| En berouw
 
 
 
 
 
 Het spijt me
 
 
 
 
 
 
 
 zo dat mijn geloof alleen op wensen steunde. Dat mijn hoop afhangt van het wisselend lot. Dat mijn liefde soms de weg vermeed naar God. Het spijt me dat ik in mijn dromen bleef geloven
 en niet vertrouwde op mijzelf, dat ik in de eeuwigheid op aarde bleef geloven en uitsluitend voor mijzelf. 
 Het spijt me dat ik bleef hopen op  mirakels
 geprogrammeerd voor mij alleen en dat het enig voordeel van mirakels is: voor mij alleen zijn er geen.
 
 
 Blijft de spijt omwille van vruchteloze liefde
 onvruchtbaar als een dode spiraal, toch rouw ik niet om  de roekeloze liefde stuwend in een nieuwgeboren spiraal.
 
 
 
 19/07/2022
  19-07-2022 om 00:00 
geschreven door FrankieCategorie:eigenzinnig
 
 |