117  D.S. van 23.9.95 "Een brainstorm aan de borrel" over de nieuwe spelling roept bijkomende vragen op.
Waarom was de opdracht aan de samenstellers van het groene boekje niet ruimer ?  Kon men het onderscheid niet maken tussen literaire taal en functionele taal ?
In de hedendaagse multimedia-maatschappij dreigen de gebruikers - waar het uiteindelijk om gaat - de klos te worden. Functionele taal betekent eenvoud : visueel en auditief. De interactie tussen klank en schrift kan veel eenvoudiger. Het Nederlands met 26 karakters en 51 fonemen staat qua moeilijkheidsgraad bovenaan. Dit bewijst onze conservatieve en starre (zeg irreële) visie. In het functionele taalonderwijs aan anderstaligen in onze multiculturele samenleving, waar gesproken taal uitgangspunt en belangrijkste leerdoel is vanaf het 0-niveau, zou een pragmatische aanpak van spelling welkom zijn. Anders suggereer ik het omwille van het elitarisme zoals in het Tibetaans te doen met 2 totaal verschillende spellingen : één voor Jan met de pet en één voor de "intellectuelen".
Er is ondertussen niets ten goede veranderd.

09-10-2007 om 11:32 geschreven door Jef De cuyper