voeding op dezelfde zijde dan de voor laatste voeding. Door de buikligging zijn vele kinderen overleden geven ze nu toe, weten ze wat dat op een leven en in een gezin doet? Helaas weten wij, mijn man en ik dat wel, we hebben nog 2 kinderen van de 5, dus dat is niet niks, dat draag je heel je verdere leven mee, of je wilt of niet, maar je moet wel zo vrolijk mogelijk verder. Dat is dan nog niet van wiegedood, maar andere oorzaken. Ons 2e zoontje ademhalingmoeilijkheden kort na de geboorte,was een 7 maands kindje. Toen ons derde zoontje aan hersenbloeding omdat ik een spuit kreeg, die ik niet nodig had, om het te versnellen, was helaas mijn eigen verloskundige niet. Ons 4e kind een dochter die 11 weken is geworden en in het ziekenhuis een dubbele longontsteking kreeg, dat houd je toch niet voor mogelijk!!
Onze eerste zoon was een 8 maands, en kreeg dat scheve gezicht, de voeding was niet zo optimaal zoals nu. Ons 5e kind was een zoon, die kort na de geboorte ook dood lag te gaan, maar gelukkig heb ik een grote mond gehad, dat ik het zelf zag (en hoorde) neus en handen waren al blauw. De bloedsomloop wilde niet goed op gang komen, een injectie gekregen en uit voorzorg kreeg hij er ook een voor hersenbloeding. Bij het hart moet er een nieuwe verbinding ontstaan en dat wilde niet lukken, heb ik me laten vertellen. Hij is gelukkig kerngezond, hij is nu in Afghanistan, voor ons wel een beetje een angstige tijd, maar hier kan er ook iets gebeuren. Dus de eerst geborene en de laatste hebben we gelukkig nog.
Woensdag 12 september 2007 - Gelukkig, wiegendood komt in Nederland bijna niet meer voor. In 1987 stierven nog 220 kinderen tussen nul en twee jaar in hun bedje, zonder aanwijsbare oorzaak. Vorig jaar was dat aantal tot 11 gedaald.
Voornaamste reden voor deze ontwikkeling: consultatiebureaus en kraamzorg drukken sinds 1992 kersverse ouders op het hart hun kindje nóóit op buik of zij, waardoor het op zijn buikje kan rollen, te laten slapen. Rugligging is het motto, vrijwel meteen na de geboorte.
Heel mooi die afname, vinden de Limburgse kinderfysiotherapeuten Frans Sleijpen en Harry Crombag. "Maar omgekeerd is het aantal baby's met een afgeplatte of scheefgegroeide schedel epidemisch toegenomen. Van alle baby's ontwikkelt 10 procent een scheef hoofdje." Oorzaak? Veel kleintjes nemen, liggend op de rug, een eenzijdige slaaphouding aan, het hoofdje steeds in één richting gedraaid. Door deze voorkeurshouding wordt hun schedel aan één kant voortdurend aan dezelfde druk blootgesteld. Op prille leeftijd is dat hoofdje nog zo kneedbaar als klei; de schedelnaden zijn nog open en de botstructuur niet uitgehard.
Ook al weinig bevorderlijk voor een wisselende hoofdhouding is het gegeven dat veel mama's en papa's hun kindje in de wakkere uurtjes in een wipstoeltje zetten. "Die stoeltjes kunnen bijdragen aan de afplatting van het achterhoofd", zegt Frans Sleijpen.
Artsen van de consultatiebureaus geven weliswaar consequent advies over de noodzaak van een wisselende hoofdhouding, echter 'zonder dat er praktisch geoefend wordt'. "Onderzoek toonde aan dat adviezen niet goed overkomen en dus amper effect hebben."
Gevolg van dit alles: posturale plagiocefalie, ofwel asymmetrie van het hoofdje. Een misvorming, waarbij het ene babyoortje soms tot twee centimeter méér naar voren staat ten opzichte van het andere oortje. Die asymmetrische hoofdjes ontstaan meestal vrij plotseling, in de zesde tot achtste week. Sleijpen: "Het gaat dan om een snelle, dramatische afvlakking die meestal tot 4 é 5 maanden verergert. Daarna verandert er weinig meer. Of er is sprake van verbetering, vooral in het eerste levensjaar. Maar we zien ook correctie tot twee é drie jaar na de geboorte." Er is echter ook een groep kleintjes bij wie geen verbetering optreedt. Niet bekend is hoeveel kinderen dit lot treft. Evenmin weten medici of zij in hun verdere leven nadelen ondervinden van de afwijking.
"Je valt van je roze wolk af", zegt Iris Habets uit Epen, moeder van Luna (6 maanden) bij wie een scheefvormige schedel is geconstateerd. "Je ziet het van bovenaf goed. Sneu. Ik vind het zielig voor haar. Het is niet het einde van de wereld, maar je wilt toch ook voorkomen dat ze straks wordt gepest. Bovendien wil ik eventuele nadelen voor de ontwikkeling van de hersenen voorkomen."
Vooralsnog heeft een afgeplat bolletje met name nare gevolgen voor de ouders, meent kinderfysiotherapeut Harry Crombag. "Voor hen is het vooral vervelend, om esthetische redenen. Ouders willen dat hun kind aantrekkelijk en mooi is."
Toch geldt: smaken verschillen. "Het ene ouderpaar heeft een houding van 'het valt best mee' wanneer ikzelf denk 'goh, wat een scheef hoofdje'. Andere ouders reageren verschrikt, terwijl je nauwelijks een afwijking ziet."
Voor de behandeling van het asymmetrische hoofdje is de kinderfysiotherapeut als eerste aan zet. Hij probeert de baby meer verschillende bewegingen te laten maken. Ook geeft de betrokken therapeut de ouders instructies voor meer 'ligvariatie' van het bolletje. Zodoende zal de baby zijn favoriete slaaphouding vaker afwisselen. Verder leert hij de ouders hoe ze hun kind in de wakkere fase meer op de buik kunnen laten liggen.
Pas sinds kort bestaat er een meetinstrument waarmee behandelaars de afwijking van het hoofd precies kunnen meten. Dat is een goed hulpmiddel, onder meer om te bepalen of een kind toe is aan therapie met de zogeheten redressiehelm. Hierbij draagt de baby 23 uur per dag gedurende circa een half jaar een speciaal helmpje waarin een zachte foamlaag zit die de schedelvorm corrigeert. Niet leuk voor de kleine, 'maar het is indrukwekkend wat kinderen aankunnen'.
Baby Luna krijgt binnenkort deze corrigerende helm die ze maandenlang moet dragen. Mama Iris Habets heeft er vertrouwen in. "Niet leuk natuurlijk, maar het komt zeker goed. We zijn er op tijd bij."
Overigens bestaan er op de 'helmenpoli' van het Academisch Ziekenhuis Maastricht plannen voor een onderzoek naar de werkelijke effectiviteit van deze redressiehelm, teneinde tot een landelijke richtlijn te komen. Sleijpen neemt deel aan het overleg. Het effect op korte termijn lijkt goed, maar of er veel verschil bestaat op de lange termijn tussen kinderfysiotherapie en de redressiehelm is niet bekend, stelt hij.
Eigenlijk willen beide kinderfysiotherapeuten liever van de helm af, door simpelweg die scheefgroeiende babybolletjes te voorkomen. Je zou iets aan die rugligging tijdens de slaap moeten doen, ook al geldt in Nederland het advies hiertoe als heilig.
Sleijpen denkt aan een hulpmiddel voor het slapen dat gewoon in de winkel te krijgen is. Het is een soort kussen met een lange steun aan de rugzijde en een korte steun aan de buikzijde. Het kind ligt in een beperkte zijligging (in een hoek van 30 graden) en kan door die kussentjes niet naar achteren of naar voren rollen. "Wij zouden graag in overleg met artsen van de consultatiebureaus naar een veilige methode willen zoeken om dit 'fixatiekussen' toe te passen."
Frans Sleijpen: "We hebben op Curaçao gewerkt. Daar slapen de baby's in hangmatten, in draagzakken op de buik van hun moeder of in de buikligging nabij hun ouders. Ze hebben nergens last van. Het is een typisch westers probleem, die asymmetrische schedel."
Donderdag 4 oktober 2007 - WILLEMSTAD - Nordic walking is in alledaagse taal wandelen met aangepaste skistokken. In Finland, waar de sport zijn oorsprong heeft, zijn al miljoenen beoefenaars.
En Willemstad schaart zich nu ook in het rijtje plaatsen waar de sport steeds populairder wordt. Gistermiddag was de eerste van zes lessen nordic walking voor ouderen in Willemstad. De cursus is een initiatief van de ANBO afdeling Willemstad en de Seniorenraad Willemstad. Voor het echte wandelwerk gistermiddag aan bod kwam, werden bij de dertien deelnemers de poles, oftewel de wandelstokken, aangemeten.
Nordic walking combineert de positieve effecten van hardlopen met de voordelen van langlaufen. Het resultaat is een totale lichaamsoefening waarbij veertig procent meer joules worden verbrand. "Als nordic walker maak je veel gebruik van je schouders en bovenarmspieren, terwijl je tegelijkertijd een goede rug- borst- en buikspieroefening doet", legt de instructeur van Fitness Totaal tijdens zijn inleidend praatje uit.
Vervolgens werd een warming-up sessie gegeven en was er voornamelijk aandacht voor de juiste houding van de armen. "Iedere les komt er een aandachtspunt aan bod om uiteindelijk een groep geoefende nordic walkers door Willemstad te laten lopen", vertelt Ben Gerritsen van de ANBO. "Ik loop zelf gemiddeld vijftig kilometer per week en ben blij dat er zoveel animo voor is in Willemstad."
Paula Lankhuizen is één van de Willemstadse deelnemers. Deze maand wordt ze zeventig jaar. "Als je het ziet denk je 'dat doe ik effe', maar het kost me toch aardig wat moeite om in die telgang te blijven lopen. Steeds als je denkt nu gaat'ie goed kom je tot de conclusie dat het precies andersom moet met die armen en benen. En die krachttraining die we krijgen is ook niet misselijk hoor."
Rien Roos is de enige man in het gezelschap tijdens de eerste les. Met zijn eigen vrouw in zijn kielzog struint hij over de Willemstadse vestingwallen. Een uitgelezen plek om de eerste nordic walking-stappen te zetten.
'Als je het ziet denk je 'dat doe ik effe' Maar het kost me toch aardig wat moeite'
Drik, mijn zwager die ziet wat af zeg. Alzheimer en er bovenop nog lymfklierkanker door heel zijn lichaam. Ook weer iemand waar een ziekte niet alleen komt, wat een ellende, hij kan geen ogenblik alleen gelaten worden, dat is een opgave! Gelukkig helpen haar kinderen haar, zijn vrouw, goed door ook een keer op te passen, dan kan zij eens gaan fietsen of boodschappen gaan doen, want je moet er toch af en toe eens even uit kunnen. De nachten zijn vreselijk, moet hem vaak verschonen en soms zelfs 's nachts douchen, als de kinderen helpen wil ze het zo volhouden, maar het is al ruim een half jaar dat ze weten dat hij ook lymfklierkanker heeft, hij valt heel veel af.
Heel erg, bij Sjef gaat het in stijgende lijn en bij hem bergafwaarts, wat mag ik blij zijn, dat hij nog steeds vooruit gaat.
Hopelijk redt het mijn schoonzus, zus van Sjef, om het tot het einde te volbrengen.
Wat een naam, je moet er maar op komen, dat is een mailvriendin van me, die zit met een hernia, niet mooi meer, en dan nog reuma, nou dat is heel wat erger dan die PC van mij, die is te vervangen eventueel. Ja Gienepien nu even geen PC heb ik je laten weten, want je moet er met die zere rug helemaal voor naar boven en dat is niet niks. Onze zoon is er wel 3 uur mee bezig geweest en het een en ander opgeruimd, maar helaas die OutlookExpress heeft hij niet kunnen veranderen, en kan zoals je in mijn vorig berichtje kunt lezen wel door die kleine verwijdering liggen. Via webmail kan ik nog heel goed mailen hoor, dus zal dat binnenkort toch weer wel gaan proberen, maar ik moet een hele boel troep opruimen zei mijn zoon, want ik bewaar teveel. Gelukkig had ik dat al apart gezet op een extra schijf, anders had hij het misschien verwijderd, met de gedacht dan gaat de PC ook sneller. Alles heeft hij van de Taakbalk afgedaan, dus nu maar kijken of het veel scheelt in snelheid. Hopelijk knap jij snel op en kan het zonder operatie, want daar hoef je niet zo fel op te zijn. Het allerbeste zou ik haar willen wensen, zonder veel pijn want dat heb je al genoeg als je reuma hebt. Ze maakt veel mandala's en aquarellen, en doe er een bij van haar. tonnie
Wat is het een gedoe, als je PC het niet goed doet zeg! We zijn gewoon verslaafd, want oh wee als die toverdoos niet doet wat jij wilt. Ik kan nog wel mailen en hier op mijn blog zoals iedereen kan zien, maar de OutlookExpress werkt niet goed, de mails kan ik niet verwijderen, onze zoon is er al een tijd mee bezig geweest, maar helaas.. Wel heb ik een keer een berichtje gekregen dat ik een "W 32 mis" Dat is waarschijnlijk mijn eigen schuld met het opruimen iets open laten staan, en heeft dat programma dat ook meegenomen, eigen schuld, dikke bult.
Als dat het zou zijn, kan iemand mij misschien maandag wel helpen. Heb intussen een mailtje naar sw.nl gedaan, daar ben ik lid van. We zien wel, er zijn ergere dingen in de wereld.
Onze jongste zoon is al weer voor de 4e keer naar Afghanistan, nou dat is niet niks, als je 2 kinderen hebt hoor.
Gelukkig hebben ze nu draadloos internet en mogen ze ook meer bellen dan voorheen, als het kan via msn, dat is niet zo duur natuurlijk.
Zijn dochtertje msn't nu met mij en ook met haar papa, ze is pas 9, mailtjes sturen gaat nog niet omdat onze zoon per se via Yahoo wil, dan krijg je minder virus, dan via OutlookExpress, maar dat is best moeilijk voor haar.
We wachten weer maar af, hopelijk loopt alles weer goed af, moet je maar denken, anders heb je geen leven.
Sjef moest gekeurd worden voor zijn rijbewijs, dat was best even slikken, maar gelukkig was hij na die zware operatie al goed opgeknapt. Het is natuurlijk maar net hoe denkt die arts er over.
Gelukkig was alles ok, want hij hoeft volgend jaar pas terug naar de chirurg. Ook was hij pas naar de oogarts geweest en alles was zoals 2 jaar geleden, dus gelukkig ook oké. De arts deed nog even een geheugen dingetje, en voor hij naar huis ging ook nog even of hij het nog wist, ze zei heel goed, want er zijn er maar genoeg van 79 jaar die dat dan niet meer weten.
Dus is dat ook weer in orde en opgestuurd en nu afwachten, want het hoeft begin december pas verlengd te worden.
Allereerst willen we jou alvast feliciteren, En met je 85e verjaardag eren, Jij bent nog een bezige bij, Dat maakt ons alleen maar blij, Je gaat nu zelfs op het internet, Al kun je er nog niet bij met je "pet", Met wat hulp kun jij het zo, Daarom hier wat leesvoer Jo, Dan kun je patronen voor je quilten zoeken, En zo menig succesje boeken, Jo we wensen jou nog een heel lang leven, En dat je no veel leuke dingen mag beleven, tot slot nog een heel fijne dag met ieder die je hier vergezellen mag.
Ik ben Tonnie van Riel
