Op 8 september overleed mijn moeder, 101 jaar oud

Afscheid zonder woorden

Je wachtte tot ik even uit de kamer was

waar je rustte na meer dan honderd jaren

Toen bleek dat je werkelijk zonder adem was

om die voor de hemel op te sparen.

Je ogen staarden naar de verste verte

en uit je handen vloeide 't laatste leven

waar bleef dat lieve zorgen en dat alerte

de bekommernis en dat eeuwig geven?

Ik was de eerste aan wie je het leven gaf

en de laatste die dat van jou mocht delen,

Met jou ging ik nog mee naar je graf

met alleen wat voorbij is om nog te strelen.

7/10/2023

07-10-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Na meer dan 101 jaar is mijn moeder op 8 september 2023 overleden.

Ik was alleen met haar.

Na slecht nieuws van de cardioloog kom ik er nog met moeite bovenop.

Gelukkig is mijn vrouwtje aan mijn zij...

16-09-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Activiteit na 15 jaar poëzie:

Op een laag pitje

veel lezers

veel onder hen zijn er niet meer

treurig en bedroefd

zoals veel van mijn laatste werk

DANK voor het komen lezen

Ik ben bezig alles te printen wat op dit blog staat,

nu ik nog kan

nu het er nog staat

Druk, ik dank jullie allemaal

hier en ver daar boven

04-07-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Een vlieg komt in een auto terecht, enkan zich pas bevrijden na een lange autorit.

Ik voel me soms zoals die vlieg.



Niet in Gent

Ontworteld en ontvoerd, gevlucht en gans ontheemd

alles rondom mij is ongezien, zo spoorloos en zo vreemd,

In mijn omgeving lijkt alles en elk wezen verdwenen en voorbij,

mijn ganse leven is verdampt in mist en draadloze brij.

ik raakte het spoor bijster, ik stapte op de tram in Gent

Maar hier is niets of niemand die mij ziet of kent.

Hoger raak ik niet, er spuit een gifwolk uit een fles,

Ik val omlaag, bewegingloos, ik herken het, dit bordes.




25/6/2023

25-06-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Elke morgen







Gisteren was vandaag nog morgen

onverkend qua vreugd en zorgen,

's Ochtends dank ik God voor de dag

dat ik van zijn Schepping genieten mag.






Vandaag kies ik zelf wat ik ga doen

dacht ik vroeger, dat zei ik toen

Toen ik nog mijn weg moest kiezen

zonder de richting te verliezen.






Morgen komt, ik ben alweer zo traag

dan zeg ik gisteren tegen vandaag,

dan luidt de klok en klingt de bel

Mijn dagen vliegen veel te snel. 

23-03-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Zandloper

Ik loop al jaren door het zand 

door de straten, huizen, bossen zonder strand

en mijn stappen laten sporen

die verdwijnen, na een dag zijn ze verloren..



Mijn schoenen zitten vol met zand

droge korrels, hard en vluchtig in zon en wind

soms waardevol en irritant 

verwaaid door storm, geliefd door een kind.


Ik koester de brokjes in mijn hand

tot het vocht verdampt en weer verdwijnt

zand zo mul als mijn verstand

dat kwijnt als de stalen zon verschijnt.





De vorm verdwijnt snel in het zand

dat kruimelt, en de kunstenaar vergeten doet.

Niets raakt afgewerkt in het zand

dat sneller wegtikt dan een chronometer moet.

Niets kan je bewaren in het zand 

want het kent geen einde noch begin.

Ik blijf maar lopen in het zand

en fluister dat ik het vergeefs bemin.

21-03-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Uitstel

Ik heb mijn reis afgelast

want mijn kippen treuren indien ik ze verlaat.

Ik betaal vandaag geen facturen

want de herinneringen zijn nog onderweg.

Ik zet de tv af eer de film gedaan is

want zo pieker ik vannacht niet over voorbije dagen.




Ik scheer mij morgenvroeg

als ik de tijd gevonden heb om mijn bril te reinigen,

dan zie ik geen vergeten stoppels, die zijn er gewoon niet.

Ik begin elke zin met ik

en dan barst ik in tranen uit van voorbij verdriet

want ik ben er en jij bent er in angstige gedachten niet.





Zeg me hoe nutteloos angst is

als ons geluk me dagelijks overvloedig overspoelt

en ik mijn tijd verlies met voorbarig uitgesteld verdriet.

27-02-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Privilege

Als de zon schijnt, is het aangenamer dan in 't donker,

al ken ik nooit een ogenblik van duisternis.

Als het vuur brandt, is het fijner dan een winterdag,

al heb ik het nog zelden koud gehad.

Als de drukte van de stad de mensen in de stress jaagt,

vind ik de rust in de armen van mijn vrouw.





Als zij er is, dan is de wereld helder en vol zon,

dan schijnt er altijd licht aan de horizon,

dan voel ik de warme gloed van haar liefde,

dan ril ik alleen van angst om haar te verliezen,

dan verwens ik de ziekte, de twijfel en de ergste pijn

op de dag dat wij niet meer samen zijn.

25-02-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Mijn wensen

24-12-2022 om 17:34 geschreven door Frankie

dit is een persoonlijke kerstwens aan allen die ik niet persoonlijk kon bereiken



Kerstwens voor de wereld

Vrede is voorwaarde, middel en doel,

Aan burger, volksmens en soldaat

Alle wezens met vrije wil

Mensen met zelfstandig denken

Van over de hele wereld

Goede bedoelingen vereist, en de

Wil om alle dagen kerst te vieren



Roland

24/12/2009

24-12-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

 RIP Luc De Vos

29-11-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Machteloos

Zelfs als ik de deur niet open maak

en doe alsof ik de bel niet hoor,

niet antwoord als er op het raam geklopt wordt, 

toch kom je een dag bij me naar binnen

en kan ik niets nieuws meer beginnen.



Zelfs als ik alles wat ik achterlaat

zou dateren en inventariseren

de vergeten verhalen zou vertellen

en zou trachten alles te helpen waarderen

zoals ik het koesterde en bewaarde



Toch kan ik het later niet beletten

dat alles hopeloos verloren gaat,

dat mijn kasten worden leeggemaakt

mijn teksten verloren en vergeten,

mijn boodschap nergens naar verzonden

mijn spullen weggegeven of vernield,

mijn plannen niet meer uitgevoerd,

mijn handen die machteloos branden

en mijn creaties gaan verzanden, 

want ik zal het ook niet beletten

dat ik hopeloos verloren ga.


Zelfs als ik dit blijf herhalen

zal ik er niet om malen.

Alleen mijn adem blijft hangen

en naar God verlangen.

13-11-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Niets perfect



Ik werd geen schilder, geen sportman en geen architect,

maar speelde met kinderen die weinig bewogen,

ik vroeg ze te luisteren en opende hun ogen, 

toch liep met hen niet alles perfect.

Ik knutselde huizen gepland met al mijn intellect,

ze staan nog ergens te lande vrolijk te pronken

vol snufjes die destijds glansden en blonken,

maar het kan beter nu, ze zijn niet perfect.


Ik herstelde fietsen en vond de fouten direct

en we maakten weer tochten en reizen

na wat afstellen met moeren en vijzen, 

al bleek naderhand wel: het was niet perfect.

Ik kende mijn taal en schreef haast alles correct

tot mijn handboek uit de winkels verdween

en een nieuwe kijk op spelling verscheen,

en ik wist: man je blijft niet eeuwig perfect!


Ik had voor vrienden en leraars het grootste respect,

maar later moest ik al te vaak  toegeven:

ook zij leiden geen smetteloos leven,

zelfs mijn idolen zijn wellicht niet perfect.


Ik hoor jullie zo vaak praten in je eigen dialect

Ik hoor jullie, maar ik hoor het slecht

wat je ook mompelt, schreeuwt of zegt,

Zo is communicatie met mij  heel zelden perfect...

Dus reis ik hier vandaan, en volg mijn eigen traject,

soms vraag ik de weg, soms neem ik een kaart,

mijn gps is voor mij soms schatten waard,

maar zonder voeding is ook dat ver van perfect.



Ik verwacht van medicatie en vaccins het gewenste effect

maar voel me loom en gedeprimeerd

wanhopig en gedesillusioneerd

en stel vast: ook wetenschap is lang niet perfect.


In de natuur krijg ik bezoek van menig vrijpostig insect,

ondanks de goede lucht en het overvloedige groen

is er zo weinig voor de schepper in mij te doen

en stel vast: ook ikzelf word niet spoedig perfect.


De klok blijft tikken en zegt mij: doe wat je wenst, nu direct!

mijn spieren zijn weer te moe en te slap

ik bedenk zelfs geen smakeloze grap

wat je uitstelt, verlies je, want je bent niet perfect.

21-10-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Onhaalbaar

Als kind kreeg ik een grote zak met knikkers

rond of plat, groot of bros, en mooi of mals,

ik ruilde ze snel voor een doos vol stickers

stil of oud, gekreukt  of pittig, muzikaal of vals.





Als ik niets te doen had, wou ik er eentje kiezen

en hem plakken in de agenda van mijn leven,

maar de plichten deden mij mijn tijd verliezen

en ik vond geen plek om nog iets op te kleven.





Ik fietste met slechts de hulp van eigen materiaal,

ik zong op zee a capella de allerhoogste noot

voor niemand schreef ik mijn geheim verhaal

en orkanen spoelden mijn humor door de goot.





Mijn tijd is op en ik overzie mijn vergeelde plannen

die ik nog vorig jaar vol overmoed wou digitaliseren,

maar ze zijn de facto bij het schroot verbannen

en wellicht niemand zal die ooit voor mij realiseren .

14-10-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Onzichtbaar

Oorsprong van oerknal, ruimte en tijd

onzichtbaar

Eer ik geboren was uit liefde en droom

onzichtbaar

Ooit jou ontmoet en nooit kunnen kennen

onzichtbaar

Jou en elke jou in dit zelfde fatale geval

onzichtbaar

De dag van morgen na morgens nadien

onzichtbaar

Elke stap verder dan de vorige verste stap

onzichtbaar

Wie opent mijn ogen of schenkt ze terug,

onzichtbaar

Geen ogen, geen weten geen leren en kennen:

allemaal onzichtbaar

Geloof, hoop, liefde, berouw, zo echt en waarachtig

onzichtbaar

10-09-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

En berouw






Het spijt me

zo dat mijn geloof alleen op wensen steunde.

Dat mijn hoop afhangt van het wisselend lot.

Dat mijn liefde soms de weg vermeed naar God.

Het spijt me dat ik in mijn dromen bleef geloven

en niet vertrouwde op mijzelf,

dat ik in de eeuwigheid op aarde bleef geloven

en uitsluitend voor mijzelf.

Het spijt me dat ik bleef hopen op  mirakels

geprogrammeerd voor mij alleen

en dat het enig voordeel van mirakels

is: voor mij alleen

zijn er geen.



Blijft de spijt omwille van vruchteloze liefde

onvruchtbaar als een dode spiraal,

toch rouw ik niet om  de roekeloze liefde

stuwend in een nieuwgeboren spiraal.




19/07/2022

19-07-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Geloof; hoop; liefde...





Mijn drie werelden

Soms droom ik van mijn nieuwe mooiste liedjes

en het meest verrassend schilderwerk, 

van huizen wit in zwarte bossen

en een reis per fiets naar Albaquerque.

Dan hoop ik op zes juiste cijfers of getallen

dat de balletjes eens beter vallen

dat de dokter mij vakantie geeft

en zegt dat ik niets meer hoef te vrezen.



Toch weer ontwaak ik liefst nog elke ochtend

naast jouw schaduw op ons bed

tussen vers gestreken lakens

onderweg naar een nieuwe dag.




16/07/2022

16-07-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Zalig Paasfeest!

17-04-2022 om 09:47 geschreven door Frankie

Avondgebed

Laat me ontwaken

naast jou morgenochtend,

simpelweg dankbaar genieten

van je liefdevolle zorgende aanwezigheid.

Laat me nog een nacht

naast jou liggen denken

aan voorbije vreugde en plezier

die we samen koesterden als kostbare schatten.





Laat me nog een dag

met jou exploreren

oplossingen  verzinnen

voor alles wat vierentwintig uren zal duren.

Laat me na die dag

God danken en verlangen

naar de kans om toch weer opnieuw

naast jou te mogen ontwaken elke nieuwe dag. 










14/4/2022

14-04-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Kon je maar


Genieten van de adem van de bloemen

Proeven van de honing

Drinken van gemorste cavadruppels

Verzwonden in de assen van je passies.

Tranen blussen nooit de spijt

En bitterheid draait de wijzers van de klok

Nooit in de richting die de zon

In het diepste Zuiden volgt.

Kon je maar

Het genot van vroeger dempen

Met de pijn van morgen

En kon je dan maar dromen van de sterren

Die je nooit bereiken zal




13/3/2022 publicatie op sennet

30/9/2021 realisatie

13-03-2022 om 00:00 geschreven door Frankie