15 januari 2009, het zonnetje lachte ons al snel tegemoet, en als je binnen was leek het wel voorjaar.
Op tijd opgestaan, want ik moest proberen nog terecht te kunnen bij de podotherapeut, gelukkig kon ik tussen de middag terecht en Sjef heeft nog gereden, want hij doet alsof hij niet ziek is, dus...laten zo.
Beter Horen wilde de wekker om komen ruilen, en wat denk je, hij kon de tijd er zelf niet inzetten, ik ook niet, hij weer naar de zaak, even later werd er weer gebeld, een vrouw wilde de wekker omruilen, want ze hadden de zaak gebeld, en ze moesten harder duwen, nou ja, ik heb ze aangeraden eerst eens een cursus te volgen, hoe werken de bijartikelen voor slechthorenden.
Heb zelf de tijd erin gezet, want ik zei ook dat moet ik zelf kennen ook hebben we de wekker even laten rammelen, zodat we wisten of de lamp ook begon te flitsen.
Om half twaalf kwam mijn oudste zus met haar zoon ons even bezoeken, dinsdag is Ria de schoonzus van Sjef even geweest, dat was ik nog vergeten, vandaar vermeld ik het even hier.
Nadat ze een kop koffie/thee op hadden gingen ze weer naar huis, want wij moesten nog eten en we moesten wel op tijd bij de podotherapeut zijn.
Ronald en Christ hebben nog even een paar keer gemaild, en ik ook naar hen, zodat ze goed op de hoogte zijn, hoe het hier gaat met hun vader.
Wat een uitkomst zo'n PC.
Gisterenavond nog een ijsje gegeten met choc.
Vandaag heeft Sjef het volgende gegeten: 1 bord Brinta, 2 borden soep, 2 zacht gekookte eieren, 2 borden linzen soep (gezeefd met een ouderwetse pasfiet, gelukkig bewaard) 1 flink schaaltje bitterkoekjes pudding, en vanavond als het gaat nog een schaaltje.
Ik moet gaan proberen elke 2 uur iets te eten te geven, zodat hij voldoende kaloriën en eiwitten binnen krijgt, vooral tijdens de bestralingen, maar ik weet van veel mensen dat het eten haast niet smaakt, maar we zien wel.
Ik steek zelf maar een kaarsje op voor de redelijke afloop, dat hij zich goed mag voelen.
Tonnie
|
Ik ben Tonnie van Riel
