Sterven, missen, deleten en wissen,

Een agenda vervangt de andere, want alle nummers veranderen. 

Op elk adres wonen nieuwe mensen en beleven daar hun eigen wensen.

Jouw agenda's zijn afgedankt en nutteloos:

onvolledig want je leven was nooit echt af.

Wat heb je nodig daar in je verre graf?

Mijn notitieboek bevat geschrapte nummers

afgedankt en voortaan nutteloos.

Ik bewaar het en zoek langer dan tevoren naar namen wier stem ik nog kan horen.

In mijn telefoon staat een namenlijst:

sommige items afgedankt en nutteloos.

ik kan niet beslissen: één druk op wissen

en je sterft een tweede maal, terwijl je ziel verrijst

je naam verdwijnt, je nummer kwijnt,

 en de zon spottend op mijn tranen schijnt

19/8/2017

19-08-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Bij het overlijden van mijn meter




Paradijs

Rood wordt zwart en wit werd grijs;

droge wangen met een natte traan,

zeg, ben je klaar voor nog een reis

al moet je op je eentje gaan.

Warm werd koud, jong werd oud,

en lang vergeten handen beven,

'k Zie je in je kist van simpel hout...

méér handen geven; handen leven.

Rouw wordt rust en stilte een verhaal

herinneringen van vervlogen tijd;

gebeden heb je voor ons allemaal

je bent een mens die niet meer lijdt.


Wit wordt grijs, rood wordt zwart

Nat wordt droog, wat is het stil.

Ik mis het slaan van je gouden hart

je was zo warm, je bent nu kil.


Je bent nergens, en toch overal

een sterrenstelsel ver van hier

een lichtpunt in een nieuw heelal

een laatste oordeel vol plezier.


12/8/2017

12-08-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Vandaag

28/07/2017

overleed mijn meter

zus van mijn moeder

93 jaar

maar vooral de persoon die mij

mijn allerliefste vrouw 

hielp leren kennen









Bezinning

Nog vijf keer verjaren

en mijn moeder leeft een eeuw.

Nog een tijd van altijd minder beseffen,

de handen naar de sterren heffen

en samen naar de hemel staren

wachtend op Jan De Wilde

en zijn eerste sneeuw.

Waar zullen beide zussen

hun geliefden nog eens kussen,

weg van de rook die hen voortijdig heeft gescheiden

en elk schepsel door kanker doet lijden?

En welke pijn moeten we kiezen?

Zelf lijden of onze liefste verliezen?



24/7/2017

24-07-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Brand

Brandend vuur, brandend stuur,

brandende straat, brandend gelaat,

brandende heg, brand onderweg,

brand die je vreest, waarbij je leest:

overal brand, niets aan de hand!

Brandende wangen, brandend verlangen,

brand in mijn hart, brand maakt het zwart,

brand in je ogen, ik heb gelogen,

brand vol gratie, in elke natie,

brand die welkom is, die poetst en kuist,

brand die met gretigheid mee verhuist.


Brandende vos, brandend bos,

brandende kaars, brandende laars,

brand in de school, brand op de dool,

brandende fakkels, het zijn maar kwakkels,

brand in 't paleis, brandend ijs,

brand die hoop geeft en dan weer dooft

brand waar niemand nog in gelooft.

Brandende schriften, brandende liften,

brandende horens, brandende torens

brandende documenten , brandende monumenten

brandende perken, brandende kerken,

brandend verleden, brandend tot in 't heden

brandende zoenen, brandende miljoenen

brandende katten, brandende schatten

brand die perspectieven doodt en velen kwetst

brand die de toekomst van het mensdom schetst .


11/7/2017

11-07-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Roosjes

Mijn rozenstruiken wortelen in nieuwe grond, 

de doornen prikken voor wie ze heeft gezocht,

en de geuren prikkelen wie zelf geen stank verspreidt.

De zomerzuchten hebben alle stengels gekromd,

mijn fruit werd, eer het rijp was, doorverkocht,

mijn bloesems hadden dit festijn goed voorbereid.

De rook vergast de buren en hun oude kippen,

de zon wrijft jeukend stof uit duizend ogen,

een duif vliegt weg naar niemandsland.






Mijn rozenblaadjes zijn slechts witte stippen,

die hun roem bezingen in felle epilogen

voor een rozenstruik, die verder brandt.


11/7/2017

11-07-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Onware bliksems

Het onweer woedt in alle hevigheid en drenkt het land met afvalwater,

de wapens zwijgen net zolang de heerser niet van hemd verandert,

en op straat verdwalen predikanten met hun boodschap over later.

De koning vindt dat burgemeesters zorgen dat de burger eerlijk handelt

ergens vindt een dokter dat de ober nieuwe pillen tegen hoofdpijn nodig heeft,

maar mijn kippen laten duiven overvloedig van hun overtollig eten stelen

toch verkondigt elke winkelier dat mijn kind nog onvoldoende pret beleeft.

Wie geen tv heeft, heeft geen andre keuze dan zich stierlijk te vervelen,

wie geen krant leest, is niet langer op de hoogte van de ware achtergrond

En wie de trein mist, komt zijn hele leven lang niet tijdig ter bestemming.

Als je van de vogels houdt, dan zit je in het gras genietend van de morgenstond,

En uitsluitend als je snuift en rookt of drinkt, ontga je echt die laatse remming.

Kom naar zee, want daar alleen is vakantie wat elk mens er van verwacht,

Het BMI is in deze tijd de richtlijn die bepaalt wat we doen in 't dagelijks leven,

zolang er geld is, en je alles koopt waaraan je al die jaren hebt gedacht.



Je hoeft in 't algemeen slechts naar het allernieuwste duur bezit te streven

want je aanzien is je toekomst, en je kansen liggen dan voor 't grijpen,

alleen de regen en de wind die moet je in de toekomst stevig controleren



Ze bepalen je humeur, de zon, de tranen, de vruchten die niet willen rijpen,

als ze plannen saboteren , successen waarderen of inspireren, je geest motiveren,

de feiten negeren, leugens fantaseren, waarheid torpederen en geluk simuleren 


29/6/2017

29-06-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Wortels



Aardbeving

De grond blijft trillen, maar het kind kijkt weg

naar het schermpje zonder informatie:

'Lees wat er staat en doe wat ik zeg'

(want) heil is niet het lot van onze natie.

(of van zijn generatie)





De echo's galmen en herhalen weer elkaar

de wapens zijn vertrokken uit de stalen kast;

ik mag de baard niet zien, alleen geschoren haar,

niemand die nog naar zijn sleutels tast.

Kaatsen doen de ballen, heen en weer

gestuurd door honderdduizend kreten;

het rookt, het droogt, het ruikt, alweer

wil 't frivole plebs alleen de score weten.

De deuren staan voor alle grillen open

de hekken en panelen zijn al lang gesloopt;

Zonder schaamte naar de toekomst lopen,

wenend, eisend wat je altijd hebt gehoopt.

Neen, vandaag is niets van mij voor jou

Neen, kind, je ouders hebben alles weggegeven

uit angst voor draken uit een verre mouw

namen zij een hypotheek op je verder leven.

In de kerken wordt niet meer gebeden

want het leger houdt de mensen aan de praat;

Mensen zonder boodschap, nederlaag is lang geleden,

bomen zonder wortels bloeien bruin, het is te laat.



22/6/2017

22-06-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Bijna

gezond voor veel procenten

en blij met een duifje op mijn dak;

bijna voorbij de meet

misschien al morgen

of de hoek voorbij.

Bijna gepland en heilig overtuigd 

dat ik te vroeg geboren ben

om de tempel op te bouwen,

want die staat er nog achter zwarte vlaggen

met een boodschap die ik zeer goed ken

maar nog niet verplicht ben te herhalen.

De handelaars wil ik verjagen

kwetsend met woorden

zwaaiend met de zweep;

maar ik ben bijna alleen

en ga bidden op de berg.



30/5/2017

30-05-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Sterondergang

Ga maar voorbij, hier valt niets te beleven.

Stop maar elders, ik heb niets aan jou te geven.

tenzij wat nog vaag zwevende ideeën en een stapel vuile was. 

Ik ben een oude rat die droomt van eerbied voor het blanke ras.

Rijmen is passé, net als integriteit en heerlijk zweven, twee aan twee.

Schrijven doe ik voor wie lezen wil, maar de Wifi werkt alleen aan zee.

Metrum is goed voelen of de tekst vlot leest

niet wat het vroeger is geweest.

Dus schrijf ik verder voor wie Frankies teksten wil doorgronden

en beleven wat hij in al die woorden heeft verbonden,

verborgen, verstopt en soms verdonkeremaand,

al is mijn ster gestegen noch getaand.



15/5/2017

15-05-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Wie de uil niet zien en wil,

draagt beslist een foute bril

14-05-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Ommekeer

De bron ontsprongen, de beek vooruitgesneld,

de groei vernederd, de snelheid overtroffen.

Met lotgenoten vereend, samen slingerend 

en tegen oevers beukend, erosie uitgedaagd,

meanders geschapen en doorbroken.

Het spatten verleerd, het deinen verworven,

gevangen in de kolossale watermassa bezoedeld,

vrezend voor de zoute zee, de oliedomme oceaan,

de branding, golvend en toch statisch immobiel.

Dan kies je voor het zelf geschapen leven

dat vinnig tegenstribbelt met jonge kracht

vechtend tegen last en plicht en noodlot

en alle dreiging van de stormen in de nacht,

dan keer je om

en schiet je kuit,

hoog bij de bron;

dan keer je om.


17/4/2017

17-04-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

      Zalig Paasfeest !

15-04-2017 om 14:41 geschreven door Frankie

Levenseinde

Het dessert staat op tafel

niet te schatten onder een glanzende stolp.

Ik schep ervan

en geniet

maar zie niet wat nog overblijft.

De ober wil naar huis, en misschien krijg ik nog koffie

als ik aandring en vriendelijk

suggereer dat ik fooien geef.

Soms krijgen goede klanten

een extra van het huis.

Ik bid dat de Heer mij dat gunt



8/4/2017

08-04-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

De ondergang

De paashaas verstopt het feest, 

wij herdenken onze doden met pompoenen

't Kindje lijkt geboren in een boom,

maar te veel lampjes verblinden ons

en de kribbe landt in een container.

Zondags rolt de voetbal voor de kerk

de fietsers stoppen aan 't café

en het klokgelui wordt rapgedreun

tot een schim met sigaret

ons wenkt vanop zijn minaret.


19/3/2017

19-03-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Golgotha

Ik heb niet gedobbeld om uw kleren,

niet geschreeuwd om Barabas.

Ik zag de doornen zonder rozen

en wie er toen niet was.

Er kwam onweer zonder regen,

en alleen de stemmen die zwegen

luisterden naar de vader

die u ooit wou dopen in de Jordaan.

Spijkers verstenen elke hand

als zelfs de voeten niet bewegen,

samengezworen in een kruis

dat elk huis zou moeten sieren.

11/3/2017

11-03-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Niet gestrand

Ik wil niet terug aan wal

waar het schuim van de branding droogt

op het wrakhout van mijn vorig schip.

Ik ben hier niet gestrand

en ben dat minder dan ooit van zins,

want geen jutter schenkt mij aandacht.

Ik kom niet naar de haven

als niemand mijn lading lossen wil,

waarvoor ik al die jaren hard gespaard heb.

Ik zoek niet naar Atlantis

waarin alleen nog deze man geloofde

tot zijn virtuele dromen een gestalte kregen

en ik onverhoeds geënterd

werd, gekneveld en gekielhaald.

Met mijn sextant zwom ik naar de sterren,

vermeed de toren van vuur

en de klippen net voorbij de zandbank

waar alleen nog bootsjongens knopen leggen.

 



22/2/2017

22-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Verre klokken







Verre klokken, onhoorbaar

geworden door het luiden van de trommels munten

in de kelders boven ons geweten.

Verre klokken, onzichtbaar

geworden door het krabben in de monoxyde wolken

over de rentenierende ego's.


Verre klokken, ongevoelig

geworden voor het schreien van de huursoldaten

verdwaald in ijle commando's.


Verre klokken, zwaar verminkt

geworden door wansmakelijk veel geboorterecht

van een wegcode die weg is.

Verre klokken, murw monddood

geworden door contraproductief sociaal initiatief

op het rijvak van de spookrijders.

(Hoort U ze nog wel?)




19/2/2017

19-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Horeb (erosie van)

Twee tafels op de helling

zonder vangrail voor wat zekerheid,

de teksten zijn gewurgd met rode verf.

Op de helling

met de gothische gebeden

en gregoriaanse sublimatie

van meerstemmige eenstemmigheid.

Op de helling

reizend naar het Atlantis van Josua

rijzend glijdend peinzend nog net niet ontwijd.

Op de helling

als een offergave voor een valse vrede

vrezend voor verder vals gezichtsverlies .

Tien vergeten verzen

op de helling die verzinkt in het ravijn van wreedheid

vergen voortdurend wroeging voor het verleden

toen we de voorrang gaven aan vooruitgang

en bevreesd waren om bijtijds te vegen

en de helling ontkenden

alsof die ons kon vergeten.

Bergop is lastiger

dan verrukkelijk verval

vermomd als een vrolijke vallei.

16/2/2017

16-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Ooit een kind

Ik schilder de wereld met woorden,

mijn handen kneden nog enkel teksten;

wat ik lees, doorboort de wortels van mijn hart

en verminkt de dromen van mijn stotternachten.

Ik reis door de resten van mijn streven:

de puzzelstukken kiemen in een winterstorm,

wat zoek is, leidt al jarenlang een eigen leven;

een verrassing kan troost brengen waar de hoop verdwenen is.

Ik keer terug naar de kleine boomgaard

en de hoge duiventil waar het niet langer tocht.

Vanuit mijn perenboom overzie ik het voetbalveld

en ik hoor de weefgetouwen die voor eeuwig dreunen.

Mijn moeder heeft de kachel aangemaakt

met twijgjes, verbannen in de laatste  storm.

Het gasvuur is taboe en mijn voeten bloeden;

dus raap ik vruchten zonder gaten, zonder wespen.

6/2/2017

06-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Klimaatvermindering

Nergens zijn de klokken zo bevroren

als de dag dat de herder vruchteloos op schapen wacht.

Nooit smelten kaarsen langer van ouderdom

dan sinds het vuur met cava werd gedoofd.

Niets wordt abstracter door afwezigheid

dan een boodschap die dwarrelt over de oceaan.

Niemand kalmeert de losgeslagen branding,

alleen de lift gaat nog met tegenzin naar boven.



1/2/2017

01-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie