133 Böllxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In D.S.L. verscheen :

Wat doet een Duits soldaat om de verveling te verdrijven ?  Heinrich Böll studeerde Nederlands. Al viel het hem vrij zwaar.  ‘Ik ga proberen nu nog wat Nederlands te leren’, schreef hij op 24 februari 1941.  ‘Wel niet uit ambitie of omdat ik van die taal hou, maar enkel om mezelf de resterende veertig minuten wakker te houden; al is het de taal van een vermoeid en volgevreten volk, toch wil ik proberen haar (…) in een soort coca-cola om te zetten; maar de moed zinkt me al in de schoenen wanneer ik denk aan al die ontelbare oo’s en aa’s en au’s en ee’s en ei’s en oe’s.  Is dat niet puur gegeeuw ?  Ik zou me goed kunnen voorstellen dat een erg sensibel iemand, wanneer hij moe is, (…) bij het lezen van een Nederlandse tekst midden in het vierde of vijfde woord begint te geeuwen; afgezien van alle sensibiliteit is het lichamelijk zelfs heel gemakkelijk te verklaren; stel je maar voor dat je moe bent en het woord ‘boomgaard’ moet uitspreken, , dan – of bij de oo of bij de aa – je geeuwspier ineens vast gaat zitten en je onderkaak open blijft staan, en dat alles loopt uit op een jammerlijke geeuw.  Nederlands is echt een taal voor mensen die het  na een al te copieuze maaltijd (…) over kaas hebben, langzaam, bedachtzaam met de grootst mogelijke rust …’

Zo sprak Heinrich Böll… en of hij gelijk had!!!