Lc 17,11-19: Tien melaatsen worden genezen, één komt Jezus bedanken.
Vers 16:' Vol dankbaarheid wierp hij zich voor Jezus'voeten neer, en deze man was een SAMARITAAN !'
Wat maakt dat Jezus in zijn contacten met de mensen van zijn eigen volk altijd weer zegt dat ze zullen gered worden nooit door hun joodse afkomst maar door hun manier van leven?!
Vers: 24 a: 'Toen riep de rijke uit: 'Vader Abraham, ontferm u over mij en geef Lazarus opdracht de top van zijn vinger in water te dopen en mijn tong daarmee te verfrissen...'
God neemt ons leven ernstig !
Doe ik dat ook?
Durf ik mijn echte 'angsten' bekijken en ook 'voelen' ?