De waterlelie

Ik heb de witte water-lelie lief,
daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in 't licht.

Rijzend uit donker-koele vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.

Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer...

Frederik van Eeden
Uit: Van de passielooze lelie,
W. Versluys, Amsterdam, 1901

27-07-2015 om 22:06 geschreven door Dora

Juli en onverdraaglijk herfstig

Juli en onverdraaglijk herfstig
is de lucht. Zoveel bladeren
van het berkje dwarrelen nu al
in de vroegte samen tegen
de stenen traptreden. Hun geel
vergaderen is verontrustend.

Een koude wind om de hoek valt
van het huis, waar ik al bladerend
in mijn geschriften in de ochtend
zit en huiver en mij niet thuis
voel, toch blijf weigeren
naar elders te vluchten.

En mijn hart is moe en het hangt
als een rood blad aan zijn aderen
en zijn grote geruchten zijn
geluwd, zijn in de koude wind
weggeschuwd en het houdt zich klein
en hurkt weg in voorzichtig zuchten.

Elly de Waard
uit: Anderling,
De Harmonie, Amsterdam 1998

25-07-2015 om 22:31 geschreven door Dora

23-07-2015 om 21:20 geschreven door Dora

De zomers

Klaprozen, korenbloemen, barstenvolle
goudgele aren streelden mijn gezicht.
Groengouden vliegen zoemden een gedicht.
Rood liet het ooft de appelwangen bollen.

Zomernachtdonker is gesmolten licht.
Niet bang zijn voor kabouters en voor trollen.
Ze komen 's nachts het grasveld voor je rollen.
Alleen een dom kind houdt zijn ogen dicht.

Zullen wij dit soort zomers nooit meer zien?
Ging dan het paradijs voorgoed verloren
omdat wij aan de wereld toebehoren?
Huil niet, huil niet, de hemel zal misschien
een zolder in een huis zijn zonder zorgen.
Daar hebben ze die zomers opgeborgen.

Kees Stip
uit: Au! de rozen bloeien.
Sonnetten van bedreigd geluk.
Bert Bakker 1983

21-07-2015 om 22:38 geschreven door Dora

Een gedicht over geweten, schrijver onbekend

Het hart van je geweten

Verbeter je geweten
Vul je ziel met zaligheid
Sacramenten,
vooruitstreven,
Niet slenteren,
maar grote stappen nemen

We hebben een bepaalde tijd
Om de liefde die we kregen,
Te delen met al het levende
Dus heb lief en ontwikkel
Maak een fout en zet het recht
Vergeef jezelf, je bent niet slecht
Maar gewoon een mens

Fouten maken we allemaal
In dit leven vol prikkels
Het is normaal dat je faalt
Je kunt niet denken dat het niks kost
Want de weg van het goede,
is de weg die Jezus nam,
Jezus moest lijden en bloeden
Zijn leven werd geofferd,
als het bloed van een lam

Maar zijn geweten is zuiver
En leeft in ons
Als je daar naar luistert
Weet je zeker dat je verder komt
In dit leven,
vol tegenslagen en moeilijkheden
Ligt het antwoord op alle vragen
In het hart van je geweten

19-07-2015 om 11:48 geschreven door Dora

De zomers

Klaprozen, korenbloemen, barstenvolle
goudgele aren streelden mijn gezicht.
Groengouden vliegen zoemden een gedicht.
Rood liet het ooft de appelwangen bollen.

Zomernachtdonker is gesmolten licht.
Niet bang zijn voor kabouters en voor trollen.
Ze komen 's nachts het grasveld voor je rollen.
Alleen een dom kind houdt zijn ogen dicht.

Zullen wij dit soort zomers nooit meer zien?
Ging dan het paradijs voorgoed verloren
omdat wij aan de wereld toebehoren?
Huil niet, huil niet, de hemel zal misschien
een zolder in een huis zijn zonder zorgen.
Daar hebben ze die zomers opgeborgen.

Kees Stip
uit: Au! de rozen bloeien.
Sonnetten van bedreigd geluk.
Bert Bakker 1983

16-07-2015 om 21:21 geschreven door Dora

Zomergedachten...

13-07-2015 om 21:50 geschreven door Dora

Een gedicht over gevoel

10-07-2015 om 21:45 geschreven door Dora

Een dankgedicht

08-07-2015 om 21:25 geschreven door Dora

Een gedicht van Toon Hermans

telkens een beetje

sterven doe je niet ineens
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je sterft
't is vreemd, maar die vergeet je
het is je dikwijls ontgaan
je zegt ik ben wat moe
maar op 'n keer ben je aan
je laatste beetje toe

05-07-2015 om 21:57 geschreven door Dora

Een kort gedichtje het geeft een zomergezichtje

01-07-2015 om 19:43 geschreven door Dora