p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Gedichtenblog
02-05-2009
We hebben en hadden je als onze zoon zo lief, gingen als het weer een keertje zo moest, nog tot heel laat in de nacht door weer en wind. Wij zijn je twee heel gelukkig en trotse ouders, en jij vaak het zich onbegrepen voelend boos kind. Maar kerel we hebben en hadden je altijd zo lief. Waar voor was je och zo bang mijn zoon? Voor je vader of moeder hun boze toon Zag jij dan je ouders hun bezorgdheid niet? Wij waren steeds bang dat je ons verliet! Jij was en bent voor ons nog steeds, die heerlijke zwerver en avonturier! Je wilde niet langer meer wachten, om al het moois van de wereld te zien! Ach vader, Ach moeder....... hadden jullie mijn bekoring dan niet gehoord? Mijn zucht naar het avontuur... wat mijn hart zo heeft bekoord. Ik dacht dan steeds, wees rustig jongen, wees rustig... Maar je had al wat anders in gedachten! Je heerlijk jonge zucht naar het avontuur! Wij konden jou nooit op de vakantie laten wachten. Ach vader...Ach moeder, leer mij kennen, ik vraag jullie niet om mij te verwennen. Ja mijn zoon, ik zie het heel helder en klaar... Ik ben je vader, en ik huiver, en dit raakt mij zo aan! Een ouder huivert, hij zoekt dan snel en heel gezwind, ziet in zijn gevoel en gedachten reeds zijn kermend kind! Bereikt dan zijn kind nog ternauwenood; of nog erger, het kind in zijn armen was al dood! 02-05-2009 om 12:42
geschreven door Adrie van Gansen
01-05-2009
'O die heerlijk zalvend en helende lente, ik zoen haar, kus haar, en omhels haar, vlieg ze hongerig en smachtend aan. Het staat niet geschreven in de sterren, maar toch worden wij een gouden paar. Haar lieve, strelende en zalvende adem, strooide ze heel gul en stralend in het rond. Ze gaf al haar kracht die ze ons geven kon. 'O, ik druk ze verliefd tegen mijn borst, met haar zalvende mond, midden in mijn dorst, het gevoel; of haar strelende tong in me drong, me zalvend en strelend wilde maken weer gezond. 01-05-2009 om 19:28
geschreven door Adrie van Gansen
28-04-2009
Bij het deze ochtend naar buiten gaan, hoor ik weer het drukke grote stadsgedoe, loop met lege ziel achter de drukte aan, met z'n alle naar afspraak en leegte toe. Wil de band breken met het vertrouwde, zodat alles weer wordt nieuw en ongewis. Alles tolt; mensen, auto's en gebouwen, sluit mijn ogen, zodat alles wordt duisternis. Een straat vol met lokkende roofdierhokken, waarin het leven; zich schimmelig verteerd, ondanks de rekken met broeken en rokken, krijgt de massa het kopen nog niet afgeleerd. De straat was koel maar vol met zijn geuren, in gedachte ben ik snel even de tijd ontvlucht. Opende mijn ogen, en zocht naar de frisse lucht, daar mijn ogen lieten zien allerlei dolle kleuren. 28-04-2009 om 17:55
geschreven door Adrie van Gansen
http://blog.seniorennet.be/brigitta_vanwassenhove/
Welkom op mijn blog!
Welkom op mijn Gedichtenlog Hartkronkels. Hoop dat u mijn Gedichten mooi vindt om te lezen, en zou het zeer waardevol vinden om daar feed-back op te krijgen, Groetjes
Welkom op mijn blog Hartkronkels. Zou het leuk en leerzaam vinden, om feed-back te krijgen op mijn Gedichten, Adrie.
Hoofdpunten blog Hartkronkels
