Dit gedicht aan mijn schoonzus gegeven met het verlies van haar man (mijn broer) 7sept.2005

Beste Naan,

Gecondoleerd met het verlies van je steun en toeverlaat,
Met hem samen was je tot alles in staat,
Je hart doet veel pijn, dat is gewis,
Met dit voor jou zo grote gemis,
Wij hopen dat je de troost kunt vinden,
Bij je familie, vrienden en vooral je kinderen
Tot slot hier een prachtig gedicht,
Met heel veel sterkte van Sjef en Tonnie


Alles gaat terug naar die ene dag,
Als verdoofd probeer je te accepteren.
Dat je het zonder hem moet proberen
Je sleept je elke dag voort
Denkend aan elk klein woord
Dat hij tegen je heeft gezegd
De ruzies die je hebt bijgelegdDie lieve gebaren, onverwacht
De bloemen die hij je soms bracht
De kleine dingen die je zo konden storen
Wat zou je ze nu graag nog eens willen horen
Hoe kan je zo doorgaan zonder hem?
Hoe moet ik verder zonder zijn stem?
Je ziet en hoort hem telkens weer
Het gemis wordt niet minder, alleen maar meer
Je voelt je gebroken en verscheurd.
Mensen zeggen "je heb nu genoeg getreurd"
Maar hoe kunnen ze weten van het verdriet
Als je er aan denkt dat je hem nooit meer ziet?
Zolang hij in je hart zal zijn
Zal elke vreugde vermengd zijn met pijn.
Wetend dat je door moet gaan
Met in je ziel altijd een traan
De liefde die je bij hem vond
Zijn nu littekens van een diepe wond
Maar het vertrouwen dat hij je heeft gegeven
Maakt nu dat je door moet gaan met leven
En al ben je hem in dit leven dan echt kwijt
Zijn herinneringen en liefde
Leven in je voort .....voor altijd
Tonnie