p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Jean en Maria Vriendschaps Award
Gedichtenblog
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
11-07-2010
Oranjekoorts
Oranjekoorts
Hoor een Oranje-gezang klinken in de ochtend,
het klinkt op een toon van overwinningsgezangen,
een hart dat naar een voetbaloverwinning smacht,
hoopt, op een nog onvervuld Oranje-verlangen.
De voetbalkoorts weet niet wat ze ieder aandoet,
dat de koorts al onze snaren dwingt tot trillen,
onze gedachte bij Oranje aan het venster staat,
de koorts is gewekt, maar nog lang niet te stillen.
Oranje, die rustig door slaapt tot de wekker gaat,
sliepen zeker in met hun overwinningsdromen,
zie nu zelf in de scheerspiegel een bleek gelaat.
Maar straks zwaai ik weer met oranje vlaggen,
als we na de overwinning weer kunnen lachen.
auteur:Adrie.11.7.2010.©
11-07-2010 om 12:57
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
09-07-2010
De liefdesengel
De liefdes engel
Op de brug staat een lieftallige dame,
ziet mijn gelaat nat geweend, met tranen,
mijnheer U ogen zo droef teneer geslagen,
u moet zich toch heel ellendig wanen.
Ach ik moest niet op de dag van morgen,
op de dag van gisteren willen zorgen.
Zo ziet men aan de donker bewolkte kim,
het zonnetje niet bezig aan zijn klim.
Haakt men ook aan de haak van de hengel,
geen worm in plaats van de liefdesengel,
voorop gesteld; dat men engelen kopen kan.
Nee, ik wil de zon met beide handen vangen,
en met beider handen heel gelukkig wrijven,
en zijn warmte en goude stralen gaan vangen.
auteur:Adrie van Gansen.9.07.2010.©
09-07-2010 om 15:33
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
08-07-2010
Liefdes engeltje Amor
Liefdesengeltje Amor
Als de nacht schemert door het lover,
en Amor ons op de maan weer begroet,
dan schuift de Maan de Zon weer over,
en drijft hij met zachte getinte gloed,
het zonnetje naar het ster-getover toe.
Men kijkt dan smachtend naar de Hemel,
of Amor hun eenzaamheid en lijden voelt,
dat hun verdriet op de Aarden zo voedt,
somber en verlaten onder de sterrenhemel.
Hartstocht, geluk en deugd lijken verdwenen,
tot een raadsel, verdrietig in hart gedreven.
Amor knoop los het raadsel van ons leven.
auteur:Adrie.8.7.2010©
08-07-2010 om 00:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
07-07-2010
Dichtersparadijs
Dichtersparadijs
Probeer altijd met pen en papier te reizen,
altijd voor me liggend de onbestendigheid.
Soms wenkt me dan een mooi dichterspaadje,
dat me dan naar een dichtersparadijs leidt.
Vaak wil me dan even een lief vergezellen,
maar ach die liefde is dan van korte duur.
Snel zie ik dan onze wegen weer kruisen,
en slaat weer treurig het afscheidsuur.
Het lijkt dan even, dat verdriet en tegenslag,
mij op dit dichterspaadje willen vergezellen,
maar wil me dan niet treurig laten vellen,
door droeve sporen te trekken in het zand.
Vaarwel mijn lief, ga in alle rust en vrede,
het lot schenkt ons een gescheiden tocht,
en doet me snel al het moois weer vinden,
waar mijn dichtersoog spiedend naar zocht.
auteur:Adrie.7.7.2010.©
07-07-2010 om 23:56
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
06-07-2010
Mijn kloosterbezoek
Mijn Kloosterbezoek
De eenzaamheid grijpt me van alle kanten,
hier door die stemmige gelatenheid heen.
Ach, zelfs met die eerwaarde lieve paters,
met bij zich hun perkamente wufte kanten,
ben ik hier, zo jong, en zo nutteloos alleen.
Kasten met boeken van onder tot boven,
zij keken me ijzig en vol geleerdheid aan.
Zo wuft; voel me door salomon bestoven,
woorden van filosofen uit hun papieren mond.
En hoe ik ook van de titels mocht schrikken,
het was perkamente oudheid, stof op snee.
Wufte verwarring, het was geen groots idee.
Laat Pater Jan, alleen zijn boeken schikken,
vul er toch mijn dag maar niet verder mee.
auteur:Adrie.6.7.2010.©
06-07-2010 om 12:47
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
05-07-2010
Knotwilgen
Knotwilgen
Voor mijn ogen komen op een rij,
stoere knotwilgen me meer naderbij.
In sterkte lijken ze niet te overtreffen,
alleen de zon lijkt ze te verheffen.
Het zonnetje lokt me naar buiten,
om te horen hoe de vogels fluiten.
Het zonnetje geklommen naar boven,
had daar de wolken opzij geschoven.
Het mooie dorp waar ik nu pas woon,
weet me steeds meer te ontroeren,
wat verdriet, vlucht was; of bravoure,
spreidde nu zijn schoonheid ten toon.
Het onbedachtzame; heeft misschien,
nu schoonheid en samenhang gekregen.
Voldoening bespeur ik nu allerwegen.
De ziel in mij is soms als een kind,
dat droomt en zijn voeten laat bloeden,
dan zijn vleugels verliest of bind,
maar toch zijn vleugels weer weder vindt.
auteur:Adrie.5.7.2010.©
05-07-2010 om 18:00
geschreven door Adrie van Gansen
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
-------------------------------
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels