Klagen

Klagen is een kwaal en dus geen zegen
want al lijkt het alledaags en saai
Het betreft voortdurend zon of regen:
wordt het weer ellendig slecht of fraai?

Klagen over ziekte, honger, pijn,
werk en partner, voetbal, vriend en lief,
alsof dat essentiëler dingen zijn
dan weer eens een banale kettingbrief

Klagen over geld en and're mensen

maakt ons los van alle zelfkritiek.
Tevredenheid wil ik ons wensen,
gebrek daaraan alleen maakt ons zo ziek

10/9/2010

10-09-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

De laatste wijn

Eerst tel je gretig elke trede van de trap
tot binnen het bereik van de overloop,
dan klim je lustig verder, telkens stap na stap
gedreven door een wild verlangen, 't hart vol hoop

Treden kruipen nu en dan al in de kuiten,
de toren lijkt je stilaan wel eindeloos hoog
Nieuwsgierig gluur je vaker door de ruiten
Gelukkig voor je zweet blijf je hier nog droog

Je hoort de stappen van de vroegverkenners
boven de verdiepingen van dit raar gebouw
De houwelen van snoodaards en grafschenners
trillen schril en schel door elke kier en spouw

Je hebt opnieuw een overloop overschreden
en kan geen enkele oude stap meer horen
Soms gestrompel ergens helemaal beneden
Daar is pas een nieuwe alpinist geboren

Je piekert meer bij elke trede die je wacht
En vraagt je af hoe hoog je toren wel mag zijn
Je verheugt je als je kleinkind naar je lacht
Wenkt lief naar boven proevend van je laatste wijn


9/9/2010

09-09-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

de gemakkelijkste levensfilosofie




Zonder God

　Zonder God moet niemand vrezen

dat Hij je op een dag zal straffen

omdat je zijn boek niet hebt gelezen
over die twee geredde giraffen.

Zonder God moet je zelf beslissen
wat j' in de toekomst weer zal kiezen:
wat goed is voor vogels en vissen,
wat j' in de toekomst niet wilt verliezen

Zonder God moet je niet versagen
als je handelt naar je eigen zin
als jij uiteindelijk kan verdragen
dat je kiest voor een nieuw begin

Zonder God ben je niet gebonden
door de stem van iemand buiten
Die zegt: mens, jij begaat zonden
En kan je lustig verder fluiten

Zonder God moet je aan niets denken
en doe je heel gewoon je eigen zin
jezelf je wildste dromen schenken
Zonder God heb je een nieuw begin !

Zonder God kan je Hem vervangen
en je wereld gans herschikken
Met jou verdwijnt ook het verlangen
Je geweten niet te doen schrikken

8/9/2010

08-09-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Appelmade

Ze bloosde als een appel na de zomer
en de spots verdoezelden elke rimpel
De presentator werd ineens een dromer,
de microfoon de mast zonder wimpel

Ze kuchte bij de vraag omtrent haar vriendje
maar de blikken vroegen meer dan wat muziek
Geproduceerd door haar geheim machientje
Voor eeuwig lieveling van het publiek

Ze streek haar vingers door haar haren
aan de zijde van de camera die draaide
Er zat verdriet in elk van haar gebaren:
het vuur doofde zoals het vroeger laaide

Er zijn weinig appels over in de kelder
als de winter haar een wollen hoedje koopt.
Haar bedoelingen zijn niet echt helder
als ze rustig naast een appelmade loopt

07-09-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

                                         Nog eentje

Het kopje gleed heel onverwacht
zomaar uit haar oude handen
Wie had zoiets nu ooit verwacht
tussen al haar bloemenmanden?

De scherven sprongen blits uiteen
en zochten naar verre hoeken
Ik voelde me nu slecht te been
En durfde zachtjes vloeken

Een bezem veegde alles weg
Die kan alleen goed vegen
Het is een waarheid die ik zeg
En niemand kan er tegen

Een kopje minder is geen ramp
Het wordt immers vlug vergeten
Gelijk een uitgedoofde lamp:
Weinig mensen die het weten

6/9/2010

06-09-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

  



Drinkgeld

Als je kind sterft in de armen
van een vreemde zonder kansen
weet ik dat je zwaait met je armen
en gewoon uitgaat om te dansen

Als je moeder in een kist ligt
Bedolven onder bloemenkransen
Weiger jij de last van dat gewicht
En ga je uit om te dansen



Als de wereld aan je deur belt
Biedt je menigtes aan kansen
Dan denk je slechts aan drinkgeld
En zal je uitgaan om te dansen



3/9/2010

03-09-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Rust

Ik voel je ogen op mijn schouder
en je handen beide op mijn rug
Ja, zo word ik wel graag ouder
en wil ik nooit een keer terug

Onweerstaanbaar wenken je lippen,
Ik verlies me in een lange zoen
waar Hollywood niet aan kan tippen
Omdat zij dat daar nog anders doen

Als je zucht, tril ik op mijn benen
En voel me schuldig, dat is echt waar
Ik zou je zelfs mijn leven lenen
als 't je redden kon voor elk gevaar

Ik ruik je adem in mijn haren
en je vingers zoeken naar wat rust
Je brengt mijn hartslag tot bedaren
wanneer je blik de mijne kust

2/9/2010　

02-09-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Vliegen

't Zit hier weer vol vliegen.
Ik zou een snack willen
vooraleer ik slapen ga.
Zul je me eens wiegen
krabben aan mijn billen
tot ik iets verder sta.

Ik kies die Durondeau
net in de tuin geplukt
zo sappig zoet en rijp
Een glaasje vieux chateau
erbij nog als dat lukt
Eer ik mijn ogen knijp

Maar de rust vind ik niet
Door ellendig gezoem
Ik dacht van de tv
En dan weerklinkt een lied
nog te vroeg voor de roem
Het klinkt alleen ok

Waar liet je de schillen
Van de peer die ik at?
Slingerden ze nog rond
Toen tijdens het grillen
De eerste vlieg daar zat
Nu talrijk en gezond

31/8/2010

31-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Morgen

Een witte gloed die intrigeert
na uren nacht die duister bracht
Na lange reeksen rode lampen
Een nieuwe dag die inviteert
na routine ongeduld en jacht
op nog wat troost doorheen de rampen

Een roze mist die me bedriegt,
alleen geluk en rijkdom brengt
geen zweem van overlast en zorgen,
die illusies toch in slaap wiegt
Met de hitte die mijn brein verzengt
en snakken doet naar meer dan morgen




31/8/2010

31-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Doorzichtig

Achter muren vind je niet wat je weet
want die muren houden niet van glas
Maar zo'n muren kostten geld en zweet
terwijl dat werk nu echt niet nodig was

Achter muren weet je niet wat je vindt,
Daarom staan er altijd weer te veel
die de band verbreken die ons bindt
al verlies je op een dag je eigen deel

Bouw geen muren die je zelf verzint,
poets je ramen en hang geen gordijnen
't Wordt hoog tijd dat ook jij begint
eer de laatste zwaluw gaat verdwijnen


30/8/2010

30-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Terug naar huis

Vandaag flitst Frankrijk aan mijn oog voorbij
Bordeaux Parijs Dakar zo lijkt het wel:
Al die files auto's op een lange rij
driedubbel soms, dan zit je in de knel

Een boterham, een waterslok, dan opeens wc,
Pas op, een bus die kan daar niet voorbij
met de vluchters van de Mediterrannee
dicht achter zich zigzaggend op een rij

Nog tanken, want ik raak niet thuis
Zet de muziek wat zachter in je oren
Zeg papa, wat komt vanavond op de buis
Zag je dat, dat was een hele hoge toren

Vanavond is vakantie weer een keer voorbij
De grens van 't vaderland alweer eens niet gezien
Straks weer naar school en wachten in de rij
Nog even dromen van de zon misschien

26/8/2010

26-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Invalide aarde

Nooit tevoren zag ik blauwe luchten splijten
tergend langzaam door de witte stalen vogel
die een vluchtig lint van stuifmeel achter zich trekt
Zoals macht en geldzucht levens openrijten
die zonder angst voor bom, granaat of kogel
doodsgevaar ondergaan dat elke oorlog wekt

Het afscheid van de vogel is als een zwart gat
Waaruit zelden een soldaat zonder kleerscheuren
Ontsnapt maar minstens alle onschuld achterlaat.
Ooit komt de vogel hier net als een valse kat
En spuwt gekwetste prooien uit haar deuren
Naar geliefden met de zucht: nu is 't te laat

25/8/2010

25-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Spiegel

Kabouterland staat op zijn kop
Regina zit voor de spiegel
Achthoekig bord zegt rood-wit stop
Het is een dodehoekspiegel

Zet het raam nu even open
De koekoeksklok beweegt niet meer
Je moet nu geen brood gaan kopen
Regina ijsbeert op en neer

De avondkrant is uitverkocht
Een straathond snuffelt aan de eik
Er stopt een zwaailicht bij de bocht
Er stierf weer toekomst in de wijk

24/8/2010

24-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Kasteelheer

Verbluft bewonder ik kastelen,
vermoedelijk de zelfde dag gebouwd
met indrukwekkende kantelen
en vlaggen die glanzen zilver en goud

Ik zie ze nog met gesloten ogen
Maar dan zijn ze eensklaps eeuwen oud
Uit het verleden weggezogen
door niemand bewonderd, nooit aanschouwd

Broze luchtkastelen weggezonken
in de diepte van wat kerkhofgrond
Samen met verdriet en rouw verdronken
vaak verloren, hopeloos verwond

De zee verzwelgt de zandkastelen
gebouwd met jeugdig vuur en energie
Gekoesterd en geliefd door velen
Zuivere illusie bevrijd van euforie



23/8/2010

23-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

        mijn grootvader Armand Bourgoignie 1895-1967

en ikzelf










Voor mijn peter

Je zag ze niet terug, je oude vrienden
die op de treinen stomend door het land
plichtsbewust al jaren de spoorweg dienden
Toen trok je eensklaps naar het binnenland

Je was te trots om aan de kust te sterven
waar je eindelijk was teruggekeerd
Om niets je oude dag te laten bederven
Maar alles liep helaas al gauw verkeerd

Je wilde voortaan anoniem gaan leven
In een huis met witte duiven op het dak
Je hebt nooit je memoires geschreven
Omdat de kracht je telkens weer ontbrak

Je wandelstok heeft je alle moed ontnomen
En doktershulp heb je lang versmaad
Ik ben nog vaak bij je op bezoek gekomen
Maar die ene keer kwam ik toch te laat


20/8/2010

20-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Lichtspel

Ik zie licht op de straat,
Zo lijkt het veilig daar buiten
't Brengt rust zo 's avonds laat
dat licht dat schijnt door de ruiten

Er brandt hier een kaars
Dat brengt rust in het hart
Al is dat lichtje eerder schaars,
Soms is het een nieuwe start

Een lichtbalk streelt de zee
als een baken in de nacht
als een lieve wenkende fee
Als een steunende zekere kracht

Er zwaait een lamp haar blauw
op de wanden van de kamer
Ik vrees tranen, verlies en rouw
en het meest de slag van de hamer

19/8/2010

19-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Waterpret

Als ik je volg langs de vloedlijn van het strand
met jouw ontelbaar kleine peuterpasjes
Zie ik de stempels van je voetjes in het zand
die vochtig smelten net als miniplasjes

Soms stop je en kijk je gretig naar je opa om
en sla je op de golven met je open knuistjes
Dan weer wijs je in de richting van gebrom
en ontspan je verwonderd je natte vuistjes

Je vertrouwt op je boeitjes als je voorover valt
recht in het schuim van de deinende zee
Dan richt je je op eer de golf over je knalt
en schuif je weer neer en drijft een eind mee

Je glundert van pret en ploetert met je armen
Dan voel je weer grond en rent naar ons toe
Om je in je favoriete badhanddoek te warmen
en fijntjes te zuchten: mammie ik ben moe.


18/8/2010

18-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Eerste zomer

Toen ik wist waar je ergens woonde,
werd mijn fietstocht anders dan voorheen,
werd het concreter wat ik droomde
en twijfelde ik niet lang waarheen

De deur leek streng en bleef gesloten
of ik reed naar noord of ging naar zuid
Ze bleef onwrikbaar zonovergoten
Niemand kwam er in of liep er uit

De trap leek me veel te lang en hoog
Je huis te statig en geweldig
Zelfs je bel die scheen me veel te hoog
ik voelde me gewoon ongeldig

Mijn remmen kon ik echt niet nijpen
Mijn benen draaiden nog in het rond
Jij was niet te zien en niet te grijpen
Al wou 'k ervaren dat jij bestond

De zon bedwelmde deze dromer
Die de juiste richting huiswaarts koos
Steeds wachtend op een and're zomer
Wellicht iets warmer en minder broos


17/8/2010

17-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Tatoes

Er zijn zo van die woorden
die ik je niet graag hoor zeggen
Want ze gaan over verdriet en pijn
Soms lijken ze vergeten
en spreek je ze heel lang niet uit,
alsof ze lang niet meer bestaan
Onverhoeds weerklinken ze
dan weer om ons te overvallen
Met rouw en pijn en leed
Soms kan ik ze zelf niet mijden
alsof ze getatoeëerd staan
op mijn tong en op de jouwe;
Gebrande woorden in ons leven,
begonnen in een zalige roes
golvend naar gevreesde zaligheid


16/8/2010

16-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

14-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie