p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Gedichtenblog
08-03-2009
Naar mooie woorden grijpen en weer legen. Steeds kritischer en zwaarder de lezer zijn eisen. Soms de woorden liefdevol omhelzen en strelen. Ieder schrijver schrijft dan op zijn eigen wijzen. Soms met felle klinkende pen, bliksem en donder, een geweld wat het water dan zou doen splijten. Spelen bij het dichten, vaak met licht en donker. De dag en nacht dromend door blijven schrijven. Slapen soms onder het fluweel en de schaduw, dan weer onder de flonkerende sterrenbeelden! Gewekt worden door de Goden van moeder natuur. Dan weer de jacht naar mooi klinkende; woorden, en dan weer vol honger maar door blijven reizen. De woorden staan immers niet in onze brein gegrift; en een schrijvershand is dan soms ook geen leven, maar een door God gegeven soms pijnlijk lot. Ik schrijf mijn woorden soms in pijnlijk schrift! Woorden over vroeger, nu en later, en tot. Weinig liefde en wijn gekend, alleen water! Soms een mep por of duw, maar- de zoete broodjes en wijn bleven bewaard! Voor Later! 08-03-2009 om 18:17
geschreven door Adrie van Gansen
06-03-2009
Ze stond daar zo schuchter als een mensenkind, verlegen durfde ze amper om zich heen te speuren, wordt door een kring van meer bloemen omringd, veel bloemen met de meest exotisch rijke kleuren. De wind, vlinders en bijen lonkte al naar haar, verlegen lachend, vertoont ze tekens van leven, laat zien haar angst, en leert zich over te geven, ook bewust te zijn van haar korte mooie bestaan. Dag mijn lieve roos, ik ken je nog maar zo even, van toen je nog zo jong; groen en gesloten was. Maar weer kom ik je verlegen en zo droef tegen. 'O treedt uit die enge blik van toen je gesloten was. Je kijkt steeds, of duizenden gevaren je bedreigen, mijn hart wil nu heel teer, je blaadjes betasten, maar vrees; dat ik ze nu te zwaar ga belasten deze schoonheid in haar nu zo verdrietig zijn. 06-03-2009 om 18:52
geschreven door Adrie van Gansen
03-03-2009
Voel me soms als een schip in de woeste baren. Wordt dan heen en weer geslingerd door de wind, die me soms omhoog, dan weer laag doet varen. Dat is dan steeds de vraag als de ochtend begint. Mijn lichaam laat me dan steeds weer ervaren, of het weer dwalen wordt, alleen en zonder baken.. Mijn gezondheid laat me met een schip vergelijken, die zich dan ook openbaart als in een onstuimige zee, de dag beginnend als met de schoonheid van een roos, maar me dan weer snel naar een stil hoekje laat kijken, waar je stilletjes met pen en papier naar kunt wijken. Soms kan ik niet meer, dan heb ik de kracht verloren.. Ja zo is het steeds weer opnieuw met de jaren vergaan, mijn lichaam bezwijkt, maar mijn geest lijkt niet bezworen. Dan neem ik mijn dichterspen en maagdelijk wit papier, waar ik mijn dichtersgeest dan in rust zijn gang kan gaan, en daar komen nu de woorden en gedichten vandaan.. 03-03-2009 om 19:40
geschreven door Adrie van Gansen
02-03-2009
Ik bezoek weer eens de Vlissingse Boulevard en kade.Maar zie de zon, romantisch al langszaam ondergaan. De heerlijke zilte Zeelucht asemt zalvend over de kade. In de vele horecapanden gaan de eerste lampen aan. Deel met enkele vrolijke bejaarden, hun vaste stek, voor het eten van stampot zuurkool, met worst en spek. Zit onder het eten, van het zakken van de zon, in de Zee te genieten. Een van de bejaarden, zet aan tot het zingen van een- bekend Zeemanslied. Mijn luisterend oor, hoort al vele glazen vol schenken. En nog slikkend, zag ik de zanger om nog meer wenken. hij kijkt rond, met een lachend gezicht zei hij tegen mij, niemand zal ooit je meezingen van ons lied vernemen, en zal zorgen, dat later alles voor je glanst in de hemel! Ik zei; nu kerel, ik zie zonder schuld of bezwaard gevoel, de door ons gemaakte zonden aan! En lachend zei ik, heb die zonden in overuiging begaan. Na mijn maaltijd zei ik hun dan,,heb mede door jullie nu genoten van alles wat bestaat. 02-03-2009 om 16:19
geschreven door Adrie van Gansen
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels
